Από τη μάχη των εκλογών στη μάχη του δρόμου

Η εργατική μας τάξη δεν μπόρεσε να βάλει φραγμό  στη λαίλαπα του Μνημονίου με την ψήφο της, ενίσχυσε όμως τις θέσεις της μπροστά στις μεγάλες κοινωνικές συγκρούσεις που έρχονται

Ακόμα και τμήματα του εργαζόμενου λαού που διαφωνούν με την πολιτική
του ΣΥΡΙΖΑ σε βασικά ζητήματα, όπως το ζήτημα των μεταναστών,
χρησιμοποίησαν το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, σαν μοναδική επιλογή
για να ανακοπεί το εγκληματικό Μνημόνιο

Η μεγαλοαστική τάξη επέβαλε τελικά με τις δεύτερες εκλογές την κυβέρνηση που ήθελε, μέσα από ένα όργιο τρομοκράτησης, παραπληροφόρησης και εκβιασμών (χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο εκφοβισμός σχετικά με τα φάρμακα των καρκινοπαθών). Τώρα ετοιμάζεται να προχωρήσει σε νέα δολοφονικά σχέδια σε βάρος μας. Δεν είναι εύκολο, όμως, να το κάνει.

Ένα μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης και του λαού χρησιμοποίησε το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για να προτάξει αντίσταση στους δυνάστες μας. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρίθηκε σε μεγάλο βαθμό στην ανάγκη μιας συγκεκριμένης απάντησης στο Μνημόνιο και γι αυτό επιβραβεύτηκε. Τα αρνητικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια, παραμένουν. Είναι βασικά ένα κόμμα του συστήματος, με μικρή παρουσία στην εργατική τάξη. Αν θέλει να σταθεί στο ύψος που τον ανέδειξε ο λαός, θα πρέπει να κάνει πραγματική μαχητική αντιπολίτευση. Και σίγουρα να αλλάξει θέση για το κορυφαίο ζήτημα της λεγόμενης «μετανάστευσης», της «ασιατοποίησης» της χώρας δηλαδή, που συνέβαλε στο να μη κερδίσει στις εκλογές. Όπως έχουμε ξαναπεί, ο λαός δεν του έδωσε «συγχωροχάρτι» γι’ αυτή την απαράδεκτη στάση του.

Το κεντρικό αστικό μπλοκ (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ) συσπείρωσε τις δυνάμεις του. Η ΝΔ τα φοβισμένα και συντηρητικά στρώματα της κοινωνίας, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ τα μεσοαστικά στρώματα που αναδείχτηκαν επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ κι αποτελούν την πιο σκληρή φιλομνημονιακή μερίδα. Τα κόμματα αυτά δεν έχουν, όμως, καμία προοπτική. Είναι υποχρεωμένα από την αστική τάξη να προχωρήσουν σε νέα αντεργατικά μέτρα και γι’ αυτό θα κινδυνεύσουν να χάσουν και το όποιο λαϊκό έρεισμα κράτησαν.

Η Χρυσή Αυγή σταθεροποίησε την παρουσία της, για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν έχει δοθεί εργατική απάντηση στη μαζική αντικατάσταση των Ελλήνων εργαζομένων, κυρίως των νέων, από τριτοκοσμικούς εργάτες, και την μετατροπή ολόκληρων περιοχών σε αβίωτα «γκέτο» για τον ελληνικό πληθυσμό από την εισαγόμενη εξαθλίωση κι εγκληματικότητα.

Για την ηγεσία του ΚΚΕ δεν έχουμε να πούμε πολλά. Προτίμησε επί της ουσίας να απέχει από την μάχη που δίνει ο ελληνικός λαός. Κι αυτό θα της στοιχίσει άμεσα και αποφασιστικά.   

Ένα αντιφατικό στοιχείο της όλης κατάστασης είναι ότι στους Ανεξάρτητους Έλληνες (αλλά εμμέσως και στον ΣΥΡΙΖΑ) στράφηκαν και τμήματα της αστικής τάξης που βλέπουν ότι το Μνημόνιο κι η ασιατοποίηση της Ελλάδας καταστρέφει και τους ίδιους. Το αν αυτή η τάση θα συνεχιστεί θα εξαρτηθεί από την πορεία της κρίσης αλλά κι από την στάση που θα κρατήσουν αυτά τα κόμματα.

Παρά την αρνητική εξέλιξη των εκλογών, η πάλη μας συνεχίζεται από καλύτερες θέσεις, από την άποψη ότι ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού,  που αντιστέκεται ενεργητικά στην εξόντωση του, αισθάνεται ότι έχει μια πολύ πιο ισχυρή υποστήριξη μέσα στο κοινοβούλιο. Η μάχη όμως θα κριθεί στο κοινωνικό πεδίο, στους χώρους δουλειάς και στους δρόμους. Από τώρα, στα σωματεία και σε κάθε μορφή οργάνωσης που υπάρχει στην καθημερινή δράση, συγκροτούμε το επόμενο κίνημα αντίστασης στην αντεργατική λαίλαπα που ετοιμάζουν. Δεν υπάρχει περιθώριο ούτε για μια στιγμή απογοήτευσης, περισυλλογής και δισταγμού. Όλοι τώρα στην ενεργή αντίσταση. Η επιβίωση μας θα κριθεί στους δρόμους και εκεί να δώσουμε τη μάχη, μαζικά, αποφασιστικά και οργανωμένα.

Σωτήρης Κρόκος