Η εργασιακή κόλαση και η άμυνα μας

Έτσι μας θέλουν τα αφεντικά, εκεί
θέλουν να μας φτάσουν με τα μέτρα
τους. Θα τους αφήσουμε;

Στα δύο χρόνια που εφαρμόζονται τα εξοντωτικά μέτρα των Μνημονίων έχει διαμορφωθεί μια εργασιακή κόλαση για τους Έλληνες εργαζόμενους.

 

Μέσα στο 2011, οι μισές συμβάσεις που υπογράφτηκαν ήταν μερικής απασχόλησης, που σημαίνει μισθό 295 ευρώ μικτά. Και από τις υπάρχουσες μόνιμες, 70.000 περίπου μετατράπηκαν σε μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης. Το μεγαλύτερο μέρος δε των μόνιμων συμβάσεων υπέστη μείωση αποδοχών από 15% και πάνω.

 

Την ίδια ώρα, οργιάζει η ανασφάλιστη εργασία (έφτασε στο 35%), όχι μόνο των αλλοδαπών πλέον, αλλά και Ελλήνων εργαζομένων, που με τον εκβιασμό της ανεργίας δέχονται να δουλέψουν χωρίς ένσημα και ασφάλιση. Ο τεράστιος εφεδρικός στρατός των 1.300.000 περίπου ανέργων αποτελεί ένα όπλο στα χέρια των εργοδοτών, χωρίς να υπολογίσουμε τη «δεξαμενή» των φτηνών ξένων εργατών.

 

Το Μνημόνιο ήταν σίγουρα μια ποιοτική μεταβολή στην αντεργατική πολιτική της αστικής τάξης. Το προετοίμαζαν από χρόνια και περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία, που τους δόθηκε με την κρίση χρέους και με τις άθλιες κυβερνήσεις που προώθησαν στην εξουσία. Μεγάλο ρόλο στο ότι η ελληνική εργατική τάξη μας δεν μπόρεσε να αντιδράσει οργανωμένα έπαιξαν και η άσχημη κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος και η αθρόα χρησιμοποίηση εισαγόμενων, πολιτικά και ταξικά υπανάπτυκτων εργατών, που διέλυσε κλάδους-στηρίγματα του ελληνικού εργατικού κινήματος (οικοδόμοι, ναυτεργάτες, μεταλλεργάτες κ,λπ.).

 

Όσο δύσκολη κι αν είναι η κατάσταση, ποτέ δεν είναι αργά. Αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι. Η ελληνική εργατική τάξη μας μπορεί να πατήσει γερά στη μεγάλη ιστορία της και να οργανώσει την αντεπίθεσή της. Με αιχμή τους πλέον τίμιους και συνειδητούς εργάτες, να ζωντανέψουμε τα σωματεία, πετώντας έξω την προδοτική γραφειοκρατία όλων των κομμάτων του συστήματος, που έχουν συνεργήσει ουσιαστικά σε όλη την εγκληματική σε βάρος μας πολιτική (και στην αντικατάσταση των Ελλήνων εργατών).

 

Με επιτροπές αγώνα να φτιάξουμε κίνημα ανέργων, που θα διεκδικήσει δουλειές με αξιοπρεπείς όρους. Να χρησιμοποιήσουμε κάθε πρόσφορο κατά περίπτωση μέσο, που θα καταλήγει στο πλέον αποτελεσματικό όπλο μας, την καλά οργανωμένη απεργία, ή την κατάληψη και τη διαδήλωση. Το στοίχημα της επιβίωσης μας είναι ακόμα ανοιχτό. Δεν έχει χαθεί τίποτα, αν εμείς τολμήσουμε

Σωτήρης Κρόκος