Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Ο ελληνικός λαός έχει ήδη πει το δικό του ΟΧΙ

Αυτό καμιά δοτή κυβέρνηση, από ένα εξευτελισμένο στη συνείδηση του λαού κοινοβούλιο, δεν μπορεί να το αλλάξει. Αντίθετα, αυτή η κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη του Γ. Παπανδρέου, είναι καταδικασμένη να ανατραπεί κάτω από την ασυγκράτητη λαϊκή οργή.


Μια πρωτοφανή εκστρατεία τρομοκρατίας, εκβιασμών και μαύρης προπαγάνδας έχουν εξαπολύσει σε βάρος του αντιστεκόμενου ελληνικού λαού όλες οι αντιδραστικές δυνάμεις του εγχώριου και του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Οι συντονισμένες απειλές για την έκτη δόση, για έξοδο απ' το ευρώ και για χρεοκοπία δεν είναι τίποτε άλλο από μια μεθοδευμένη επίθεση με σκοπό να λυγίσουν τη μεγαλειώδη αντίδραση του ελληνικού λαού, που τους έχει μπει για τα καλά στη μύτη. Μιλώντας με ιστορικές αναλογίες, είναι όπως το 1821, που ο επαναστατημένος λαός μας είχε εναντίον του όλες τις αντιδραστικές δυνάμεις της Ευρώπης, ακριβώς επειδή η επανάσταση του αναζωπύρωνε τις ελπίδες όλων των δημοκρατικών  και προοδευτικών δυνάμεων της εποχής
Έτσι και σήμερα, μόλις ο λαός μας ύψωσε το ανάστημα του, αμέσως συνασπίστηκαν εναντίον του όλες οι δυνάμεις του κεφαλαίου: οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, το ΔΝΤ και τα τρία μεγαλύτερα αστικά κόμματα της χώρας, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ, δημιουργώντας ως όπλο του αντιλαϊκού συνασπισμού τους μια «κυβέρνηση του σωλήνα», πλήρως υποταγμένη στους τραπεζίτες και το μεγάλο κεφάλαιο.
Η κυβέρνηση αυτή έχει ένα και μοναδικό σκοπό: να εφαρμόσει τα ήδη ψηφισμένα μέτρα και να φορτώσει όσο το δυνατό περισσότερα νέα βάρη στο λαό, περνώντας νέα Μνημόνια. Είναι μια δοτή κυβέρνηση, με πρωθυπουργό έναν υπάλληλο των τραπεζών, στελεχωμένη από τα πιο αντεργατικά σκυλιά, με μπόλικη γαρνιτούρα από άθλιους σαλτιμπάγκους. Μια κυβέρνηση που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη λαϊκή βούληση, εγκεκριμένη από ένα μισητό κοινοβούλιο. Και ταυτόχρονα, μια κυβέρνηση γεμάτη από τις εσωτερικές αντιφάσεις ενός πολιτικού συστήματος γερασμένου, ξεπεσμένου, ανυπόληπτου και ανίκανου να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση.
Σε τελευταία ανάλυση, η κυβέρνηση αυτή αποδεικνύει την αδυναμία του αστικού στρατοπέδου, το οποίο, για να καταστείλει το λαϊκό ξεσηκωμό, αναγκάζεται να ξεμπροστιάσει και να κατεξευτελίσει τη μεγαλύτερη πολιτική εφεδρεία της, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Έτσι, οι μεγάλες εφεδρείες του συστήματος καίγονται ήδη και πλησιάζει γρήγορα η ώρα για την επιστράτευση ακόμη και των πιο μικρών.

 Όμως, όλα δείχνουν ότι ούτε η τρομοκρατία ούτε η προπαγάνδα ούτε καμία δοτή κυβέρνηση θα μπορέσουν να συγκρατήσουν τη δίκαιη εξέγερση του λαού μας. Άλλωστε, η δύναμη του ψέματος είναι πολύ μικρή όταν εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν καθημερινό πρόβλημα επιβίωσης, ξέροντας ότι δεν φταίνε οι ίδιοι γι' αυτό.
Τα αστικά πολιτικάντικα τερτίπια δεν πιάνουν πια και ο λαός μας, που δεν πιστεύει πια κανέναν, έχει αρχίσει να παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. Αυτό φάνηκε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο στη 48ωρη γενική απεργία της 19-20 Οκτωβρίου. Στις 19 Οκτωβρίου, 500.000 εργαζόμενοι περιφρούρησαν άψογα την πορεία τους στην Αθήνα και ο τεράστιος όγκος τους αποτέλεσε την καλύτερη ασπίδα προστασίας απέναντι σε οποιαδήποτε σκέψη της αστυνομίας να χτυπήσει. Το αποκορύφωμα, όμως, ήταν στις 28 Οκτωβρίου, όπου είχαμε μια γενικευμένη εξέγερση χωρίς κομματικά καπελώματα που ξέσπασε ταυτόχρονα σε ολόκληρη την επικράτεια. Στόχος του οργισμένου λαού ήταν παντού η «εξέδρα των επισήμων», δηλαδή, των εκπροσώπων του καθεστώτος, και κυρίως των πολιτικών του εκπροσώπων. Δεν γλίτωσε ούτε το «ιερό» σύμβολο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ο Πρόεδρος του κράτους. Και το πιο τρομερό για το αστικό καθεστώς είναι ότι ο στρατός όχι απλά δεν επενέβη για να χτυπήσει το λαό, όπως του ζήτησε επίμονα ο υπουργός Άμυνας, αλλά ηθικά συμπαραστάθηκε στον ξεσηκωμό. Γι' αυτό και ο υπουργός Άμυνας έσπευσε πανικόβλητος να ξηλώσει ολόκληρη τη στρατιωτική ηγεσία εν μία νυκτί. Η αυθόρμητη λαϊκή εξέγερση της 28ης Οκτωβρίου ήταν στην πραγματικότητα αυτή που έριξε την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Παρόμοια θα είναι η τύχη και της νέας, συμμαχικής κυβέρνησης. Ήδη, το αβάσταχτο χαράτσι της ΔΕΗ σπρώχνει στον δρόμο της ανυπακοής εκατομμύρια συμπολίτες μας, που είτε αδυνατούν είτε αρνούντε συνειδητά να το  πληρώσουν. Το κίνημα κατά του χαρατσιού αυτού παίρνει τέτοιες διαστάσεις, ώστε πολλοί δήμοι αναγκάζονται να συμπαρασταθούν. Η αυτοοργάνωση των πολιτών παίρνει πολλές μορφές: μαζικά εξώδικα και δικαστικές προσφυγές κατά της ΔΕΗ, αλλά και ομάδες εθελοντικής επανασύνδεσης του ρεύματος. Όλα δείχνουν ότι η μάχη του ρεύματος θα είναι μια από τις βασικότερες αυτών των ημερών, που θα παίξει γενικότερο ρόλο στον αντιμνημονιακό πόλεμο. Και μαζί έρχεται το ενιαίο μισθολόγιο, η εργασιακή εφεδρεία, η σφαγή των μισθών και οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και ούτω καθεξής.
Όσο για το περίφημο «κούρεμα» της 26ης Οκτωβρίου, έχει ήδη αποκαλυφθεί με νούμερα ότι είναι μια απάτη, αφού η πραγματική μείωση του χρέους θα είναι πολύ μικρότερη από την ονομαστική, ενώ συγχρόνως η δανειακή σύμβαση θα συνοδεύεται αναγκαστικά από ένα νέο Μνημόνιο, ακόμη πιο δυσβάσταχτο και καταστροφικό.
Μέσα στο γενικό αυτό κλίμα αναβρασμού, η προσπάθεια για επιβολή νέων μέτρων, με την οποία είναι επιφορτισμένη η νέα κυβέρνηση, είναι καταδικασμένη ν' αποτύχει. Και μαζί της είναι καταδικασμένη να γκρεμιστεί και η κυβέρνηση αυτή των ανδρείκελων.

Μπροστά στη σκληρή αυτή ταξική σύγκρουση ανάμεσα σε μια χούφτα μεγαλοαστών απ' τη μια και τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού από την άλλη, δεν πρέπει να έχουμε καμιά αμφιβολία ότι η αδίστακτη μεγαλοαστική τάξη θα επιστρατεύσει τα πιο βρόμικα όπλα της, την πιο σκληρή καταστολή και όλες τις εφεδρείες της.
Κι ας μην έχουμε καμιά αυταπάτη για τα λεγόμενα κόμματα της «αριστεράς». Ήδη το ΚΚΕ, στις 20 Οκτωβρίου, με την προκλητική περιφρούρηση της βουλής και τα όσα επακολούθησαν με τη βοήθεια των εγκάθετων κουκουλοφόρων, ανέλαβε το ρόλο του διασπαστή, του χωροφύλακα και του εισαγγελέα εναντίον όλων των άλλων -εκατοντάδων χιλιάδων- διαδηλωτών, αντιμετωπίζοντας τους συλλήβδην σαν «ασφαλίτες» και «προβοκάτορες». Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που ο οδοστρωτήρας των μέτρων είναι καθημερινός, στην ουσία κήρυξε αναστολή της ταξικής πάλης επί έναν ολόκληρο μήνα, προτείνοντας στη ΓΣΕΕ απεργία στα τέλη Νοεμβρίου, ένα μήνα μετά την προηγούμενη. Όσο για τη στάση τους απέναντι στο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα δημιουργίας τεχνητής κυβέρνησης ήταν ψοφοδεής. ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ αρκέστηκαν σε μια ήπια κριτική, ενώ θα έπρεπε να αποχωρήσουν αμέσως από τη Βουλή και να καλέσουν σε ενωτικό συλλαλητήριο το λαό για την ακύρωση του εγχειρήματος. Η δε «Δημοκρατική Αριστερά» έδωσε ουσιαστικά την υποστήριξη της στο ελεεινό αστικό μέτωπο και λιγουρευόταν υπουργεία. Είναι λοιπόν και τα λεγόμενα «αριστερά» κόμματα εφεδρείες του συστήματος.

 Είναι λοιπόν βέβαιο ότι οι εξελίξεις θα συνεχίσουν να είναι ραγδαίες. Ο ελληνικός λαός είναι υποχρεωμένος να δώσει μια σκληρή μάχη ζωής και θανάτου ενάντια στους μεγαλοαστούς δυνάστες του. Είναι υποχρεωμένος να βαδίσει το δρόμο που έχει ήδη ανοίξει με τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις της 19ης και 20ής Οκτωβρίου, όπως και με το μεγαλειώδες ΟΧΙ των παρελάσεων της 28ης Οκτωβρίου. Στο δρόμο αυτό πρέπει να στηριχτεί αποκλειστικά και μόνο στις δικές του δυνάμεις και να κλείσει τ' αυτιά στους διάφορους κομματικούς «καθοδηγητές». Να οργανώσει ο ίδιος την αντίσταση του, με επιτροπές και σωματεία της εμπιστοσύνης του. Να περιφρουρήσει τις συγκεντρώσεις του. Να ακυρώσει στην πράξη τα Μνημόνια, αρνούμενος με κάθε τρόπο να τα εφαρμόσει.
 Ο λαός μας, με τον ξεσηκωμό του, ήδη εμπνέει όλο τον κόσμο, όπως τον έχει εμπνεύσει και στο παρελθόν. Στον ηρωικό αγώνα του δεν θα είναι μόνος, αλλά θα έχει τη συμπαράσταση όλων των λαών της Ευρώπης και της Αμερικής. Οι δυνάστες του, παρόλο που θα παλέψουν λυσσαλέα, στο τέλος θα ηττηθούν. Η νίκη θα είναι δική μας!


Αθήνα, 10.11.2011
Π.Δάγλας
Μ.Καράβολα
Α.Λάμπρου
Β.Παπανικολάου
Σ.Κρόκος
Μ.Σάκος
Χ.Χατζής
Μ.Χελιδωνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου