Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

ΚΟΜΕΠ 1943..ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ..

Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΣΤΑΛΙΝ

υμνείται σήμερα στην Ελλάδα από τους δολοφόνους μαθητές του, της ηγεσίας του ΚΚΕ


             Επίσης ο ύμνος προς τον Στάλιν είναι ένας ύμνος προς όλα τα σταλινικά εγκληματικά καθεστώτα όλου του κόσμου, των οποίων τα εγκλήματα θα αντέγραφε η ηγεσία του ΚΚΕ εάν ποτέ γινόταν εξουσία στην Ελλάδα.
Και είναι τέτοια η εγκληματική πώρωση της ηγεσίας του ΚΚΕ, που κάλυψε ακόμα και τα εγκλήματα του Σταλινικού Κόμματος της Κίνας, που είναι ότι εγκληματικότερο έχει εμφανιστεί ποτέ πάνω στη γη.
Ας ληφθεί υπόψη ότι η ηγεσία του κινεζικού σταλινικού κόμματος φυλάκιζε ανθρώπους, μόνο και μόνο για να τους σκοτώσει και να πουλήσει τα όργανα τους, σε κάθε νέα παραγγελία από το παγκόσμιο κέντρο εμπορίου ανθρωπίνων οργάνων του Λονδίνου. Και αυτό το ασύλληπτο έγκλημα συνεχίζεται και σήμερα.
             Η Σταλινική κυρία Παπαρήγα υμνεί το Στάλιν σε κάθε ευκαιρία που της δίνεται, παριστάνοντας ότι δεν ξέρει τίποτα για τη σχεδόν ολόκληρη την ηγεσία του κόμματος των μπολσεβίκων και για τα 20 εκατομμύρια των σοβιετικών πολιτών που δολοφονήθηκαν απ' αυτόν: Και επίσης κάνει ότι δεν έχει ακούσει απολύτως τίποτα, για τις δολοφονίες των ελλήνων τροτσκιστών συντρόφων μας, που έκανε το κόμμα της. Αντίθετα δε, η αρχηγός της σταλινικής ηγεσίας του ΚΚΕ, διαλαλεί συνεχώς και σε διάφορες παραλλαγές: Ότι το κόμμα της σε όλη την πολιτική ιστορία του, ουδέποτε αμφισβήτησε το πολιτικό δικαίωμα οποιουδήποτε, να έχει και να εκφράζει μια διαφορετική πολιτική θέση από τη δική του...

-              Οπότε και εμείς υποβάλλουμε την ερώτηση. Είναι αλήθεια όλα αυτά που λέει η κυρία Παπαρήγα; Ή είναι ψέματα; ...Λοιπόν, είναι ψέματα: Διότι η ηγεσία του ΚΚΕ όχι μόνο δεν σεβάστηκε το δικαίωμα έκφρασης διαφορετικής πολιτικής σκέψης μέσα στο αριστερό κίνημα, αλλά αντίθετα απαγόρευε διαμέσου των πλέον αδίστακτων δολοφονιών, την ύπαρξη κάθε διαφορετικής πολιτικής σκέψης.
-              Η βεβαιότητα μας γι' αυτά που λέμε, στηρίζεται. Στα 100 περίπου πτώματα των τροτσκιστών συντρόφων μας που δολοφονήθηκαν από την σταλινική ηγεσία του ΚΚΕ στην εποχή της χιτλερικής κατοχής, επειδή είχαν μια διαφορετική άποψη για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα: Και στα 600 πτώματα συντρόφων μελών του ΚΚΕ που δολοφονήθηκαν από την κομματική ηγεσία τους σαν τροτσκιστές, επειδή εξέφρασαν απόψεις μέσα στο κόμμα τους, παραπλήσιες προς τις απόψεις των τροτσκιστών.
-              Οι δολοφονημένοι σύντροφοι μας είχαν τότε τη γνώμη, ότι η πολιτική του ΚΚΕ, που στηριζόταν στη συνεργασία του με την ελληνική αστική τάξη καθώς και στην υποταγή του στις εντολές των ιμπεριαλισμών Αγγλίας και Αμερικής, που τότε το ΚΚΕ τους υμνούσε και τους αποκαλούσε "Δημοκρατικούς Συμμάχους": Θα οδηγούσε στην ήττα και την καταστροφή του ελληνικού επαναστατικού κινήματος, και στη σταθεροποίηση στην Ελλάδα του πιο άγριου καπιταλισμού. Και αυτή η πρόβλεψη τους ιστορικά επαληθεύτηκε απόλυτα.
-              Η σταλινική Παπαρήγα ξέρει καλά την αλήθεια. Αλλά λέει συνειδητά ψέματα για να σκεπάσει τα εγκλήματα της ηγεσίας του κόμματος της: Η οποία εξουδετέρωσε τους εκφραστές κάθε διαφορετικής πολιτικής γνώμης μέσα στο αριστερό κίνημα, συκοφαντώντας τους σαν προδότες και καλώντας τους οπαδούς του κόμματος να τους σκοτώνουν. Γι' αυτό και την κυρία αυτή την θεωρούμε και την αποκαλούμε δημόσια, κτηνώδη εγκληματία.


