• Άρνηση πληρωμής του τοκογλυφικού χρέους προς το ξένο και ντόπιο τραπεζικό κεφάλαιο
• Κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος
• Δημόσιες επενδύσεις στον παραγωγικό τομέα και ιδίως στη βιομηχανία
• Διατίμηση στα είδη πρώτης ανάγκης
• Κατάργηση όλων των αντεργατικών νομών
• Να φύγει τώρα η κυβέρνηση των δημίων
1. Η κυβερνητική επίθεση κατά των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα γκρεμίζει πια όλα τα προσχήματα για τον αληθινό σκοπό του Μνημονίου και των υπόλοιπων μέτρων. Η γενικευμένη μείωση μισθών μέσω επιχειρησιακών συμβάσεων αποτελεί το πιο συντριπτικό χτύπημα που έχει επιχειρηθεί μέχρι σήμερα. Αποδεικνύεται πια ότι σκοπός της κυβέρνησης και των καπιταλιστών δεν είναι ούτε το
«νοικοκύρεμα του δημοσίου» ούτε η «περιστολή της δημόσιας σπατάλης». Πραγματικός σκοπός τους είναι η επιβολή όσο το δυνατόν φτηνότερης εργασίας για το σύνολο των εργαζομένων της χώρας. Γι' αυτό και δεν εξαιρούν κανέναν ετοιμάζοντας νέο γύρο επίθεσης στις ΔΕΚΟ και στο δημόσιο, με το λεγόμενο «ενιαίο μισθολόγιο».
Στο πρωτοφανές αυτό έγκλημα, άμεσος συνεργός είναι π συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, που ουσιαστικά πέρασε στο στρατόπεδο του ταξικού εχθρού, αφήνοντας να ψηφιστεί ο νόμος χωρίς καμιά σοβαρή αντίδραση. Μάλιστα, οι εγκληματίες της ΓΣΕΕ τόλμησαν να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου και να διαπραγματευτούν την καρατόμηση της εργατικής τάξης.
Με τη γενικευμένη μείωση των μισθών, η αργούσα τάξη επιδιώκει να επιβάλει δια της βίας το λεγόμενο «ασιατικό μοντέλο», όπως παραδέχθηκε πρόσφατα ακόμη και ο αστικός Τύπος. Δηλαδή, προσπαθεί να επιβάλει παντού την πάμφθηνη εργασία και να ρίξει τόσο χαμηλά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, ώστε η Ελλάδα να προσεγγίσει τα πρότυπα των ασιατικών χωρών.
Γι' αυτό και συνεχίζει να εισάγει μαζικά Αφροασιάτες λαθρομετανάστες, που είναι οι μόνοι που μπορούν να ανεχθούν το μοντέλο αυτό. Είναι το ιδανικό εργατικό δυναμικό για την Ελλάδα που θέλουν να φτιάξουν.
Η επίθεση δεν σταματάει στους μισθωτούς, αλλά επεκτείνεται και στα δήθεν «κλειστά» επαγγέλματα (φαρμακοποιούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, μηχανικούς, ταξί κλπ.), με σκοπό την πίτα που σήμερα μοιράζεται σε χιλιάδες επαγγελματίες να την καταβροχθίσει ολόκληρη η αστική τάξη μέσω μεγάλων εταιρειών που θα αλώσουν τα πάντα. Όλα λοιπόν δείχνουν ότι τόσο το Μνημόνιο όσο και τα υπόλοιπα μέτρα συνιστούν μια πολιτική με σκοπό την πτώχευση και εξαθλίωση του λαού.
Οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι μεγαλοκαπιταλιστές: οι τραπεζίτες που ήδη έχουν πάρει 78 δισεκατομμύρια ευρώ σε ενάμιση χρόνο από το δημόσιο ταμείο, οι μεγαλοβιομήχανοι που θα μειώσουν τους μισθούς μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων και όλοι οι καπιταλιστές που βλέπουν τις τιμές των προϊόντων τους να ανεβαίνουν ασύδοτα, τη στιγμή που οι μισθοί πέφτουν.
Συγχρόνως, όλα τα νούμερα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο συμπέρασμα ότι όλες οι θυσίες στις οποίες υποβάλλουν τον ελληνικό λαό είναι τελείως μάταιες, αφού δεν υπάρχει πιθανότητα ούτε ένα τοις εκατό να εξοφληθεί το δημόσιο χρέος με αυτά τα μέτρα. Διεθνώς αναγνωρισμένοι οικονομολόγοι προβλέπουν με σιγουριά την αναδιάρθρωση του χρέους, χωρίς να αποκλείουν καθόλου την έξοδο από το ευρώ και την ανοιχτή πτώχευση.
2. Η πολιτική αυτή, όμως, εκτός από εγκληματική είναι και αδιέξοδη.
Κατ' αρχάς, και ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει ότι με τον τρόπο αυτό το δημόσιο χρέος όχι μόνο δεν θα εξοφληθεί αλλά θα διογκωθεί. Η σκληρή λιτότητα, η υπανάπτυξη και η αποβιομηχάνιση θα σμπαραλιάσουν την αγορά και την παραγωγή, θα μειώσουν κάθετα την οικονομική δραστηριότητα και ανάλογα θα μειωθούν και τα δημόσια έσοδα. Έτσι η Ελλάδα σπρώχνεται προς μια βαρύτατη χρεοκοπία.
Η κάθετη μείωση των μισθών όχι μόνο δεν θα ωφελήσει αλλά θα βλάψει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αφού θα αφαιρέσει από τους εργαζόμενους κάθε διάθεση για ποιοτική και παραγωγική δουλειά.Και αποτελεί πραγματικά τρελή φαντασίωση το «όραμα» των μεγαλοαστών να μετατρέψουν την Ελλάδα σε «Ντουμπάι της Ευρώπης», αφού κάτι τέτοιο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ίδια τη φύση της χώρας μας. Όσο κι αν προσπαθήσουν, είναι αδύνατο να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ασιατική χώρα.Το μόνο που μπορούν να πετύχουν με τη βάρβαρη αυτή πολιτική τους είναι να προκαλέσουν μια απρόβλεπτη έκρηξη του ελληνικού λαού, τόσο βίαιη, άγρια και σκληρή όσο και τα μέτρα τους.
3. Τέλος, ένας επιπλέον παράγοντας που εμποδίζει τα σχέδια της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης, είναι οι ευρωπαϊκές εξελίξεις: η μαζική εισαγωγή λαθρομεταναστών σκοντάφτει στα μέτρα που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η Frontex και ο φράχτης στον Έβρο. Οι ελπίδες για σωτηρία μέσω της Ευρώπης, όπως π.χ. μέσω ενός «ευρωομόλογου», είναι απατηλό όνειρο, τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση δοκιμάζεται από το εγγενές αδιέξοδο της, την ασυνεννοησία των κυβερνήσεων της και τα αντικρουόμενα οικονομικά συμφέροντα της. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι δεν είναι δυνατόν να προσβλέπεις στην Ευρώπη, τη στιγμή που το μοντέλο που ακολουθείς δεν είναι το ευρωπαϊκό αλλά το ασιατικό. Η ασυμβατότητα των δύο μοντέλων καθιστά πρακτικά αδύνατη την πιθανότητα ενίσχυσης του ενός από το άλλο.4. Η απάντηση του ελληνικού λαού στο εγκληματικό και καταστροφικό Μνημόνιο των μεγαλοαστών, πρέπει να είναι η διεκδίκηση του δικού του
«Μνημονίου», που θα είναι προσαρμοσμένο στα δικά του συμφέροντα:
α) Άρνηση πληρωμής του τοκογλυφικού χρέους προς το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, γιατί τα σημερινά χρέη προς τις ελληνικές και ξένες τράπεζες είναι το αποτέλεσμα «νόμιμης» τοκογλυφίας. Το ίδιο ισχύει και για τα χρέη των πολιτών προς τις τράπεζες, που κι αυτά πρέπει να διαγραφούν.
Ολοι ξέρουμε ότι οι τραπεζίτες απολαμβάνουν επί δεκαετίες την εύνοια του κράτους, είναι τελείως αυθαίρετοι, είναι «κράτος εν κράτει», όλοι οι νόμοι είναι κομμένοι στα μέτρα τους, και όταν δεν τους βολεύουν, παραβιάζουν κι αυτούς ακόμα τους νόμους τους. Αποτέλεσμα, η συγκέντρωση αστρονομικών κερδών μέσα σε λίγα χρόνια. Θα πρέπει λοιπόν σήμερα να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους και να μην πάρουν ούτε ευρώ παραπάνω!
β) Κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Μόνο με την υπαγωγή των τραπεζών κάτω από τον έλεγχο του δημοσίου θα μπορούμε να μιλάμε για τη χρηματοδότηση μιας αληθινά παραγωγικής ανάπτυξης, με σκοπό τη δημιουργία υλικών προϊόντων και όχι τοκογλυφικών κερδών.
γ) Δημόσιες επενδύσεις στον παραγωγικό τομέα και ιδίως στη βιομηχανια που θα δημιουργησουν νέες θέσεις εργασίας για τους Έλληνες.
Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι εδώ βρίσκετε το κλειδί ολόκληρης της οικονομικής πολιτικής. Χωρίς την παραγωγή προϊόντων και κυρίως βιομηχανικών, κανένας λαός δεν είναι δυνατόν να ευημερήσει και καμιά κοινωνία να προοδεύσει. Η παραγωγική οπισθοδρόμηση φέρνει και κοινωνική οπισθοδρόμηση.
δ) Διατίμηση στα είδη πρώτης ανάγκης. Δεν είναι δυνατόν να μειώνονται οι μισθοί και να ακριβαίνουν τα προϊόντα. Πρέπει να παρέμβει το κράτος με την επιβολή ανώτατων ορίων τιμών, που όποιος τις υπερβαίνει να υπόκειται σε βαρύτατες ποινές.
ε) Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, αφού όλοι ψηφίστηκαν με βάση την εξαπάτηση του ελληνικού λαού και κόντρα στη θέληση του. Οι νόμοι αυτοί ουσιαστικά επιβλήθηκαν με δικτατορικό τρόπο. Πρέπει να καταργηθούν τόσο στην πράξη όσο και στα χαρτιά. Η διατήρηση τους ισοδυναμεί με απόπειρα επιστροφής στο μεσαίωνα.
στ) Να φύγει τώρα η κυβέρνηση των δημίων. Η εγκληματική, επικίνδυνη και ανίκανη συμμορία Παπανδρέου πρέπει να φύγει κάτω από την πίεση του ελληνικού λαού. Χωρίς να έχουμε καμιά αυταπάτη για τους πολιτικούς υπηρέτες των άλλων κομμάτων που περιμένουν στη σειρά, η πτώση της κυβέρνησης κάτω απ' τη λαϊκή δυσαρέσκεια θα κάνει και τους άλλους πιο προσεκτικούς.
Το «Μνημόνιο» του αυτό ο ελληνικός λαός πιστεύουμε ότι έχει τη δύναμη να το επιβάλει, μόνο όμως εφόσον ακολουθήσει το δρόμο της οργανωμένης και δυναμικής πάλης. Παρόλο που οι αντιδράσεις του μέχρι στιγμής δεν είναι αντάξιες των περιστάσεων, τα πράγματα δεν είναι απλά για την κυβέρνηση. Τα μέτωπα που έχει ανοιχτά είναι πολλά και ανοίγουν όλο και περισσότερα. Πιστεύουμε λοιπόν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε εκρηκτικές κοινωνικές εξελίξεις, που θα ξεσπάσουν αργά ή γρήγορα.
Γιατί, όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες.
Σοσιαλιστική Προοπτική
Αθήνα, 10.1.2011 Η Συντακτική Επιτροπή
Πηγή: ΖΑΛΕΥΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου