ΤΟ «ΑΣΙΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ» ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΟΡΑΜΑ» ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



Οι μεγαλοκαπιταλιστικές συμμορίες παραδέχονται πλέον ανοιχτά ότι θέλουν να κάνουν την Ελλάδα μας μια ασιατική χώρα φτηνών υπηρεσιών



Ο νέος νόμος για τις επιχειρησιακές συμβάσεις δεν αφήνει πια καμιά αμφιβο­λία για τους πραγματικούς σκοπούς των μεγαλοαστών και της κυβέρνησης τους: Σκοπός τους δεν είναι καμιά «εξυγίανση του δημόσιου τομέα», κανένας «περιορι­σμός της σπατάλης». Σκοπός τους είναι η γενικευμένη μείωση μισθών του συνό­λου των εργαζομένων, η άγρια υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Σκοπός τους είναι η βίαιη εφαρμογή στην Ελλάδα του «ασιατικού μοντέλου», δηλαδή της κακοπληρωμένης, εντατικοποιημένης και χωρίς δικαιώματα εργα­σίας.

Οι Έλληνες μεγαλοαστοί που αυτή τη στιγμή κυβερνούν τη χώρα (εφοπλιστές, τραπεζίτες, μεγαλοκατασκευαστές) νομί­ζουν ότι μπορούν να μεταφυτεύσουν από τη μια μέρα στην άλλη στη χώρα μας κάτι τελείως ξένο. Το σύστημα κάτεργου που επέβαλαν στα πλοία τους, αντικαθιστώ­ντας τους Έλληνες με Ασιάτες ναυτικούς, ή, ακόμη περισσότερο, το μεσαιωνικό σύ­στημα του κινέζικου καπιταλισμού, με τον οποίο συνεργάζονται. Γι' αυτό και εισά­γουν μαζικά Αφροασιάτες λαθρομετανά­στες, που είναι συνηθισμένοι σε αυτές τις συνθήκες εργασίας.

Ακόμα και η εφημερίδα «Το Βήμα», σε πρόσφατο άρθρο της, παραδέχθηκε ότι αυτός είναι ο σκοπός τους, επισημαίνο­ντας όμως συγχρόνως τους τεράστιους κινδύνους και αδιέξοδα που κρύβει αυτή η προσπάθεια. Κατ' αρχάς, είναι βέβαιο ότι η μείωση των μισθών θα φέρει αλυσιδωτά μείωση της αγοραστικής δύναμης, μείωση του εμπορίου, μείωση της παραγωγής, μείωση των φορολογικών εσόδων και άρα μείωση της δυνατότητας εξόφλησης του δημόσιου χρέους.

Ανολοκλήρωτες οικοδομές στο Ντουμπάι (χτίζονταν από εργάτες σκλάβους, κι εγκαταλείφθηκαν λόγο κρίσης).
Κάτι τέτοιες χώρες μας παρουσιάζουν ως πρότυπο οι Έλληνες μεγαλοαστοί και τα επιτελεία τους.

Δεύτερον, ο ισχυρισμός ότι η μείω­ση μισθών θα φέρει και μείωση τιμών (η λεγόμενη «εσωτερική υποτίμηση»), άρα φτηνότερα και πιο ανταγωνιστικά προϊ­όντα, είναι τελείως παραπλανητικός, αφού όλοι διαπιστώνουμε καθημερινά ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν παίρνει κανένα μέτρο για τον έλεγχο της κερ­δοσκοπίας (διατίμηση κ.λπ.) αλλά σέρ­νει η ίδια το άρμα της ακρίβειας, αυξά­νοντας το ΦΠΑ και τις τιμές σε ρεύμα, διόδια κ.λπ.

Η πολιτική αυτή κρύβει τεράστιες πα­γίδες ακόμα και για τους εμπνευστές της:

Συρρίκνωση της εγχώριας κατανάλωσης και παραγωγής, μόνιμη αδυναμία εξόφλη­σης του δημόσιου χρέους, απροθυμία των εργαζομένων για δουλειά, πτώση παρα­γωγικότητας και -το κυριότερο- τεράστια κοινωνική δυσαρέσκεια, με απρόβλεπτες συνέπειες ανά πάσα στιγμή. Οι μεγαλοα­στοί πραγματικά παίζουν με τη φωτιά, έχοντας υποτιμήσει τη δυνατότητα του λαού μας να αντιδράσει.

Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ασιατικό μοντέλο είναι άρρηκτα δεμένο με την ανειδίκευτη εργασία, την κακοτε­χνία, τα χαμηλά μεροκάματα, τις φτηνές υπηρεσίες, με δυο λόγια με την οικονομι­κή και κοινωνική οπισθοδρόμηση. Άλλω­στε, ολόκληρη η πρόσφατη εμπειρία έχει αποδείξει ότι τόσο οι ασιατικές «τίγρεις» όσο και γενικά οι χώρες που στηρίχτηκαν στη φτηνή εργασία, στην πραγματικότη­τα, πατούσαν σε πήλινα πόδια, γι' αυτό και κατέρρευσαν με το πρώτο φύσημα του ανέμου.

Ο εργαζόμενος ελληνικός λαός δεν είναι δυνατόν να γυρίσει διακόσια χρό­νια πίσω. Το σχέδιο αυτό είναι καταδικα­σμένο να αποτύχει για χίλιους δυο λό­γους. Και είναι βέβαιο ότι οι Ελληνες θα αντισταθούν με όλους τους τρόπους που ξέρουν: με τον αγώνα, με την εξυπνάδα και με την ανυπακοή. Αλλωστε, και η ίδια η κυβέρνηση των δημίων καταλαβαίνει ότι είναι λίγα τα ψωμιά της.

Ο μόνος δρόμος που ανοίγει προο­πτικές για το λαό και τη χώρα μας είναι η οργανωμένη ανάπτυξη της σύγχρονης βιομηχανίας και παραγωγής, που μόνο με κρατικό σχέδιο και δημόσιες επενδύ­σεις μπορεί να πραγματοποιηθεί. Μόνο έτσι θα δημιουργηθεί αληθινός υλικός πλούτος, θα εξοφληθούν τα δημόσια χρέη και θα γεννηθούν θέσεις εργασίας. Συγχρόνως, θα πρέπει να ενισχυθεί το λαϊκό εισόδημα, να επιβληθεί διατίμηση στα βασικά προϊόντα και να ανακληθούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα.

Η λύση λοιπόν δεν είναι η καχεξία, αλλά η ανάπτυξη. Δεν είναι οι χαμηλοί μισθοί και η ανειδίκευτη εργασία, αλλά οι υψηλοί μισθοί και η εξειδικευμένη εργα­σία. Αυτός είναι ο δρόμος που ωφελεί τους εργαζόμενους της χώρας και τις κοινωνικές προοπτικές τους.

Βασίλης Παπανικολάου