Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

ΠΑΕΙ…ΚΑΤΑΡ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ


Τρέχοντας πάνε στους Άραβες επενδυτές

Τις προτάσεις του σχετικά με την αξιοποίηση της έκτασης του Ελληνικού ανέλυσε ο Ισπανός αρχιτέκτονας Χοσέ Αθεμπίγιο. Με άκρα μυστικότητα, σε συνάντηση του με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τους υπουργούς Χάρη Παμπούκη, Τίνα Μπιρμπίλη, Άννα Διαμαντοπούλου και Νίκο Σιφουνάκη. Το σχέδιο δεν αφορούσε μόνο τα περίπου 6000 στρέμματα του Ελληνικού αλλά και στο σύνολο της πρωτεύουσας. Τις προτάσεις αυτές μάλιστα θα μεταφέρει σε επενδυτές στο Κατάρ ο υπουργός Επικρατείας στις 22 Φεβρουαρίου.
Μέχρι στιγμής οι προτάσεις περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου, ενυδρείου (για να χωράει τον... Πάγκαλο), πολιτιστικών κέντρων, βιβλιοθηκών, οικονομικών και συνεδριακών κέντρων (Financial Centers), σύγχρονων ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημιακών χώρων. Δεν έχουν αποκλειστεί επίσης τα ενδεχόμενα ήπιας οικιστικής ανάπτυξης, ακόμα και κατασκευής ξενοδοχείων, μαρίνων ή κυβερνητικών κτιρίων. Στόχοι της κυβέρνησης είναι για τα μάτια του κόσμου η εξυπηρέτηση της «πράσινης ανάπτυξης» με τη δημιουργία χώρου πρασίνου με ανοιχτή πρόσβαση στους πολίτες, αλλά ουσιαστικά η προσέλευση ξένων επενδύσεων με ιδιαίτερη αδυναμία σε Άραβες (που μας λένε πως θα μας... σώσουν αφού θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας!)
Επενδυτικό ενδιαφέρον για την περιοχή είναι γνωστό ότι έχει εκδηλώσει το Κατάρ. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε υπογράψει με την Ελλάδα μνημόνιο συνεργασίας ύψους 5 εκατ. δολαρίων. Ο Χ. Παμπούκης πρόκειται να παρουσιάσει τα τελευταία σχέδια στους επενδυτές, στο πλαίσιο της επίσκεψης του στα Εμιράτα στις 22 Φεβρουαρίου. Εάν οι δύο πλευρές καταλήξουν σε... συμβιβασμό θα υπογραφεί διακρατική σύμβαση που θα περάσει και από τη Βουλή!
Οι Άραβες επενδυτές είχαν αρχικά προτείνει την οικονομική εκμετάλλευση της έκτασης με την κατασκευή ξενοδοχείων, καζίνο, μέχρι και ιδιωτικού αεροδρομίου, ωστόσο η κυβέρνηση... ελπίζει να πετύχει μία μέση λύση!
Όταν ληφθούν οι αποφάσεις η διαδικασία προβλέπεται να γίνει με τη μορφή fast track, ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω καθυστερηθείς!
Στο φορολογικό νομοσχέδιο θα περιλαμβάνονται διατάξεις για τη σύσταση ανώνυμης εταιρείας για τη διαχείριση της έκτασης, ενώ δεν αποκλείεται να προκηρυχθεί διεθνής διαγωνισμός για την ανάπλαση.
Και μετά βγαίνουν με ύφος και δηλώνουν πως δεν είναι στα σχέδια τους να ξεπουλήσουν την Ελλάδα! Ε, ρε κελεμπία που έχουν να δουν τα ματάκια μας...

Ένας πολίτης
Πηγή

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ


Η παραχάραξη της Ιστορίας δεν θα περάσει, δεν θα επιτρέψουμε να περάσει. Δεν θα αφήσουμε τους πολιτικούς απόγονους αυτών που κάποτε σήκωσαν τα άπλα εναντίον της πατρίδος να διαστρεβλώσουν και να ξαναγράψουν την ιστορία της περιόδου της εθνεγερσίας. Δεν θα επιτρέψουμε σε μισελληνικές αριστερές κομπλεξικές υπάρξεις, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμπορευτούν με τους καπιταλιστές αρκεί να μειώσουν την σημασία των εθνικών αγώνων, να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο.

Το προσπάθησαν και το επέτυχαν εν μέρη για την περίοδο του συμμοριτοπολέμου, που τους θύτες τους παρουσίασαν θύματα, και τους προδότες ήρωες. Το πέτυχαν σε ένα βαθμό λόγω της ιδεολογικής ανυπαρξίας της μαϊμού δεξιάς της Ε.Ρ.Ε και της Ν.Δ. που προτίμησαν την λιποταξία παρά να δώσουν τον αγώνα.
Τότε όμως το πατριωτικό Εθνικιστικό κίνημα ήταν σε μεγάλο βαθμό εγκλωβισμένο, και όχι τόσο ισχυρό όπως σήμερα Το κόλπο γνωστό, υποτιμούμε κάθε εθνικό αγώνα και υπερτιμούμε καθετί το ταξικό. Εάν ο Τατσόπουλος αποκαλούσε, οχι τον Κολοκοτρώνη ομοφυλόφιλο αλλά τον Μπελογιάννη ή τον Βελουχιώτη, τι αναδράσεις θα υπήρχαν σήμερα; Σίγουρα η εκπομπή θα είχε κοπεί. Να θυμίσουμε τι είχε γίνει όταν στο παρελθόν ο Κούλογλου είχε μια σειρά εκπομπών στη ΕΡΤ, που κριτικάρανε το Κ.Κ.Ε., και κόπηκε.
Ναι σκοπός μας είναι η εκπομπή του ΣΚΑΙ να κοπεί και οι Τατσόπουλοι και οι Βερέμηδες να μην ξαναβρούν ποτέ δημόσιο βήμα. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο αρχιμάγειρας Μαμαλάκης που αντί να πάει να φτιάξει κανένα μουσακά, θέλει να το παίξει και ιστορικός. Ήταν και ταξική μαζί με εθνική η επανάσταση του 1821 ανέφερε στην εκπομπή του (χώματα με ιστορία στην ΕΡΤ3).
Και εμείς απλά ρωτάμε δεν συμμετείχαν όλα τα κοινωνικά στρώματα της εποχής στον αγώνα; Και ποια τάξη συγκεκριμένα ήταν μπροστάρης; Ο Λόντος, ο Δεληγιάννης που ήταν προεστοί και οικονομικά ευκατάστατοι δεν πήραν μέρος στον αγώνα;
Το σχέδιο πολύχρονο και καταχθόνιο, μιας ανθελληνικής βρώμικης και σιχαμένης αριστεράς, που μισεί καθετί το εθνικό και Ελληνικό, διότι δεν μπορούν να χωνέψουν ότι η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που έβαλε την ταφόπλακα στην μαμά Σοβιετική Ένωση. Οι αριστεροί από μισελληνισμό, οι καπιταλιστές για να υποδουλώσουν στην ψυχή έναν ανυπότακτο λαό.
Να 'ναι σίγουροι, όλοι αυτοί οι κύριοι της νέας ιεράς συμμαχίας, ότι τα προδοτικά τους γραφόμενα και λεγόμενα θα τα ξεπληρώσουν γρήγορα και ίσως το μπλάνκο που θα τα σβήσει είναι το ίδιο τους το αίμα!

Ηλίας Ο Σάτυρος
Πηγή: Στόχος

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ


Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στο πολίτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο η παρότρυνση της Τρόικας να πουλήσουμε δημόσια περιουσία για να ξεχρεώσουμε! Άπαντες, φάνηκαν... σοκαρισμένοι από αυτή την εξέλιξη, σκηνοθετώντας μια κακόγουστη φάρσα όπου περίσσευαν η υποκρισία, το θράσος, το ψέμα και τα κροκοδείλια δάκρυα.
Κι αυτό, γιατί δεν είμαστε τόσο αφελείς έτσι ώστε να θεωρούμε πως... ξαφνικά το ΔΝΤ θέλει να αρπάξει τον δημόσιο πλούτο της χώρας αφού τα κόμματα που το ψήφισαν εν γνώση τους έβαλαν την υπογραφή τους στο μεγάλο ξεπούλημα της Ελλάδας!

Δεν είναι δυνατόν ο Τζέφρυ και η παρέα χου να μην έχουν διαβάσει στο Μνημόνιο της ντροπής και της υποτέλειας, πως προβλέπεται ρητά η εκχώρηση ακόμα και εθνικής κυριαρχίας, προκειμένου οι δανειστές να μη χάσουν τα χρήματα τους! Ούτε βέβαια δικαιολογούνται κάποιοι άλλοι «πατριώτες» που συμψήφισαν την παράδοση της χώρας στους διεθνείς τοκογλύφους!
Ας αφήσουν λοιπόν το θέατρο κι ας μην πουλάνε... πατριωτιλίκι: Ελάχιστοι πλέον τους πιστεύουν και για έναν ακόμα λόγο: Διότι υπάρχουν κάποιοι που φωνάζουν γι' αυτά τα θέματα εδώ και χρόνια, αλλά χαρακτηρίζονται... φασίστες γραφικοί, ακραίοι, συνωμοσιολόγοι κλπ.

Όταν για παράδειγμα, χρόνια ολόκληρα πριν, η εφημερίδα «στοχος» έγραφε για τις "σκέψεις" του Γιωργάκη "να πουλήσουμε μερικά στρέμματα γης για να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια", οι περισσότεροι χασκογελούσαν, ειρωνεύονταν και χλεύαζαν το γεγονός: Σήμερα, η πικρή πραγματικότητα έρχεται να επιβεβαιώσει και το συγκεκριμένο δημοσίευμα.
Δυστυχώς, πολλοί συμπατριώτες μας δεν βλέπουν λίγο πιο πέρα από χο περιτύλιγμα των γεγονότων, χάνοντας το βάθος τους: Ακόμα και πρόσφατα, ορισμένοι προσπάθησαν να... αγιοποιήσουν το Μνημόνιο που μας "έσωσε", παραγνωρίζοντας το γεγονός πως δεν σε... σώζει κανείς τσάμπα!
Η Ελλάδα έχει δεινοπαθήσει αιώνες από τους δανειστές και τους 'σωτήρες" της: Περισσότερο όμως βλάπτεται από την κοντόφθαλμη "λογική" των περισσότερων πολιτικών, δημοσιογράφων και εξουσιαστών της γενικότερα.
Απέναντι σε όλο αυτό το κατεστημένο, χρέος των πραγματικών Πατριωτών είναι πρώτα απ' όλα η Εθνική Αφύπνιση και Ενημέρωση; Κάποιοι «τρελοι» που φωνάζουν εδώ και χρόνια για τα Εθνικά μάς Θέματα, τώρα δικαιώνονται. Και θα συνεχίσουν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, ακόμα κι αν απευθύνονται σε ώτα μη ακουόντων!

ΜΑΧΗΤΗΣ
πηγή: Στόχος

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!


Οι προοδευτικάριοι και επαγγελματίες αντιρατσιστές που αδιαφορούν προκλητικά για τα προβλήματα των Ελλήνων, έχουν στήσει σχολεία λαθρομεταναστών σε όλη τη χώρα. Και φυσικά στους Μολάους εκεί που είδαμε την αντίδραση των Ελλήνων στα στίφη των Μαροκινών που έχουν ρημάξει τις περιουσίες τους. Το "σχολείο" λειτουργεί από το Νοέμβριο με δυο τμήματα στην περιοχή των Μολάων και σε αυτό φοίτησαν φέτος 44 αλλοδαποί οι οποίοι διαμένουν στην περιοχή. Όπως μάλιστα α ίδιοι οι προοδευτικάριοι διαφημίζουν:

«Σημαντικό ρόλο στην εύρυθμη λειτουργία του έπαιξαν στην τοπική κοινωνία και οι υπάλληλοι του Δήμου και του ΚΕΠ, που ενημέρωσαν τους μετανάστες της περιοχής για το πρόγραμμα και τους προέτρεψαν να συμμετάσχουν σε αυτό. 0ι υπάλληλοι του δήμου και ΚΕΠ διέδωσαν την πληροφορία και στην ουσία οι προσπάθειες τους αυτές είναι και ο λόγος που το σχολείο αυτό λειτουργεί σήμερα στην περιοχή μας. Σε άλλες περιοχές, ενώ είχαν βγει σχετικά δελτία τύποι οι αρμόδιοι υπάλληλοι δεν το «έτρεξαν» το θέμα, με αποτέλεσμα οι μετανάστες να μην ενημερωθούν και το πρόγραμμα να μην λειτουργήσει μέχρι σήμερα», εξηγεί το μέλος της Κίνησης Πολιτών Μονεμβασίας!



Σύμφωνα με ανακοινώσεις των ίδιων κύκλων αναμένεται να ξεκινήσουν αντίστοιχα μαθήματα στη Σπάρτη, τη Νεάπολη, το Γύθειο και τη Μονεμβάσια!
Το υποτιθέμενο εκπαιδευτικό Πρόγραμμα με τον βαρύγδουπο τίτλο «Εκπαίδευση των μεταναστών στην ελληνική γλώσσα, την ελληνική ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό ΟΔΥΣΣΕΑΣ» οργανώνεται από τη Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης και απευθύνεται σε Πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) και σε υπηκόους Τρίτων χωρών ανεξαρτήτως καταγωγής, από την ηλικία των 16 ετών και άνω, χωρίς καμιά διάκριση, που διαμένουν νόμιμα στη χώρα μαςΙ (Τώρα, το ποιοι είναι "νόμιμοι" είναι ένα μεγάλο ζήτημα, όπως και ζήτημα αποτελεί το "χωρίς καμιά διάκριση"), όταν αυτό το πρόγραμμα το χειρίζονται οι γνωστοί, πασίγνωστοι της θολούρας και της κουλτούρας!
Μετά την ολοκλήρωση του προβλεπόμενου κύκλου σπουδών, οι οποίες παρέχονται ...δωρεάν, δίνεται στους εκλυόμενους η δυνατότητα να συμμετέχουν με επιτυχία στις Εξετάσεις Πιστοποίησης Ελληνομάθειας, προϋπόθεση για την απόκτηση από τους Υπηκόους τρίτων χωρών του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, σύμφωνα με την ελληνική Νομοθεσία για το Σύστημα Πιστοποίησης. Το υπουργείο της Αννούλας Διαμαντοπούλου, αποφάσισε να προβεί σε κλείσιμο σχολείων ακόμη και σε ακριτικές περιοχές, λόγω οικονομικής στενοτητος, αλλά δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να δημιουργεί σχολεία μεταναστών και μάλιστα δωρεάν (πληρώνουμε εμείς τα κορόιδα!).

Για να δείτε λοιπόν ακόμη μια φορά πως έχει στηθεί όλο το σχέδιο να μας επιβάλλουν τους μουσουλμάνους. Στα παλιά τους τα παπούτσια γράφουν άπαντες τους Έλληνες, αφού μετά την αντίδραση των κατοίκων στους Μολάους ανέλαβαν δράση οι διάφοροι θολοκουλτουριάρηοες της περιοχής ενώ μέχρι και ο Δήμος Μονεμβασιάς... καταδίκασε τα περιστατικά! Την ίδια πολιτική ακολούθησε και ο παπάς του χωριού Πάκια, Παναγιώτης Λεγάκης ο οποίος από άμβωνας στηλίτευσε τα γεγονότα βίας στο χωριό, ενώ στη συνέχεια πήγε στους λαθρομετανάστες τρόφιμα! Τέλος η Κίνηση Πολιτών Μονεμβασίας την Παρασκευή 11 Φλεβάρη, κάλεσε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου την τοπική εξουσία του Δήμου Μονεμβάσιας, τους τοπικούς φορείς και τους πολίτες, σε ανοικτό δημόσιο διάλογο για την εξεύρεση πρόσφορων και ειρηνικών λύσεων για τα προβλήματα που προέκυψαν και που, αν δεν αντιμετωπιστούν, θα συνεχίζουν να υπάρχουν και να διογκώνονται!

Πηγή: Στόχος

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ


Πολύς ο λόγος τελευταία για την ανάγκη προάσπισης της «νομιμότητας», ενάντια στην «ανομία» στην οποία εξωθείται η ελληνική κοινωνία από συγκεκριμένα κέντρα πολιτικών αποφάσεων.
Κανείς, φυσικά, δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι το να μην πληρώνεις διόδια, εισιτήριο στο αστικό ή στο μετρό, αποτελεί μία παράνομη πράξη. Στον ίδιο βαθμό, βεβαίως, παρανομούν και όσοι εξωθούν τους πολίτες να συμπεριφερθούν με αυτόν τον τρόπο. Σε μία ευνομούμενη πολιτεία είναι αυτονόητα πράγματα αυτά και αυτονόητα αποδεκτή είναι και η τιμωρία των ενόχων, φυσικών και ηθικών αυτουργών.
Τι συμβαίνει, όμως, όταν είναι κυρίαρχο ένα καθεστώς γενικής διαφθοράς και ατιμωρησίας, όπως αυτό που δυναστεύει χρόνια τώρα το λαό μας; Είναι προφανές ότι οι εκπρόσωποι αυτού του καθεστώτος είναι οι τελευταίοι που δικαιούνται να επικαλούνται την ανάγκη διαφύλαξης της νομιμότητας. Τα κροκοδείλια δάκρυα τους δεν πείθουν πλέον κανέναν.
Δεν πείθεται, όμως, η κοινωνία ούτε και από τις υποκριτικές κραυγές και παροτρύνσεις της αριστεράς για «ανυπακοή», για τον απλούστατο λόγο ότι η ανυπακοή την οποία επικαλείται είναι σύμφυτη με την ιδεολογία της, μία ιδεολογία καταδικασμένη από την ιστορία. Είναι η ανυπακοή που ως απώτερη επιδίωξη της έχει την ανατροπή του πολιτικού συστήματος και την εγκαθίδρυση παρωχημένων ιστορικά και ανελεύθερων καθεστώτων, για τη μετάβαση στα οποία «απαιτούνται ενίοτε και συγκεκριμένα ποσά βίας»! Δεν πείθεται, όμως, η κοινωνία δυστυχώς, ούτε και από τις εκκλήσεις πολιτικών που υποτίθεται ότι εκφράζουν πατριωτικές απόψεις, αφού αυτές κατά κανόνα είναι σύμφυτες και ταυτιζόμενες με τις «λύσεις» και τις παροτρύνσεις για «νομιμοφροσύνη», που αρθρώνει απεγνωσμένα το κατάρρεαν καθεστώς της Μεταπολίτευσης, ενώ αφήνουν ελεύθερο το έδαφος για καπηλεία και καπέλωμα των λαϊκών αντιστάσεων από την αριστερά.

Αυτή η τακτική, σε περίπτωση μίας πολύ πιθανής κοινωνικής έκρηξης, θα έχει ως αποτέλεσμα τη μετακύλιση του σωρευμένου κοινωνικού μίσους και εναντίον του πατριωτικού χώρου, αφού οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του, από τους οποίους οι πολίτες περίμεναν μία στάση αξιοπρεπή και ριζοσπαστική, κατέληξαν να συμπορεύονται με τους δυνάστες της πατρίδας, επικαλούμενοι μία ακατανόητη και εθελόδουλη «νομιμοφροσύνη». Αυτοί που ανδρώθηκαν πολιτικά με τα γνωμικά και τα έργα ενός Ίωνα Δραγούμη, αυτοί που επικαλέστηκαν τα λόγια ενός Περικλή Γιαννόπουλου και ενός Ιωάννη Συκουτρή, αυτοί που έγιναν άξιοι της εμπιστοσύνης όλων των ιστορικών ηγετών του πατριωτικού και εθνικιστικού χώρου της πατρίδας μας, για να δημιουργήσουν τελικά τη μαγιά της μετέπειτα πολιτικής καταξιώσεώς τους, πρέπει επιτέλους να επανασυνδέσουν τον πολιτικό τους λόγο με τις απαιτήσεις της λαϊκής βάσης, με το αλάνθαστο κοινωνικό αισθητήριο και με τις ιστορικές παρακαταθήκες του Ελληνισμού. Οι 300 των Θερμοπυλών, οι πολεμιστές στο Μανιάκι, τα παλληκάρια του Παύλου Μελά, οι ήρωες του έπους των βορειοηπειρωτικών και αλβανικών βουνών, οι νεκροί που είναι θαμμένοι στη Μακεδονίτισσα ο Σολομός Σολομού, δεν έθεσαν στον εαυτό τους ορθολογιστικά ψευτοδιλήμματα. Με τη στάση και τους αγώνες τους, άλλα μας δίδαξαν, πορευόμενοι στο δρόμο των ελληνικών αξιών και ιδανικών.
Αυτό τον δρόμο απαιτούν πλέον όλοι οι Έλληνες να βαδίζουν οι ηγέτες τους (πολύ περισσότερο μάλιστα οι ηγέτες του πατριωτικού χώρου). Η ιστορία έχει δείξει ότι όσα γίνονται οι ίδιοι παράδειγμα ανιδιοτέλειας και αυτοθυσίας, εμπνέουν το λαό, που τους ακολουθεί χωρίς ενδοιασμούς και επιφυλάξεις.
«Μπροστά σας απλώνεται ένας δρόμος. Πάρτε τον, ειδεμή σαπίστε εκεί που είστε»

Γιάννης Κουριαννίδης endohora@yahoo.gr
Πηγή: Στόχος

ΤΟ «ΑΣΙΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ» ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΟΡΑΜΑ» ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Οι μεγαλοκαπιταλιστικές συμμορίες παραδέχονται πλέον ανοιχτά ότι θέλουν να κάνουν την Ελλάδα μας μια ασιατική χώρα φτηνών υπηρεσιών

