Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Η αντικατάσταση της ιστορικής και ανυπότακτης ελληνικής εργατικής τάξης, μέσω της αθρόας εισαγωγής τριτοκοσμικών μαζών, που συστηματικά προωθεί ο ελληνικός καπιταλισμός

Ο Γιάννης Βερούχης ήταν ο πρώτος που
συνειδητοποίησε
την τεράστια απειλή που συνιστά
για την ίδια την ύπαρξη
της ελληνικής εργατικής μας τάξης
η αθρόα εισαγωγή υποτακτικών μαζών
από άκρως καθυστερημένες χώρες,
και η ραγδαία αλλαγή της
πληθυσμιακής σύνθεσης
της χώρας μας.
Την οποία αδίστακτα και με πολύ
συγκεκριμένο σχέδιο
 προώθησαν και προωθούν
οι Έλληνες μεγαλικαπιταλιστές και ιδίως
το συγκεντροποιημένο-ιμπεριαλιστικό
κεφάλαιο εφοπλιστών,τραπεζιτών,
μεγαλοκατασκευαστών
Όταν ο Αγγλικός καπιταλισμός κουβαλούσε κατά μάζες στην Αγγλία τους κατεστραμμένους Ιρλανδούς αγρότες, ο Μαρξ που ζούσε τότε στην Αγγλία, έβαζε πάνω από κάθε άλλη αντίληψη έναντι των ξένων εργατών, την υπεράσπιση των κατακτήσεων του Αγγλικού προλεταριάτου.
Το ίδιο πρέπει να ισχύσει και στην σημερινή Ελλάδα...
Ο Ελληνικός Καπιταλισμός εκμεταλλεύεται την αθλιότητα και την πείνα των ξένων εργατών που αυτός κουβάλησε έντεχνα στην Ελλάδα, για να τους χρησιμοποιήσει για να χτυπήσει τους μισθούς και τις εργατικές κατακτήσεις της ελληνικής εργατικής τάξης.
Γι' αυτό και ο Ελλ. Καπιταλισμός εμφανίζεται υποκριτικά σαν αντιρατσιστής διεθνιστής και φιλάνθρωπος έναντι των ξένων εργατών, και μαζί με την κυβέρνηση του και κάτι κλίκες "αριστερών" ψευτοδιεθνιστών: Φτιάχνουν ένα "Λαϊκό Μέτωπο" σκευωρίας, για να συκοφαντήσουν προκαταβολικά κάθε Έλληνα εργάτη που θα ήθελε (ακόμα και να σκεφθεί) να περιφρουρήσει τα δικαιώματα του.
Το πρόβλημα είναι τεράστιο και σοβαρότατο.
...Αυτό που πρέπει να ξέρουμε καλά εμείς οι εργάτες, είναι ότι τα βασικά κριτήρια όλων των καπιταλιστών έναντι των εργατών τους είναι: Η φτηνή εργατική δύναμη, η μεγαλύτερη δυνατή υποταγή και η μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια του κοινωνικού τους συστήματος. Και με αυτά τα κριτήρια, οι καθυστερημένοι και με ανύπαρκτη εργατική συνείδηση ξένοι εργάτες από καθυστερημένες χώρες με επίσης ανύπαρκτη ταξική αγωνιστική παράδοση, είναι οι ιδεώδεις εργάτες για την αντικατάσταση της ντόπιας ελληνικής εργατικής τάξης μας. Αυτής της "υψηλόμισθης" κατά τους καπιταλιστές, της σκεπτόμενης όμως και της μη απόλυτα υποτακτικής, που κουβαλάει πίσω της μεγάλες αγωνιστικές και επαναστατικές ταξικές παραδόσεις, που κάτω από τις κατάλληλες κοινωνικές συνθήκες θα ξαναζωντανέψουν.
Και αυτής της ελληνικής εργατικής τάξης μας, η σημερινή εργατική γενεά της, είναι ο ιστορικός φορέας των αγωνιστικών επαναστατικών αναμνήσεων των πατεράδων της και των παππούδων της.

...Και αυτή η σχεδιασμένη απάνθρωπη εκδίωξη της ελληνικής εργατικής τάξης από την ίδια της τη χώρα, γίνεται με βρωμερές και ύπουλες ψυχολογικές και προπαγανδιστικές μεθόδους: Που καπηλεύονται τον πολιτισμό, τον ανθρωπισμό, τον συναισθηματισμό, την ευαισθησία, και τη φιλοξενία του ελληνικού λαού. Ώστε η εισαγωγή των καθυστερημένων αντικαταστατών της ελληνικής εργατικής τάξης, να καλύπτεται με μια απατηλή κρούστα, ενός ψεύτικου δηλαδή εμπορευματοποιημένου καπιταλιστικού "ανθρωπισμού" και "διεθνισμού".
Και επίσης έχουν φροντίσει, ώστε κάθε φωνή αφύπνισης της ελληνικής εργατικής τάξης, μπροστά στο θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχει (όπως είναι και οι δικές μας σκέψεις που αυτή τη στιγμή σας λέμε) να χαρακτηρίζονται προκαταβολικά, σαν ρατσισμός και φασισμός.
...Μα πώς τα ξέρετε όλα αυτά θα μας ρωτήσουν; Μήπως κινδυνολογείτε; Όχι, καθόλου... Έχουμε στα χέρια μας τις μελέτες δύο επιτελικών εκδοτικών συγκροτημάτων του ελληνικού καπιταλισμού.
Του μεγαλοεφοπλιστή Αλαφούζου, και του μεγαλοεπιχειρηματία-μεγαλοχρηματιστή Λαμπράκη, που αποκαλύπτουν τα καπιταλιστικά τους σχέδια κατά τα οποία "Η Ελλάδα το 2015 θα κατοικείται από 3,5 εκατομμύρια μετανάστες".
Δηλαδή από έναν αριθμό πολύ μεγαλύτερο από το συνολικό αριθμό της σημερινής ελληνικής εργατικής τάξης.
Και δεν πρόκειται όμως εδώ μόνο για μελέτες και σχέδια. Η επιβεβαίωση των σχεδίων τους είναι η οφθαλμοφανής καθημερινή καπιταλιστική λύσσα τους, για την εισαγωγή κοινωνικά καθυστερημένων ξένων εργατών.
Αναμφισβήτητα ο σκοπός της μεγαλοαστικής τάξης, είναι η αναζήτηση μιας απόλυτα υποτακτικής εργατικής τάξης, παραιτημένης από κάθε εργατικό δικαίωμα.
Νομίζουμε όμως ότι το ζήτημα είναι ακόμη βαθύτερο. Διότι για τη σημερινή ουσιαστική δικτατορία των κυρίαρχων μεγαλοκαπιταλιστικών συγκροτημάτων, δεν τους κάνουμε και σαν λαός, γιατί δεν ανέχονται το ανυπότακτο πνεύμα της ιστορίας μας σαν λαού, που έχει ρίζες αιώνων.
Γιατί από τον προ-προηγούμενο αιώνα ο ελληνικός λαός ποδοπάτησε τις συμφωνίες της Ιεράς Συμμαχίας των βασιλιάδων της Ευρώπης του Μέττερνιχ και επαναστάτησε κατά των κατακτητών της κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Επίσης τον προηγούμενο αιώνα ο ελληνικός λαός και πάλι εξεγέρθηκε κατά των κατακτητών του πανίσχυρου Γερμανοίταλικού φασιστικού άξονα. Και στον αιώνα που μπαίνουμε τώρα, στον αιώνα της κατάργησης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, και της επικράτησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας, ο ελληνικός λαός υπό την επαναστατική ηγεσία της δοκιμασμένης αγωνιστικά εργατικής τάξης, θα επιδείξει και πάλι τις μεγάλες επαναστατικές αρετές του.
Για όλους αυτούς τους λόγους η μεγαλοαστική τάξη προγραμματίζει να τον αλλάξει ενσωματώνοντας μέσα σ' αυτόν, μερικά εκατομμύρια κυρίως καθυστερημένων Ασιατών, διαπαιδαγωγημένων ιστορικά στο πνεύμα της παθητικότητας, της μοιρολατρίας και της υποταγής
Το πρόβλημα φυσικά είναι το ποιος θα προλάβει ν' αλλάξει ποιον. Αυτοί το λαό, ή ο λαός αυτούς;
Γιάννης Βερούχης Δεκέμβριος 2001

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου