Το αίσχος των ληγμένων τροφίμων



Μέχρι τώρα, στις λαϊκές, τα μισοσάπια φρούτα και λαχανικά τα έδιναν τσάμπα στον κόσμο. Στο εξής, ληγμένα τρόφιμα θα πωλούνται στα ράφια των σουπερ μάρκετ, για να βγάζουν κι από κει κέρδος οι μεγαλέμποροι

Ένα από τα πιο φρικαλέα μέτρα της κυβέρνησης είναι η δυνατότητα πώλησης ληγμένων τροφίμων. Σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα μέτρα που ψηφίστηκαν, θα μας καταστήσουν τριτοκοσμική χώρα, όπου θα υπάρχουν ξεχωριστά ράφια για τους φτωχούς και άλλα για τους πλούσιους. Όχι μόνο θερίζει η ανεργία, μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις και αυξάνεται η φορολογία, αλλά θα μας πασάρουν και ληγμένα, επικίνδυνα δηλαδή, τρόφιμα. Αυτό, βεβαίως, θα αυξήσει τα έσοδα των συγκεκριμένων εταιρειών, αφού θα πουλάνε σε μισή τιμή προϊόντα που μέχρι τώρα ήταν υποχρεωμένοι να πετούν. Αντί να μειώσουν τις τιμές σε μια τέτοια περίοδο φτώχειας, αυτές θα παραμένουν ίδιες, ή και θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν, με τρομακτικές επιπτώσεις για όλους μας.

Αυτό το μέτρο είναι εντελώς εξευτελιστικό και ενδεικτικό για το πώς μας αντιμετωπίζουν, σαν «ληγμένους» πολίτες. Οι συνέπειές του στην υγεία μας και την υγεία των παιδιών μας θα είναι οπωσδήποτε καταστροφικές και δεν πρέπει να το αφήσουμε να περάσει.

Χρόνια τώρα, μας έχουν «εκπαιδεύσει» να κοιτάμε προσεκτικά την ημερομηνία λήξης, τώρα πλέον επιτρέπουν στους εμπόρους όχι να μας τα χαρίζουν αλλά να πουλάνε τρόφιμα με την ένδειξη «τρόφιμα περασμένης διατηρησιμότητας». Εάν εφαρμοστεί το μέτρο, τα ληγμένα τρόφιμα μοιραία θα καταλήξουν να γίνουν η μοναδική επιλογή για τις οικογένειες που είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας (ένα ακόμη έγκλημα εις βάρος ενός λαού που υποφέρει, προς όφελος κάποιων που θα θησαυρίζουν). Μέχρι τώρα βλέπαμε πεινασμένους να ψάχνουν στους κάδους των σούπερ μάρκετ, τώρα θα υπάρχουν τα «ειδικά» ράφια του απόλυτου εξευτελισμού.

Στον «καινούργιο» κόσμο που ονειρεύονται, οι λίγοι «εκλεκτοί» θα τρώνε με χρυσά κουτάλια και τα «πειραματόζωα», οι εξαθλιωμένοι, θα τρώνε τα ληγμένα και τα μεταλλαγμένα. Και θα επιβιώνει μόνο όποιος έχει γερή κράση. Το επόμενο βήμα θα είναι μάλλον να μας ταΐζουν ζωοτροφές.

Λέμε όχι στην εξαθλίωση. Δεν θα ανεχθούμε να μας χωρίσουν σε πολίτες δύο κατηγοριών. Να μειωθούν οι τιμές των προϊόντων με εφαρμογή διατίμησης. Τα ληγμένα να τα τρώνε οι βιομήχανοι, που έχουν χρήματα να πληρώσουν γιατρούς, γιατί εμείς δεν έχουμε.

Στέλλα Χατζημιχελάκη