Ο νέος νόμος για τις επιχειρησιακές συμβάσεις δεν αφήνει πια καμιά αμφιβο­λία για τους πραγματικούς σκοπούς των μεγαλοαστών και της κυβέρνησης τους: Σκοπός τους δεν είναι καμιά «εξυγίανση του δημόσιου τομέα», κανένας «περιορι­σμός της σπατάλης». Σκοπός τους είναι η γενικευμένη μείωση μισθών του συνό­λου των εργαζομένων, η άγρια υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Σκοπός τους είναι η βίαιη εφαρμογή στην Ελλάδα του «ασιατικού μοντέλου», δηλαδή της κακοπληρωμένης, εντατικοποιημένης και χωρίς δικαιώματα εργα­σίας.
Οι Έλληνες μεγαλοαστοί που αυτή τη στιγμή κυβερνούν τη χώρα (εφοπλιστές, τραπεζίτες, μεγαλοκατασκευαστές) νομί­ζουν ότι μπορούν να μεταφυτεύσουν από τη μια μέρα στην άλλη στη χώρα μας κάτι τελείως ξένο. Το σύστημα κάτεργου που επέβαλαν στα πλοία τους, αντικαθιστώ­ντας τους Έλληνες με Ασιάτες ναυτικούς, ή, ακόμη περισσότερο, το μεσαιωνικό σύ­στημα του κινέζικου καπιταλισμού, με τον οποίο συνεργάζονται. Γι' αυτό και εισά­γουν μαζικά Αφροασιάτες λαθρομετανά­στες, που είναι συνηθισμένοι σε αυτές τις συνθήκες εργασίας.
Ακόμα και η εφημερίδα «Το Βήμα», σε πρόσφατο άρθρο της, παραδέχθηκε ότι αυτός είναι ο σκοπός τους, επισημαίνο­ντας όμως συγχρόνως τους τεράστιους κινδύνους και αδιέξοδα που κρύβει αυτή η προσπάθεια. Κατ' αρχάς, είναι βέβαιο ότι η μείωση των μισθών θα φέρει αλυσιδωτά μείωση της αγοραστικής δύναμης, μείωση του εμπορίου, μείωση της παραγωγής, μείωση των φορολογικών εσόδων και άρα μείωση της δυνατότητας εξόφλησης του δημόσιου χρέους.



Ανολοκλήρωτες οικοδομές στο Ντουμπάι (χτίζονταν από εργάτες σκλάβους, κι εγκαταλείφθηκαν λόγο κρίσης).
Κάτι τέτοιες χώρες μας παρουσιάζουν ως πρότυπο οι Έλληνες μεγαλοαστοί και τα επιτελεία τους.





Δεύτερον, ο ισχυρισμός ότι η μείω­ση μισθών θα φέρει και μείωση τιμών (η λεγόμενη «εσωτερική υποτίμηση»), άρα φτηνότερα και πιο ανταγωνιστικά προϊ­όντα, είναι τελείως παραπλανητικός, αφού όλοι διαπιστώνουμε καθημερινά ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν παίρνει κανένα μέτρο για τον έλεγχο της κερ­δοσκοπίας (διατίμηση κ.λπ.) αλλά σέρ­νει η ίδια το άρμα της ακρίβειας, αυξά­νοντας το ΦΠΑ και τις τιμές σε ρεύμα, διόδια κ.λπ.
Η πολιτική αυτή κρύβει τεράστιες πα­γίδες ακόμα και για τους εμπνευστές της:
Συρρίκνωση της εγχώριας κατανάλωσης και παραγωγής, μόνιμη αδυναμία εξόφλη­σης του δημόσιου χρέους, απροθυμία των εργαζομένων για δουλειά, πτώση παρα­γωγικότητας και -το κυριότερο- τεράστια κοινωνική δυσαρέσκεια, με απρόβλεπτες συνέπειες ανά πάσα στιγμή. Οι μεγαλοα­στοί πραγματικά παίζουν με τη φωτιά, έχοντας υποτιμήσει τη δυνατότητα του λαού μας να αντιδράσει.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ασιατικό μοντέλο είναι άρρηκτα δεμένο με την ανειδίκευτη εργασία, την κακοτε­χνία, τα χαμηλά μεροκάματα, τις φτηνές υπηρεσίες, με δυο λόγια με την οικονομι­κή και κοινωνική οπισθοδρόμηση. Άλλω­στε, ολόκληρη η πρόσφατη εμπειρία έχει αποδείξει ότι τόσο οι ασιατικές «τίγρεις» όσο και γενικά οι χώρες που στηρίχτηκαν στη φτηνή εργασία, στην πραγματικότη­τα, πατούσαν σε πήλινα πόδια, γι' αυτό και κατέρρευσαν με το πρώτο φύσημα του ανέμου.
Ο εργαζόμενος ελληνικός λαός δεν είναι δυνατόν να γυρίσει διακόσια χρό­νια πίσω. Το σχέδιο αυτό είναι καταδικα­σμένο να αποτύχει για χίλιους δυο λό­γους. Και είναι βέβαιο ότι οι Ελληνες θα αντισταθούν με όλους τους τρόπους που ξέρουν: με τον αγώνα, με την εξυπνάδα και με την ανυπακοή. Αλλωστε, και η ίδια η κυβέρνηση των δημίων καταλαβαίνει ότι είναι λίγα τα ψωμιά της.
Ο μόνος δρόμος που ανοίγει προο­πτικές για το λαό και τη χώρα μας είναι η οργανωμένη ανάπτυξη της σύγχρονης βιομηχανίας και παραγωγής, που μόνο με κρατικό σχέδιο και δημόσιες επενδύ­σεις μπορεί να πραγματοποιηθεί. Μόνο έτσι θα δημιουργηθεί αληθινός υλικός πλούτος, θα εξοφληθούν τα δημόσια χρέη και θα γεννηθούν θέσεις εργασίας. Συγχρόνως, θα πρέπει να ενισχυθεί το λαϊκό εισόδημα, να επιβληθεί διατίμηση στα βασικά προϊόντα και να ανακληθούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα.
Η λύση λοιπόν δεν είναι η καχεξία, αλλά η ανάπτυξη. Δεν είναι οι χαμηλοί μισθοί και η ανειδίκευτη εργασία, αλλά οι υψηλοί μισθοί και η εξειδικευμένη εργα­σία. Αυτός είναι ο δρόμος που ωφελεί τους εργαζόμενους της χώρας και τις κοινωνικές προοπτικές τους.

Βασίλης Παπανικολάου

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΟΥ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ



Είναι η μόνη λύση και είναι απολύτως εφικτή, ό,τι κι αν λένε τα φερέφωνα των μεγαλοκαπιταλιστών




Οκτώ μήνες αφότου η κυβέρνηση Παπανδρέου με το διαβόητο Μνημόνιο έβαλε τη χώρα στο «γύψο», έχει γίνει φανερό ότι:








1)Το Μνημόνιο δεν μας επιβλήθηκε από τους «ξένους», αλλά ήταν μια συνειδητή επιλογή της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης και της δουλικής κυβέρνησης της. Ασφαλώς, σε κάθε περίπτωση, οι πιστωτές θα ζητούσαν κάποιες εγγυήσεις. Αλλά τα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα του Μνημονίου ήταν επιλογή των ντόπιων μεγαλοκαπιταλιοτικών συμμοριών και της κυβέρνησης. Αυτό άλλωστε το είπε ευθέως ο γνωστός για τη θρασύτητα του αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ο. Πάγκαλος («το Μνημόνιο είναι ευλογία»), ενώ ανοιχτά πλέον ο αστικός Τύπος εξηγεί ότι η «απειλή της χρεοκοπίας» ήταν μια μοναδική ευκαιρία για να παρθούν μέτρα που σχεδιάζονταν από καιρό, αλλά κανένας δεν τολμούσε να προτείνει ανοιχτά.
2)Το Μνημόνιο όχι μόνο δεν απομακρύνει τη χρεοκοπία, αλλά αντίθετα τη φέρνει πιο κοντά. Αυτό δεν είναι ανάγκη να το πούμε εμείς. Το λέει πλέον ανοιχτά ο παγκόσμιος αστικός Τύπος (τελευταία η βρετανική Daily Telegraph). Ήδη τα λεγόμενα spreads είναι υψηλότερα απ' ότι πριν απ' το Μνημόνιο, ενώ είναι προφανές ότι, με το τέλος της «διάσωσης», το δημόσιο χρέος θα έχει ξεπεράσει ίσως και το 160% του ΑΕΠ. Το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους θα φθάσει συνολικά τα 150 δισ. ευρώ για την περίοδο 2013-2015. Για να καταλάβουμε για τι ποσό μιλάμε, αρκεί να πούμε ότι όλο το κονδύλι για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων δεν είναι ούτε το 1/10 αυτού του ποσού. Ακόμη, το Μνημόνιο ολοφάνερα εντείνει την ύφεση (-4,6% για το 2010), μειώνοντας έτσι ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες περιορισμού των ελλειμμάτων. Τέλος, είναι κοινό μυστικό ότι για να αποπληρωθεί το δάνειο του Μνημονίου, η κυβέρνηση θα συνάψει και άλλο δάνειο, με επιτόκια που η ίδια, προ Μνημονίου, χαρακτήριζε «τοκογλυφικά» ! Δηλαδή, η υπερχρέωση της χώρας θα ξεπεράσει κάθε ιστορικό προηγούμενο... Και η κυβέρνηση συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι όλα αυτά γίνονται «για να γλιτώσουμε τη χρεοκοπία»!
3) Οι μεγαλοκαπιταλιοτές και τα διά­φορα επιτελεία τους δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι που να μη βλέπουν ότι... το Μνημόνιο οδηγεί τη χώρα στη χρεοκο­πία. Και τότε γιατί συνεχίζουν να το υπο­στηρίζουν λυσσασμένα; Απλούστατα, γιατί το Μνημόνιο τους δίνει την ευκαιρία να τσακίσουν κατακτήσεις δεκαετιών του εργαζόμενου ελληνικού λαού, ενώ ταυτόχρονα δίνει στους τραπεζίτες, ντόπιους και ξένους, το χρόνο να ασφα­λίσουν τη θέση τους και να συνεχίζουν να κερδίζουν απρόσκοπτα από το αίμα του ελληνικού λαού. Στο κάτω κάτω, ως εγγύηση για το δάνειο του Μνημονίου και για κάθε επόμενο δάνειο έχει μπει ο ίδιος ο δημόσιος πλούτος της χώρας. Άρα, στην περίπτωση μιας «ελεγχόμε­νης χρεοκοπίας», πολλοί Έλληνες μεγαλοκαπιταλιστές θα φάνε πολύ καλά...
Φυσικά, τα εγκληματικά σχέδια των καπιταλιστών είναι επίσης πολύ παρανοϊ­κά για να υλοποιηθούν έτσι όπως τα έχουν σκεφθεί. Αυτό όμως που ενδιαφέ­ρει τον ελληνικό λαό είναι να μη χρεο­κοπήσει ο ίδιος. Γι' αυτό και πρέπει εδώ και τώρα να παλέψουμε για: άρνηση πληρωμής των τοκογλυφικών χρεών προς το ντόπιο και ξένο τραπεζικό κε­φάλαιο και κρατικοποίηση του τραπεζι­κού συστήματος, που θα δώσει εντελώς νέες δυνατότητες αντιμετώπισης της μά­στιγας του χρέους. Οι κάθε είδους υπη­ρέτες του συστήματος και οι αιματορουφήχτρες του μεγάλου κεφαλαίου θα μας πουν ότι «αυτά δεν γίνονται». Γι' αυτούς, το μόνο που γίνεται είναι να γίνει η χώρα μας Ασία και ο ελληνικός λαός, από από­ψεως βιοτικού επιπέδου, κινεζικός!
Δια­γραφές χρεών και κρατικοποιήσεις τρα­πεζών έχουν γίνει μέσα στον καπιταλι­σμό πολλές φορές και σε πολλές χώ­ρες. Και καμιά από τις χώρες που πήρε τέτοιου είδους μέτρα δεν βρέθηκε σε κατάσταση χειρότερη από αυτή στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. Όμως, αυ­τή τη διέξοδο από τη λαίλαπα του χρέ­ους μπορεί να την επιβάλει μόνο ο ελλη­νικός λαός με την πάλη του, και κανέ­νας άλλος!

Πάρις Δάγλας

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ: Η ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ

Μια χώρα που στηρίζεται στον τουρισμό και τις φθηνές υπηρεσίες είναι καταδικασμένη σε μισθούς πείνας, μόνιμο χρέος και τριτοκοσμικές προοπτικές


Για να μπορέσει σήμερα η χώρα μας να βγει από το αδιέξοδο που την έχουν καταδικάσει οι Έλληνες μεγαλοκαππαλιστές (εφοπλιστές, τραπεζίτες, μεγαλοκατασκευαστές) και οι υποτακτικές τους κυ­βερνήσεις, θα πρέπει να ακολουθήσει ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης. Διότι τις τελευταίες δεκαετίες τα μεγαλοκαπιταλιστικά αυτά αρπακτικά έχουν κατα­στρέψει τον παραγωγικό ιστό της Ελλά­δας, προκειμένου να τη μετατρέψουν σε μια χώρα φθηνών υπηρεσιών, σε μια βά­ση για τις ιμπεριαλιστικές τους εξορμή­σεις και τις μπίζνες τους με Άραβες και Κινέζους. Πραγματική ανάπτυξη δεν είναι οι παρασιτικές δραστηριότητες, όπως ο τουρισμός, η τραπεζική τοκογλυφία, ο χρηματιστηριακός τζόγος κ.λπ., γιατί όλα αυτά καταδικάζουν έναν λαό σε φθηνά μεροκάματα και μόνιμο χρέος. Ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει μόνο με μεγάλα κρατι­κά έργα και επενδύσεις στη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, που οδηγούν σε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, αυξήσεις μισθών, εξαγωγές, αναζωογόνηση του εμπορίου.


Εσωτερικό σύγχρονου εργοστασίου και γραμμή παραγωγής του
 

Αποτελεί λοιπόν επιτακτική ανάγκη σήμερα η στροφή προς ένα μοντέλο πα­ραγωγικής ανάπτυξης της χώρας μας. Δηλαδή, απαιτείται:
α) Ένας κεντρικός και μακροπρόθε­σμος σχεδιασμός για την ίδρυση και ανάπτυξη σύγχρονης βιομηχανίας. Σύγ­χρονη βιομηχανική παραγωγή μπορεί να υπάρξει μόνο με την πρωτοβουλία και στήριξη του κράτους, διότι οι μεγάλες βιομηχανικές επενδύσεις δεν προσφέ­ρουν γρήγορο και απεριόριστο κέρδος. Γι' αυτό και κανένας Έλληνας μεγαλοκαπιταλιστής, συνηθισμένος στις αρπακτι­κές δραστηριότητες και το εύκολο κέρ­δος, δεν πρόκειται να προχωρήσει σε τέ­τοιες επενδύσεις.
β) Εφαρμογή νέων τεχνολογιών και νέων μεθόδων καλλιέργειας στον αγρο­τικό τομέα, καθώς και σύνδεση του με μια σύγχρονη κρατική βιομηχανία.
γ) Φθηνή κρατική ενέργεια για την αγροτική και βιομηχανική παραγωγή, ανασύσταση κρατικών βιομηχανιών, επανακρατικοποίηση στρατηγικών τομέ­ων της οικονομίας (π.χ. μεταφορές, λιμά­νια, τηλεπικοινωνίες) και φυσικά όχι ξε­πούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων οργανισμών (όπως σχε­διάζεται για ενέργεια, τρένα κ.λπ.).
δ) Γενναία χρηματοδότηση στα ελλη­νικά πανεπιστήμια και δημόσια ερευνητι­κά ινστιτούτα, για ανάπτυξη της έρευνας και της τεχνολογίας και εφαρμογή της στην παραγωγική διαδικασία προς όφελος του λαού.
Και ε) αξιοποίηση του έμπειρου και ειδικευμένου εργατικού δυναμικού που η χώρα μας διαθέτει και υποστήριξη της ειδικευμένης και καλοπληρωμένης ερ­γασίας. Άλλωστε, η ανταγωνιστικότητα μιας σύγχρονης βιομηχανίας βασίζεται στην ποιοτική παραγωγή, η οποία είναι αποτέλεσμα της υψηλής τεχνολογίας και της ειδικευμένης -άρα και υψηλά αμειβό­μενης- εργασίας.

Όλα αυτά που ζητάμε δεν είναι αδύ­νατα. Μεγάλες ελληνικές κρατικές βιομη­χανίες (π.χ. ΔΕΗ) καθώς και μεγάλα δη­μόσια έργα (γέφυρες, λιμάνια) υλοποιή­θηκαν σε παλιότερες, δύσκολες εποχές και γίνονταν με χρήματα του κράτους. Μι­κρές χώρες σαν την Ελλάδα, όπως το Ισραήλ, η Φινλανδία, η Δανία, έχουν κα­τορθώσει να γίνουν εξαγωγείς τεχνο­γνωσίας και προϊόντων υψηλής τεχνολο­γίας παγκοσμίως, ρίχνοντας το βάρος της ανάπτυξης τους όχι στη φθηνή εργασία -όπως κάνει ο ελληνικός καπιταλισμός-αλλά στην έρευνα, την τεχνολογία και το υψηλού επιπέδου εργατικό και επιστημο­νικό δυναμικό τους.

Όσο δε για το πού θα βρεθούν τα χρήματα για τέτοιες επενδύσεις, αναφέ­ρουμε μόνο: 78 δισ. ευρώ χαρίστηκαν ήδη στους τοκογλύφους τραπεζίτες, πολλά κεφάλαια σήμερα δεν φορολο­γούνται (π.χ. εφοπλιστές, εκκλησία), ενώ θα πρέπει να δημευθούν και να κατασχε­θούν οι περιουσίες όλων όσων έφαγαν κρατικά δάνεια και επιδοτήσεις. Ολα αυ­τά τα έσοδα θα μπορούσαν να αξιοποιη­θούν προς μια τέτοια παραγωγική κατεύ­θυνση.

Να μην έχουμε αυταπάτες. Αυτή την πολιτική δεν πρόκειται να την εφαρμό­σουν οι άρπαγες μεγαλοκαπιταλιοτές και η κυβέρνηση τους. Είναι μια πολιτική ενά­ντια στα συμφέροντα και τα κέρδη τους. Αυτή όμως την πολιτική μπορεί και πρέ­πει μέσα από τους αγώνες του να την επι­βάλει ο ελληνικός λαός, γιατί είναι ο μο­ναδικός δρόμος της επιβίωσης του.
Το δίλημμα άλλωστε που τίθεται σήμε­ρα είναι: ή θα γίνουμε μια χώρα του «τρί­του κόσμου», με αντίστοιχο παραγωγικό επίπεδο και συνθήκες διαβίωσης, όπως επιθυμούν οι μεγαλοκαπιταλιστές, ή θα γίνουμε μια ανεπτυγμένη χώρα, με αντί­στοιχο βιοτικό επίπεδο και αισιόδοξες κοινωνικές προοπτικές για το μέλλον της εργατικής τάξης και του λαού μας.

Μάριος Σάκος

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

Η κατεδάφιση των κατακτήσεων της ελληνικής εργατικής τάξης θα ήταν αδιανόητη αν το κεφάλαιο δεν διέθετε τη «χρυσή εφεδρεία» των 2,5 εκατομμυ­ρίων φτηνών και υποτακτικών μεταναστών

 
Επιτέλους, η κυβέρνηση ανακάλυψε, έστω και καθυστερημένα, το πρόβλημα των μεταναστών! Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Χ. Παπουτσής, κάνοντας σκληρές δηλώσεις ανακοίνωσε την ανέγερση φράγματος στον Έβρο, για να εμποδιστεί η παράνομη είσοδος στη χώρα. Λίγες μέρες πριν, είχε ανακοινώσει στους εμβρόντητους Πατρινούς ότι πρόκειται να κατασκευαστεί στην πόλη «ξενώνας φιλοξενίας» μεταναστών, όταν, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες, η Πάτρα μετατράπηκε σε πεδίο μάχης από τις αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ Αφγανών, Σομαλών και λαθρομεταναστών άλλων εθνικοτήτων για τον έλεγχο περιοχών της πόλης. Αποκλείοντας την περίπτωση ο υπουργός να είναι διχασμένη προσωπικότητα, έχουμε να πούμε ότι οι πρόσφατες εξαγγελίες της κυβέρνησης δεν είναι τίποτα άλλο από μια ακόμα προσπάθεια εξαπάτησης του ελληνικού λαού.
Άλλωστε, δεν είναι πρώτη φορά. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, πριν από τις εκλογές, διαβεβαίωνε ότι μια από τις προτεραιότητες του, αν εκλεγόταν, θα ήταν η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης. Όταν βγήκε, έκανε ακριβώς το αντίθετο. Πέρασε νομοσχέδιο ταχύτατης ελληνοποίησης των μεταναστών, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι, την ημέρα που ανακοινώθηκε το νομοσχέδιο που γυρνάει την ελληνική εργατική τάξη στο μεσαίωνα, ανακοίνωσε και το ξεκίνημα των εργασιών για την ανέγερση τζαμιού στο Βοτανικό, ενώ η κυβέρνηση του έχει δεσμευτεί για ανέγερση τζαμιών σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας στις οποίες υπάρχουν μουσουλμάνοι! Μέτρα για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης υποσχόταν και ο Χρυσοχοΐδης, μέτρα που όχι μόνο δεν πραγματοποίησε ποτέ, αλλά επί υπουργίας του μετατράπηκε το κέντρο της Αθήνας σε ένα απέραντο γκέτο.
Πρόκειται για μια κυβέρνηση θρασύδειλων πολιτικών απατεώνων, που ο σκοπός τους είναι ένας: η εξαφάνιση της ελληνικής εργατι­κής τάξης και η αντικατάσταση της με ένα συνονθύλευμα αφροασιατικών μαζών. Η υπουργός «προστάτης» των μεταναστών, Άννα Νταλά­ρα, προωθεί νομοσχέδιο που θα τους βοηθά να ανανεώνουν τις άδει­ες παραμονής τους, ακόμα κι αν δεν έχουν συμπληρώσει τα ένσημα που χρειάζονται. Φυσικά, καμιά βοήθεια δεν προβλέπεται για Έλληνες που, λόγω έλλειψης ενσήμων, δεν μπο­ρούν να ανανεώσουν το ασφαλιστι­κό τους βιβλιάριο.
Τα μέτρα τύπου «φράχτης στον Έβρο» τα εξήγγειλαν λόγω της πίε­σης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλ­λά και για να προλάβουν αντιδρά­σεις κυρίως στις γειτονιές του κέ­ντρου της Αθήνας, ή σε πόλεις όπως η Πάτρα, όπου η κατάσταση έχει ξε­φύγει πια από κάθε έλεγχο. Το θέμα δεν είναι μόνο να μην μπουν άλλοι λαθρομετανάστες στη χώρα, αλλά τι γίνεται με τα σχεδόν τρία εκατομ­μύρια που είναι εδώ, σε μια χώρα ενός εκατομμυρίου ανέργων. Παίρ­νοντας υπ' όψιν την υπογεννητικό­τητα των Ελλήνων (που λόγω οικο­νομικής κρίσης θα ενταθεί περισσό­τερο) και την αυξημένη γεννητικότη­τα των μεταναστών, σε λίγα χρόνια οι Έλληνες θα είναι μειοψηφία στην ίδια τους τη χώρα.
Δεν είναι τυχαία η λύσσα τους να μετατρέψουν όσο πιο γρήγορα γίνεται την Ελλάδα σε τριτοκοσμική χώρα, διαλύοντας εργασιακά δικαι­ώματα, υγεία, παιδεία, δημόσιες συ­γκοινωνίες κ.λπ. Το κάνουν γιατί έχουν φέρει ήδη και τους κατοίκους της τριτοκοσμικής αυτής χώρας. Οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν πρόκει­ται να μείνουν απαθείς μπροστά στο σχέδιο εξόντωσης τους. Η ιστο­ρία τους και οι παραδόσεις τους αρ­γά η γρήγορα θα τους οδηγήσουν σε δρόμους που τους είναι γνωστοί ήδη, στους δρόμους της σύγκρου­σης και του αγώνα.

Μαρία Καράβολα

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΙΑΣ


 
Μια χαρακτηριστική απεικόνιση της κατάστασης
στην οποία έχουν φέρει τον ελληνικό λαό οι μαγαλοκαπιταλιστες
κι οι κυβερνήσεις τους

Η χώρα μας κατέχει την αρνητική πρωτιά μεταξύ των 15 παλαιών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ανεργία, την ακρίβεια και τη φτώχεια. Τα στατιστικά στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτό που βιώνουμε καθημερινά, ότι η ζωή στην Ελλάδα έχει γίνει μια πραγματική κόλαση για τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη μικροαστική τάξη.
Το ποσοστό των ανθρώπων που ζουν κάτω απ' το όριο της φτώχειας (που υπολογίζεται μάλιστα μόλις στα 575 ευρώ το μήνα) ξεπερνάει το 25% του ελληνικού λαού. Επίσης, άλλο ένα 20% ζει ακριβώς πάνω ή λίγο πάνω από αυτό το όριο (δηλαδή, το πολύ με 700 ευρώ). Η πρόβλεψη για τη φετινή χρονιά είναι πως πάνω απ' το μισό του ελληνικού λαού θα ζει στα όρια της φτώχειας ή και πολύ πιο κάτω an' αυτά. Αυτοί θα είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι εργαζόμενοι των 500 ευρώ, οι μικροί αγρότες, οι υποαπασχολούμενοι κ.ά.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι ο μισός πληθυσμός δε θα μπορεί να καλύπτει αξιοπρεπώς τις πλέον βασικές του ανάγκες,
όπως θέρμανση, μετακίνηση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ακόμα και τη διατροφή του! Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο τραγική αν αναλογιστεί κανείς ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ξεθεμελιώνει κάθε ίχνος κοινωνικών παροχών στην υγεία, την παιδεία, τις συγκοινωνίες κ.λπ.
Η χώρα μας, όμως, δεν είναι η φτωχή «ψωροκώσταινα», όπως πολλοί την παρουσιάζουν. Αντίθετα, κατέχει από τις πρώτες θέσεις στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως σε αρκετά μεταλλεύματα (π.χ. βωξίτης-αλουμίνιο), σε αγροτικά προϊόντα, αλλά και σε πηγές ενέργειας. Υπάρχει πλούτος, αλλά από αυτόν πλουτίζει μια χούφτα μεγαλοκαπιταλιστών, τραπεζιτών και εφοπλιστών. Επίσης, υπάρχει τεράστιος αναξιοποίητος πλούτος, αφού ο ελληνικός καπιταλισμός έχει πάψει προ πολλού να ενδιαφέρεται για οποιαδήποτε παραγωγική ανάπτυξη.
Το πρόβλημα της φτώχειας είναι πρόβλημα ταξικό και όχι συγκυριακό αποτέλεσμα της «οικονομικής κρίσης». Και μπορεί να λυθεί μόνο αν οι φτωχές μάζες στραφούν με όλα τα μέσα ενάντια στην αδηφάγα μεγαλοαστική τάξη, την κυβέρνηση και τα κόμματα της. Άλλωστε, ο μεγαλύτερος πλούτος της χώρας μας δεν είναι άλλος απ' την τεράστια δύναμη του εργαζόμενου λαού της, με τις μεγάλες και ηρωικές του παραδόσεις.

Διαμαντής Καράβολας

Το ΔΙΚΟ μας ΜΝΗΜΟΝΙΟ για να μην ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ



•    Άρνηση πληρωμής του τοκογλυφικού χρέους προς το ξένο και ντόπιο τραπεζικό κεφάλαιο
•    Κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος
•    Δημόσιες επενδύσεις στον παραγωγικό τομέα και ιδίως στη βιομηχανία
•    Διατίμηση στα είδη πρώτης ανάγκης
•    Κατάργηση όλων των αντεργατικών νομών
•    Να φύγει τώρα η κυβέρνηση των δημίων




1. Η κυβερνητική επίθεση κατά των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα γκρεμίζει πια όλα τα προσχήματα για τον αληθινό σκοπό του Μνημονίου και των υπόλοιπων μέτρων. Η γενικευμένη μείωση μισθών μέσω επιχειρησιακών συμβάσεων αποτελεί το πιο συντριπτικό χτύπημα που έχει επιχειρηθεί μέχρι σήμερα. Αποδεικνύεται πια ότι σκοπός της κυβέρνησης και των καπιταλιστών δεν είναι ούτε το
«νοικοκύρεμα του δημοσίου» ούτε η «περιστολή της δημόσιας σπατάλης».
Πραγματικός σκοπός τους είναι η επιβολή όσο το δυνατόν φτηνότερης εργασίας για το σύνολο των εργαζομένων της χώρας. Γι' αυτό και δεν εξαιρούν κανέναν ετοιμάζοντας νέο γύρο επίθεσης στις ΔΕΚΟ και στο δημόσιο, με το λεγόμενο «ενιαίο μισθολόγιο».



Στο πρωτοφανές αυτό έγκλημα, άμεσος συνεργός είναι π συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, που ουσιαστικά πέρασε στο στρατόπεδο του ταξικού εχθρού, αφήνοντας να ψηφιστεί ο νόμος χωρίς καμιά σοβαρή αντίδραση. Μάλιστα, οι εγκληματίες της ΓΣΕΕ τόλμησαν να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου και να διαπραγματευτούν την καρατόμηση της εργατικής τάξης.
Με τη γενικευμένη μείωση των μισθών, η αργούσα τάξη επιδιώκει να επιβάλει δια της βίας το λεγόμενο «ασιατικό μοντέλο»,  όπως παραδέχθηκε πρόσφατα ακόμη και ο αστικός Τύπος. Δηλαδή, προσπαθεί να επιβάλει παντού την πάμφθηνη εργασία και να ρίξει τόσο χαμηλά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, ώστε η Ελλάδα να προσεγγίσει τα πρότυπα των ασιατικών χωρών.
Γι' αυτό και συνεχίζει να εισάγει μαζικά Αφροασιάτες λαθρομετανάστες, που είναι οι μόνοι που μπορούν να ανεχθούν το μοντέλο αυτό. Είναι το ιδανικό εργατικό δυναμικό για την Ελλάδα που θέλουν να φτιάξουν.
Η επίθεση δεν σταματάει στους μισθωτούς, αλλά επεκτείνεται και στα δήθεν «κλειστά» επαγγέλματα (φαρμακοποιούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, μηχανικούς, ταξί κλπ.), με σκοπό την πίτα που σήμερα μοιράζεται σε χιλιάδες επαγγελματίες να την καταβροχθίσει ολόκληρη η αστική τάξη μέσω μεγάλων εταιρειών που θα αλώσουν τα πάντα. Όλα λοιπόν δείχνουν ότι τόσο το Μνημόνιο όσο και τα υπόλοιπα μέτρα συνιστούν μια πολιτική με σκοπό την πτώχευση και εξαθλίωση του λαού.

Οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι μεγαλοκαπιταλιστές: οι τραπεζίτες που ήδη έχουν πάρει 78 δισεκατομμύρια ευρώ σε ενάμιση χρόνο από το δημόσιο ταμείο, οι μεγαλοβιομήχανοι που θα μειώσουν τους μισθούς μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων και όλοι οι καπιταλιστές που βλέπουν τις τιμές των προϊόντων τους να ανεβαίνουν ασύδοτα, τη στιγμή που οι μισθοί πέφτουν.
Συγχρόνως, όλα τα νούμερα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο συμπέρασμα ότι όλες οι θυσίες στις οποίες υποβάλλουν τον  ελληνικό λαό είναι τελείως μάταιες, αφού δεν υπάρχει πιθανότητα ούτε ένα τοις εκατό να εξοφληθεί το δημόσιο χρέος με αυτά  τα μέτρα. Διεθνώς αναγνωρισμένοι οικονομολόγοι προβλέπουν με σιγουριά την αναδιάρθρωση του χρέους, χωρίς να αποκλείουν καθόλου την έξοδο από το ευρώ και την ανοιχτή πτώχευση.

