Υπευθυνότητα

Πώς γίνεται κάποιος υπεύθυνος; Αν γίνεις επειδή στο επιβάλλουν ή όταν δεν έχεις άλλη επιλογή, λέγεσαι/είσαι υπεύθυνος;

Όταν ήμουν μικρή, θυμάμαι έβλεπα τους γύρω μου (όλους) να ΘΕΛΟΥΝ, να είναι επιθυμία τους να κάνουν παιδί, και κουφαινόμουν!! (Τότε νόμιζα ότι κάποιο πρόβλημα είχα εγώ.) Το θεωρούσα τρομερό έως ανυπέρβλητο να κουβαλάω στην πλάτη μου, να έχω την ευθύνη μιας άλλης ύπαρξης. Ένιωθα ότι δεν έχω την ικανότητα γι’ αυτό. Τον δικό μου τον εαυτό μού ήταν τρομερά δύσκολο να τον μάθω, να καταλάβω γιατί αντιδρά όπως αντιδρά, τι θέλει κάθε φορά, τι τον κάνει ευτυχισμένο, πού βρίσκει ισορροπία.. Μου ήταν τρομερά δύσκολο γιατί έβλεπα ότι οι συνθήκες δρούσαν καταλυτικά, και κάθε φορά που άλλαζαν άλλαζε και η ποιότητα των αντιδράσεών μου, αλλά/και ότι έσπρωχναν τα θέλω μου σε άλλη κατεύθυνση (στόχο). Άλλαζα κάθε φορά, και τόσο συχνά.. (όχι χαρακτήρα, άπλωνα, βάθαινα, έβλεπα με άλλα μάτια, γι’ αυτό επιθυμούσα κι άλλα πράγματα μετά από κάθε πάθημα -άλλα πράγματα πιο μακριά ή πιο εκεί, όχι έξω από μένα).

Θεωρώ μέγα άθλο αυτό που προσπαθώ όσα χρόνια ζω, να κοιτώ -ταυτόχρονα- να μάθω εμένα, να αντιληφθώ για να πάρω ό,τι έχουν να μου προσφέρουν οι συνθήκες, να με προάγω, να με κρατώ υγιή (σε ισορροπία)… Εκτός από κοπιαστικό ήταν (είναι) και τόσο αμφίβολο.. δεν ήμουν (ούτε είμαι) σίγουρη ότι το μπορώ, ότι θα καταφέρω κάποια στιγμή να ολοκληρωθώ. Γι’ αυτό μού φάνταζε αδιανόητο να έχω την ευθύνη ΚΑΙ μίας άλλης ζωής. Στα τυφλά ψάχνω για τα δικά μου ΚΑΙ χωρίς εχέγγυα! πώς θα βρω ενός άλλου*;

Υπό αυτή την προοπτική.. αναγκαστικά έγινα υπεύθυνη!! Χωρίς βία, δίχως να μου το μπαστακώσω, πέρα από αδιέξοδα. Ήταν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.. της γνώσης του εαυτού.

Προηγείται όλων η ανακάλυψη του εαυτού!! 

Υ.Γ. Η προσωπικότητα είναι το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της υπευθυνότητας. Το σθένος είναι το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της προσωπικότητας. Η ελευθερία είναι το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ του σθένους. Αλυσίδα.. Ούτε να αφαιρέσεις κρίκο μπορείς, ούτε ν’ αλλάξεις την σειρά. 

*Συνεχίζω να πιστεύω ότι είμαι ανίκανη έως και σήμερα που είμαι μάνα.