Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Η δίκαιη εκλογική τιμωρία του ΚΚΕ

Το 1989 το ΚΚΕ έκανε συγκυβέρνηση
με τη Νέα Δημοκρατία για να σώσει
το σύστημα από το πολιτικό του
αδιέξοδο. Τώρα, όχι μόνο αρνήθηκε μια 
αριστερή συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ
αλλά στήριξε ουσιαστικά τη
μεγαλοαστική προπαγάνδα
Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία των τελευταίων εκλογών είναι η δραματική καθίζηση του ΚΚΕ, ειδικά στις εργατικές περιοχές, η οποία, κατά την άποψη μας, σηματοδοτεί μια καμπή προς την πλήρη απομόνωση του από τη μεγάλη μάζα της εργατικής τάξης.

Το ΚΚΕ, ήδη πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, με τη μόνιμα διασπαστική πολιτική του, με την περιφρούρηση της Βουλής και με την κατασυκοφάντηση κάθε αυθόρμητης λαϊκής κινητοποίησης, είχε περιχαρακωθεί σε ένα ποσοστό ψήφων πολύ μικρότερο από αυτό που θα δικαιολογούσε η φθορά των μεγαλοαστικών-μνημονιακών κομμάτων. Όμως, η στάση του στο μετά την 6η Μαΐου διάστημα ήταν ακόμα πιο αποκαλυπτική για τον πραγματικό χαρακτήρα του κόμματος αυτού.

Από τις 6 Μαΐου μέχρι τις 17 Ιουνίου, το ΚΚΕ ήταν λες και βρισκόταν σε άλλο πλανήτη. Απαξιούσε να ασχοληθεί με το διακαή πόθο εκατομμυρίων χειμαζόμενων Ελλήνων για τη δημιουργία μιας κυβέρνησης που θα καταργούσε το Μνημόνιο. Γυρνούσε επιδεικτικά την πλάτη στο άμεσο πρόβλημα επιβίωσης χιλιάδων εργαζομένων, που είχαν ανάγκη τουλάχιστον από μια προσωρινή ανακούφιση. Έσπερνε τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια και την αδιαφορία, επαναλαμβάνοντας τη βασική μεγαλοαστική επιχειρηματολογία περί «αναπόφευκτων οικονομικών εξελίξεων».

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Να υπερασπιστούμε τις ζωές, τις δουλειές και τις γειτονιές μας

Η πάλη ενάντια στη λαθρομετανάστευση και την εγκληματικότητα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πάλης του ελληνικού λαού για επιβίωση


Η άρνηση της ελληνικής εργατικής τάξης να αποδεχτεί την αθρόα
λαθρομεταναστευση είναι άρνηση να αποδεχθεί την εξόντωση της
και την απώλεια όλων όσων κατέκτησε εδώ κι έναν αιώνα

Η μεγαλοαστική πολιτική της αντικατάστασης της ελληνικής εργατικής τάξης από απολίτικους, πολιτισμικά καθυστερημένους και εξαθλιωμένους μετανάστες ένα σκοπό έχει:   τη διαιώνιση της σκλαβιάς. Το φαινόμενο έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Ανεξάρτητα αν τα κόμματα και τα ξεπουλημένα Μ.Μ.Ε., βασικοί υποστηρικτές αυτής της πολιτικής, προεκλογικά ανέδειξαν ένα μέρος από τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος, προς άγραν ψήφων, η ελληνική κοινωνία βιώνει καθημερινά τις συνέπειες του φαινομένου. Ο κατασκευαστικός κλάδος, ο ναυπηγοεπισκευαστικός, ο κλάδος της καθαριότητας, όλες οι βοηθητικές εργασίες σε όλους τους κλάδους, λειτουργούν πλέον κυρίως με μετανάστες, χαμηλόμισθους, ανασφάλιστους, στέλνοντας στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες.

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Κι εμείς τους ακούμε ακόμη

Η στιβαρή διακυβέρνηση της χώρας, με την σοβαρή υποστήριξη του Βενιζέλου και του κυρ-Φώτη, θα περιορίσει το κράτος χωρίς να κάνει απολύσεις..Και πώς θα το κάνει αυτό;

Θα δώσει σε ιδιώτες δουλειές του δημοσίου με υπεργολαβία.. αυτή η κυβέρνηση!
«Οι ορκωτοί ελεγκτές θα αναλάβουν δουλειές της Εφορίας, οι πολιτικοί μηχανικοί δουλειές της Πολεοδομίας, τα ιδιωτικά συνεργεία τις δουλειές των ΚΤΕΟ και αντίστοιχα θα κινηθούμε σε κάθε τομέα, όπου αυτό είναι εφικτό. Στόχος είναι ο περιορισμός του Δημοσίου µε κάθε τρόπο, χωρίς όμως να  απολύσουμε δημοσίους υπαλλήλους».

Ο Γ. Στουρνάρας δεν θεωρεί αναγκαία την απόλυση δημοσίων υπαλλήλων και λέει ότι αυτή είναι η κόκκινη γραμμή που έχουν θέσει οι τρεις αρχηγοί των κομμάτων που απαρτίζουν την κυβέρνηση. «Κάθε χρόνο συνταξιοδοτούνται περίπου 30.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Με τη μέθοδο της πρόσληψης ενός νέου υπαλλήλου για κάθε 10 αποχωρήσεις, θα προσλαμβάνονται 3.000 τον χρόνο, συνεπώς ο αριθμός τους μειώνεται κατά 27.000 τον χρόνο. Δεν χρειάζονται απολύσεις. Και καθώς θα κλείνουν υπηρεσίες και οργανισμοί και θα περνάνε οι δουλειές τους σε ιδιωτικές εταιρείες, οι ανάγκες του Δημοσίου σε προσωπικό θα μειώνονται. Οι ανάγκες που θα δημιουργούνται από τις συνταξιοδοτήσεις θα καλύπτονται µε μετατάξεις υπαλλήλων από τις υπηρεσίες που έκλεισαν».

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Το πανηγύρι με τα φαγοπότια συνεχίζεται

Τεράστια ποσά χρημάτων ρίχνονται στις τσέπες επιτήδειων για μια ακόμη φορά, και η είδηση η καινούργια μας λέει το εξής..Διαβάστε την είναι δροσιστική.. Γελάστε..

Η  Ελλάδα επενδύει 500 εκατομμύρια στην τεχνολογική καινοτομία. «Για την επίτευξη του στόχου αυτού, περισσότερα από 500 εκατομμύρια ευρώ έχουν δεσμευθεί μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» (ΕΣΠΑ 2007-2013) προκειμένου να διατεθούν για τη συγχρηματοδότηση ιδιωτικών επενδύσεων στο συγκεκριμένο κλάδο»

ΜΠΗΚΕΣ.. ΕΤΣΙ; ΣΤΟ ΚΕΖΙ ΑΛΛΑ 500 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ!

Επιχειρηματικά κεφάλαια συμμετοχών, δάνεια με ευνοϊκούς όρους χρηματοδότησης και επιδοτήσεις, αποτελούν ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο δράσης που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου αυτό το νέο οικοσύστημα να γίνει πραγματικότητα.

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Γιατί είναι νόμιμο το να παρανομώ


(Χιλιάδες είναι οι λόγοι, θέλω να προσθέσω έναν που μου ήρθε μόλις.)

Πέρασα τα διόδια χωρίς να πληρώσω, είχε πιο κάτω μπατσικό, αυτόματα μου βγήκε τι θα τους πω -ο νέος λόγος. (Δεν με σταμάτησαν τελικά.)
Η πολιτεία μού χρωστάει και με αυτόν τον τρόπο (κλέβοντάς τους) μου ξεπληρώνει τα χρωστούμενα.
Μου καρφώθηκαν φίλε μου τα συντάξιμα!!!!
Είναι το μόνο έσοδο που λαμβάνουν πλέον από μένα, από το μόνο που δεν έχω καταφέρει να απαλλαχτώ. Κι ενώ πήγα προ μηνών στο ταμείο μου και τους ζήτησα να με απαλλάξουν από τα συντάξιμα, μου είπαν κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται! Δεν προβλέπεται να μην πληρώνεις για μία σύνταξη που ποτέ δεν θα λάβεις!
Με κλέβουν με το στανιό, τους κλέβω για…. συμψηφισμό! 
Από 17 χρονών πληρώνω στην κουραδοπολιτεία συντάξιμα, είμαι 40. Δύο ζωές να γυρίσω την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη χωρίς να πληρώσω δεν θα καταφέρουν να με ξοφλήσουν!!
(Οικονομικός είναι ο πόλεμος, αν δεν εισπράττουν θα χάσουν.)

Υ.Γ. Το κείμενο το έγραψα για τον γέροντα.
Τα γερόντια μας, ενώ είναι η πιο ανήμπορη μερίδα πληθυσμού, από παντού βάλλονται. Πρώτα από τον εαυτό τους, επειδή αισθάνονται υπεύθυνοι για τη δημιουργία του σημερινού κουραδοσυστήματος. Μετά από την κοινωνία, που τους επέλεξε ως τους μόνους υπαίτιους του εκλογικού αποτελέσματος. Τέλος, από την πολιτεία που τους εκβιάζει τρεις την ώρα για το αν θα τους δώσει τα χρήματα ΤΟΥΣ, που υπομένουν την ταλαιπωρία έξω από τις τράπεζες για να τα λάβουν ωσάν να ήταν ζητιάνοι, που τους μειώνουν μήνα μήνα το ποσό ώσπου να μην τους φτάνουν για να φάνε, που τους βιάζουν με τους ίδιους ακριβώς τρόπους και όσον αφορά τα φάρμακα αλλά και τα νοσήλια.
Είδα έναν παππού χθες να ψάχνει στα σκουπίδια και μάτωσε η καρδιά μου. Ποιανού ευθύνη είναι ο γέροντας; Μου ήρθε πάλι στη θύμηση τούτο "Ο Αινείας, όταν κλήθηκε να διασώσει ό,τι πολυτιμότερο μπορούσε από την κατεστραμμένη Τροία, χωρίς δεύτερη σκέψη επέλεξε να πάρει στους ώμους του τον γέροντα πατέρα του. Στην Αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε μεγαλύτερη ντροπή, μεγαλύτερη καταισχύνη, από την ασέβεια και την αναλγησία απέναντι στον γέροντα."
Το νιώθω ντροπή να μην αντιταχθώ. Οι γέροντες είναι ευθύνη της δικής μου γενιάς. 

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Κάτω η δικτατορία των τραπεζιτών

Οι μεγάλες αιματορουφήχτρες του ελληνικού λαού, οι τραπεζίτες, έχουν περιέλθει σε δεινή θέση απ' την κρίση του συστήματος τους. Οι τράπεζες τους είχαν πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ ζημιές την τελευταία χρονιά. Γι αυτό είναι εκείνοι που επιμένουν η χώρα να συνεχίσει να δανείζεται πάση θυσία, υποβάλλοντας ταυτόχρονα τον ελληνικό λαό σε ανήκουστες θυσίες.

Οι ίδιοι ομολογούν ότι έχουν πάρει 145 δισ. ευρώ από αυτά τα δάνεια, τη μερίδα του λέοντος δηλαδή. Και τώρα, την περίοδο της «ακυβερνησίας», πήραν 25,7 δισ ευρώ. Από αυτά, 18 δισ πήγαν στις τέσσερις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες (Εθνική, Εμπορική, Eurobank, Alpha). Τα 7,7 δισ. που προορίζονταν για Αγροτική Τράπεζα και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν έχουν δωθεί ακόμα, για τον απλούστατο λόγο ότι οι τράπεζες αυτές είναι δημόσιες.

Οι τραπεζίτες εκβιάζουν ανοιχτά όλο αυτό το διάστημα να προχωρήσει η «ανακεφαλαιοποίηση» των τραπεζών. Η «ανακεφαλαιοποίηση» αυτή είναι στην ουσία η στήριξή τους με δημοσίο χρήμα, με τέτοιο τρόπο όμως ώστε να  παραμείνει ο έλεγχος των τραπεζών στους ίδιους.

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ!

Εχω φρικάρει, δεν είναι κάτι καινούργιο αλλά έχω φρικάρει γιατί σύλλογος γονέων κοιμισμένων ές αεί και το μόνον που κάνουν είναι να μαζεύουν λεφτάκια για να κάνουν γιορτές στα καρναβάλια γιατί αυτοί οι δο-σὐλλογοι είναι για τά καρναβάλια
Στἠν υγειά του φίλου που έστειλε το Άρθρο, είμαι ευγνώμων.


Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ!
Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε πως πρόσφατα (Νοέμβριος 2011) διανεμήθηκε προς διδασκαλία, στα δημοτικά σχολεία της χώρας μας ένα καινούργιο βιβλίο γραμματικής, για την Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη, αντικαθιστώντας την μέχρι τώρα ισχύουσα γραμματική του Μανώλη Τριανταφυλλίδη, η οποία εδιδάσκετο πλέον των 30 χρόνων.
Σύμφωνα με την καινούργια γραμματική που συντάχθηκε από τους: κ. Ειρήνη Φιλιππάκη – Warburton, κ. Μιχάλη Γεωργιαφέντη, κ. Γεώργιο Κοτζόγλου και την κ. Μαργαρίτα Λουκά και εκδόθηκε από τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, με την ευθύνη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ανακαλύπτουμε πως:

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Νους / Ψυχή


Μου ‘ρθε μία σκέψη… ότι ο νους είναι ένα με την ψυχή.
Όταν πεθαίνουμε,  αυτό που φεύγει από το σώμα είναι ό,τι άλλο είμαστε. Λέμε ότι φεύγει η ψυχή και μένει το κουφάρι, με τον νου τι γίνεται; Μένει στο σώμα; Φεύγει μόνο του, άλλη πορεία; 
Για τα μετά θάνατον μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε, στη ζώσα ζωή τώρα… Άνθρωποι που ασχολούνται με διαλογισμό μπορούν να βγουν από το σώμα τους (το σώμα κείτεται σκέτο κουφάρι στο έδαφος). Αυτό που βγαίνει είναι η ψυχή και το πνεύμα αδιαίρετα. (Δεν νιώθουν μόνο, κατανοούν.)

Λέμε για τα ζώα ότι έχουν ψυχή αλλά δεν έχουν νου να επεξεργαστεί, κι ότι σ’ αυτό διαφέρουμε.

Σκέφτηκα ότι αυτό που μας διαφοροποιεί από όλα τα άλλα ζωντανά πλάσματα είναι ότι στον άνθρωπο δόθηκε ΑΝΤΙΠΟΔΑΣ.

Σχετικό – Απόλυτο
Υπάρχει αυτό που φαίνεται κι αυτό που δεν φαίνεται. Πράγματα που καταλαβαίνουμε και κάποια που δεν έχουμε την ικανότητα να επεξηγήσουμε.
Τα ζώα τρώνε χωρίς να σκέφτονται την ποιότητα της τροφής. Επίσης δεν σκέφτονται αν κάποιος τους την παρέχει για να τα χρησιμοποιεί προς όφελός του, τους νοιάζει μόνο ότι τρώνε. Επίσης, δεν σκέφτεται μία κατσίκα τι ωραία που θα ήταν αν είχε γεννηθεί άλογο.
Στα ζώα έχει δώσει την λίστα των δεδομένων, χωρίς τον αντίποδά τους. Στα ζώα δόθηκε μόνο το σχετικό.

Ανθρώπινα δεδομένα με αντίποδα
Πρακτικό – θεωρητικό
Αποδοχή – εξερεύνηση
Σιγουριά – περιπέτεια
Ηρεμία – ένταση
Κλπ. κλπ.

Αν είχαμε τα δεδομένα μόνο της αριστερής μεριάς της λίστας θα ήμασταν ζώα. Το ότι έχουμε ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και τα της δεξιάς μάς διαφοροποιεί.

Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να ορίσει τα πράγματα, να τα κατανοήσει, να τα κάνει απτά, να τα επεξηγήσει, γι’ αυτό έφτιαξε λέξεις, γι’ αυτό έθεσε νόμους.
Η ανάγκη του αυτή προκύπτει από τον φόβο (αίσθηση ασημαντότητας), αλλά ταυτόχρονα κι από τον εγωισμό (αίσθηση σημαντικότητας)! Αισθάνεται «λίγος» μπρος στο ανεξήγητο, γι’ αυτό το φοβάται, αλλά επειδή ταυτόχρονα ξέρει ότι έχει τη δυνατότητα, πιστεύει ότι μπορεί να το ελέγξει.

Ερώτηση, από τη στιγμή που διαθέτουμε και το απόλυτο και το σχετικό, και από τη στιγμή που το απόλυτο είναι απείρως δυνατότερο, γιατί ισχυροποιείται κατά την ζώσα περίοδο περισσότερο το σχετικό; Οι συνθήκες ευθύνονται.
(Λένε, όποια πλευρά σου θρέφεις αυτή μεγαλώνει.)
Στη ζωή τη ζώσα, οι συνθήκες σπρώχνουν τον άνθρωπο στο να σκεφτεί, αντί του να αφουγκραστεί, έτσι αυξάνεται η ικανότητα της σκέψης και ταυτόχρονα μειώνεται η ικανότητα του ενστίκτου. Κι αυτό γίνεται από πάντα, η απομάκρυνση του ανθρώπου από την απόλυτη πλευρά του αρχίζει από τη στιγμή που γεννιέται.  

Γιατί οι γονείς απομακρύνουν το παιδί από την σπουδαία πλευρά της ύπαρξής του; Κανονικά θα έπρεπε εφόσον έχουν ζήσει, έχουν πάθει, θα έπρεπε να είχαν δει, θα έπρεπε να γνωρίζουν και να μην σπρώχνουν τα παιδιά τους προς την ίδια κατεύθυνση που τους ίδιους τους απομάκρυνε από τη σπουδαία τους πλευρά.
Το κάνουν γιατί δεν το γνωρίζουν.

Θυμίζει μία συνήθης κατάληξη των ανθρώπων. Κάποιος δεν αφήνεται να αγαπήσει γιατί πιστεύει ότι ο άλλος θα τον προδώσει. Δεν αφήνεται οπότε τελικά δεν αγαπάει οπότε τελικά ο άλλος τον αφήνει οπότε και σκέφτεται «είδες πόσο δίκιο είχα; Οι άνθρωποι σε προδίδουν».

Κάπως έτσι φτάσανε και στο συμπέρασμα ότι η ζωή τους είναι σωστή και θέλουν να την «περάσουν» και στα παιδιά τους. Προφυλάσσονται από την ζωή από φόβο, η ζωή τους γαμάει, λένε να γιατί προφυλασσόμουν, άρα σωστή η προφύλαξη. Αυτό μαθαίνουν και στο παιδί τους. (Ο άνθρωπος από παιδί, σπρώχνεται στο να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία της αριστερής λίστας, κι όσο το κάνει τόσο ασθενεί η δεξιά.)

Αν αφεθείς στα παθήματα της ζωής, αν δεν τα φοβάσαι, αν δεν θέλεις να απαλλαγείς από αυτά, αν δεν προσπαθήσεις να «γλιτώσεις» παραμυθιάζοντάς σε, τότε μαθαίνεις από τα παθήματα, προάγεσαι (είναι και ο λόγος ύπαρξής των).
Τότε ζεις.

Από φόβο για την ζωή ο άνθρωπος δεν ζει.

Παρτ’ αλλιώς
Κάθε που η ζωή σού ζητάει να διαλέξεις εργαλείο, επέλεξε από μόνος σου τον αντίποδά του. Επέλεξε συνειδητά το αντίστοιχο εργαλείο της δεξιάς στήλης, της στήλης του απόλυτου.
ΑΦΟΒΑ.
Εδώ είναι το δύσκολο μέρος. Πώς θα επιλέξω άφοβα το ακατανόητο; Αυτό όμως ζητάει -δυστυχώς/ευτυχώς- να εμπιστευτείς απόλυτα χωρίς να ξέρεις τι.

Λέμε ότι το υπέρτατο αγαθό είναι η ελευθερία. (Η ελευθερία που δεν αφορά βέβαια το κλουβί, σε φυλακή μπορείς να είσαι ελεύθερος και έξω να νιώθεις απόλυτα έγκλειστος, το «απαύγασμα» αφορά την ελευθερία σαν αίσθηση.) Είναι υπέρτατο αγαθό γιατί απαιτεί να έχεις απαλλαχτεί από όλα όσα σε σταματούν.

Μία πονηρή σκέψη.. Ακόμα κι αν όλα τα έχεις υπό έλεγχο, γνωρίζεις ότι η ψυχή σε κάνει ό,τι θέλει.; (Έβαλα και τελεία και ερωτηματικό, γιατί είμαι σίγουρη ότι το γνωρίζεις, επειδή το νιώθεις, αλλά ταυτόχρονα δεν είσαι και σίγουρος γι' αυτό που νιώθεις.) Σκέψου μόνο ότι για να θες να επιλέξεις έναν δρόμο, ένα συναίσθημα σε κάνει να το θες…….. Η ψυχή σε κάνει να μην μπορείς, οπότε θέλεις να πας κατά κείθε (όπου η ψυχή σε στέλνει.. τελικά. Άγεσαι και φέρεσαι. Το ακατανόητο έχει όλη τη δύναμη και σε σέρνει κατά πού θέλει αυτό.) ΑΝ όμως… ΕΣΥ το επιλέξεις… θα γίνεις ένα…. θα είσαι εσύ….. αυτός που σε σέρνει.

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Για τις αυτοκτονίες


Όντως πονάει πολύ, σε σημείο που δεν αντέχεται, και μόνο που μαθαίνεις γι' αυτές.

Σκέφτομαι.... τι θέλει το αύριο από εμάς να κάνουμε; Θέλει να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα. Όσα παρά φύση στήσαμε και τα υπακούαμε ευλαβικά. Πώς καταφέρνεται αυτό; Αρχικά γνωρίζοντας ότι αυτό (το ό,τι, πες για παράδειγμα το ρουσφέτι) είναι ΛΑΘΟΣ. Το δεύτερο που πρέπει να συμβεί είναι να πιστέψουμε (να είμαστε σίγουροι μέσα μας) ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να συντηρούμε ό,τι έχει καραδιαφανεί ότι είναι λάθος. Και το τρίτο, να καταφέρουμε όχι μόνο να μην συμμετέχουμε στο λάθος, αλλά μας ζητάει το τρις-δυσκολότερο να κάνουμε το ακριβώς αντίθετό του, να κάνουμε το ΣΩΣΤΟ!
 Με όποιο κόστος (που στην παρούσα φάση είναι πολυυυυυυυυ μεγάλο το κόστος, μιας και η αθλιότητα, σήμερα περισσότερο από ποτέ, προσπαθεί να υπερισχύσει -γιατί ξέρει ότι θα χάσει, θα χαθεί).

Ο λόγος που αυτοκτονεί κάποιος είναι γιατί κόλλησε σε κάποιο στάδιο. Το επόμενο δηλαδή του φαίνεται απροσπέλαστο. Αδυνατεί να το κάνει.

Άρα δεν θα μπορούσε να συνδράμει στο στήσιμο του αύριο. Γι' αυτό φεύγει..... το σενάριο τον βγάζει μαγικά απ’ έξω......

Σκληρό ακούγεται. Να πω μόνο ότι το έχω συζητήσει (έτσι ακριβώς όπως το νιώθω) με την Μάρω (που ο άντρας της αυτοκτόνησε) και νιώθει ακριβώς το ίδιο (δεν είναι μία άποψη εκ του ασφαλούς βγαλμένη -που δεν το έχω πάθει για να ξέρω.) Αυτή είναι η λογική (ο θεός να την κάνει) του τέλειου* αυτού σεναρίου που σήμερα διαδραματίζεται -μέσω ημών.

* Τέλειο θα διαφανεί ότι ήταν αφού γίνει παρελθόν.

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Γιατί δεν μένει ο καθένας να φτιάξει το τομαράκι του;


Γιατί πιστεύεις ότι είσαι ο μόνος σωστός κι όλοι οι άλλοι είναι σκατά; Γιατί προσπαθείς να φτιάξεις τους άλλους για να μπορέσεις να είσαι αυτό που θέλεις να είσαι/για να μπορέσεις να ζήσεις όπως θέλεις να ζήσεις;
Μπορείς να μείνεις μόνος; Μόνος με τον εαυτό σου;
Και.. άλλη ερώτηση..
Μπορείς όταν είσαι μόνος να μην χρειάζεσαι… ΤΙΠΟΤΑ; Να νιώθεις καλά έχοντας τίποτα;
Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος το ΜΠΟΡΕΙ.
Αν δεν μπορείς, σημαίνει ότι δεν έχεις φτιάξει εσένα. Αν δεν έχεις φτιάξει εσένα γιατί πιστεύεις ότι σου επιτρέπεται να ασχολείσαι με το να φτιάξεις τους άλλους;
Αν δεν έχεις καταφέρει να επιτύχεις τη μόνη σου υποχρέωση, γιατί πιστεύεις ότι σου αξίζει να αλλάξει η ζωή σου προς το καλύτερο;