Εδώ παρουσιάζουμε τα αποδεικτικά αποσπάσματα (από το πλέον επίσημο καθοδηγητικό όργανο του ΚΚΕ, την "ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ"), για την πολιτική και βιολογική εξόντωση των Κομμουνιστών-Τροτσκιστών, επειδή είχαν μια διαφορετική πολιτική άποψη





1. "Κομμουνιστική Επιθεώρηση" Αρ. 11 (Μάρτιος 1943),             άρθρο "η τροτσκιστική πέμπτη φάλαγγα", σελ. 320.
«Στην πρώτη γραμμή αυτών των πρακτόρων του εχθρού μέσα στο λαό μας ήταν και (μην το ξεχνάμε) παραμένουν οι ποικιλώνυμοι τροτσκιστές».


- Στο ίδιο άρθρο σελ. 322.
Εδώ οι σταλινικοί έκαναν την σπάνια εξαίρεση και αναφέρθηκαν σ' αυτά που έλεγαν οι σύντροφοι μας.




«Έτσι χαίρεται και ψυχώνεται κι ο λαός μας τούτη την περίοδο, που ο πόλεμος έκλινε οριστικά την πλάστιγγα με το μέρος των συμμάχων δηλ. με το μέρος της λευτεριάς. Κι όμως, μέσα σ' αυτή την έξαρση των ενθουσιασμών και των ελπίδων έρχονται σαν τα κοράκια οι πληρωμένοι τροτσκιστές και σκούζουν από τα κεραμίδια:
"Ένα κύμα από ελπίδες έχει πλημμυρίσει το λαό, απ' αφορμή τις νίκες των άγγλων και αμερικάνων ιμπεριαλιστών στην Αφρική...
Όχι, οι άγγλοι και αμερικανοί ιμπεριαλιστές κι αν έρθουν δε θα έρθουν για να μας λευτερώσουν. Σε συνεννόηση με τους έλληνες κεφαλαιοκράτες θα συνεχίσουν το έργο των γερμανών και ιταλών ιμπεριαλιστών. Και θα ξαναφτιάξουν το παλιό αστικό ελληνικό Κράτος για να διαιωνίσουν τη σκλαβιά μας».

Να λοιπόν τι έλεγαν τότε οι σύντροφοι μας.
Προειδοποιούσαν τον ελληνικό λαό για τους σκοπούς του Αγγλοαμερικανικού ιμπεριαλισμού, και το θανάσιμο κίνδυνο να επανασταθεροποιήσουν το καπιταλιστικό καθεστώς στην Ελλάδα. Και η ηγεσία του ΚΚΕ σκότωσε τους συντρόφους μας για να μην ξανακουστεί η φωνή τους.
- Εδώ το άρθρο αυτό τελειώνει με μια ολοκάθαρη παρουσίαση της προετοιμαζόμενης γενικής σφαγής των συντρόφων μας.
«Ας μη γελιώνται όμως τα ψωρόσκυλα. Ο αγώνας των λαών δεν μπορεί παρά να τελειώσει με τη νίκη της λευτεριάς και της προόδου. Θα ξεκαθαρίσουν τότε όλοι οι λογαριασμοί. Και με τους τύραννους. Και με τα φανερά όργανα τους. Και με τους ύπουλους πράχτορες της αντίδρασης, με τους φαρμακερούς τροτσκιστές».


2. "Κομμουνιστική Επιθεώρηση" Αρ. 12 (Μάης 1943),
άρθρο "χαφιέδες στηρίγματα της  νέας τάξης" σελ. 378

«η "Ελληνική" Ασφάλεια προμήθευε στη Γκεσταπό, μ' εντολή της διάφορα τροτσκιστικά στοιχεία' και άλλους προβοκάτορες - καθάρματα του Μανιαδάκη, τύπους τυχοδιωκτών που πουλιώνται και προσφέρουν την πιο άτιμη υπηρεσία, όπου βρίσκουν πληρωμή».

- Το ίδιο άρθρο τελειώνει ως εξής (σελ. 380).

«Δολοφόνοι, φωτοσβέστες, ούννοι, ζητάν να λερώσουν την πιο αγνή και μεγάλη ιδεολογία, να χτυπήσουν το ΚΚΕ, το εθνικόαπελευθερωτικό κίνημα, το ΕΑΜ χρησιμοποιώντας καθάρματα σαν τους Τροτσκιστές. Μα ζυγώνει η ώρα που ο ελληνικός λαός με τη φωτιά θα εξαγνίσει τη γη του από το άγος του φασισμού και του χαφιεδισμού».
Εδώ δεν πρόκειται πια για προετοιμασία σφαγής, αλλά για εντολές της ηγεσίας του ΚΚΕ προς τους οπαδούς της: "Όπου δείτε τροτσκιστές να τους σκοτώνετε αμέσως"...

3. "Κομμουνιστική Επιθεώρηση" Αρ. 15 (Ιούλης 1943),
άρθρο "η πολιτική της ατιμίας" (σελ. 417).

«Στην ανελέητη πάλη που διεξάγει ο ελληνικός λαός για την ύπαρξη του και το μέλλον του αντιμετωπίζει τον ίδιο εχτρό: το φασισμό με τους λακέδες του. Οι εχτροί αποτελούν μιαν αλυσίδα που αρχίζει απ' το Χίτλερ-Γκαίμπελς, ξετυλίγεται στους Ράλληδες, και κλείνει στα Τροτσκιστικά καθάρματα».

Εδώ σταματάμε πια τις παρουσιάσεις της συκοφαντικής σκευωρίας της σταλινικής ηγεσίας... Άλλωστε οι πρώτες δολοφονίες των συντρόφων μας είχαν ήδη αρχίσει, και αποκορυφώθηκαν στα τέλη του 1944: Όταν η ηγεσία του ΚΚΕ υποδεχόταν τους ένοπλους δημίους του ελληνικού λαού, τους Άγγλους ιμπεριαλιστές, σαν απελευθερωτές...!
Ναι αυτά είναι τραγικά,... αλλά έγιναν πραγματικά....

             Υπάρχει όμως μια σκέψη. Μήπως γι' αυτά τα εγκλήματα δεν ευθύνεται η ηγεσία του ΚΚΕ επειδή η εντολή της εξόντωσης των τροτσκιστών είχε δοθεί από το Στάλιν;
Υπάρχει όμως και μια άλλη σκέψη. Οταν σκοτώνει κανείς εν γνώσει του αθώους επειδή πήρε εντολή από άλλους, παύει να είναι ο ίδιος εγκληματίας;

             Σημειώνουμε ότι η τότε ηγεσία του ΚΚΕ, δεν έγραψε ούτε κείμενο που να απαντάει πολιτικά στα επιχειρήματα των συντρόφων μας. Όλοι οι φόνοι έγιναν χωρίς καμία δίκη - κατηγορητήριο - και απολογία. Πριν από κάθε φόνο συνήθως προηγείτο πρόσκληση για "συντροφική" συζήτηση σε απομονωμένο μέρος, όπου το θύμα επυροβολείτο αιφνιδιαστικά, ή δολοφονείτο σε ενέδρα.

             Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ δεν έχει διαφωνήσει με την παλιά ηγεσία για καμιά δολοφονία Τροτσκιστή, και έτσι ουσιαστικά όχι μόνο αυτοανακηρύσσεται ηθικά συνυπεύθυνη γι' αυτά τα φοβερά εγκλήματα, αλλά και δείχνει καθαρά για το τι θα κάνει η ίδια σε παρόμοια περίπτωση.

             Όλοι οι δολοφονημένοι τροτσκιστές από τον σταλινισμό, προερχόντουσαν αποκλειστικά και μόνο από τον κύριο δυναμικό όγκο των πρώτων τροτσκιστών που μπήκαν υπό την επαναστατική σημαία του Τρότσκυ. Δηλαδή από το μαχητικό προλεταριακό ρεύμα του "Αρχείου του Μαρξισμού" όταν αυτό προσχώρησε στον Τρότσκυ από το 1930.
Οι δολοφονημένοι ήταν από αυτούς που δεν συνήθιζαν να κρύβονται αλλά να βγαίνουν μπροστά. Δηλαδή ήταν απ' αυτούς που μισούσε ιδιαίτερα ο Σταλινισμός.

Αυτοί οι δολοφονημένοι σύντροφοι μας δεν ήταν μόνο κατά πλειοψηφία, περίφημα και έμπειρα συνδικαλιστικά στελέχη. Αλλά ήταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία και ηθικές φυσιογνωμίες. Διότι σαν επαναστάτες είχαν διαπαιδαγωγηθεί από την παγκόσμια ηθική ακτινοβολία της μεγάλης οκτωβριανής επανάστασης των μπολσεβίκων του 1917, πριν αυτή εκφυλιστεί από την επικράτηση της σταλινικής αντεπανάστασης.


 Οι έλληνες τροτσκιστές που επέζησαν και οι οικογένειες των δολοφονημένων από τον σταλινισμό, κομμουνιστών επαναστατών τροτσκιστών, δεν κατέφυγαν στη δικαιοσύνη των δικαστηρίων της αστικής τάξης. Διότι γι' αυτούς τα εγκλήματα του σταλινισμού κατά των τροτσκιστών ήταν εγκλήματα κατά της σοσιαλιστικής επανάστασης, και γι' αυτό τα μόνο αρμόδια δικαστήρια για να τα δικάσουν ήταν -και είναι και θα είναι τα εργατικά δικαστήρια της σοσιαλιστικής επανάστασης.

Βλαδίμηρος-Γιάννης Βερούχης του Σταύρου (1931-2010)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου