Στην Καλλιθέα, την παλιά μου γειτονιά, σε νεοκλασικό κτίριο στεγάζεται η Ένωση Κωνσταντινουπολιτών.
Πρόσφατα βρέθηκα στη βράβευση ενός έλληνα ηλικιωμένου διανοούμενου από την πάλαι ποτέ Βασιλεύουσα.
Ήταν ο κ. Άρης Αμπατζής, ο οποίος όταν ρωτήθηκε «ποιο είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί στη σημερινή ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης» το έδωσε με μία λέξη: «απελπισία» και συμπλήρωσε: «ποιός ασχολείται μαζί μας; Δεν υπάρχει καμία υποστήριξη». Αυτή είναι η πραγματικότητα για τον Ελληνισμό της Τουρκίας.
Αντιθέτου εδώ στη χώρα μας γίνεται προσπάθεια και πέφτει πολύ χρήμα για να ωραιοποιήσουν κάποιοι στα μάτια των Ελλήνων την εικόνα του Τούρκου, παλιού και νεώτερου.
Είναι γνωστό ότι το 2001, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών ο Γ. Παπανδρέου, υπογράφτηκε μια συμφωνία με τον αντίστοιχο υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, τον Ισμαήλ Τζεμ, σύμφωνα με την οποία έπρεπε να ξαναγραφούν τα βιβλία της ιστορίας και της Γεωγραφίας των δύο χωρών ώστε να βελτιωθούν οι σχέσεις των νέων γενεών Ελλήνων και Τούρκων.
Αμέσως η παρέα των ανθελλήνων του υπουργείου Παιδείας, κατά τον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη, έσπευσε να εφαρμόσει τη συμφωνία, ενώ η Τουρκία όχι μόνο διατήρησε τον εθνικισμό της και τον ανθελληνισμό της, αλλά επεκτείνει αυτόν καθημερινά παραβιάζοντας την εθνική μας κυριαρχία σε αέρα και θάλασσα παρά το Διεθνές Δίκαιο.
Όλοι θυμόμαστε τον «συνωστισμό» των ψευδών ιστορικών γεγονότων της κ. Ρεπούση στο βιβλίο της ΣΤ' Δημοτικού παρά τις 85 διορθώσεις της Ακαδημίας Αθηνών, που το έκρινε ακατάλληλο, ενώ το προώθησε η κ. Γιαννάκου ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων, ώστε να αναγκασθεί η προηγούμενη κυβέρνηση να το αποσύρει.
Η ανθελληνική αυτή προσπάθεια δεν ήταν μεμονωμένη, αλλά εντάσσεται σε μια φιλοσοφία που έχει διαποτίσει σκόπιμα όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Στη φιλοσοφία αυτή εντάσσεται και η τηλεοπτική σειρά 7 ντοκιμαντέρ και 5 βιβλίων εκδόσεως του σταθμού ΣΚΑΪ, που τελικά οδηγεί σε μια γενοκτονία μνήμης, δυστυχώς με χρηματοδότηση της Eθνικής Τράπεζας.
Στόχος, η δημιουργία μιας νέας γενιάς ελληνοπαίδων χωρίς εθνική συνείδηση. Το θλιβερότερο όμως είναι να βλέπει κάποιον περιπατητή συγγραφέα άνευ στοιχειώδους πτυχίου Ανωτάτης Σχολής, «παντογνώστη», να περιγράφει δίκην τουριστικού οδηγού το θαύμα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, που άφησε εμβρόντητη την τότε παγκόσμια κοινωνία.
Αλλά και έναν δήθεν ιστορικό των πραξικοπημάτων του 20ού αιώνα να αποτελεί τον ειδήμονα σύμβουλο για το 1821, με ιστορικές σπουδές όχι σε πανεπιστήμιο, αλλά σε κολέγιο, κατά το βιογραφικό του, στο εξωτερικό.
Κλείνοντα αυτό το ενημερωτικό σημείωμα, ας γυρίσουμε κάποιους αιώνες πίσω να θυμηθούμε ότι όταν ο Γεμιστός τον 15ο αιώνα διακήρυσσε το «Έλληνες ουν εσμέν το γένος ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί», δεν κατοικούσε σε κάποια «Νήσο Ουτοπίας», αλλά στηριζόταν σε μια πραγματικότητα που δεν μπόρεσαν επί 400 χρόνια να καταστρέψουν οι Τούρκοι.
Τώρα με τη νέα ιστορία επιχειρείται να φράξουν τον δρόμο στα εθνικά και πατριωτικά ανακλαστικά των Ελλήνων, και ιδίως των ελληνοπαίδων, ώστε μαζί με το Μνημόνιο να επιβάλουν μια νέα αρχή:
«Πώς οι ελεύθεροι Έλληνες μπορούν να ξαναγίνουν δούλοι».
Θεόδωρος Δ. Ανδρεάκος (Ομότιμος καθηγητής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου