Ο κυνισμός του αναλυτή (προσκεκλημένου του BBC) δεν αφήνει περιθώριο παρερμηνείας.
«Είμαι έμπορος. Δουλειά μου δεν είναι να διορθώσω την οικονομία ή να σώσω τον κόσμο. Δουλειά μου είναι να εκμεταλλεύομαι ευκαιρίες για να κερδίζω χρήματα. Και μια κρίση όπως αυτή είναι ευκαιρία για όποιον ξέρει ποιές είναι οι κατάλληλες κινήσεις. Μια τέτοια κρίση ...χρόνια τώρα την...ονειρευόμουν».
Για κάποιο λόγο, ο τύπος φέρνει στο μυαλό την Φάρμα των Ζώων. Όχι την ίδια την ιστορία. Θυμίζει απλώς πόσο ρεαλιστική είναι η μεταφορά «upper class/άνθρωποι - λαϊκά στρώματα/ζώα, που αποτελεί τη βάση του μύθου.
Δεν πρόκειται για απλούστευση, ούτε για Φώσκολο, αλλά για συγκλονιστική αλήθεια: ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπιζόμαστε από τις οικονομικές ελίτ είναι ο ίδιος με εκείνον που ο αγροκτηνοτρόφος αντιμετωπίζει τα «ζώα παραγωγής».
Είμαστε χρήσιμοι σε συγκεκριμένες λειτουργίες.
Κάποιοι από μας πιο φιλόδοξοι, με ειδικά προσόντα (πολιτικοί, καλλιτέχνες, «συστημικοί διανοούμενοι», ο αναλυτής στο BBC...), ίσως αναρριχηθούν σε επίπεδο ...pet companion, αναλαμβάνοντας ρόλο καθοδηγητή της μάζας. Για τους υπόλοιπους, ισχύει άπλα ο κανόνας «ελαχιστοποίηση κόστους, μεγιστοποίηση εσόδων».
Οι άνθρωποι της ελίτ ζουν σε παράλληλο σύμπαν. Τα σπίτια τους διαθέτουν χολιγουντιανά συστήματα ασφαλείας, εισέρχονται στο χώρο εργασίας τους από μυστικές πόρτες. Δουλεύουν συνεχώς, κοιμούνται ελάχιστα, ταξιδεύουν με ιδιωτικά τζετ για να λάβουν μέρος σε διασκέψεις, πηδούν από ήπειρο σε ήπειρο, από τη μια διευθυντική θέση στην άλλη. Δεν έχουν σχέση με το δικό μας κόσμο, ούτε αισθάνονται αλληλέγγυοι μας. Όταν η πετρελαιοκηλίδα της BP κόντευε να πλημμυρίσει τη μισή ανατολική ακτή των ΗΠΑ, ο διευθυντής της εταιρείας εξέφραζε την κατανόηση του για το δράμα των «little peoples».
Είναι όμως αλληλέγγυοι μεταξύ τους. Κανείς από τους πρωταγωνιστές της κρίσης του '08 δεν πήγε στο σπίτι του. Μέχρι να κατακαθίσει η σκόνη, τα «στελέχη» που ευθύνονταν για την οικονομική καταστροφή εκατομμυρίων «συνανθρώπων» τους είχαν επιστρέψει από την πίσω πόρτα σε διευθυντικές θέσεις. Εξακολουθούν να διέπουν σήμερα την οικονομική ζωή του πλανήτη, με τους ίδιους μισθούς και τα ίδια αστρονομικά bonus.
Έχοντας προκληθεί ο προσκεκλημένος του BBC από την παρουσιάστρια («όλοι εδώ μέσα έχουν μείνει άναυδοι μ' αυτά που μας λέτε») έριξε ένα τελευταίο πυροτέχνημα.
«Απευθύνομαι στους τηλεθεατές σας. Το χειρότερο που έχετε να κάνετε είναι να κάθεστε και να περιμένετε να περάσει η κρίση. Γιατί δεν πρόκειται να περάσει. Η ευρωζώνη είναι νεκρή. Οι αγορές μετακινούνται προς ασφαλέστερα περιουσιακά δικαιώματα, τα γραμμάτια του δημοσίου, το δολλάριο... Κι αυτό δεν το αλλάζουν οι θεσμοί, ούτε τα έκτακτα μέτρα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Δεν κυβερνούν αυτές τον κόσμο. Η Goldman Sachs κυβερνά τον κόσμο. Πρόβλεψη μου είναι ότι σε 12 μήνες από τώρα πολλοί άνθρωποι θα χάσουν τις περιουσίες τους. Αυτό λοιπόν που προσπαθώ να πω είναι, ξυπνήστε όσο είναι καιρός. Κινηθείτε. Προετοιμαστείτε».
Παρατηρεί κανείς μια ανακολουθία ανάμεσα στην πρώτη («Είμαι έμπορος» κλπ.) και τη δεύτερη ενότητα του λόγου του. Φοβήθηκε ο κτηνάνθρωπος τη δημόσια κατακραυγή; Ή έπαιζε απ' αρχής μέχρι τέλους το παιχνίδι των αφεντικών του; (της Goldman Sachs, σύμφωνα με τον.. .ίδιο). Μήπως δεν το 'χουμε μάθει πια, πως η αγορά είναι ψυχολογία και οι αναλύσεις προφητείες προς αυτό-εκπλήρωση;
Το συμπέρασμα δικό σας, όπως και οι «κινήσεις» σας στο μέλλον.
Σωκράτης Παπαχατζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου