ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Σε μια περίοδο που η αγανάκτηση του εργαζόμενου ελληνικού λαού για τη φτώχεια, την ανεργία, τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα του Μνημονίου αρχίζει πάλι να φουντώνει, σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, στην υγεία κ.α. βρίσκονται στους δρόμους, σε μια περίοδο που η εργατική τάξη της χώρας δίνει μάχη ζωής και θανάτου για να μην υποταχτεί στη βαρβαρότητα των ατομικών συμβάσεων, κάποιες πολιτικές δυνάμεις από τον ευρύτερο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν να φέρουν στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης το ζήτημα των 300 μεταναστών από την Κρήτη που διεκδικούν τη νομιμοποίηση τους.



Η ιστορία των «μεταναστών της νομικής»
λειτούργησε αντικειμενικά για την κυβέρνηση



Η συνέχεια, με τα γεγονότα της Νομικής, την ανακίνηση του θέματος του πανεπιστημιακού ασύλου κτλ., είναι λίγο πολύ γνωστή. Αυτές οι δυνάμεις των μαινόμενων «αντιρατσιστών» στην πραγματικότητα έπαιξαν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το παιχνίδι του συστήματος και της κυβέρνησης. Έδωσαν το πάτημα σε διάφορα αντιδραστικά επιτελεία να βάλουν στην ημερήσια διάταξη την κατάργηση του ασύλου, το οποίο μάλιστα οι ίδιες ακριβώς δυνάμεις έχουν δυσφημήσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού, ανεχόμενες ή και υποστηρίζοντας επί χρόνια την κακοποίηση του από τους λεγόμενους «αντιεξουσιαστές». Έδωσαν την ευκαιρία στην κυβέρνηση να κάνει επίδειξη «δημοκρατικής υπευθυνότητας», διαβεβαιώνοντας αφ' ενός ότι δεν θα καταργήσει  «εντελώς» το άσυλο, αφ' ετέρου ότι δεν θα υποχωρήσει στο βασικό αίτημα των απεργών πείνας (ανοίγοντας όμως παράλληλα το δρόμο για ευκολότερη νομιμοποίηση όλων των λαθρομεταναστών). Δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για συσπείρωση όλου του αστικού στρατοπέδου ενάντια στην «ανομία»  (τη στιγμή ακριβώς που αυτό το στρατόπεδο ήταν διαιρεμένο πάνω στο θέμα του Μνημονίου και αυτό εκ των πραγμάτων διευκόλυνε τις λαϊκές αντιδράσεις). Τέλος, και ακόμη σημαντικότερο, έφεραν τον αποπροσανατολισμό και τη σύγχυση στο στρατόπεδο της εργατικής τάξης και του πλειοψηφικού αυτού κομματιού του λαού μας που αντιδρά στα βάρβαρα κυβερνητικά μέτρα.

Εμείς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν αυτοί που τα έκαναν αυτά τα έκαναν απλώς από εγκληματική ηλιθιότητα ή ένα μέρος τους τουλάχιστον βρισκόταν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτές οι δυνάμεις δρουν πλέον με τρόπο αντικειμενικά προβοκατόρικο, ανοιχτά εχθρικό προς τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και εξυπηρετικό των πιο βρώμικων κυβερνητικών σχεδιασμών.

Πάρις Δάγλας