Η προσέγγιση με την Κίνα είναι κίνδυνος θάνατος για τον ελληνικό λαό

Οι φιλίες με την Κίνα φέρνουν «κινεζοποίηση» μισθών και εργασιακών σχέσεων, αλλά και πρόσδεση στο πιο εγκληματικό καθεστώς του πλανήτη



Με κάθε τρόπο δεν πρέπει να επιτρέψουμε την κινεζοποίηση της χώρας μας



Ο ελληνικός καπιταλισμός προχωρά με σταθερά βήματα την προσέγγιση του με τον κινεζικό σταλινοκαπιταλισμό. Εκτός από το λιμάνι του Πειραιά, που παραδόθηκε με μια αποικιοκρατική σύμβαση στους Κινέζους (COSCO) (προκειμένου να γίνει πύλη των παραγόμενων υπό εξευτελιστικές συνθήκες εμπορευμάτων τους σε όλη την Ευρώπη), οι «φιλίες» και οι συμφωνίες με την καπιταλιστική Κίνα συνεχίζονται σε όλα τα επίπεδα. Ο υπουργός Επικρατείας Χ. Παμπούκης κάλεσε τους Κινέζους καπιταλιστές (στο πρόσφατο ταξίδι του στην Κίνα)να αγοράσουν ότι ξεπουλιέται από την ελληνική δημόσια περιουσία. Ο πρόεδρος της ΔΕΗ υπέγραψε συμφωνία με την κινεζική Shovel Wind Energy για ανάπτυξη αιολικών πάρκων στην Ελλάδα, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους Κινέζους να βάλουν χέρι και στην ενέργεια. Ο πρωθυπουργός της Κίνας δήλωσε ότι η κυβέρνηση του είναι έτοιμη να αγοράσει ελληνικά ομόλογα, με αποτέλεσμα τα εδώ κυβερνητικά παπαγαλάκια να τρίβουν τα χέρια τους και να διαλαλούν ότι, με τη βοήθεια των Κινέζων, θα ξεπεράσουμε την κρίση!

Όλα αυτά δείχνουν ότι η βασική επιδίωξη της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης είναι να προσδεθεί η Ελλάδα στο άρμα της σταλινοκαπιταλιστικής Κίνας, της χώρας με το πιο βάρβαρο και εγκληματικό καθεστώς στον πλανήτη. Πρωτοπόροι σε αυτή την πολιτική είναι οι Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι μεταφέρουν το μεγαλύτερο μέρος των κινεζικών εξαγόμενων προϊόντων και κατασκευάζουν εκεί τα πλοία τους. Το δημοσιογραφικό επιτελείο των εφοπλιστών, η Καθημερινή, διαφημίζει συστηματικά την Κίνα ως «υπερδύναμη» και προσπαθεί να εξωραΐσει το βάρβαρο καθεστώς της. Μέχρι και ολόκληρο τεύχος περιοδικού αφιέρωσαν στην Κίνα (G/K-Απρίλιος 2011), στο οποίο γλείφουν προκλητικά τον πλασιέ των κινεζικών επενδύσεων στην Ελλάδα, πρόεδρο της COSCO, Γουέι Τζιαφού.

Αυτή όμως η φιλοκινεζική πολιτική αποτελεί κίνδυνο θάνατο για την ελληνική εργατική τάξη και τον ελληνικό λαό, γιατί οι Έλληνες καπιταλιστές, μαζί με τις «φιλίες» τους, θέλουν να μεταφέρουν στη χώρα μας τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούν στην Κίνα. Δηλαδή, θέλουν να κινεζοποιήσουν την Ελλάδα.

Η Κίνα σήμερα είναι η χώρα του μέσου μηνιαίου εργατικού μισθού των 100 ευρώ, της 14ωρης καθημερινής εργασίας, χωρίς ρεπό, άδειες, Σαββατοκύριακα, χωρίς πληρωμένες υπερωρίες, επιδόματα ανεργίας, αποζημιώσεις απόλυσης, κοινωνική ασφάλιση. Είναι η χώρα όπου ο λαός δεν έχει το δικαίωμα να απεργεί και να διαδηλώνει, και που, αν κάποιος ψελλίσει έστω τη λέξη απεργία, μεταφέρεται αμέσως σε κέντρο καταναγκαστικής εργασίας για τρία χρόνια (Ελευθεροτυπία, 20/4). Είναι η χώρα όπου η αγροτιά ζει σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης και ξεσπιτώνεται για να δοθεί η γη σε μεγάλες καπιταλιστικές εταιρείες. Είναι η χώρα όπου η λογοκρισία ζει και βασιλεύει. Είναι η χώρα όπου οι φυλακίσεις, οι «εξαφανίσεις» και οι συλλήψεις γίνονται για το παραμικρό. Πρόσφατα, μάλιστα, συνελήφθη και κρατείται (άγνωστο πού) ο διεθνούς φήμης εικαστικός Αι Γουείγουέι, επειδή τόλμησε να ασκήσει κριτική στο καθεστώς. Το όνομα του διαγράφτηκε αμέσως και από όλες τις κινεζικές ιστοσελίδες...

Η Κίνα είναι η χώρα που συνδυάζει έναν νεαρό, αδίστακτο και αιμοδιψή καπιταλισμό με τη βαρβαρότητα του σταλινικού καθεστώτος. Και γι' αυτό είναι σήμερα ένα από τα πιο εγκληματικά καθεστώτα του πλανήτη. Αυτή η Κίνα αποτελεί για την ελληνική άρχουσα αστική τάξη και την κυβέρνηση της το όραμα, το μοντέλο που θέλουν να επιβάλουν στην Ελλάδα.

Ήδη η πολιτική που ακολουθείται στη χώρα μας από τους μεγαλοκαπιταλιστές και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την εφαρμογή των πιο βάρβαρων αντεργατικών μέτρων και τον εργασιακό μεσαίωνα που θέλουν να μας επιβάλουν, σε συνδυασμό με την αλλαγή του πληθυσμού μέσω της αθρόας μετανάστευσης, εντάσσεται ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση. Όσο συνεχίζεται η προσέγγιση με την Κίνα, τόσο ο κίνδυνος κινεζοποίησης του εργαζόμενου ελληνικού λαού θα αυξάνεται. Να αντισταθούμε λοιπόν τώρα, όσο είναι ακόμα καιρός!

Μάριος Σάκος