Λένε ότι η ζωή έχει τη μορφή που της δίνεις. Επειδή ο άνθρωπος ό,τι θέλει καταλαβαίνει, νομίζει ότι η ρήση αφορά στα υλικά αγαθά, ή στη σταδιοδρομία, ή στο να κάνει οικογένεια, ή, ή. Λάθος μετάφραση φίλε μου. Η ζωή έχει τη μορφή που της δίνεις σημαίνει: Αν είμαι καλός άνθρωπος μόνο καλοσύνη βλέπω γύρω μου. (Αλλά επειδή το καλό δεν έχει πέραση, πάρε και το κακό:)
Αν φοβάσαι, τα θηρία που σε περιζώνουν όλο και θα γιγαντώνονται. (Και δεν φταίνε τα «θηρία» γι’ αυτό!! ΕΣΥ τα φοβάσαι!! Κι όσο τα φοβάσαι τόσο θα γιγαντώνονται -απλά μαθηματικά.)
Αν είσαι καχύποπτος μόνο πονηρούς θα μαζεύεις γύρω σου. (Κι όχι αναγκαστικά επειδή είναι πονηροί, αλλά επειδή ΕΣΥ τους καθιστάς. Είναι πονηροί απέναντί σου!!)
Αν δεν εμπιστεύεσαι τους άλλους μόνο αναξιόπιστους θα τρως στη μάπα. (Κι αν σου λάχει κάνας αξιόπιστος δεν θα τον πιστεύεις, οπότε ως αναξιόπιστο θα τον δεις ή θα τον καταντήσεις αναξιόπιστο -απέναντί σου, το ξανατονίζω. Ένας αναξιόπιστος προς εσένα, απέναντι σε κάποιον που τον εμπιστεύεται αλλάζει, γίνεται αξιόπιστος -φερόμαστε ανάλογα με το ποιον έχουμε απέναντί μας.)
Αν είσαι πικραμένος από τη ζωή ολοένα και θα σε απογοητεύει. (Όχι επειδή η ζωή είναι απογοητευτική, αλλά γιατί εσύ δεν βλέπεις τίποτα καλό σ’ αυτήν.)
Αν δεν αντέχεις τη μοναξιά θα διώχνεις όλον τον κόσμο από γύρω σου. (Αλλά και παρέα να ‘χεις δώρον άδωρον, πάλι μόνος θα αισθάνεσαι.)
Αν δεν εκτιμάς ό,τι έχεις, αν είσαι μόνιμα ανικανοποίητος, ακόρεστος θα φύγεις από αυτή τη ζωή. (Όλο κάτι θα σου λείπει για να βρίσκεις άθλια τη ζωή σου. Να ξέρεις όμως ότι άθλια θα την βλέπεις ακόμα και σε παραδεισένια κατάσταση αν βρεθείς. Kι εκεί μόνο τα άθλια θα βλέπεις, γιατί τα άθλια.. τα κουβαλάς!!)
Αυτή είναι η σωστή μετάφραση του «η ζωή έχει τη μορφή που της δίνεις».

Ερώτηση.. Πες ότι σε εκβίαζα με οποιονδήποτε τρόπο για να σε φοβίσω και να υποκύψεις στα ύπουλα σχέδιά μου, αν εσύ ΔΕΝ ΜΑΣΑΓΕΣ, υπήρχε περίπτωση να καταφέρω να σε φοβίσω; (Αυτοερωτήσου αναλόγως και για όλα τα υπόλοιπα.)

Οι άλλοι δεν μπορούν να σου κάνουν τίποτα, εσύ απέγινες αυτό που νομίζεις ότι οι άλλοι σε κάνουν (φοβισμένος, δύσπιστος, πικραμένος, παραιτημένος, αχάριστος, κακός, αγνώμονας κλπ).

Μάθε εσένα και θα γνωρίσεις τον πάσα ένα. Εμπιστεύσου εσένα και θα εμπιστεύεσαι όλους. Στηρίξου στα πόδια σου και δεν θα φοβάσαι κανέναν. Αγάπησε εσένα και δεν θα αισθανθείς ποτέ σου μόνος. Δώσε αξία σε σένα και δεν θα ξαναθεωρήσεις τίποτα δεδομένο. Συγχώρεσε εσένα και θα σου φύγει κάθε πίκρα που «οι άλλοι σου έδωσαν».

Παύση παίζει για άλλη μια φορά. Μας χαρίστηκε χρόνος για ν’ ασχοληθούμε με την μόνη μας υποχρέωση, να φτιάξουμε εαυτόν. Το φταίξιμο θα είναι όλο δικό σου αν τον αφήσεις να πάει χαμένος -δεν θα μπορέσεις να ρίξεις τα βάρη στους άλλους μετά.

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Τα υψηλά αν ήταν ευανάγνωστα κι ευκολοπροσβάσιμα δεν θα ήταν υψηλά


Πώς καταλήγω να μην είμαι ο εαυτός μου;
Πες ότι σαν άνθρωπος είμαι συνεπής και φιλότιμη, και ζώντας έτσι οι άλλοι με εκμεταλλεύονται. Έχω δύο δρόμους ως επιλογή: Ή θα συνεχίσω να είμαι ό,τι είμαι, τιμώντας τον εαυτό μου, αλλά την ίδια ώρα θα μου βγάζουν το γάλα που θήλασα οι λοιποί γαμώντας με. Ή θα γίνω σαν αυτούς…… «για να τους δείξω εγώ ποιον πέρασαν για κορόιδο»! (Ναι, σιγά το πλήγμα που τους έφερες που έγινες ίδιος κάφρος! Μην σου πω ότι τους έκανες και καλό, μιας και τους επιβεβαίωσες ότι δεν αξίζει τον κόπο να είναι κανείς καλός!!)

Πολύ ωραία τα λες κυρία μου, προτιμότερο είναι δηλαδή να ζήσω μια ζωή σαν κορόιδο; Να μην βρίσκω ησυχία ποτέ και πουθενά, να ζήσω μία ζωή μαχόμενος, αναζητώντας ένα τέλειο το οποίο δεν υπάρχει, να αφήνομαι βορά σε κάθε ηλίθιο να μού καταφέρει πλήγματα κλπ, κλπ.

Έχω την αίσθηση ότι δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι δύο ρότες στη ζωή….. (Αίσθηση είναι, όχι γνώση. Δεν έχω ακόμα δει την τρίτη εκδοχή.. αλλά από την άλλη αν την είχα δει, δεν θα έκανα την μετάφραση.)

Αυτή η άλλη εκδοχή είναι να είσαι ο εαυτός σου χωρίς οι άλλοι να καταφέρνουν να σου φέρουν κανένα πλήγμα.

Το δύσκολο της ρότας αυτής είναι ότι δεν είναι μπρος στα μάτια σου με τη μορφή δρόμου, άρα δεν μπορείς να την διαλέξεις. Δεν είναι επιλογή. Είναι κατάκτηση (κατάληξη).

Κι έχω πάλι την αίσθηση ότι κατακτάς αυτή τη ρότα, καταλήγεις εκεί, διαβαίνοντας ΣΤΑΘΕΡΑ τον δρόμο «ζω σαν κορόιδο» (τη λανθασμένη μετάφραση του "ζω τιμώντας τον εαυτό μου").

Και ότι θα γίνει ξαφνικά.. μια μέρα θα ξυπνήσεις και δεν θα έχουν επίδραση οι λοιποί σε σένα.

(Χωρίς καν να την έχω ακουμπήσει τη ρότα, την διαισθάνομαι κάπως έτσι: Αν κάποιου η πράξη -δική του πράξη, εδώ είναι το κλειδί- δεν κάνει εμένα να νιώσω ταπεινωμένη, εκμεταλλευόμενη, πληγωμένη, τότε θα σημαίνει ότι αυτός ο κάποιος… δεν με ταπείνωσε, δεν με εκμεταλλεύτηκε, δεν με πλήγωσε.)

Υ.Γ. Με κλειδί ή χωρίς κλειδί, από μόνο του θα βρεθεί το καράβι στην συγκεκριμένη ρότα. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο καπετάνιος είναι να επιμείνει σταθερά στην σωστή πορεία.