Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Αν κάτι δεν το θέμε το λέμε κακό


Η λύση δεν είναι η αδύνατη, δηλαδή να θες αυτό που δεν θες, υπάρχει κάτι που θα μπορούσε ο καθένας μας να κάνει, κι αυτό είναι… να σταθεί. Αν οτιδήποτε που μ’ ενοχλεί, με πονά, δεν το θέλω, μείνω να το δω, αντί να κολλήσω στο «δεν το θέλω», τότε.. θα δω κάτι άλλο, ό,τι άλλο υπάρχει πίσω από αυτό που δεν θέλω. Αν δω το άλλο, θα πάψω να μην το θέλω (δεν θα το θέλω, απλά θα πάψω να μην το θέλω).
Με κλασικοτερότερο παράδειγμα… τον ορυμαγδό που φάγαμε. Φυσικά δεν τον θέλω, δεν τον αντέχω, πονώ, θέλω να λάβει τέλος. Όταν στάθηκα και είδα τι παίζεται, κατάλαβα ότι αυτά που κερδίσαμε ως άνθρωποι δεν θα τα αποκτούσαμε με κανέναν άλλον τρόπο. Το ότι γνωρίζω το κέρδος που κρύβεται πίσω από τον ορυμαγδό δεν με κάνει να τον θέλω, με κάνει όμως ικανή να παίξω τον ρόλο που μου αναλογεί, μόνο και μόνο επειδή δεν πάσχω από αυτόν, τον «κακό» ορυμαγδό.
Επειδή τα «αφέσου στη ζωή κι όπου σε πάει» και τα «μοιραία» παραπέμπουν σε μοιρολατρία, να πω ότι όταν γνωρίζεις και γι' αυτό αφήνεσαι, όχι απλώς συμμετέχεις (δεν στέκεις να περιμένεις το θαύμα) αλλά ακόμα περισσότερο... σπρώχνεις την ιστορία. Ουσιαστικά είσαι/γίνεσαι το μέσον για να έρθει το συμπαντικό αποτέλεσμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου