Ψωμί Παιδεία Ελευθερία

Με αυτό το σύνθημα, βγαλμένο από τις πρόσφατες ηρωικές αγωνιστικές παραδόσεις του, ο ελληνικός λαός νικάει το φόβο και την απελπισία που σπέρνουν οι εγκληματίες μεγαλοκσπιταλιστές και η κυβέρνηση τους, και από τις πλατείες της χώρας ετοιμάζει τη γενική αντεπίθεση του, για να διεκδικήσει όλα όσα του στερούν.

Όλα δείχνουν ότι μια νέα ιστορική περίοδος αφύπνησης
του ελληνικού λαού ανοίγεται μπροστά μας

Οι ογκώδεις διαδηλώσεις του Συντάγματος, με τον παλμό και το δυναμισμό τους, ξαναζωντανεύουν τις πολιτικές παρακαταθήκες του. Τα τεράστια καπιταλιστικά αδιέξοδα, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα ξεπεραστούν, ρίχνουν το σύστημα σε μια παρατεταμένη και πρωτοφανή κρίση. Η κρίση αυτή θα αποτελέσει τη γιγάντια κινητήρια δύναμη, που θα γκρεμίσει με ορμή χιλιάδες αυταπάτες και θα ξυπνήσει βίαια τις συνειδήσεις εκατομμυρίων Ελλήνων.

Κατ' αρχάς, το πρώτο και μεγαλύτερο αδιέξοδο είναι η πολιτική της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης και της κυβέρνησης της, που συμπυκνώνεται στη λέξη «ασιατοποίηση» και εξειδικεύεται στις επιμέρους επιλογές της κάθετης πτώσης των μισθών, της ανεργίας, της αποβιομηχάνισης, της περικοπής των κοινωνικών παροχών και της ταχείας αντικατάστασης του ελληνικού πληθυσμού με εξαθλιωμένους αφροασιάτες. Η πολιτική αυτή ισοδυναμεί με επιστροφή στο μεσαίωνα και είναι αδύνατο να εφαρμοστεί, τόσο για πρακτικούς όσο και για ιστορικούς λόγους, εκτός φυσικά κι αν ο ελληνικός λαός αποφασίσει να αυτοκτονήσει.

Το δεύτερο μεγάλο αδιέξοδο είναι η ιερή προσήλωση της εγκληματικής αυτής κυβέρνησης στη διαφύλαξη των τραπεζικών κερδών, προς χάριν των οποίων έχει υποβάλει σε αφαίμαξη το λαό. Η χορήγηση στις τράπεζες 108 δισεκατομμυρίων από το κράτος τα δύο τελευταία χρόνια, η εμμονή στην εξόφληση ενός εξόφθαλμα τοκογλυφικού δημόσιου χρέους και η πρόσφατη προκλητική δήλωση του υπουργού Λοβέρδου ότι «υπεράνω όλων πρέπει να είναι η ασφάλεια των πιστωτών», δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση πλήρως υποταγμένη στους Έλληνες και ξένους τραπεζίτες. Όμως κι εδώ καταλήγουμε σε ανυπέρβλητα εμπόδια, γιατί ο σεβασμός της τραπεζικής τοκογλυφίας οδηγεί στην αδυναμία πληρωμής του χρέους.

Και το τρίτο μεγάλο αδιέξοδο είναι η ίδια η δομή και φύση της Ευρωπαϊκής «Ένωσης», σαν μιας καπιταλιστικής ουτοπίας, η οποία είναι αναπόφευκτο να σπαράσσεται από αγεφύρωτες εσωτερικές αντιθέσεις, λόγω των αντικρουόμενων συμφερόντων των επιμέρους εθνικών καπιταλισμών, χωρίς να μπορεί να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια ο ένας στον άλλον.

Όλα τα παραπάνω αδιέξοδα επιτείνονται από την έλλειψη μιας αστικής πολιτικής ηγεσίας τόσο σε ελληνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα βοηθούσε το σύστημα να ξεπεράσει την κρίση.

Έτσι έχουμε φτάσει σε μια πρωτοφανή κρίση με απρόβλεπτο τέλος: Αδυναμία εξόφλησης του χρέους, αδυναμία είσπραξης φόρων, ύφεση στην αγορά, επίσημη ανεργία 16% και συνεχής επίθεση στο εισόδημα, στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Όσο για τις περίφημες «ανάσες» που υποτίθεται ότι θα δώσει η Ε.Ε. στον ελληνικό καπιταλισμό, είτε με «παράταση» είτε με «νέο δάνειο», όχι μόνο δεν θα θεραπεύσουν το πρόβλημα αλλά θα διογκώσουν το χρέος με νέους τοκογλυφικούς τόκους, αποδεικνύοντας την υποταγή της Ε.Ε. στα συμφέροντα των τραπεζιτών. Γιατί όλοι ξέρουμε ότι οι «ανάσες» αυτές, αν δοθούν, θα έχουν σαν βασικό τους στόχο να αναβάλουν απλώς τη χρεοκοπία και να δώσουν χρόνο στις ευρωπαϊκές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα που ακόμα βαραίνουν τα χαρτοφυλάκια τους.

Το μέγεθος του αδιεξόδου του ελληνικού ειδικά καπιταλισμού αποδεικνύεται από τον εγκληματικό μονόδρομο της κυβέρνησης Παπανδρέου, που αποκλειστικός σκοπός της είναι το γκρέμισμα κάθε είδους λαϊκής κατάκτησης. Ακόμα και την ύστατη αυτή στιγμή που βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, δεν σχεδιάζει τίποτε άλλο εκτός από μειώσεις μισθών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, περικοπές στην υγεία, νέους έμμεσους φόρους κλπ.

Όσο για το φτηνό επιχείρημα ότι «δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, γιατί όλα αυτά μας τα επιβάλλουν οι δανειστές μας», καταρρίπτεται συνεχώς από σωρεία στοιχείων. Στις παλιότερες αποκαλύψεις ότι όλα αυτά ήταν προαποφασισμένα από την ελληνική μεγαλοαστική τάξη και την κυβέρνηση Παπανδρέου, προστίθενται συνεχώς νέες, όπως η πρόσφατη δήλωση του προέδρου του ΣΕΒ ότι είχε συνάψει προ πολλού μυστική συμφωνία με την κυβέρνηση για «συνολική αλλαγή πορείας της χώρας», καθώς και το πρόσφατο δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» ότι τις νέες αντεργατικές επιθέσεις τις υποκινούν όχι οι δανειστές αλλά οι Έλληνες βαρόνοι των ΜΜΕ και των τραπεζών.

Έτσι φτάσαμε στο σημείο η πολιτική αυτή να βγάλει στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν ξανακατέβει ποτέ στη ζωή τους σε διαδήλωση, φτάσαμε στο σημείο η πλατεία Συντάγματος να πλημμυρίζει κάθε βράδυ με χιλιάδες αγανακτισμένους, φτάσαμε στο σημείο οι οργισμένες πολιτικές συζητήσεις να ξαναγεννηθούν στους δρόμους, στις πλατείες, στα λεωφορεία και στα τρένα, φτάσαμε τέλος στο σημείο κάθε εμφάνιση υπουργού ή βουλευτή να συνοδεύεται από μαζικές αποδοκιμασίες.

Αυτοί που έπαιξαν τόσα χρόνια με τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού, πλησιάζει η ώρα να πληρώσουν. Αυτοί που υποτίμησαν τις τεράστιες πολιτικές παραδόσεις αυτού του λαού, καταφέρνουν να τις ξαναζωντανέψουν.

Το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το 73», που δονεί τις συγκεντρώσεις, συμπυκνώνει: Την απαίτηση για ανθρώπινο βιοτικό επίπεδο. Την απαίτηση για μόρφωση, που αποτελεί το βασικό μοχλό κάθε προόδου. Την απαίτηση να αποφασίζει ο ίδιος για τη μοίρα του. Και την κατανόηση ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ουσιαστική δικτατορία, που αδιαφορεί προκλητικά για τη λαϊκή βούληση και παραβιάζει ακόμα και την αστική νομιμότητα.

Η ογκώδης διαδήλωση των 500.000 της 5ης Ιουνίου ήταν η αρχή. Αν η κυβέρνηση δεν κάνει πίσω, σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια. Ο εσωτερικός αναβρασμός στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ δείχνει ότι οι κινητοποιήσεις είναι ο μόνος τρόπος για να φοβηθούν. Κάθε μέρα πρέπει λοιπόν να συγκεντρωνόμαστε μπροστά στη βουλή, με σκοπό πρώτα απ' όλα να αποτρέψουμε την ψήφιση του νέου Μνημονίου, του λεγόμενου «Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος».

Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί και να κορυφωθεί. Ο ελληνικός λαός μπορεί να νικήσει.

Αθήνα 8-6-2011

εφ. Σοσιαλιστική προοπτική

Η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ

Τον Οκτώβριο του 1951 ολοκληρώνεται η πολιτική και στρατιωτική πρόσδεση της Ελλάδας στη δυτική συμμαχία, με την ουσιαστική ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (η οποία θα επισημοποιηθεί τον επόμενο χρόνο).

Η Ελλάδα έγινε δεκτή στο ΝΑΤΟ το 1951, η τυπική της όμως ένταξη
συντελέστηκε το 1952.
Στη φώτο, η άφιξη των αρχηγών του ΝΑΤΟ,
στις 11 Νοεμβρίου 1952

Το 1951 η Ελλάδα ζει ακόμα στον απόηχο του εμφυλίου πολέμου, με ζωντανές της μνήμες της αδελφοκτόνας σύγκρουσης και ανοιχτές τις πληγές της. Οι διαδοχικές κεντρώες κυβερνήσεις δείχνουν βέβαια κάποια διάθεση για επάνοδο της χώρας σε καθεστώς   ομαλότητας, αδυνατούν όμως να ξεπεράσουν τα εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα και να κατανοήσουν την ανάγκη της λήθης και της αμνηστίας. Ακόμα, δεν δείχνουν διάθεση ν' αμφισβητήσουν την defacto επικυριαρχία του αμερικανικού παράγοντα και τη συνακόλουθη συρρίκνωση της εθνικής ανεξαρτησίας. Η στάση τους αυτή εκφράζεται με πάμπολλους τρόπους και έχει πάντοτε ως δικαιολογητική βάση τον «κομουνιστικό κίνδυνο» και την «εκ βορρά απειλή».

Σε διεθνές επίπεδο συνεχίζεται ο αμείλικτος Ψυχρός Πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, του οποίου επικίνδυνη καμπή είναι ο αιματηρός και απειλητικός για την παγκόσμια ειρήνη Πόλεμος της Κορέας (1950-53), στον οποίο έχει ήδη εμπλακεί και η Ελλάδα.

Ο δυτικός κόσμος έχει ήδη από καιρό προχωρήσει σε διεθνείς πρωτοβουλίες για την απόκρουση της «σοβιετικής απειλής». Τέτοιες είναι το Δόγμα Τρούμαν του 1946, το Σχέδιο Μάρσαλ του 1947, η αγγλογαλλική αμυντική Συμφωνία της Δουνκέρκης του 1947 και η πλέον διευρυμένη Συμφωνία των Βρυξελλών του 1948 (με τη συμμετοχή της Αγγλίας, της Γαλλίας και των Κάτω Χωρών). Αποκορύφωμα αυτών των πρωτοβουλιών είναι η ίδρυση του NATO (στις 4 Απριλίου 1949), στην οποία συμμετέχουν -εκτός από τις πιο πάνω χώρες- οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Δανία, η Νορβηγία, η Ισλανδία, η Ιταλία και η Πορτογαλία. Από το αμυντικό αυτό σχήμα απουσιάζουν η Ελλάδα και η Τουρκία, για τη συμμετοχή των οποίων καταβάλλονται συντονισμένες προσπάθειες.

Οι σχετικές επαφές και διαπραγματεύσεις θα ολοκληρωθούν στις 22 Οκτωβρίου 1951 (λίγο πριν την πτώση της κυβέρνησης του Σοφοκλή Βενιζέλου). Την ημέρα εκείνη θα υπογραφεί το περίφημο Πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο Ελλάδα και Τουρκία θα γίνουν δεκτές στο NATO και θ' αναγορευτούν έτσι και σύμμαχοι.

Αεροπλάνα σχηματίζουν τα γράμματα του ΝΑΤΟ
πάνω από τον Ιερό Βράχο

Η επίσημη ένταξη της Ελλάδας θα συντελεστεί στις 22 Φεβρουαρίου 1952 (επί πρωθυπουργίας Ν. Πλαστήρα) και θα πανηγυριστεί από το επίσημο κράτος με γιορτές και παρελάσεις.

Κατά τις δεκαετίες που ακολουθούν, η Ελλάδα θα παραμείνει πιστή στο NATO, σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Μόνιμο σημείο τριβών της με τη συμμαχία θα αποτελέσει η προκλητικά επιθετική στάση της Τουρκίας, η οποία θα εκδηλωθεί με ιδιαίτερη ένταση το 1955 (με τους βανδαλισμούς στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη), το 1963 (με την απειλή τουρκικής απόβασης στην Κύπρο), το 1964 (με τις νέες τουρκικές επιθετικές ενέργειες στην Κύπρο) και το 1974 (με τον «Αττίλα I» και τον «Αττίλα II»). Στην τελευταία περίπτωση, η Ελλάδα αντιδρά με την προσωρινή αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του NATO.

Πηγές:

1.     Ουίνστον Τσόρτσιλ: «2ος Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις «Ελληνική Μορφωτική Εστία», τόμος ΣΤ', σελ. 439-440.

2.     David Horovitz: «Από τη Γιάλτα στο Βιετνάμ», εκδόσεις «Κάλβος», σελ. 85. Ρεϊμόν Καρτιέ: «Μεταπολεμική Παγκόσμιος Ιστορία»/2, σελ. 17-18 κ.ά.

3.      «Το δόγμα Τρούμαν», ελληνική έκδοση της Αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, 1972, σελ. 17.

4.     Henry Kissinger: «Διπλωματία», Εκδόσεις «Νέα Σύνορα - Α. Α. Λιβάνης», σελ. 506.

5.     Claude Delmas: «Η Ατλαντική Συμμαχία», Διεύθυνση Στρατιωτικών Εκδόσεων ΓΕΣ, Αθήνα 1965, σελ. 167.

6.     Π. Οικονόμου - Γκούρα: «Το Δόγμα Τρούμαν και η αγωνία της Ελλάδος», Αθήνα 1957, σελ. 119.

7.     Henry Kissinger: «Διπλωματία», Εκδόσεις «Νέα Σύνορα - Α. Α. Λιβάνη», σελ. 515.

Παίζουν τα ρέστα τους ξεπουλώντας την χώρα

Μια υπό κατάρρευση κυβέρνηση επιχειρεί να εκποιήσει ότι προλαβαίνει από την δημόσια περιουσία, σαμποτάροντας κάθε αναπτυξιακή προοπτική για την χώρα

Μια από τις πρώτες αντιδράσεις στο ξεπούλημα, ήταν των εργατών της ΛΑΡΚΟ.
Ο σκοπός των μεγαλοκαπιταλιστικών συμμοριών και της κυβέρνησης
είναι να διαλύσουν τελείως την παραγωγή στην Ελλάδα,
όπως και κάθε προυπόθεση για
μελλοντική ανάπτυξη της χώρας

Κάτω απ' τις εντολές των καπιταλιστών, η κυβερνητική συμμορία Παπανδρέου επιχειρεί το μεγαλύτερο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας που έχει γίνει ποτέ. 20 μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, λιμάνια, φυσικό αέριο, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κ.λπ.), πολλές από τις οποίες είναι στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, οι εναπομείνασες κρατικές τράπεζες (Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Αγροτική Τράπεζα) και 100 ακίνητα ξεπουλιούνται σε ποσοστό 100% ή κατά πλειοψηφία μετοχών στα αρπακτικά του κεφαλαίου.

Όσον αφορά τους γελοίους ισχυρισμούς τους ότι το ξεπούλημα γίνεται για να ξεπληρωθούν τα χρέη, ξαναλέμε ότι: α) τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ στα οποία υπολογίζουν το συνολικό ξεπούλημα -στην καλύτερη περίπτωση- δεν είναι παρά το 1/7 του δημόσιου χρέους, β) η οποιαδήποτε πώληση, όπως ομολογούν οι ίδιοι, θα γίνει πολύ κάτω απ' την πραγματική αξία και γ) με σωστό προσανατολισμό, οι κρατικές εταιρείες όχι μόνο φέρνουν κέρδη αλλά έχουν καθοριστική σημασία για την πραγματική οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Το κολοσσιαίο αυτό ξεπούλημα στην πραγματικότητα γίνεται: α) για να αρπάξουν τη δημόσια περιουσία τα διάφορα αρπακτικά του κεφαλαίου, β) για να εκτοξευτούν οι τιμές των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών και γ) για να τσακιστούν τα δικαιώματα και οι μισθοί των εργαζομένων σε αυτές τις επιχειρήσεις, μαζί με τη συνδικαλιστική τους οργάνωση, και αυτό να χρησιμεύσει σαν «παράδειγμα» για όλους τους εργαζόμενους.

Να μην πιστεύουμε τα ψέματα τους ότι όλα αυτά είναι εκβιασμός των Ευρωπαίων καπιταλιστών. Το ξεθεμελίωμα των κρατικών επιχειρήσεων είναι βασικό κλειδί για τη μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα φτηνών παρασιτικών υπηρεσιών τριτοκοσμικού τύπου. Γι' αυτό, πολλές απ' τις επιχειρήσεις τις παζαρεύουν οι Ελληνες μεγαλοκαπιταλιστές και η κυβέρνηση με τους Άραβες και Κινέζους φίλους τους. Οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές, κυρίως οι τραπεζίτες, ενδιαφέρονται να απομυζούν τα χρήματα για την αποπληρωμή των δανείων. Αλλά, για τα δικά τους συμφέροντα, δεν θέλουν να γίνει η Ελλάδα βάση των Ασιατών ανταγωνιστών τους. Γι' αυτό ματαιώνουν «μπίζνες» όπως του Ελληνικού με το Κατάρ ή επιδιώκουν τον έλεγχο στρατηγικών επιχειρήσεων, για να μην πέσουν στα χέρια των Κινέζων. Όπως και να έχει, υπόλογη για το ξεπούλημα είναι η εγχώρια ληστρική αστική τάξη και τα πολιτικά της όργανα.

Το ξεπούλημα όμως αυτό είναι δύσκολο να ολοκληρωθεί, ακόμα και με τους εξευτελιστικούς όρους που το σχεδιάζουν. Γιατί δύσκολα θα βρεθούν αγοραστές σε μια υπό κατάρρευση οικονομία. Και όσοι βρεθούν θα είναι τυχοδιώκτες που θα θέλουν να αρπάξουν έτοιμα κέρδη και να φύγουν. Επιπλέον, για τους λόγους που έχουμε προαναφέρει, θα υπάρξει σίγουρα εμπλοκή λόγω των αντιτιθέμενων συμφερόντων Ευρωπαίων και Ελλήνων μεγαλοκαπιταλιστών, για το ποιος δηλαδή θα έχει το πάνω χέρι στις ιδιωτικοποιήσεις. Το μεγαλύτερο εμπόδιο όμως μπορούν να το υψώσουν οι ίδιοι οι Έλληνες εργαζόμενοι. Οι περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις έχουν μια σχετικά ισχυρή συνδικαλιστική οργάνωση. Οι εργαζόμενοι τους θα πρέπει να την αξιοποιήσουν και, παραμερίζοντας τα κυβερνητικά φερέφωνα, δηλαδή, τους γραφειοκράτες εργατοπατέρες, να αντισταθούν σθεναρά μέχρι τελικής αποτροπής του ξεπουλήματος. Θα έχουν σύμμαχο τους τον ελληνικό λαό, που δείχνει σημάδια αφύπνισης, όση λάσπη και αν ρίχνουν τα ΜΜΕ των κεφαλαιοκρατών. Ο μαζικός αγώνας μέχρι να ματαιωθεί το ξεπούλημα και να φύγει η κυβέρνηση των δημίων, αυτός είναι ο μόνος δρόμος για όλο τον ελληνικό λαό τη στιγμή αυτή.

Σωτήρης  Κρόκος

Ληστεία και θρασύτητα

 Η μεγαλύτερη φανερή καπιταλιστική ληστεία σε βάρος του ελληνικού λαού έγινε και γίνεται με τον «αναπτυξιακό νόμο», που έφτιαξε το ΠΑΣΟΚ το 1982..

Με τον νόμο αυτό, κάθε καπιταλιστική επένδυση στην Ελλάδα, ή ελληνική ιμπεριαλιστική επένδυση στο εξωτερικό, ή ιμπεριαλιστική επένδυση στην Ελλάδα, επιδοτείται ουσιαστικά εντελώς δωρεάν από το ελληνικό κράτος, με 40% κατά μέσον όρο περίπου.

Τα κεφάλαια αυτών των επιδοτήσεων, εξασφαλίζονται με εξωτερικούς και εσωτερικούς δανεισμούς, που είναι τόσο τεράστιοι, που όχι μόνο δεν μπορούν να εξοφληθούν, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πληρωθούν ακόμα και οι τόκοι αυτών των δανεικών κεφαλαίων.

Αυτά τα δανεικά που χαρίστηκαν στους καπιταλιστές, έχουν χρεωθεί σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό. ώστε είναι υποθηκευμένο και το δικό του μέλλον, και ακόμα και το μέλλον των επερχόμενων γενεών του.

Τώρα αυτές οι καπιταλιστικές επενδύσεις αυξάνονται συνεχώς κατακόρυφα, οι κρατικές επιδοτήσεις αυτών των επενδύσεων επίσης, τα ελλείμματα του καπιταλιστικού κράτους πάλι επίσης, και θα κληθεί ο ελληνικός λαός να πληρώσει με πρόσθετους άμεσους και έμμεσους φόρους που θα επιβάλλει οπωσδήποτε η κυβέρνηση. Ο ληστρικός αυτός «Αναπτυξιακός νόμος» είναι θεμέλιο της λεγόμενης «αναπτυξιακής πολιτικής και του εκσυγχρονισμού», και τον νόμο αυτόν και τις φοβερές συνέπειες του πάνω στον εργαζόμενο αλλά και ολόκληρο τον καταπιεζόμενο ελληνικό λαό, τον γνωρίζουν πολύ καλά, το ΚΚΕ, και ο Συνασπισμός, και ο Τσοβόλας, και όλοι τους μπροστά στα συμφέροντα της μεγαλοαστικής τάξης, σκύβουν δουλικά το κεφάλι και σιωπούν. Και ακριβώς πάνω σε αυτήν τη σιωπή ανυψώνεται όλη η θρασύτητα και η υποκρισία της αστικής τάξης, που επιχειρεί να παρουσιάσει το ληστρικό «αναπτυξιακό» νόμο της σαν φιλεργατικό. Διότι κατ' αυτήν δια της «ενθάρρυνσης» των επενδύσεων επιδιώκεται αποκλειστικά και μόνο η εξεύρεση νέων θέσεων εργασίας και η καταπολέμηση της ανεργίας της εργατικής τάξης. Οπότε εφόσον όλες αυτές οι επιδοτήσεις είναι μέτρο φιλεργατικό, είναι και πολύ πολύ φυσικό η εξόφληση των τεραστίων αυτών δανείων που απαιτήθηκαν για τις «φιλεργατικές» αυτές επιδοτήσεις των επενδύσεων να επιβαρύνουν τον εργαζόμενο λαό.

Εμείς θα απαντήσουμε σε όλη αυτή την ελεεινή και ξεδιάντροπη ψευδολογία της αστικής τάξης, και θα το κάνουμε όχι με συλλογισμούς, αλλά με στοιχεία μιας αστικής -μιας δικής τους- οικονομικής εφημερίδας, του «ΕΠΕΝΔΥΤΗ» της 8ης Σεπτεμβρίου 1996. Και για τα στοιχεία αυτά, οι «αντιπολιτευόμενες αριστερές-δημοκρατικές δυνάμεις» της Βουλής των Ελλήνων, ασφαλώς δεν ξέρουν τίποτα.

«ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ: 27 εκατομμύρια δραχμές για κάθε θέση εργασίας. Πολύ ακριβά αγοράζει η κυβέρνηση τις νέες θέσεις εργασίας στο βιομηχανικό τομέα. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία 30 επενδύσεων που εντάχθηκαν στον αναπτυξιακό νόμο το α εξάμηνο του 1996. Συγκεκριμένα οι 30 μεγάλες κυρίως βιομηχανικές επενδύσεις που περιλαμβάνονται στους πίνακες επιχορηγήθηκαν (σ.σ. με δωρεάν κεφάλαια εκτός της επιδότησης επιτοκίου δανεισμού) συνολικά από τον κρατικό κορβανά με περίπου 35 δισεκατομμύρια δρχ. ενώ οι νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσουν οι επιχείρησες είναι συνολικά 1.257».

Και τώρα προσέξτε το φιλεργατικό χαρακτήρα του «αναπτυξιακού νόμου». Για κάθε νέο εργάτη που θα προσληφθεί, ο καπιταλιστής εισπράττει προκαταβολικά από το κράτος και εντελώς δωρεάν 27 εκατομμύρια (εκτός από τη δωρεάν κρατική επιδότηση των επιτοκίων των δανείων, που παίρνει από τις κρατικές τράπεζες με την εγγύηση του κράτους).

Εάν τώρα υπολογιστεί ότι ο κάθε νέος εργάτης κοστίζει στον καπιταλιστή περίπου 2 εκατομμύρια το

χρόνο, αυτό σημαίνει ότι το κράτος προκαταβάλλει στον καπιταλιστή για κάθε νέο εργάτη του τους μισθούς 13,5 ετών...!

Εκτός όμως του «αναπτυξιακού νόμου», για κάθε νέο εργάτη -με άλλο νόμο του ΠΑΣΟΚ- επιδοτείται ο εργοδότης από το ταμείο ανεργίας για μεγάλο διάστημα, με το 50% του μισθού του και το 50% των ασφαλίστρων του. Αλλά και με άλλο πρόσφατο νόμο του ΠΑΣΟΚ (Σημίτης), εάν ο νέος εργάτης είναι άνεργος, ο εργοδότης εισπράττει και το επίδομα ανεργίας του εργάτη.

Είναι απίστευτο το εύρος του «φιλεργατισμού» της «αναπτυξιακής πολιτικής και του εκσυγχρονισμού» της ελληνικής αστικής τάξης. Και δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα και για τη ληστεία και τη θρασύτητα των καπιταλιστών και την υποταγή του εργαζόμενου ελληνικού λαού.

Γι' αυτό και πέρα από τις διάφορες φανφάρες, για δημοκρατικό πολίτευμα και καθολική ψηφοφορία, κυρίαρχο λαό και βουλή των Ελλήνων και κράτος δικαίου, πολιτισμό ελευθερίας και δικαιοσύνης και άλλα στολίδια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, η μεγάλη αλήθεια είναι ότι: η ελληνική αστική τάξη, στη φάση της πλήρους ηθικής κρίσης και του πλήρους ιστορικού αδιεξόδου των βιοτικών περιθωρίων του κοινωνικού της συστήματος, που και η ίδια γνωρίζει ότι στην πραγματικότητα είναι θνησιγενές, ενεργεί σαν μια αδίστακτη άγρια και βάρβαρη συμμορία ληστών. Που έχει υπνωτίσει και αλυσοδέσει την εργατική τάξη και όλο τον εργαζόμενο λαό, δια μέσου των ηθικά εξαθλιωμένων πολιτικών υπηρετών της και των κομματικών μηχανισμών της, καθώς και του πολιτικού και ένοπλου καταπιεστικού μηχανισμού του κράτους της. Ότι θα ξεπεραστεί οπωσδήποτε αυτή η φάση είμαστε απόλυτα βέβαιοι, το πόσο όμως θα διαρκέσει δεν μπορούμε να το ξέρουμε επακριβώς. Αυτό θα εξαρτηθεί από την ίδια την εργατική τάξη και ιδιαιτέρως από την αγωνιστική ηγεσία της.

Γιάννης Βερούχης

Αυτή είναι η "πολυπολιτισμική" τους κοινωνία

Καθημερινό φαινόμενο οι συμπλοκές
λαθρομεταναστών στην Πάτρα

Η Άννα Νταλάρα δήλωσε πρόσφατα στον Τύπο: «Οι μετανάστες προσφέρουν πολλά στη σημερινή κοινωνία. Οφείλουμε να μάθουμε να ζούμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Η κατάσταση δεν θα είναι ποτέ όπως παλιά»!

Ιδιαίτερα τον τελευταίο μήνα, αυτό το καταλάβαμε και με το παραπάνω. Η ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα στο γκετοποιημένο πλέον κέντρο της Αθήνας είχε ένα ακόμα τραγικό θύμα. Τον άτυχο 44χρονο συμπολίτη μας που αλλοδαποί λήστεψαν και κατέσφαξαν κάτω από το σπίτι του.

 Η απίστευτη αγριότητα του εγκλήματος (αφού τον λήστεψαν και τον μαχαίρωσαν, επέστρεψαν και του έκοψαν την καρωτίδα), δείχνει ότι δεν πρόκειται για μια ληστεία εξαθλιωμένων και πεινασμένων (όπως θέλουν κάποιοι να τους παρουσιάζουν), αλλά ανθρώπων κυριευμένων από τα πιο βάρβαρα και πρωτόγονα ένστικτα.

Στην Πάτρα, την πόλη για την οποία οι υπερασπιστές της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας» μπορούν να καμαρώνουν, μιας και οι λαθρομετανάστες κοντεύουν να γίνουν πλειοψηφία, δυο εγκληματικές πράξεις δείχνουν την κατάσταση που επικρατεί: Δύο απόπειρες βιασμών γυναικών από ομάδες αλλοδαπών σε κεντρικότατα έως τουριστικά σημεία της Πάτρας, οι οποίες ευτυχώς αποτράπηκαν την τελευταία στιγμή από περαστικούς. Το ένα από τα δύο θύματα νοσηλεύτηκε για αρκετό καιρό στο νοσοκομείο του Ρίου σε κατάσταση ψυχολογικού σοκ έχοντας πάθει αφωνία και παρακολουθούμενη από ψυχολόγους. Εγκλήματα που έγιναν όχι από πείνα, αλλά από την νοοτροπία αυτών των ανθρώπων, που έχουν την γυναίκα κατώτερη από ζώο, μιας και στις πατρίδες τους τιμωρείτε με θάνατοόχι ο βιαστής αλλά το θύμα!

Η αλήθεια πλέον δεν μπορεί να κρυφτεί. Η κυβέρνηση όχι μόνο ανέχεται αλλά και συνεχίζει την αθρόα εισαγωγή μεταναστών με ένα και μοναδικό σκοπό: να αλλοιωθεί ο ελληνικός πληθυσμός, να δημιουργηθεί μια πλειοψηφία ισλαμιστών στη χώρα, για τους οποίους οι «άπιστοι», σύμφωνα με τα θρησκευτικά τους πιστεύω, θα είναι εχθροί, η παιδεραστία θα είναι νόμιμη (ο Αγιατολάχ Χομεϊνί διακήρυττε ότι ο  άντρας μπορεί να βρει ερωτική ικανοποίηση ακόμα και από ένα βρέφος!) και οι γυναίκες θα κυκλοφορούν με μπούργκες.

Σε αυτά τα εγκλήματα ηθικοί αυτουργοί είναι όλοι όσοι υπερασπίζονται αυτή τη βαρβαρότητα, μεθοδεύοντας έτσι την εξόντωση του ελληνικού λαού!

Μαρία Καράβολα

Στην υπεράσπιση της επιβίωσης του Ελληνικού Λαού

Οι συνέπειες της λαθρομετανάστευσης που προωθεί συνειδητά η ελληνική μεγαλοαστική τάξη για να αλλάξει τον πληθυσμό της χώρας, έχουν γίνει πλέον εφιαλτικές για τον ελληνικό λαό.

Οι τρεις βασικές είναι η εγκληματικότητα, η ανεργία και τα χαμηλά μεροκάματα.

Ενάντια στην λαθρομετανάστευση
και τις φονικές συμμορίες

Κατ' αρχάς, οι εν ψυχρώ δολοφονίες καταστηματαρχών και απλών περαστικών έχουν φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα συχνότητας και αγριότητας. Τα πολεμικά όπλα Καλάσνικοφ κυκλοφορούν στα χέρια και του τελευταίου ληστή, σα να 'ναι παιδικά παιχνίδια. Τα μαχαιρώματα έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. Λαθρομετανάστες σκοτώνουν για ψύλλου πήδημα. Το κέντρο της Αθήνας έχει γίνει απροσπέλαστο. Έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο πορνείο και σε εστία διακίνησης ναρκωτικών, όπλων και λαθραίων προϊόντων.

Στον τομέα της απασχόλησης, τα δυόμισι εκατομμύρια ξένων καλύπτουν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των θέσεων εργασίας, σε μια εποχή που οι απολύσεις κάνουν θραύση και η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη.

Και στο ζήτημα των αμοιβών, η προσπάθεια της κυβέρνησης και των μεγαλοεργοδοτών να μειώσουν τα μεροκάματα βρίσκει το βασικότερο στήριγμα της στον τεράστιο εφεδρικό στρατό των αλλοδαπών, που περιμένουν στη σειρά για μια δουλειά, αντί πινακίου φακής.

Παράλληλα, οι νόμιμοι έμποροι που τσακίζονται από το φΠΑ και τα έξοδα έχουν να αντιμετωπίσουν τους χιλιάδες παράνομους ξένους μικροπωλητές.

Όσο για τα «μέτρα» που εξήγγειλε η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και της λαθρομετανάστευσης, όλοι ξέρουν εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστούν. Ήδη ο «φράχτης» του Έβρου ξεχάστηκε. Ενώ όλοι κρύβουν ότι η Ισπανία έχει λύσει εδώ και χρόνια το πρόβλημα, με έναν ανάλογο «φράχτη», χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.

Αντίθετα με την Ελλάδα, τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη σφραγίζουν ερμητικά τα σύνορα τους, καταργώντας στην πράξη (και σε λίγο και επίσημα) τη συνθήκη Σένγκεν και επαναφέροντας εντός ολίγου τη βίζα. Πράγμα απόλυτα δικαιολογημένο, αφού δεν είναι υποχρεωμένοι να δέχονται τα στίφη των λαθρομεταναστών, μόνο και μόνο επειδή η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί πολιτική «ανοιχτών συνόρων».

Μπροστά στην αφόρητη αυτή κατάσταση, ο ελληνικός λαός έχει αρχίσει να ακολουθεί το μοναδικό δρόμο που του έχει μείνει: της αυτοοργάνωσης και της αυτοάμυνας. Οι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας διαδηλώνουν εξοργισμένοι και σκέφτονται σοβαρά τη δημιουργία ομάδων περιφρούρησης. Οι κάτοικοι της Ηγουμενίτσας παλεύουν μαζικά στο λιμάνι και στους δρόμους της πόλης τους ενάντια στην μετατροπή της σε δουλεμπορικό κέντρο, αποκρούουν τις επιθέσεις των ξένων συμμοριών και έχουν αρχίσει να περιορίζουν το πρόβλημα. Και φυσικά κανένας δεν τολμάει να κατηγορήσει μια ολόκληρη πόλη σαν «ρατσιστική».

Το βέβαιο πια είναι ότι το περίφημο μοντέλο της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας» καταρρέει με πάταγο. Η απότομη ανάμειξη διαφορετικών εθνοτήτων με τεράστια διαφορά ηθών και πολιτιστικού επιπέδου αποδεικνύεται καταστροφική. Η πλήρης αποξένωση που υπάρχει μεταξύ τους καθιστά αδύνατη την αρμονική συμβίωση και οδηγεί στη βίαιη σύγκρουση.

Η κυβέρνηση συμβάλλει με κάθε τρόπο στην επιδείνωση της κατάστασης: αφήνει αφύλαχτα τα σύνορα, δεν συλλαμβάνει κανέναν και χαλαρώνει συνεχώς τους όρους νομιμοποίησης. Είναι λοιπόν αναπόφευκτο ο ελληνικός λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να υπερασπιστεί με κάθε τρόπο τη ζωή του, το δικαίωμα του να κυκλοφορεί άφοβα στους δρόμους, το δικαίωμα του να μένει στο σπίτι του, το δικαίωμα του να λειτουργεί το μαγαζί του και το δικαίωμα του να βρίσκει δουλειά και μάλιστα με αξιοπρεπή μισθό.

Είναι λοιπόν βέβαιο ότι στο άμεσο μέλλον, εκτός από το κίνημα κατά του «Μνημονίου», το δεύτερο μεγάλο κίνημα που θα ανδρωθεί, θα είναι κατά της εγκληματικότητας και της λαθρομετανάστευσης. Άλλωστε, τα δύο αυτά κινήματα όχι μόνο δεν είναι αντίθετα, αλλά είναι ενιαία: εντάσσονται στο ευρύτερο κίνημα κατά της «ασιατοποίησης» της Ελλάδας.

Βασίλης Παπανικολάου

Οι πύλες της χώρας βγαίνουν στο σφυρί

Η κυβέρνηση βγάζει στο σφυρί τα λιμάνια, τις πύλες της χώρας προς τον υπόλοιπο κόσμο. Ετοιμάζεται το ξεπούλημα και του υπόλοιπου εμπορικού λιμανιού του Πειραιά, αλλά και όλων των σημαντικών λιμανιών της Αττικής και αυτού της Θεσσαλονίκης, όπως και του σιδηροδρομικού κέντρου του Θριάσιου Πεδίου, που συνδέεται άμεσα με τα λιμάνια Πειραιά και Ελευσίνας.

Οι βασικοί εμπνευστές του εγκληματικού σχεδίου είναι φυσικά οι εφοπλιστές. που θέλουν να κάνουν τα βασικά οικονομικά κέντρα της χωράς διαμετακομιστικές οδούς για τα άθλια προϊόντα των συμμάχων τους Κινέζων σταλινοκαπιταλιστων.

Είναι τόσο στυγνή η δικτατορία τους,  που πατάσσουν εν τη γενέσει της οποιαδήποτε διαφωνία εντός του αστικού στρατοπέδου. Ο υπουργός Ναυτιλίας, Διαμαντίδης, δήλωσε ότι η δημιουργία της Ενιαίας Αρχής Λιμένων Αττικής, η υπαγωγή δηλαδή στον ΟΛΠ και των λιμανιών Ελευσίνας, Λαυρίου, Ραφήνας και του σιδηροδρομικού κέντρου του Θριασίου, σημαίνει αυτόματα ότι το δημόσιο γίνεται πλειοψηφικός μέτοχος, τουλάχιστον στο 51%. Τα μάζεψε άρον άρον μετά την άμεση επίθεση που δέχτηκε από τον αστικό Τύπο. Τώρα, μέσω του ΟΛΠ, ετοιμάζεται το ξεπούλημα και των υπόλοιπων βασικών λιμανιών της Αττικής.

Έχουμε ξαναπεί για το ξεπούλημα του μισού εμπορικού λιμανιού στην κινέζικη COSCO. Είχαμε χαρακτηρίσει τη συνθηκολόγηση της ηγεσίας του σωματείου των λιμενεργατών Πειραιά, προδοσία των Ελλήνων λιμενεργατών. Οι πικρές συνέπειες αυτής της προδοσίας φαίνονται τώρα. Ο ΟΛΠ πλέον έχει ζημιές και όχι κέρδη, γιατί τα περισσότερα εμπορεύματα τα παίρνουν οι Κινέζοι. Και το κυριότερο: όλοι οι Έλληνες λιμενεργάτες κινδυνεύουν πλέον να βρεθούν στη θέση των 300 εργαζομένων που στενάζουν κάτω από την εργασιακή κόλαση της COSCO. Με ανειδίκευτους εργάτες σε δύσκολες δουλειές, με εξαντλητικά ωράρια. 25 ευρώ μεροκάματο, τρομοκρατία και απαγόρευση οποιασδήποτε συνδικαλιστικής οργάνωσης.

Οι λιμενεργάτες του Πειραιά εξακολουθούν να αποτελούν το πιο συμπαγές και έμπειρο αγωνιστικά τμήμα των Ελλήνων λιμενεργατών. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή: να μπουν τώρα επικεφαλής στον υπέρ πάντων αγώνα, για να μείνουν τα λιμάνια δημόσια και ελληνικά, παραμερίζοντας την προδοτική ηγεσία που δείχνει ήδη τάσεις συμβιβασμού. Ο εχθρός βρίσκεται ήδη εντός των πυλών.

 Σωτήρης Κρόκος

Στις Πλατείες της Ελλάδας ο αδούλωτος λαός μας

Και ανοίγει τον δρόμο όχι μόνο για την ανατροπή του εγκληματικού μνημονίου αλλά και για την δική του γενικευμένη αφύπνιση

Στο Σύνταγμα, ο ανυπότακτος ελληνικός λαός μας ξαναζωντανεύει
τις καλύτερες αγωνιστικές του παραδόσεις
και δίνει αποστομωτική απάντηση σε όλους τους φανερούς και κρυφούς εχθρούς του

 Για άλλη μια φορά στην ιστορία του, ο ελληνικός λαός έδειξε ότι όχι μόνο δεν έχει ξεχάσει αλλά ακολουθεί πιστά και τιμά τις αγωνιστικές παραδόσεις του. Πλημμυρίζοντας το Σύνταγμα καθημερινά, φωνάζοντας συνθήματα, χτυπώντας κατσαρόλες και υψώνοντας ελληνικές σημαίες, έβγαλε αληθινούς τους χειρότερους εφιάλτες αυτών που τον δυναστεύουν. Αυτών που είχαν σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια τη φυσική και ηθική εξόντωση του. Αυτών που είναι οι πιο ισχυροί κεφαλαιοκράτες της χώρας, των Ελλήνων εφοπλιστών και τραπεζιτών. Που δεν δίστασαν στο παρελθόν να φέρουν τη Χούντα. Που τώρα έχουν εγκαταστήσει μια άλλη χούντα, αγοράζοντας πολιτικούς, δημοσιογράφους, συνδικαλιστές, νομίζοντας ότι έτσι θα φιμώσουν και θα υποτάξουν τον ελληνικό λαό. Που εδώ και χρόνια εφαρμόζουν το σχέδιο αλλαγής του πληθυσμού των Ελλήνων, μεταφέροντας από τα βάθη της Ασίας και της Αφρικής πληθυσμούς πρωτόγονους, θρησκόληπτους, υποταγμένους. Που κουβάλησαν το ΔΝΤ για να ξεχρεώσει ο ελληνικός λαός τα δικά τους χρέη και σπατάλες.

Στα γραφεία τους στο Λονδίνο και στα πολυτελή γιοτ τους, τα είχαν σχεδιάσει όλα τέλεια. Ένα πράγμα όμως δεν υπολόγισαν σωστά. Ότι ο ελληνικός λαός έχει νικήσει εχθρούς πολύ σκληρότερους και σοβαρότερους από μια χούφτα τυχοδιωκτικά παράσιτα σαν αυτούς. Το αποδεικνύει τώρα και θα το αποδείξει και στο μέλλον ακόμα περισσότερο!

Η λυσσασμένη επίθεση τους στο κίνημα των «Αγανακτισμένων» δείχνει το μεγάλο τους φόβο. Ενώ στην αρχή τα ΜΜΕ το ενθάρρυναν, νομίζοντας ότι θα είναι άλλη μια ακίνδυνη διαμαρτυρία εκτόνωσης και έχοντας τη σιγουριά ότι έχουν αποπροσανατολίσει και οδηγήσει στην απογοήτευση τον ελληνικό λαό (άλλωστε, τόσους επαγγελματίες έχουν για αυτή τη δουλειά), ξαφνικά το πράγμα άλλαξε. Η επίμονη και όλο και πιο μαζική παρουσία του κόσμου στο Σύνταγμα και σε όλες τις πλατείες της Ελλάδας έδειξε ξεκάθαρα ότι δεν υπήρχε καμιά περίπτωση χειραγώγησης και ελέγχου. Ξαφνικά, το κίνημα των «Αγανακτισμένων» έγινε «απολίτικο, όχλος, συνυπεύθυνοι στη χρεοκοπία, τραμπούκοι, φασίστες και ρατσιστές, επειδή κρατούν ελληνικές σημαίες».

Τώρα, το κατά πόσον μπορεί να είναι απολίτικο ένα κίνημα που τα κυρία συνθήματα του είναι «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το 73», ή «Το σύστημα θα πέσει γιατί δεν μας αρέσει», είναι προφανές.

 Το ότι έχει γυρίσει την πλάτη του με απέχθεια στα κόμματα της Βουλής και τους γραφειοκράτες συνδικαλιστές δείχνει το υψηλό πολιτικό του επίπεδο. Όσο για τις ελληνικές σημαίες, το ότι κάποιους τους ενοχλούν, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να κατηγορούν για «φασίστες» και «ρατσιστές» αυτούς που τις κρατούν, ή προσπαθώντας επίμονα να βάλουν ζήτημα στην καθημερινή συνέλευση για την απαγόρευση τους, «γιατί προκαλούν τους μετανάστες» (!!!), προσπαθώντας απεγνωσμένα να στρέψουν αυτό το κίνημα στο γνωστό τροπάριο περί ρατσισμού, δεν μας κάνει εντύπωση. Οι περισσότερες αντιρατσιστικές οργανώσεις έχουν κύριο χρηματοδότη το κράτος (οι γνωστές ΜΚΟ), άρα πρέπει να βγάλουν τα λεφτά τους. Όπως εντύπωση δεν μας κάνει το ότι καλούν τον κόσμο σε άλλες πλατείες, την ίδια ώρα της συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, παίζοντας έτσι έναν διασπαστικό και προδοτικό ρόλο. Ο ελληνικός λαός τους έχει γυρίσει οριστικά την πλάτη.

Οι μάσκες έπεσαν. Ο ελληνικός λαός κατέβηκε στους δρόμους και δεν έχει ανάγκη κανέναν επαγγελματία «επαναστάτη», από αυτούς που καπηλεύονται τα σύμβολα της αριστεράς, να του δείξει τι να κάνει. Ξέρει πολύ καλύτερα από αυτούς τι πρέπει να κάνει: Να συνεχίσει ακόμα πιο μαζικά και αποφασιστικά τις συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, να περικυκλώσει τη Βουλή και να τσακίσει την κυβέρνηση των δημίων και το Μνημόνιο της. Δηλαδή, να νικήσει!

Μαρία Καράβολα

Ο Μάκης Μαΐλης και ο Γοργοπόταμος

Η Αλέκα ακολουθεί μια σίγουρη γραμμή.

Έχει αναλάβει το κόμμα της εργολαβικά το κίνημα των διεκδικήσεων.

Διεκδικούμε τα πάντα, κινητοποιούμε τους πάντες, και δε βαριέσαι, όπου βγεί!

ΕΝΑ ανθρωπάκι που ακούει στο όνομα Μάκης Μαΐλης, που είναι μέλος του Π.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ (και αγνώστων λοιπών στοιχείων), αφού στήθηκε μπροστά στα μικρόφωνα του χώρου των εορταστικών εκδηλώσεων του "Γοργοπόταμου", σε μια αμιγή κουκουέδικη συγκέντρωση, και δίχως κανένα ίχνος ντροπής και κανέναν απολύτως σεβασμό στην ιστορία, μεταξύ των άλλων εξέμεσε και τα παρακάτω:

"... ΤΑ ΕΑΜικά οράματα είναι ζωντανά, παρά τις προσπάθειες της αστικής τάξης και των συγχρόνων (αλλά και των παλιότερων) δυνάμεων του δικομματισμού να τα διαστρεβλώσουν, να τα ευνουχίσουν ή και να τα εξαφανίσουν. Είναι ζωντανά και περισσότερο επίκαιρα από ποτέ, ιδιαίτερα σήμερα, που η ιμπεριαλιστική "νέα τάξη πραγμάτων" επελαύνει για να εδραιώσει την κυριαρχία της, που ο νεοφασισμός ξανασηκώνει κεφάλι, τροφοδοτούμενος και από την πολιτική των συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων, που η κατεύθυνση τους ταυτίζεται..."

Μάκης Μαΐλης, στο ρόλο του Σουσλώφ.
Του θεωρητικού δηλαδή του κόμματος

Τι να πει κανείς όμως γι' αυτόν τον κύριο! Είτε δεν διάβασε ούτε την ιστορία του κόμματος στο οποίο είναι μέλος της ηγεσίας του και το οποίο ξεφτίλισε στην κυριολεξία την Εθνική Αντίσταση είτε είναι ένας "φτηνός" διαστρεβλωτής των πολιτικών ιστορικών γεγονότων. Αλλά είναι δυνατόν να μη γνωρίζει ότι η ίδια η ηγεσία του ΚΚΕ διέλυσε το ΕΑΜ παρά τη σθεναρή αντίρρηση των άλλων κομμάτων που συμμετείχαν; Όπως το ίδιο ακριβώς επαναλήφθηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ με τη διάλυση της ΕΔΑ που αποτελούσε το σωστό μετεμφυλιακό πολιτικό σχήμα το οποίο είχε τη δυνατότητα να συστεγάσει και να συγκεντρώσει την ευρύτερη προοδευτική Αριστερά και να διεκδικήσει την εξουσία.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ με ποία ΕΑΜικά οράματα άραγε βαυκαλίζεται ο κύριος Μάκης Μαΐλης, τα οποία δήθεν ευνούχισαν οι δυνάμεις του "δικομματισμού"; Σιγά-σιγά θα αρχίσουν να μας λένε ότι και για τη "Βάρκιζα" και για το "πακέτο" των προδοτικών συμφωνιών που μεθόδευσε και υπέγραψε η ηγεσία του ΚΚΕ με τις οποίες αλυσόδεσαν και ξεπούλησαν την ΕΑΜική Εθνική Αντίστάση, ευθύνεται ο δικομματισμός!

ΜΗΠΩΣ και εκείνο το εκφωνούμενο χωρατό του κυρίου Μάκη Μαΐλη: "... στους Γοργοποταμίτες του βουνού, της πόλης, του χωριού. Στους Βελουχιώτηδες της εργατικής τάξης, της αγροτιάς και της προοδευτικής διανόησης...", δεν αποτελεί το αποκορύφωμα της ψευτιάς και της υποκρισίας; Όταν είναι γνωστό, πόσο σκληρά και απάνθρωπα καταδιώχτηκε και δολοφονήθηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ ο Άρης Βελουχιώτης! Ας μας επιτραπεί να ξαναδημοσιεύσουμε, ίσως για τετάρτη φορά, την απόφαση του Π.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ που αποκηρύσσει τον Άρη Βελουχιώτη. Δημοσιεύτηκε στο "Ριζοσπάστη" με τίτλο "Η προδοσία του Βελουχιώτη". Το κείμενο έχει ως εξής:

Το ΠΓ ενέκρινε τη δημοσίευση στο "Ριζοσπάστη" της απόφασης της 11ης Ολομέλειας της ΚΕ για τον Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια). Ο Κλάρας, αφού μια φορά πρόδωσε και αποκήρυξε το ΚΚΕ γιατί λύγισε μπροστά στην τρομοκρατία του Μανιαδάκη, ξαναζήτησε στον καιρό του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα να εξαγοράσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη που αναγνώρισε και καταδίκασε.

ΤΟ ΚΚΕ του δώσε τη δυνατότητα αυτή. Σήμερα όμως σε μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή, από δειλία και φόβο, παρά τις υποσχέσεις και τη συμφωνία, που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί πάλι, ξαναπροδίδει το ΚΚΕ με την τυχοδιωκτική και ύποπτη δράση του, που μονάχα τον εχθρό ωφελεί. Στο ΚΚΕ δεν έχει θέση κανένας, οσοδήποτε ψηλά κι αν στέκει και οσοδήποτε μεγάλος κι αν είναι, όταν οι πράξεις του δεν συμβιβάζονται με το κοινό συμφέρον και όταν παραβιάζεται η δημοκρατική εσωκομματική πειθαρχία". ("Ριζοσπάστης" 16-6-1945)

Ο Άρης Βελουχιώτης όταν διάβασε την πάραπάνω απόφαση του κόμματος, σύμφωνα με την ειδησεογραφία, έβαλε αμέσως τέρμα στη ζωή του με έκρηξη χειροβομβίδας. Και ήταν μόλις 40 ετών. Με την ίδια χειροβομβίδα σκοτώθηκε πλάι του και ο πιστός σύντροφος του Τζαβέλας.

ΤΗΝ ίδια μέρα, πάντα, σύμφωνα με την ειδησεογραφία, έκοψαν τα κεφάλια του Άρη και του Τζαβέλα οι παρακρατικές συμμορίες της Δεξιάς, τα μετέφεραν στα Τρίκαλα και τα κρέμασαν στους φανοστάτες της Κεντρικής πλατείας σαν κεφάλια "λήσταρχων".

ΟΜΩΣ οι βέβηλοι της ηγεσίας του ΚΚΕ δεν αφήνουν ήσυχο τον Άρη ακόμα και νεκρό. Στην προσφυγιά μετά τον εμφύλιο πιέζουν αφόρητα τους συνεργάτες του και τους μαυροσκούφηδες να τον αποκηρύξουν. Και το πετυχαίνουν ως ένα βαθμό. Δημιουργούν δίκτυα ψευδοπληροφορητών μετά 8 χρόνια από το θάνατο του, για να μαζέψουν στοιχεία σε βάρος του, πως τάχα υπήρξε προδότης. Παραθέτουμε παρακάτω μια παρόμοια εγκύκλιο της ΚΕ του ΚΚΕ αυτού του είδους. "ΚΚΕ, Κεντρική Επιτροπή, Αριθ. πρωτ. 3186-9-5-1952.

Αγαπητέ σύντροφε...

... ΕΠΙΣΗΣ γράψε ότι άλλο σχετικό ξέρεις, γι' αυτή την περίοδο για τον Άρη και το Σιάντο, για ενέργειες τους που να ζημίωναν τον αγώνα,., και γι' αυτούς που θα μας υποδείξεις ότι μπορούν να ξέρουν, να μας γράψεις και που βρίσκονται τώρα. Με σ.χ. (υπογραφή)".

ΑΠΟ τα ίδια μικρόφωνα, επίσης, ο κ. Νίκος Τερζόγλου Πρόεδρος της (ΠΕΑΕΑ), Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης, προσκείμενης στο ΚΚΕ, κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ γιατί, λέει, "αναγνωρίζοντας (το ΠΑΣΟΚ) την Εθνική Αντίσταση... ουσιαστικά την υποβάθμισε..."
ΚΑΙ την "ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕ" (θα ήθελε να μας πει ο κύριος Τερζόγλου), η ηγεσία του ΚΚΕ, που υπογράφοντας τη Συμφωνία, της "Βάρκιζας" παρέδωσε όλους τους Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης ως αιχμαλώτους πολέμου και φυσικούς αυτουργούς των υποτιθεμένων "εγκλημάτων" της κατοχής (εξαιρουμένων μόνο 85-90 μελών της ηγεσίας του ΚΚΕ που τους δόθηκε αμνηστία), για να γεμίσουν αμέσως όλες οι φυλακές και τα νησιά από αντιστασιακούς, να δολοφονούνται σαν τα σκυλιά, να γίνουν οι κινητοί στόχοι των ταγματασφαλιτών, των παρακρατικών και τα δικαστήρια να τους καταδικάζουν μαζικά σε θάνατο.

Γιώργος Μανδίκος

3/12/94

ΑΥΤΗ είναι δυστυχώς η θλιβερή αλήθεια. Αλλά φωστήρες τύπου Μ. Μαΐλη και Ν. Τερζόγλου εκπρόσωποι ενός επικίνδυνου σταλινικού σκοταδισμού προσπαθούν να παραπλανήσουν τους νεώτερους που δεν γνωρίζουν τα γεγονότα.



Οι φτωχοί πληρώνουν τους φόρους των πλουσίων

Με τη διαρκή αύξηση των έμμεσων φόρων, τη διαρκή μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και την προκλητική ασυλία της φοροδιαφυγής, η κυβέρνηση φορτώνει όλα τα βάρη στους φτωχούς

Η "τρύπα" στα φορολογικά έσοδα του κράτους,
είναι σκόπιμη, ώστε τα βάρη για τους φτωχούς
να γίνονται όλο και περισσότερα

Οι εφοπλιστές δεν πληρώνουν καθόλου φόρους. Οι επιχειρήσεις, με το νέο φορολογικό νόμο που ψηφίστηκε στα τέλη Μαρτίου, θα έχουν φορολογικό συντελεστή μόνο 20%, δηλαδή ακόμα χαμηλότερο από το 24%, που και αυτό με τη σειρά του ήταν ήδη μειωμένο σε σχέση με το παρελθόν. Οι μεγάλοι οφειλέτες απολαμβάνουν νέων ευνοϊκών ρυθμίσεων. Κάθε τόσο, η κυβέρνηση αυξάνει τους έμμεσους φόρους, δηλαδή αυτούς που πληρώνει ο κάθε απλός καταναλωτής: ΦΠΑ, ειδικοί φόροι κατανάλωσης στα καύσιμα, τα ποτά, τα τσιγάρα κ.λπ. Μάλιστα, έχει φτάσει να συζητάει την επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης μέχρι και στο εμφιαλωμένο νερό, που σε πολλές περιοχές της χώρας αποτελεί είδος πρώτης ανάγκης, λόγω ακαταλληλότητας του τοπικού δικτύου ύδρευσης.

Όλα αυτά επιδεινώνουν μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση: Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, κατά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα οι έμμεσοι φόροι αποτελούν το 62% του συνόλου, ενώ ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι περίπου 50%. Οι μισθωτοί πληρώνουν το 75% περίπου του φόρου των φυσικών προσώπων.

Παράλληλα, οι διακηρύξεις της κυβέρνησης περί «πάταξης της φοροδιαφυγής» αποδεικνύονται γελοίες φανφάρες, αφού εξαντλούνται σε λαϊκίστικες κορώνες περί κυνηγητού των «γιατρών και δικηγόρων», αφήνοντας στο απυρόβλητο το μεγάλο κεφάλαιο. Το μόνο που έχει καταφέρει είναι να διαλύσει τους φορολογικούς μηχανισμούς, μειώνοντας δραστικά τα επιδόματα των υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών, που δυσαρεστημένοι ουσιαστικά κάνουν λευκή απεργία. Με την κατάργηση εφοριών, με το φιάσκο της υποχρεωτικής ηλεκτρονικής υποβολής δηλώσεων μέσω του ιδιωτικού συστήματος «taxis» και με την απότομη εφαρμογή σειράς «καινοτομιών», δίνεται η χαριστική βολή στον ήδη σαθρό φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Στις εφορίες επικρατεί κυριολεκτικά χάος, οι υπάλληλοι είναι αγανακτισμένοι και τίποτε δεν λειτουργεί. Το «taxis» επί μήνες ήταν μπλοκαρισμένο και δεν μπορούσε να δεχτεί δηλώσεις.

Πέρα από την ανικανότητα της κυβέρνησης, πίσω από το νέο αυτό φιάσκο κρύβεται μια σαφής πολιτική βούληση να μετατρέψει την Ελλάδα σε φορολογικό παράδεισο για τους πλούσιους και φορολογική κόλαση για τους φτωχούς. Γιατί, στην πράξη, το μόνο που καταφέρνει είναι να μεταφέρει με γρήγορους ρυθμούς τα βάρη όλο και περισσότερο στους εργαζομένους. Μέχρι και ο πρόεδρος του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, έχει επανειλημμένως ασκήσει δημόσια κριτική, προτρέποντας την κυβέρνηση να φορολογήσει τα υψηλότερα εισοδήματα.

Το σκεπτικό ότι η συνεχής μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων θα δώσει ανάσα στην αγορά είναι λάθος. Όλα τα διεθνή στοιχεία αποδεικνύουν ότι: όσο πιο ανεπτυγμένη είναι μια οικονομία, τόσο περισσότερους φόρους πληρώνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι πλούσιοι. Αντίθετα, φορολογικοί παράδεισοι για το κεφάλαιο είναι μόνο κάποιες υπανάπτυκτες χώρες. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Γαλλική Επανάσταση, που έβαλε τα θεμέλια του σύγχρονου αστικού κόσμου, θέσπισε την αρχή της προοδευτικής φορολόγησης, δηλαδή ότι «όσο μεγαλύτερο εισόδημα έχεις, τόσο περισσότερο φόρο αναλογικά θα πληρώσεις».

Βλέπουμε λοιπόν ότι η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης εντάσσεται στο γενικότερο πνεύμα της ασιατοποίησης της Ελλάδας. Για τη βίαιη απόσπαση της από τον ανεπτυγμένο κόσμο και την ταυτόχρονη προσαρμογή της σε τριτοκοσμικά πρότυπα. Επίσης, η απότομη αύξηση των έμμεσων φόρων έχει μειώσει την αγοραστική δύναμη του λαού, έχει επιδεινώσει την κατάσταση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τις έχει κάνει ανίκανες να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος. Έτσι, τα έσοδα του δημόσιου ταμείου, αντί να αυξηθούν, μειώνονται. Η κυβέρνηση, λοιπόν, και σε αυτόν τον τομέα έχει αποδειχτεί αντιλαϊκή και επικίνδυνη. Γι αυτό θα πρέπει να κάνουμε το παν για να την ξεφορτωθούμε μια ώρα αρχύτερα.

Βασίλης Παπανικολάου

Η κυβέρνηση στέκεται σε πήλινα πόδια

Η επερχόμενη «αναδιάρθρωση» θα σημάνει το οριστικό ξεσκέπασμα της απάτης του Μνημονίου και την πλήρη πολιτική χρεοκοπία της εγκληματικής κυβέρνησης Παπανδρέου.  Είναι η καλύτερη ευκαιρία να σπάσουμε τον φόβο και να αρχίσουμε να υπερασπιζόμαστε δυναμικά την επιβίωση μας.

Συμβασιούχοι και κάτοικοι της Κερατέας
απέδειξαν ότι η κυβέρνηση δεν είναι ούτε τόσο ισχυρή ούτε ανυποχώρητη
όσο θέλει να δείχνει.
Η ενότητα και η λαϊκή αυτοοργάνωση μπορεί να τσακίσει
αυτούς τους θρασύδειλους υπηρετίσκους του μεγάλου κεφαλαίου

Η εγκληματική συμμορία Παπανδρέου παραπαίει, κάτω από το βάρος της ολέθριας πολιτικής της. Το Μνημόνιο της έχει αποτύχει οικτρά στο θέμα της αντιμετώπισης του χρέους. Το κράτος παρουσιάζει σημάδια διάλυσης. Η αγορά μαραζώνει. Ο λαός πτωχεύει. Η οργή φουντώνει. Τα πρώτα οχυρά αντίστασης μετράνε επιτέλους νίκες. Οι υπουργοί αποδοκιμάζονται όπου κι αν βρεθούν. Το άμεσο μέλλον προμηνύει εξελίξεις.

Κατ' αρχάς, ολόκληρος ο πλανήτης παραδέχεται την αδυναμία εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, θεωρώντας θέμα χρόνου την «αναδιάρθρωση», «επιμήκυνση», «κούρεμα» ή όπως αλλιώς μπορεί να ονομαστεί η σχετική διαδικασία. Οι θρασύτατες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης περί του αντιθέτου, το μόνο που καταφέρνουν είναι να ξεγυμνώνουν την πολιτική της μηδαμινότητα.

Επίσης, όλοι οι διεθνείς οικονομικοί οίκοι αναγνωρίζουν ότι το Μνημόνιο είχε ουσιαστικό σκοπό να βοηθήσει τις τράπεζες, οι οποίες τα δύο τελευταία χρόνια πήραν από το κράτος 108 δισεκατομμύρια, σχεδόν όσα και το περιβόητο δάνειο της τρόικας. Όλα τα επίσημα νούμερα αποδεικνύουν ότι το Μνημόνιο όχι μόνο δεν μείωσε αλλά αύξησε το δημόσιο χρέος, επιδεινώνοντας γενικότερα την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.

Μετά από έναν ολόκληρο χρόνο εφαρμογής του, μπορούμε πια με σιγουριά να πούμε ότι το Μνημόνιο ήταν μια δυνατή τσεκουριά στα θεμέλια του νεοελληνικού κράτους, με σκοπό την ταχύτατη μετατροπή του από κράτος ευρωπαϊκό σε κράτος ασιατικό: Ασιατοποίηση μισθών και συντάξεων, ασιατοποίηση εργασιακών δικαιωμάτων, ασιατοποίηση κοινωνικών παροχών και ασιατοποίηση κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.

Η Ελλάδα, μέρα με την ημέρα, μεταμορφώνεται σε άθλιο τριτοκοσμικό κρατίδιο: Τα νοσοκομεία ρημάζουν, στραγγαλισμένα από την κυβέρνηση και τους ιδιώτες προμηθευτές τους. Τα σχολεία συγχωνεύονται. Οι δημόσιες συγκοινωνίες υπολειτουργούν. Στις εφορίες επικρατεί χάος. Μαγαζιά κλείνουν σωρηδόν και εμπορικοί δρόμοι γίνονται σκουπιδότοποι. Ασύδοτοι λαθραίοι πουλάνε από τσάντες μέχρι ναρκωτικά, οργανωμένοι σε φονικές συμμορίες.

Φαίνεται όμως ότι αυτά δεν αρκούν στους Έλληνες Κροίσους μεγαλοαστούς που καθορίζουν τις τύχες αυτής της χώρας. Με όργανο την υπηρετική τους κυβέρνηση Παπανδρέου, θέλουν να ρίξουν τη χαριστική βολή: Σχεδιάζουν να κατακρεουργήσουν τη δημόσια περιουσία, να τη βγάλουν στο σφυρί και να διαμοιράσουν μεταξύ τους τα ιμάτια της. Σαν τις ύαινες καιροφυλακτούν τα γνωστά ονόματα: Λάτσης, Μπόμπολας, Βαρδινογιάννης, Κοπελούζος, Μυτιληναίος κ.λπ. Υποψήφια θύματα: ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, ακίνητα, κρατικά ελεγχόμενες βιομηχανίες κ.λπ. Σχεδιάζουν να μειώσουν κι άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις, να γενικεύσουν την ελαστική και μερική απασχόληση και να αυξήσουν τους έμμεσους φόρους.

Παράλληλα, στον ιδιωτικό τομέα γίνεται σφαγή, με τις ευλογίες της κυβέρνησης. Μπορεί να μην εφαρμόζεται ο νόμος για τις επιχειρησιακές συμβάσεις, αλλά οι ατομικές συμβάσεις κάνουν θραύση. Οι μισθοί συμπιέζονται προς το όριο του βασικού. Η μειωμένη απασχόληση καλπάζει. Οι απολύσεις αυξάνονται συνεχώς.

Οι τράπεζες δεν διοχετεύουν ούτε ένα ευρώ στην ελληνική οικονομία, καταδικάζοντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε πτώχευση. Και την ίδια στιγμή, τα 600 δισεκατομμύρια ευρώ καταθέσεις των πάμπλουτων Ελλήνων κάθονται ανεκμετάλλευτα στις ελβετικές τράπεζες, ενώ θα ήταν υπεραρκετά για να εξοφλήσουν το δημόσιο χρέος και να χτίσουν παραγωγικές μονάδες στη χώρα μας.

Τέλος, η κυβέρνηση, με το νέο φορολογικό νόμο που ψήφισε, μειώνει ακόμα περισσότερο το φόρο των ανωνύμων εταιρειών από 24 σε 20%. ευνοώντας τους πλούσιους και κάνοντας ακόμα δυσκολότερη τη μείωση του χρέους. Ταυτόχρονα, φορτώνει τα βάρη στο λαό, αυξάνοντας συνεχώς τους έμμεσους φόρους που πληρώνει ο κάθε απλός καταναλωτής.

Στα πλαίσια της γενικότερης γραμμής της ασιατοποίησης, η κυβέρνηση ενισχύει τις συμμαχίες της με τους πιο καθυστερημένους και βάρβαρους ασιατικούς καπιταλισμούς: τον τουρκικό και τον κινεζικό. Και στην ίδια λογική, συνεχίζει την ασιατοποίηση του πληθυσμού της Ελλάδας, μέσω της εισαγωγής και νομιμοποίησης των λαθρομεταναστών.

Οι δήμιοι μας όμως δεν είναι ανίκητοι. Μετά από δυναμικούς αγώνες, δύο αυθόρμητα κινήματα αντίστασης, χωρίς κομματική καθοδήγηση, πέτυχαν σημαντικές νίκες, αποδεικνύοντας παράλληλα την αξία της αυτοοργάνωσης του λαού πάνω στη βάση των συμφερόντων του και όχι των κομματικών ταυτοτήτων του. Πρώτον οι συμβασιούχοι, που μετά από ένα μήνα μαζικής κατάληψης στο δημαρχείο της Αθήνας, εξανάγκασαν τον Άρειο Πάγο να κάνει την πρώτη υποχώρηση, ανατρέποντας όλα τα προγνωστικά. Και δεύτερον, οι κάτοικοι της Κερατέας, που μετά από τέσσερις μήνες σύσσωμης αντίστασης και συνεχών συγκρούσεων με τις δυνάμεις καταστολής, εξανάγκασαν σε αποχώρηση τα μηχανήματα και τα ΜΑΤ των γνωστών μεγαλοεργολάβων και σε αναδίπλωση την κυβέρνηση.

Όσο για τους υπουργούς, δεν υπάρχει πια ούτε ένας που να μην αποδοκιμάζεται σφοδρά, όπου κι αν κάνει την εμφάνιση του.

Σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί και ένας επιπλέον πονοκέφαλος για την κυβέρνηση, ότι η Νέα Δημοκρατία δεν συμπλέει μαζί της όσο θα ήθελε σε βασικές επιλογές της.

Τέλος, με την πολιτική της, η κυβέρνηση και η μεγαλοαστική τάξη που την καθοδηγεί καταστρέφουν τις κοινωνικές συμμαχίες τους, εξοντώνοντας όχι μόνο πλατιά μικροαστικά στρώματα, αλλά ακόμα και τμήματα της αστικής τάξης. Ανατινάζουν τα θεμέλια του ελληνικού καπιταλισμού, τον καταδικάζουν στην υπανάπτυξη και ουσιαστικά τον υπονομεύουν.

Ακόμα και η άρχουσα τάξη βλέπει πια ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει χάσει κάθε αξιοπιστία και εσωτερική συνοχή, όντας πια αδύναμη να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα που θέλουν. Γι αυτό και συζητιέται όλο και περισσότερο το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, έτσι ώστε μια νέα κυβέρνηση να αναλάβει τα ηνία και να διατηρήσει τον έλεγχο για λογαριασμό της αστικής τάξης.

Βέβαια, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι πρέπει να περιμένουμε σαν ώριμο φρούτο να πέσει μόνη της η κυβέρνηση και να ανακληθούν τα αντιλαϊκά μέτρα. Εμείς, ο εργαζόμενος ελληνικός λαός, πρέπει να σπάσουμε το φόβο της πείνας και της ανεργίας, να σπάσουμε τις αυταπάτες των ατομικών «λύσεων», να σπάσουμε τη λογική της συνενοχής «μαζί τα φάγαμε», και να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε ούτε μια μέρα. Κάθε μέρα είναι πλέον κρίσιμη για το μέλλον μας. Πρέπει να κινητοποιηθούμε άμεσα, για να ρίξουμε την κυβέρνηση. Και πρέπει να οργανωθούμε σε μόνιμη βάση και να παλέψουμε όσο χρειαστεί, για να πάρουμε πίσω ότι μας έκλεψε το Μνημόνιο. Οι πρώτες νίκες μας κάνουν αισιόδοξους. Ας συνεχίσουμε λοιπόν για ακόμη μεγαλύτερες.

Αθήνα. 4.5.2011

Εφ.Σοσιαλιστική Προοπτική

Η Συντακτική Επιτροπή

Τα τριάκοντα αργύρια (30.000 Ευρω) του δημάρχου Ναυπλιέων!

Για 30 αργύρια ψήφισαν να αναρτηθεί η σημαία της Τουρκίας στο Παλαμήδι! Θα τους αφήσουμε; Φωτιά και Τσεκούρι στους προσκυνημένους!

Η κατάσταση

Εδώ και μερικά χρόνια το Ναύπλιο «διοικείται» από μια «παρέα» που με επικεφαλής το Δήμαρχο την χαρακτηρίζουν οι «ανίερες» συμμαχίες. Ένας κυριολεκτικά πολιτικός «αχταρμάς»  που αποτελείται κυρίως από άτομα που ποτέ τους δεν δούλεψαν, από συνδικαλισταράδες πάσης φύσεως, από αποτυχημένους, αμοραλιστές και πολιτικά ξέφτια όλων των παρατάξεων, και από απάτριδες. H «παρεούλα» αυτή έχει καταφέρει με την γνωστή μέθοδο των ρουσφετιών να κλέβει την ψήφο των Ναυπλιωτών.  

Το κακό όμως παράγινε και τα άτομα αυτά έχουν γίνει πολύ επικίνδυνα πλέον όταν για 30.000 ευρώ δίνουν δικαιώματα στους Τούρκους. Ιδού τι αναφέρει η τοπική εφημερίδα ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ και τι γράφει και το μέλος του ΛΑ.Ο.Σ κ. Μ. Τσιλιμίγκρα που κατοικεί στο Ναύπλιο.

Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας.

Το Φεστιβάλ Ναυπλίου με χορηγία των Τούρκων.

Το 20ο Φεστιβάλ Ναυπλίου, θα διεξαχθεί από 17 έως 26 Ιουνίου, στο Βουλευτικό και στην Πλατεία του Αγίου Γεωργίου, με χορηγία της Τουρκικής πρεσβείας (Βλέπε, τουρκικό υπουργείο εξωτερικών).

Την απίστευτη αυτή απόφαση έλαβε η Δημοτική πλειοψηφία του Δήμου Ναυπλιέων, με τιμητική εξαίρεση τον νεαρο ΟΝΝΕΔίτη Δημοτικό Σύμβουλο, Γιάννη Μπούνο.

Η αντιπολίτευση, καταψήφισε την πρόταση, για διαφορετικούς, κάθε παράταξη, λόγους.

Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ θα περιέχει χαιρετισμό του Τούρκου πρέσβη και μια των εκδηλώσεων περιλαμβάνει «Χορό των Δερβίσιδων» που θα γίνει στην αίθουσα του Βουλευτικού.

Να θυμίσουμε ότι, η Τούρκικη πρεσβεία, επί δημαρχίας Κ. Χαραμή, αλλά και επί δημαρχίας του παρόντος δημάρχου Παν. Αναγνωσταρά, είχαν εκδηλώσει την επιθυμία αποκατάστασης του «Τριανόν» ως τζαμιού, ενώ προσφάτως ο Τούρκος Αρχηγός των Ειδικών Δυνάμεων της Ακτοφυλακής, επισκεπτόμενος την χώρα μας ζήτησε και τον ξενάγησαν στο «Τριανόν» και στο «Βουλευτικό», για λόγους που όλοι μπορούμε να φανταστούμε.

Παρ' όλα αυτά, και παρά την επεκτατική πολιτική των Τούρκων στην Θράκη και την Ρόδο, ο δήμος, του πορθητή του Παλαμηδιού  Στάϊκου  Σταϊκόπουλου, της Ηρωίδας της αντίστασης κατά των Τούρκων Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου, και του βασανισθέντος για να αλλαξοπιστήσει Αγίου Αναστασίου του Ναυπλιέως, ο δήμος που ονομάτισε μια κεντρική του πλατεία με το όνομα του Τάσου Παπαδόπουλου και ένα σχολικό κτιριακό συγκρότημα με το όνομα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, (σ.σ για να πάρει ο δήμαρχος τους ψήφους των αρκετών εις το Ναύπλιο διαμενόντων Κυπρίων), παρέδωσε την ηθική της ιστορικότητάς του για ένα άθλιο μικροποσό ύψους 30.000 ευρώ. (Τόσο αποτιμάται το αντίτιμο της Τουρκικής πολιτιστικής απόβασης στην πόλη της οποίας το Δημοτικό Συμβούλιο ευτέλισε το προνόμιο να αποκαλείται «Πρώτη Πρωτεύουσα του απελευθερωμένου από τους Τούρκους, νέου Ελληνικού κράτους).

Στην σελίδα 4 δημοσιεύεται άρθρο της Μελίνας Τσιλιμίγκρα, ενώ τα Αργολικά (προς το παρόν) Blogs, «έχουν ανάψει».

http://www.neolaialaos.gr/2011/06/blog-post_8522.html

http://paratiritis-news.blogspot.com/

http://mykines.blogspot.com/

http://attikanea.blogspot.com/2011/06/blog-post_2230.html

http://www.elora.gr/portal/national-issues/7---/3179-2011-06-09-17-16-55

http://logioshermes.blogspot.com/2011/06/190.html

http://filopatria.wordpress.com/

Tο άρθρο της κ. Μελίνας Τσιλιμίγκρα στην Ενημέρωση της Πελοποννήσου:

Δεν Βρέχει κ. Αναγνωσταρά, Σας Φτύνουν!

Εχθές πέρασε στο δημοτικό συμβούλιο η αθλία πρότασις του, κατωτέρου των περιστάσεων και των συνθηκών, δημάρχου Ναυπλιέων κ. Παναγιώτη Αναγνωσταρά, η οποία αναφερόταν στο πρόγραμμα του 20ου φεστιβάλ Ναυπλίου που είναι αφιερωμένο στους Τούρκους καλλιτέχνες και μάλιστα έχοντας και ως βασικό χορηγό την...Τουρκική Πρεσβεία!

Για να είμαστε όμως πιο σαφείς χθες υπεγράφη και  κάτι άλλο και όχι απλά μια πρόταση Ο κ. Αναγνωσταράς υπέγραψε το  Ράϊ Μπουγιουρντί (προσκυνοχάρτι), και έδωσε τα κλειδιά της ιστορικής μας πόλης, πίσω στον Τούρκο κατακτητή!

Το δικό μας Ανάπλι, που για αυτό χύθηκαν ποταμοί αίματος, που οι ήρωές μας σθεναρά το υπερασπίσθηκαν, βιάζεται επαισχύντως από μια τέτοια προδοτική πρόταση.

Όπως και το 1715, που οι Τούρκοι πάτησαν τ' Ανάπλι αφού "λάδωσαν" τον Γάλλο επικεφαλής των κανονιών του Παλαμηδιού, που τα έστρεψε αμέσως κατά της πόλης, έτσι και τώρα, με τους παράδες τους θα ξαναμπούν θριαμβευτές στη Νάπολι της Ανατολής, πατώντας πάνω στα αίματα των προγόνων μας που έχουν ζυμωθεί με το χώμα του τόπου.

Επιπροσθέτως οι  δημοτικοί σύμβουλοι της δημοτικής αρχής ψήφισαν με την προϋπόθεση να μην αναρτηθεί η Τούρκικη σημαία στο Παλαμήδι κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων σε αυτό, χωρίς όμως να πάρουν καμία δέσμευση από τον δήμαρχο. (Έτσι και αλλιώς ο δήμαρχος έχει αποδείξει πως δε τα πάει πολύ καλά με τις ελληνικές σημαίες)

Αυτό μας έλειπε να δούμε τώρα και το στολίδι μας που στέκει ορθό και υπερήφανο με τουρκικό φέσι!

Α και που είστε!!! Τώρα που ο κ. Αναγνωσταράς βγαίνει παγανιά και ζητά ψήφους -ανεπισήμως βέβαια- για την βουλευτική του θέση με τη Νέα Δημοκρατία, δώστε του ένα μαύρο φέσι, ούτε καν κόκκινο, γιατί έτσι όπως αμαυρώνει τη τιμή της πόλεως μας έτσι θα α(μαυρωθεί) στις ψήφους ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΔΕΙΣ!! Ώστε να πάει σπίτι του και να βλέπει τις Τούρκικες σειρές του ΑΝΤ-1 και του Μega! Kάντε και εσείς κάτι καλό για τη ψυχολογία του!! Μπορείτε!

Κλείνοντας αυτό το άρθρο, που με πολύ πνιγμό συνέγραψα, να επισημάνω πως σήμερα που περνούσα από το άγαλμα του Σταϊκόπουλου είδα πως για πρώτη φορά το πρόσωπο του άλλαξε. Το πρόσωπο του είχε συνοφρυωθεί και τα μάτια του πετούσαν γαλανόλευκες σπίθες. Μου είπε πως αύριο θα ξεκολλήσει από το άγαλμα του, πως το σπαθί του, που χρόνια ήταν κομμένο, το σφυρηλάτησε μόνος του με πίστη και όρκο, και πως θα κάνει το χρέος του.

Θα περιμένει να αντιμετωπίσει την Άλωση του Παλαμηδίου που μόλις άρχισε!

Θα είμαι στο πλευρό του. Εσείς;;

Μελίνα Τσιλιμίγκρα

μέλος της Γραμματείας Ιδεολογικου ΛΑ.Ο.Σ

σσ.Το email του Δημού Ναυπλιέων είναι: nafpldim@otenet.gr

Πηγή: maiandros@gmail.com