2. Η πολιτική αυτή, όμως, εκτός από εγκληματική είναι και αδιέξοδη.
Κατ' αρχάς, και ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει ότι με τον τρόπο αυτό το δημόσιο χρέος όχι μόνο δεν θα εξοφληθεί αλλά θα διογκωθεί. Η σκληρή λιτότητα, η υπανάπτυξη και η αποβιομηχάνιση θα σμπαραλιάσουν την αγορά και την παραγωγή, θα μειώσουν κάθετα την οικονομική δραστηριότητα και ανάλογα θα μειωθούν και τα δημόσια έσοδα. Έτσι η Ελλάδα σπρώχνεται προς μια βαρύτατη χρεοκοπία.
Η κάθετη μείωση των μισθών όχι μόνο δεν θα ωφελήσει αλλά θα βλάψει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αφού θα αφαιρέσει από τους εργαζόμενους κάθε διάθεση για ποιοτική και παραγωγική δουλειά.Και αποτελεί πραγματικά τρελή φαντασίωση το «όραμα» των μεγαλοαστών να μετατρέψουν την Ελλάδα σε «Ντουμπάι της Ευρώπης», αφού κάτι τέτοιο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ίδια τη φύση της χώρας μας. Όσο κι αν προσπαθήσουν, είναι αδύνατο να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ασιατική χώρα.
Το μόνο που μπορούν να πετύχουν με τη βάρβαρη αυτή πολιτική τους είναι να προκαλέσουν μια απρόβλεπτη έκρηξη του ελληνικού λαού, τόσο βίαιη, άγρια και σκληρή όσο και τα μέτρα τους.
3.    Τέλος, ένας επιπλέον παράγοντας που εμποδίζει τα σχέδια της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης, είναι οι ευρωπαϊκές εξελίξεις: η μαζική εισαγωγή λαθρομεταναστών σκοντάφτει στα μέτρα που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η Frontex και ο φράχτης στον Έβρο. Οι ελπίδες για σωτηρία μέσω της Ευρώπης, όπως π.χ. μέσω ενός «ευρωομόλογου», είναι απατηλό όνειρο, τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση δοκιμάζεται από το εγγενές αδιέξοδο της, την ασυνεννοησία των κυβερνήσεων της και τα αντικρουόμενα οικονομικά συμφέροντα της. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι δεν είναι δυνατόν να προσβλέπεις στην Ευρώπη, τη στιγμή που το μοντέλο που ακολουθείς δεν είναι το ευρωπαϊκό αλλά το ασιατικό. Η ασυμβατότητα των δύο μοντέλων καθιστά πρακτικά αδύνατη την πιθανότητα ενίσχυσης του ενός από το άλλο.
4.    Η απάντηση του ελληνικού λαού στο εγκληματικό και καταστροφικό Μνημόνιο των μεγαλοαστών, πρέπει να είναι η διεκδίκηση του δικού του
«Μνημονίου», που θα είναι προσαρμοσμένο στα δικά του συμφέροντα:
α) Άρνηση πληρωμής του τοκογλυφικού χρέους προς το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο
, γιατί τα σημερινά χρέη προς τις ελληνικές και ξένες τράπεζες είναι το αποτέλεσμα «νόμιμης» τοκογλυφίας. Το ίδιο ισχύει και για τα χρέη των πολιτών προς τις τράπεζες, που κι αυτά πρέπει να διαγραφούν.
Ολοι ξέρουμε ότι οι τραπεζίτες απολαμβάνουν επί δεκαετίες την εύνοια του κράτους, είναι τελείως αυθαίρετοι, είναι «κράτος εν κράτει», όλοι οι νόμοι είναι κομμένοι στα μέτρα τους, και όταν δεν τους βολεύουν, παραβιάζουν κι αυτούς ακόμα τους νόμους τους. Αποτέλεσμα, η συγκέντρωση αστρονομικών κερδών μέσα σε λίγα χρόνια. Θα πρέπει λοιπόν σήμερα να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους και να μην πάρουν ούτε ευρώ παραπάνω!
β) Κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Μόνο με την υπαγωγή των τραπεζών κάτω από τον έλεγχο του δημοσίου θα μπορούμε να μιλάμε για τη χρηματοδότηση μιας αληθινά παραγωγικής ανάπτυξης, με σκοπό τη δημιουργία υλικών προϊόντων και όχι τοκογλυφικών κερδών.
γ) Δημόσιες επενδύσεις στον παραγωγικό τομέα και ιδίως στη βιομηχανια που θα δημιουργησουν νέες θέσεις εργασίας για τους Έλληνες.
Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε  ότι εδώ βρίσκετε το κλειδί ολόκληρης της οικονομικής πολιτικής. Χωρίς την παραγωγή προϊόντων και κυρίως βιομηχανικών, κανένας λαός δεν είναι δυνατόν να ευημερήσει και καμιά κοινωνία να προοδεύσει. Η παραγωγική οπισθοδρόμηση φέρνει και κοινωνική οπισθοδρόμηση.
δ) Διατίμηση στα είδη πρώτης ανάγκης. Δεν είναι δυνατόν να μειώνονται οι μισθοί και να ακριβαίνουν τα προϊόντα. Πρέπει να παρέμβει το κράτος με την επιβολή ανώτατων ορίων τιμών, που όποιος τις υπερβαίνει να υπόκειται σε βαρύτατες ποινές.
ε) Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, αφού όλοι ψηφίστηκαν με βάση την εξαπάτηση του ελληνικού λαού και κόντρα στη θέληση του. Οι νόμοι αυτοί ουσιαστικά επιβλήθηκαν με δικτατορικό τρόπο. Πρέπει να καταργηθούν τόσο στην πράξη όσο και στα χαρτιά. Η διατήρηση τους ισοδυναμεί με απόπειρα επιστροφής στο μεσαίωνα.
στ) Να φύγει τώρα η κυβέρνηση των δημίων. Η εγκληματική, επικίνδυνη και ανίκανη συμμορία Παπανδρέου πρέπει να φύγει κάτω από την πίεση του ελληνικού λαού. Χωρίς να έχουμε καμιά αυταπάτη για τους πολιτικούς υπηρέτες των άλλων κομμάτων που περιμένουν στη σειρά, η πτώση της κυβέρνησης κάτω απ' τη λαϊκή δυσαρέσκεια θα κάνει και τους άλλους πιο προσεκτικούς.
Το «Μνημόνιο» του αυτό ο ελληνικός λαός πιστεύουμε ότι έχει τη δύναμη να το επιβάλει, μόνο όμως εφόσον ακολουθήσει το δρόμο της οργανωμένης και δυναμικής πάλης. Παρόλο που οι αντιδράσεις του μέχρι στιγμής δεν είναι αντάξιες των περιστάσεων, τα πράγματα δεν είναι απλά για την κυβέρνηση. Τα μέτωπα που έχει ανοιχτά είναι πολλά και ανοίγουν όλο και περισσότερα. Πιστεύουμε λοιπόν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε εκρηκτικές κοινωνικές εξελίξεις, που θα ξεσπάσουν αργά ή γρήγορα.
Γιατί, όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες.
Σοσιαλιστική Προοπτική
Αθήνα, 10.1.2011 Η Συντακτική Επιτροπή

Πηγή: ΖΑΛΕΥΚΟΣ

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΧΟΛΕΙΑ


Η κ. Διαμαντοπούλου συνεχίζει ακάθεκτη το θεάρεστο έργο της... αυτό της κατεδάφισης της δημόσιας εκπαίδευσης. Τώρα προχωρά στην κατάργηση και συγχώνευση εκατοντάδων σχολείων και τμημάτων, ώστε να μη γίνουν διορισμοί εκπαιδευτικών τη νέα χρονιά και να περικοπούν λειτουργικές δαπάνες. Βλέπετε, η δημόσια παιδεία «κοστίζει», και πρέπει να συρρικνωθεί...
Οι καταργήσεις σχολείων δεν αφορούν μόνο τα ολιγοθέσια σχολεία της επαρχίας (που θα επιτείνουν την ερημοποίησή της), αλλά και τα σχολεία των αστικών κέντρων. Το σχολείο της γειτονιάς θα γίνει παρελθόν, οι μαθητές θα αυξηθούν κατά πολύ στα τμήματα, χιλιάδες μαθητές θα εξαναγκαστούν σε εξοντωτικές μετακινήσεις, εκατοντάδες οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών θα χαθούν, ενώ θα δημιουργηθούν σχολεία-μαμούθ. Όλα αυτά θα έχουν τραγικές συνέπειες στην παρεχόμενη εκπαίδευση και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.
Η υπόθεση της υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου δεν είναι πλέον μόνο υπόθεση των εκπαιδευτικών, που ήδη έχουν ξεκινήσει να αντιδρούν. Είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας, που οφείλει άμεσα να ξεσηκωθεί.

Μ.Σ.

ΑΚΤΟΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ


Με αφορμή την τελευταία απεργία των ναυτεργατών, ξέσπασε μια κόντρα ανάμεσα στις δυο βασικές εργοδοτικές οργανώσεις της ακτοπλοΐας, την Ε ΕΝ και τη ΣΕΕΝ. Από την κόντρα αυτή αποκαλύφθηκε ότι: οι μισθοί των πληρωμάτων αποτελούν μόλις το 15% των εξόδων των ακτοπλοϊκών εταιρειών, ενώ τα καύσιμα αντιστοιχούν στο 45%. Και αντί να ζητούν, πράγμα που θα ήταν απολύτως φυσιολογικό, μείωση των τιμών του πετρελαίου, αντί να ζητούν δηλαδή να μειώσουν το πραγματικά μεγάλο κονδύλι, επιδιώκουν να μειώσουν ακόμη περισσότερο το κονδύλι των μισθών, αντικαθιστώντας τους τελευταίους Έλληνες ναυτεργάτες με Ασιάτες! Φυσικά, θα πρέπει να λάβει κανείς υπ' όψιν του ότι και τα δύο μεγάλα διυλιστήρια της χώρας ανήκουν, το ένα άμεσα, το άλλο έμμεσα, σε εφοπλιστικές οικογένειες. Εδώ, βέβαια, οι καπιταλιστές δεν βλέπουν κανένα καρτέλ που κρατά ψηλά τα κόστη! Γι' αυτούς, ανεπιθύμητο κόστος είναι μόνο ό,τι αφορά τους εργάτες και τις στοιχειώδεις ανάγκες τους. Μια ακόμη ιστορία καπιταλιστικού παραλογισμού και βαρβαρότητας...
Μ.Δ.

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΕΠΙΔΟΤΟΥΝ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ



Τη λεηλασία της ΔΕΗ
από τα αρπακτικά του κεφαλαίου
καλούμαστε να πληρώσουμε πάλι εμείς
Η κυβέρνηση επιχειρεί νέα ληστεία σε βάρος της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού μέσω της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. Η ληστεία αυτή οργανώνεται βασικά με την αλλαγή του τρόπου χρέωσης και με την αύξηση κατά 550% του τέλους για τις «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας», δηλαδή, για την ηλίθια και ψευδεπίγραφη «πράσινη ανάπτυξη» του Γιωργάκη και της υπουργού του, Τ. Μπιρμπίλη. Έτσι, συνολικά, τα τιμολόγια της ΔΕΗ αυξάνονται 11 % για τους μικρούς καταναλωτές, 4% για τους μεσαίους, ενώ επωφελούνται κυρίως οι πολύ μεγάλοι ιδιωτικοί καταναλωτές και το μεγάλο εμπορικό κεφάλαιο, με μειώσεις από 5% έως 18%. Δηλαδή, ουσιαστικά, οι φτωχοί καλούνται να πληρώσουν περισσότερο για να έχουν φθηνότερο ρεύμα οι πλούσιοι.

Το «κοινωνικό τιμολόγιο» ελάφρυνσης είναι μια απάτη, γιατί, πέρα απ' το γεγονός ότι η όποια μείωση εξουδετερώνεται από την αύξηση των φόρων, αφορά νοικοκυριά με ετήσιο εισόδημα έως 12.000 ευρώ. Ποιο ελληνικό νοικοκυριό μπορεί να ζήσει με τόσα λεφτά σήμερα; Η απάτη αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η κυβέρνηση μίλαγε για 1,2 εκατομμύρια καταναλωτές που θα εντάσσονταν στο κοινωνικό τιμολόγιο και οι μέχρι τώρα αιτήσεις είναι 140.000.
Η ληστεία γίνεται στα πλαίσια της γενικότερης λεηλασίας της πολύπαθης ΔΕΗ. Οι έξι μεγάλες καπιταλιστικές εταιρείες που εμπλέκονται στον ηλεκτρισμό θέλουν να εκμεταλλευτούν το 40% του λιγνίτη και τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις της ΔΕΗ. Φυσικά, δεν θέλουν να κάνουν απ' ευθείας αγορές, για να μην πληρώσουν τα πρόστιμα για το λιγνίτη και να μην είναι υποχρεωμένες να ολοκληρώσουν τις υπό κατασκευή εγκαταστάσεις της ΔΕΗ. Με ανύπαρκτη υποδομή θέλουν να βάλουν «χέρι» στην πίτα του 1,5 δισ. ευρώ των εμπορικών καταναλωτών.
Τη λεηλασία της ΔΕΗ από τα αρπακτικά του κεφαλαίου και την «πράσινη ανάπτυξη» της ανεκδιήγητης κυβέρνησης την πληρώνουμε εμείς οι Έλληνες εργαζόμενοι και αυτό πρέπει να σταματήσει. Ήδη, 1 στις 7 ελληνικές οικογένειες δεν έχει να πληρώσει το λογαριασμό του ρεύματος, ενώ έχουν κοπεί 100.000 συνδέσεις. Το θέμα αφορά ολόκληρο τον ελληνικό λαό, που πρέπει, με όποιο τρόπο μπορεί (π.χ. επιτροπές στις γειτονιές ενάντια στο κόψιμο του ρεύματος σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν) να αρνηθεί να υποστεί το νέο χαράτσι.

Σ. Κρόκος

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ



Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να κατευνάσει τη λαϊκή οργή και την αντίδραση της εργατικής τάξης, που ολοένα εντείνεται. Τελευταία εμμονή της είναι το ευρωομόλογο. Μια πρόταση που (σύμφωνα με τα ελληνικά ΜΜΕ) αποκτά όλο και περισσότερους υποστηρικτές. Πρόταση όμως που, στην πραγματικότητα, έχουν απορρίψει Γερμανία και Γαλλία, αλλά δέχτηκαν ουσιαστικά διάφορα κράτη που βρίσκονται στα πρόθυρα της πτώχευσης, σαν μια ύστατη προσπάθεια απεγκλωβισμού από τη σταθερή τους πορεία προς το ΔΝΤ.


 
Η Μέρκελ, συνοφρυωμένη, αμφιβάλλει πολύ κατά πόσον είναι προς το συμφέρον του γερμανικού καπιταλισμού να ρισκάρει για να σώσει τον ελληνικό καπιταλισμό

Όλα αυτά είναι μια αυταπάτη. Το ευρωομόλογο, αν υποθέσουμε ότι εκδίδεται, δεν μπορεί να καλύψει παρά ένα πολύ μικρό μέρος του ολοένα αυξανόμενου χρέους, το οποίο δεν δύναται να μειωθεί χωρίς παραγωγικές επενδύσεις, εφόσον χωρίς αυτές δεν υπάρχουν έσοδα. Η κάλυψη θα αφορά έως το ύψος του 60% του ΑΕΠ και όχι για το σύνολο του χρέους. Αυτό πρακτικά σημαίνει την εξοικονόμηση μόλις 4 δισ. ετησίως, που θα εξανεμίζονται ωστόσο από τον εξωτερικό δανεισμό για το υπόλοιπο χρέος, με επιτόκια δυσθεώρητα, καθώς και από τη μη ύπαρξη εσόδων.
Η μεγαλοαστική τάξη της Ελλάδας, για λόγους που έχουμε τονίσει επανειλημμένα, και έχουν σχέση με τα εφοπλιστικά και τραπεζικά συμφέροντα, έχει επιλέξει ένα μοντέλο ανάπτυξης εντελώς αντιπαραγωγικό, που βασίζεται όχι στην παραγωγή προϊόντων αλλά στη μεταφορά κινεζικών προϊόντων, την τραπεζική εξυπηρέτηση και, γενικά, την παροχή υπηρεσιών. Αυτό το μοντέλο δημιουργεί μια οικονομία που γεννά διαρκώς χρέη, ακόμη κι αν αποδεκατίσουν όλο το δημόσιο τομέα. Έτσι, και να ήθελαν οι αστικές τάξεις της Ευρώπης να βοηθήσουν, δεν θα το κατόρθωναν. Ο ουσιαστικός προσανατολισμός της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης και της κυβέρνησης της προς την Ασία φέρνει αντιμέτωπο τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό σαν σύνολο με τον ελληνικό. Αυτό δυσχεραίνει οποιαδήποτε διάθεση βοήθειας προς την Ελλάδα.
Η έκδοση ευρωομόλογου σημαίνει ουσιαστικά τη δημιουργία μιας ενιαίας ευρωπαϊκής «κεντρικής οικονομικής κυβέρνησης». Αυτό είναι μια ουτοπία τόσο μεγάλη όσο και η ιδέα μιας ενωμένης Ευρώπης και ενός ενιαίου νομίσματος υπό καπιταλιστικές συνθήκες. Επαληθεύεται πλέον η θέση μας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αδύνατον να έχει μια ενιαία πολιτική ηγεσία, γιατί κάθε εθνική αστική τάξη προσπαθεί να διαφυλάξει τα δικά της συμφέροντα, που συνήθως βρίσκονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των άλλων κρατών. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα όταν, στο ξέσπασμα της κρίσης, κάθε κράτος έσπευσε να περισώσει τη δική του αστική τάξη και τα ιδιαίτερα συμφέροντα της. Έτσι είδαμε τις οικονομίες της Ευρώπης, αντι να συγκλίνουν, να αποκλίνουν μεταξύ τους.
Πόσο δυνατή είναι λοιπόν μια «κεντρική οικονομική κυβέρνηση», που θα διαχειρίζεται, μέσω του ευρωομόλογου, τις οικονομίες όλων των ευρωπαϊκών κρατών; Θεωρητικά, θα διαχειρίζεται ένα ταμείο στο οποίο θα συνεισφέρουν όλα τα κράτη. Στην πραγματικότητα, όμως, μόνον η Γερμανία και η Γαλλία έχουν αυτή τη δυνατότητα1 και καλούνται οι λαοί αυτών των δύο κρατών να επωμιστούν τα χρέη των αστικών τάξεων της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και άλλων, που θα ακολουθήσουν πολύ σύντομα. Γι' αυτό, άλλωστε, από την αρχή αρνήθηκαν. Αλλά και αν δεχτούν, κάτω από κάποιες πιέσεις, η προϋπόθεση και το αντάλλαγμα για την έκδοση του ευρωομόλογου θα είναι ο οικονομικός αλλά και πολιτικός έλεγχος του κράτους που δανείζεται.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουμε καμιά αυταπάτη. Όταν τα αστικά κράτη μιλούν για «ανάκαμψη», εννοούν την ανάκαμψη των κερδών των καπιταλιστών. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια υπομονής. Πρέπει γρήγορα να πετάξουμε από την εξουσία τους υπηρέτες των εφοπλιστών και των τραπεζιτών, που τόσα χρόνια απομυζούν τον ελληνικό λαό. Ο μόνος τρόπος για να σωθεί η Ελλάδα είναι να μην αναγνωρίσουμε κανένα χρέος, αφού έτσι κι αλλιώς δεν το δημιουργήσαμε εμείς. Να πληρώσουν οι εφοπλιστές με τα βαπόρια τους, οι τραπεζίτες με τους τόκους τους και οι πρωθυπουργοί και υπουργοί από τις λοβιτούρες τους.

Χρήστος Χατζής

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ

Από την «εξυγίανση» των συγκοινωνιών το μόνο που θα «κερδίσει» ο λαός είναι χειρότερες υπηρεσίες και πανάκριβα εισητήρια

Η κυβέρνηση επιτίθεται κατά μέτωπο στις δημόσιες συγκοινωνίες και τους εργαζόμενους σε αυτές, με απώτερο σκοπό να τις συρρικνώσει, να διαλύσει εργατικά δικαιώματα και μισθούς και να τις παραδώσει στο τέλος στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Κατ' αρχάς, σχεδιάζει να περικόψει και άλλο τους μισθούς των εργαζομένων, που ήδη έχουν υποστεί μείωση 8% με τα μέτρα της περασμένης άνοιξης. Οι τωρινές μειώσεις μισθών μπορεί να φθάσουν από 25% έως και 40%. Και έπειτα, σχεδιάζονται:
             Η μετάταξη 2.000 εργαζομένων που θα κριθούν υπεράριθμοι, με τα κριτήρια της κυβέρνησης βέβαια, σε άλλες υπηρεσίες.
             Η μείωση κατά 20% της κρατικής επιχορήγησης (από το 70% των γενικών εσόδων στο 50%), με φυσική συνέπεια τη συρρίκνωση των δρομολογίων, ιδιαίτερα στις εργατικές συνοικίες, και τη χειροτέρευση του επιπέδου λειτουργίας. Τα χρήματα της επιχορήγησης είναι στην ουσία δάνεια των τραπεζών, που ένα μέρος επιστρέφει αμέσως για τοκοχρεολύσια, όπως έγινε με την τελευταία επιχορήγηση προς τον ΟΑΣΑ. 30.000.000 ευρώ επιστράφηκαν αμέσως σαν τόκοι στη συμμορία των 5 τραπεζών που ελέγχουν τη χώρα (Εθνική, Εμπορική, Eurobank, Alpha Bank. Πειραιώς).
             Κάθε κατασκευαστικό έργο σχετικό με τις αστικές συγκοινωνίες περιέρχεται στην ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ των γνωστών μεγαλοεργολάβων. Οι δημόσιες συγκοινωνίες δένονται, δηλαδή, στη ληστρική μέγγενη της άλλης μεγάλης συμμορίας του μεγάλου κεφαλαίου.
             Η αύξηση εισιτηρίων έως 40% στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας και η ακόμα μεγαλύτερη αύξηση στις αστικές συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης και τα τρένα, καθώς και η είσοδος ιδιωτών στο σύστημα είσπραξης τους.
             Η συγχώνευση των εταιρειών σε δύο (μία για λεωφορεία και τρόλεϊ και μία για ΤΡΑΜ, ΜΕΤΡΟ και προαστιακό) και η υπαγωγή όλων των μέσων σε ένα μητροπολιτικό φορέα μαζί με το ιδιωτικό ΚΤΕΛ είναι τα πρώτα βήματα για την κατάργηση κάθε έννοιας συλλογικών συμβάσεων και την ιδιωτικοποίηση.
Η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει ήδη το πείραμα με τον ΟΣΕ, όπου κόπηκαν 9 δρομολόγια (της Νότιας Πελοποννήσου, αλλά ακόμα και το Θεσσαλονίκη-Αλεξανδρούπολη), μετατάσσονται υπό την απειλή της απόλυσης 2.000 εργαζόμενοι, διπλασιάζεται η τιμή των εισιτηρίων, καταργούνται βασικά εργατικά δικαιώματα. Είναι η πλέον βάρβαρη επίθεση που έχει εξαπολύσει ποτέ κυβέρνηση σε βάρος των δημόσιων μεταφορών. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται ήδη σε κινητοποιήσεις, με συνεχείς στάσεις εργασίας KOL απεργίες. Στον ΟΣΕ έχει καταληφθεί το κεντρικό κτίριο στην Αθήνα.
Είναι ανάγκη να απαντηθεί η προπαγάνδα του Τύπου των καπιταλιστών για υψηλόμισθους εργαζόμενους. Όσοι παίρνουν υψηλούς μισθούς και είναι βολεμένοι σε θέσεις είναι είτε οι διοικήσεις-εργοδότες είτε ο κομματικός στρατός των αστικών κομμάτων. Ο αγώνας πρέπει να είναι ενιαίος, να στηρίζεται στη βάση και να κλιμακωθεί άμεσα. Το ενιαίο συντονιστικό των Δ.Σ. των σωματείων πρέπει να στηρίζεται στις αποφάσεις των συνελεύσεων και να δίνει σε αυτές λόγο και όχι να αποφασίζει αυθαίρετα για το σταμάτημα των κινητοποιήσεων. Η κυβέρνηση, μέσω των διοικήσεων των εταιρειών, εξαπέλυσε διωγμό δικαστικών διώξεων ακόμα και για απεργίες που δεν έχουν κηρυχθεί οριστικά. Η πρόκληση δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Οι αποφάσεις για παράνομες και καταχρηστικές απεργίες να τριφτούν στα μούτρα της κυβέρνησης και των καπιταλιστών. Όλοι τώρα στο πλευρό των εργαζόμενων στις συγκοινωνίες. Ο αγώνας τους είναι και δικός μας.

Σ. Κρόκος

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ

Οι κάτοικοι της Κερατέας υποδέχονται τα ΜΑΤ
Την 11 η Δεκεμβρίου 2010, στις 4:30 π.μ., με τσουχτερό κρύο και χιονόνερο, τα ΜΑΤ εισβάλλουν στην περιοχή του Οβριόκαστρου Κερατέας, 3,5 χμ. από την πόλη, στην οποία και σημαίνει συναγερμός. Έκτοτε, σε καθημερινή βάση, οι Κερατιώτες διαδηλώνουμε, άλλοτε ειρηνικά και άλλοτε βίαια, την αντίθεση μας με το έργο που θα καταστρέψει την περιοχή μας και για το οποίο δεν ρωτηθήκαμε ποτέ. Δεν πτοούμαστε από το κρύο, τις συλλήψεις ανηλίκων με τον τρομονόμο, το ξύλο σε ηλικιωμένους, την παραπληροφόρηση των ΜΜΕ εναντίον μας, τις προκλήσεις των ΜΑΤ, τα χημικά και τη γνωστή «αύρα» της ΕΛΑΣ...
Βάσει του περιφερειακού σχεδιασμού των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ για τα απορρίμματα της Αττικής, Κερατέα και Γραμματικό επιλέχθηκαν ως οι «δορυφόροι» του ΧΥΤΑ Φυλής. Αν και ο σχεδιασμός μιλάει για XYTY (χώρος υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων) και όχι ΧΥΤΑ (χώρος υγειονομικής ταφής απορριμμάτων) και προϋποθέτει και εργοστάσια ανακύκλωσης, κομποστοποίησης και χώρους μεταφόρτωσης των απορριμμάτων μέσα στην Αθήνα (Βοτανικό. Γλυφάδα, Κηφισιά κ.λπ.). η κυβέρνηση εξαπατά τους κατοίκους, αφού και ελάχιστα από τα υπόλοιπα έργα έχουν προχωρήσει και η δημοπράτηση του έργου το 2004 αναφέρει ρητά την κατασκευή ΧΥΤΑ στην Κερατέα από την Κατασκευαστική Κοινοπραξία ΧΥΤΑ Κερατέας «ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ Α.Ε. -ΠΡΟΕΤ Α.Ε. - ΕΝ DRACO Α.Τ.Ε.»! Σημειώνεται ότι στην κοινοπραξία συμμετέχουν «γνωστά» ονόματα, όπως Μπόμπολας, όμιλος Λασκαρίδη και Eurobank.
Επιπλέον, υπάρχουν νομικά κριτήρια που απαγορεύουν την κατασκευή ΧΥΤΑ-ΧΥΤΥ στο Οβριόκαστρο, όπως ότι η περιοχή ανήκει στην ευρύτερη περιοχή της Λαυρεω-τικής που έχει χαρακτηριστεί «τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους» (ΦΕΚ 852/Β/03-09-1980), είναι ιστορικός και αρχαιολογικός χώρος (ΦΕΚ 1070/Β/29-12-1995), στο κέ¬ντρο του χώρου υπάρχει πηγή και υδατόρευμα, υπάρχουν αρχαίες μεταλλευτικές στοές και σεισμικό ρήγμα κ.λπ. Στις 13/12/2010, το Ειρηνοδικείο Λαυρίου αποφασίζει την προσωρινή διακοπή των έργων στο Οβριόκαστρο, μέχρι την τελική εκδίκαση των δύο προσφυγών του δήμου Κερατέας που εκκρεμούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων 03/03/2011 και Απαλλοτριώσεις 06/06/2011).
Οι κάτοικοι της Κερατέας σάς καλούμε όλους να ακούσετε και τη δική μας φωνή μέσα από τα blogs μας (http://antixyta. blogspot.com/, http://forkeratea.blogspot. com/ κ,ά.), αλλά και να μας συμπαρασταθείτε πραγματοποιώντας επισκέψεις στα μπλόκα μας, στα οποία και θα παραμείνουμε μέχρι την τελική δικαίωση μας!
Άντε και... Καλό Πάσχα (ευχή των Κερατιωτών στα ΜΑΤ την Πρωτοχρονιά!).

Κάτοικος Κερατέας

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ


Το κίνημα των διοδίων δείχνει στον ελληνικό λαό τον δρόμο,
 της ανυπακοής και της έμπρακτης αντίστασης

Ένα πλατύ κίνημα πρωτότυπης αντίστασης του ελληνικού λαού έχει γεννηθεί ενάντια στη ληστεία των διοδίων. Όλο και περισσότεροι οδηγοί αρνούνται να υποστούν το χαράτσι των εργολάβων, σηκώνουν τις «μπάρες» και περνούν χωρίς να πληρώσουν. Το κίνημα αυτό εξαπλώνεται συνεχώς, με τη δράση διαφόρων επιτροπών. Το πιο δυναμικό και μαζικό κομμάτι του είναι οι κάτοικοι των περιοχών που, για να πάνε στις δουλειές τους, είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν καθημερινά, καθώς και των δήμων που έχουν κοπεί στα δύο από τους σταθμούς διοδίων.
Η μάστιγα των διοδίων οφείλεται στην υποταγή όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών στους μεγαλοεργολάβους, που λυμαίνονται την κατασκευή των δρόμων και, γενικώς, τα δημόσια έργα. Αντί να είναι εξολοκλήρου κρατική υπόθεση, η κατασκευή και εκμετάλλευση των δρόμων έχει παραχωρηθεί σε μια παρέα αρπακτικών. Η ληστρική αυτή συμμορία απομυζά τον ελληνικό λαό, επιβάλλοντας θρασύτατα αυξήσεις εν μέσω κρίσης, και συγχρόνως κοροϊδεύει τους πάντες, προχωρώντας την κατασκευή των δρόμων με τεράστιες καθυστερήσεις και κακοτεχνίες.
Για να τρομοκρατήσουν το ανερχόμενο αυτό κίνημα, οι μεγαλοεργολάβοι, που σε μεγάλο ποσοστό «τυχαίνει» να είναι και καναλάρχες, έχουν εξαπολύσει από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μια πρωτοφανή εκστρατεία ψεύδους και παραπληροφόρησης. Οι πουλημένοι δημοσιογράφοι άρχισαν να μεταδίδουν τελείως ανυπόστατα πράγματα, όπως π.χ. ότι η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων επέτρεψε τη φωτογράφιση των αυτοκινήτων όσων δεν πληρώνουν, ότι θα εικοσαπλασιάζεται το ποσό και ότι θα εισπράττεται από την εφορία. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει.
Συγχρόνως, εκβιάζουν ότι θα σταματήσουν να κατασκευάζουν δρόμους, λες και μέχρι τώρα η κατασκευή προχωρούσε «ρολόι». Τίποτα απ' αυτά δεν έχει φοβίσει τους αγανακτισμένους οδηγούς.
Αντίθετα, το κίνημα των διοδίων σηματοδοτεί μια γενικότερη στροφή του ελληνικού λαού προς την ανυπακοή. Η μικρή αυτή πράξη αντίστασης, η άρνηση πληρωμής και το σήκωμα της μπάρας, είναι ένα σκαλί προς μια επόμενη, ακόμα σοβαρότερη πράξη απειθαρχίας. Το «σπάσιμο» της μπάρας των εργολάβων είναι ένα ελάχιστο δείγμα του πόσο ωραίο είναι να «σπάμε μπάρες» και του πόσες «μπάρες» μπορούμε ακόμα να σπάσουμε. Οι βάρβαροι αντιλαϊκοί νόμοι των καπιταλιστών πρέπει να καταργηθούν στην πράξη.

Βασίλης Παπανικολάου