Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

θα «σώσουν» την Ευρωπαϊκή Ένωση με... πρόστιμα


Την Ευρώπη μπορεί να την ενώσει μόνο η πάλη
των εργαζόμενων της για την ανατροπή
του σημερινού βάρβαρου κοινωνικού συστήματος
 Εδώ και καιρό, η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) παραπαίει από τη μια κρίσιμη σύνοδο κορυφής στην άλλη, τη στιγμή που η οικονομική κρίση έχει αυξήσει τη φτώχεια και ιδίως την ανεργία μεταξύ των νέων ανθρώπων, η οποία αγγίζει πλέον καταστροφικά επίπεδα.
Το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ε.Ε., το οποίο δεν έχει εγκριθεί ακόμη, καθώς διαφώνησαν Αγγλία και Τσεχία, προβλέπει αυτόματες κυρώσεις (πρόστιμα) στις χώρες-μέλη που έχουν αυξημένο έλλειμμα. Πρόκειται για πρωτοφανή ανοησία και μια ακόμη απόδειξη του αδύνατου της ενοποίησης της Ευρώπης μέσα στον καπιταλισμό. Οι στόχοι που υποτίθεται ότι θα επιτελούσε αυτή η «ένωση» έχουν απαξιωθεί. Δεν υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ «εταίρων», δεν αναζητούνται οι πραγματικές αιτίες των ελλειμμάτων, δεν υπάρχει σύγκλιση επιπέδου βορείων και νοτίων χωρών. Αντίθετα, παίρνονται μέτρα εναντίον αυτών που έχουν δημοσιονομικά ελλείμματα στη φάση της πλήρους εξαθλίωσης τους, με φυσική συνέπεια τη χρεοκοπία τους και την απομάκρυνση τους από τις «αγκάλες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και είναι, φυσικά, ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορεί να υπάρξει «Ευρώπη των λαών» μέσα στις καπιταλιστικές αντιθέσεις.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι αυτή η προσπάθεια της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» με απειλή κυρώσεων είχε γίνει και παλιότερα, αλλά εγκαταλείφθηκε, καθώς τους σχετικούς κανόνες τους παρέβη πρώτη, το 2003, η... Γερμανία.
Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής, έγινε λόγος και για αύξηση της απασχόλησης των νέων. Εννοούν, φυσικά, να πέσουν και άλλο οι μισθοί, για να δοθεί υποτίθεται κίνητρο για... προσλήψεις. Οι νέοι της Ευρώπης δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από ένα οικονομικό σύστημα που επιτρέπει σε μια μικρή μειοψηφία να απολαμβάνει τα κέρδη, ενώ αναγκάζει τους λαούς να επωμίζονται τις απώλειες και όλα τα βάρη τα κρίσης αυτού του ίδιου συστήματος.
Η Ε.Ε. και το ευρώ ήταν από την αρχή της γέννησης τους θνησιγενής κατάσταση. Όμως, με τις πολιτικές επιλογές των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης η διάλυση της θα έρθει μια ώρα αρχύτερα. Το σίγουρο είναι ότι οι λαοί στην ουσία δεν έχουν να χάσουν τίποτα από αυτή τη διάλυση. Μπορούν, μάλιστα, να επωφεληθούν από την οικονομική και πολιτική κρίση του συστήματος, ώστε με τους αγώνες τους να διεκδικήσουν την άμεση ανατροπή του.
Ματίνα Χελιδώνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου