Η κινεζοποίηση της Ελλάδας

Μια εικόνα του στρατιωτικοποιημένου καπιταλισμού της Κίνας. Κάθε πρωί όλοι οι εργαζόμενοι του κάθε εργοστασίου σε στρατιωτική παράταξη και στάση προσοχής, τραγουδούν όλοι μαζί τον ειδικό ύμνο του εργοστασίου, όπου υμνείται ονομαστικά: Ο εργοδότης του εργοστασίου, ο διευθυντής και το "Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας". Κάθε απουσία αντιμετωπίζεται ως ανταρσία και τιμωρείται αυστηρότατα, με κατακράτηση μισθού ή με απόλυση.

Η πιο πραγματική μαρτυρική εικόνα, της εξοντωτικής εκμετάλλευσης, της ολοκληρωτικής υποδούλωσης, και της πλήρους αποανθρωποποίησης της εργατικής τάξης της Κίνας, διαμορφώνεται από τα εξής:

α) Από την 14ωρη υποχρεωτική κα­θημερινή εργασία και τις 7 ημέ­ρες της εβδομάδας, για ένα μισθό των 40 έως 50 ευρώ το μήνα.

β) Από τη διαγραφή από το λεξιλό­γιο του καθεστώτος της Κίνας, των λέξεων: πληρωμή υπερωριών, θερινή άδεια, εορταστικό δώρο, αποζημίωση απόλυσης, οικογε­νειακό επίδομα, και κοινωνική υγει­ονομική περίθαλψη και συντα­ξιοδότηση,

γ) Από την τιμωρία με πρόστιμο σε όποιον μιλήσει στον διπλανό του σε ώρα εργασίας, από την απαγόρευση της χρήσης της τουαλέτας πριν πε­ράσουν 4 ώρες, και φυσικά την απα­γόρευση του δικαιώματος κάθε μορ­φής διαμαρτυρίας, απεργίας, στά­σης κ.λπ.

δ) Και από τον υποχρεωτικό ύπνο, σε κοινούς βρωμερούς χώρους ως και 14 άτομα κατά δωμάτιο, και για τα 130 εκατομμύρια νέων Κι­νέζων εργατών -άνω των 14 ετών-που μετακίνησε το καθεστώς στις πόλεις από τις αχανείς εγκατα­λελειμμένες επαρχίες.

ενα δείγμα: http://away.gr/2010/06/18/inside-chinese-suicide-factory-workers/

Το ζήτημα της κινεζοποίησης της Ελλάδας, το συνέλαβε το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο το 1972. Όταν ουσιαστικά διοικούσε την Ελλάδα διαμέσου της Χούντας. Και το επανέφερε με την ομόφωνη γνώ­μη της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης, όταν ξαναπήρε τη διοίκηση της Ελλάδας, διαμέσου του πειθήνι­ου εκτελεστικού οργάνου του, του ονομαστικού κληρονόμου του Κα­ραμανλή.

Την μελέτη του προβλήματος της κινεζοποίησης της Ελλάδας, η ελ­ληνική αστική τάξη την ανέθεσε σε ένα πλήθος επιτροπών: Κοινωνιο­λόγων, πολιτειολόγων, οικονομο­λόγων, ειδικών συμβούλων, μιζαδόρων, κυβερνητικών επιτελών και λοιπών επιστημονικών δημίων του ελληνικού λαού που πηγαινορχόντουσαν στην Κίνα με μελέτες, προτάσεις κτλ.

Το μεγάλο πρόβλημα της κινεζοποίησης της Ελλάδας, για τον ελληνι­κό καπιταλισμό συνίσταται:

Στην τε­ράστια διαφορά μεταξύ κινεζικών και ελληνικών εργασιακών σχέσε­ων, καθώς και του επιπέδου υποτα­γής των δύο εργατικών τάξεων. Και τελικά κατέληξε σε μια μυστική συμφωνία σύσσωμος ο μεγαλοαστι­κός καπιταλισμός. Οι εφοπλιστές, ολόκληρη η μεγαλοαστική τάξη, η κυ­βέρνηση, η αντιπολίτευση, τα υπη­ρετικά κόμματα του καπιταλισμού, και με όλα τα ΜΜΕ που διαθέτουν. Δηλαδή σε μια μυστική συμφωνία, ύπουλη, δόλια, κρυφή, και προγραμ­ματισμένη πάνω στη μείωση των τε­ραστίων διαφορών μεταξύ Κίνας και Ελλάδας -για να πλησιάσει η Ελλά­δα την Κίνα  με συγκεκριμένα πρα­κτικά βήματα:

Πάνω στην οικονομι­κή καταλήστευση, τις συνθήκες εργασίας, και τη δουλική υποταγή της ελληνικής εργατικής τάξης.

Αυτή η μυστική συμφωνία της μεγαλοαστικής τάξης, αυτή η μεθοδευμένη κτηνώδης προγραμματισμένη σκευωρία, μπήκε σε πρακτική εφαρμογή από το 2005, βήμα προς βήμα.

ΠΡΩΤΟΝ: Πάνω στην οικονομική κα­ταλήστευση και τις συνθήκες εργα­σίας της ελληνικής εργατικής τάξης, με την εκτέλεση των εξής προ­γραμματισμένων αποφάσεων.

 1) Την κατάργηση του οκταώρου.

2) Τη μη πληρωμή των υπερωριών.

3) Την κατάργηση μονιμότητας ερ­γαζομένων ΔΕΚΟ.

4) Την κατάργηση συλλογικών συμ­βάσεων.

5) Την κατάργηση παλαιού ωραρίου καταστημάτων.

6) Μισθοί και συντάξεις κάτω του πληθωρισμού κ.λπ.

Και προετοιμάζεται: Η μείωση συ­ντάξεων και αύξηση χρονικού ορί­ου συνταξιοδότησης, η κατάργηση μονιμότητας δημ. υπαλλήλων, η κα­τάργηση του κατώτατου μισθού, και άλλες προγραμματισμένες αποφά­σεις.

ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Για τη δουλική υπο­ταγή της ελληνικής εργατικής τά­ξης, αποκλείεται αυτή να κινεζοποιηθεί -για ιστορικούς λόγους- και θ' αντισταθεί. Γι’  αυτό η μεγαλοα­στική τάξη στηρίζει όλες τις ελπίδες της, στην αλλαγή της ελληνικής ερ­γατικής τάξης, δια της προγραμμα­τισμένης εισαγωγής και νόθευσης της με την ανάμειξη μέσα στην ίδια, τεραστίων μαζών πρωτόγονων δου­λικών και υποτακτικών ασιατών και αφρικανών ξένων εργατών.

Το τεράστιο εργατικό δυναμικό της σημερινής Κίνας, με την πλήρη υποδούλωση του στην πλέον κτηνώδη οικονομική καταλήστευση του, έχει μεταβληθεί σε ένα επικίνδυνο μέσο του παγκόσμιου καπιταλισμού εναντίον της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Γι' αυτό η ίδια η επιβίωση της εργατικής τάξης της κάθε χώρας, της επιβάλλει να απαιτήσει και ν' αγωνιστεί για την απαγόρευση της εισαγωγής των κινεζικών προϊόντων

Όσο για το καθεστώς της Κίνας, εφό­σον τα μέσα παραγωγής είναι ιδιοκτησία των ατομικών καπιταλιστών, το καθεστώς είναι καπιταλιστικό. Το δε "Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας" με τον κρατικό του μηχανισμό που είναι κυβέρνηση, απλούστατα ασκεί το λειτούργημα του κράτους των καπιταλιστών.

Το κυβερνών κόμμα της Κίνας είναι το "Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας" και ο γενικός γραμματέας του, ο Χου Τζιντάο, είναι ταυτόχρονα ο πρόεδρος της Κίνας.

Γιάννης Βερούχης (1931-2010)

Άρθρο του Γιάννη Βερούχη που έγραψε τον Ιανουάριο του 1996