Καπιταλιστική ανάπτυξη και εκπαίδευση

Δεν θέλουν να ξοδεύουν για την εκπαίδευση της
νεολαίας...γιατί
δεν θέλουν την "απαιτητική" ελληνική νεολαία

Η εκπαίδευση στο καπιταλιστικό σύστημα είναι συνυφασμένη με το μοντέλο ανάπτυξης που ακλουθεί κάθε χώρα.

Π.χ., αν μια χώρα στοχεύει στην πραγματική παραγωγική ανάπτυξη (δηλαδή σε επενδύσεις στη βιομηχανία και τη γεωργία για παραγωγή ποιοτικών προϊόντων), τότε θα πρέπει να ρίξει το βάρος της κυρίως στην επιστημονική έρευνα, την τεχνολογία και το ειδικευμένο εργατικό δυναμικό.

Άρα θα πρέπει να έχει μια υψηλού επιπέδου δημόσια εκπαίδευση, με την αντίστοιχη στήριξη και χρηματοδότηση.

Όταν όμως μια χώρα, όπως η Ελλάδα, στηρίζει την «ανάπτυξη» της οικονομίας της στον τουρισμό, την τοκογλυφία των τραπεζών, τη διαμετακόμιση και την εισαγόμενη ανειδίκευτη και φθηνή εργασία, τότε πολύ απλά δεν χρειάζεται να «επενδύσει» στην έρευνα, την τεχνολογία, το ανθρώπινο δυναμικό, άρα ούτε και σε μια ποιοτική δημόσια εκπαίδευση. Αυτό που της αρκεί είναι μια εκπαίδευση δημόσια μεν, αλλά όσο το δυνατόν φθηνότερη για το κράτος, μια εκπαίδευση που θα ετοιμάζει αυριανούς εργαζόμενος μισοκαταρτισμένους, φθηνούς, χωρίς ουσιαστικές γνώσεις και δικαιώματα.

Και σε αυτή ακριβώς την κατεύθυνση κινείται σήμερα η «εκπαιδευτική» πολιτική στην Ελλάδα. Που μαζί με την συνολική επίθεση στο βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού, διαμέσου των κτηνωδών αντεργατικών της μέτρων  και την αθρόα εισαγωγή αφρικανο-ασιατικών μαζών, επιτίθεται και στην δημόσια και δωρεάν παιδεία. Με μέτρα που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, εκατοντάδες καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων, σχέδια για ένα «νέο σχολείο» εκμάθησης «δεξιοτήτων», εξαντλητικής παιδικής υπερεργασίας, ψηφιακής «αμάθειας» και ελαστικών εργασιακών σχέσεων, με 1,2 δις. ευρώ λιγότερα για την παιδεία, με υποταγή των εκπαιδευτικών, διαμέσου του αυταρχισμού και της αξιολόγησης, με την όξυνση των ταξικών φραγμών στο νέο λύκειο-εξεταστικό κέντρο και πέταγμα χιλιάδων μαθητών έξω από τα Πανεπιστήμια. Επίσης με συγχωνεύσεις – καταργήσεις ΑΕΙ και ΤΕΙ, συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση τους κ.λπ. Δηλαδή, προχωρούν σε μέτρα για μια δημόσια εκπαίδευση πλήρως υποβαθμισμένη, προσανατολισμένη σε μια ασιατική Ελλάδα και προσαρμοσμένη στο νέο εργαζόμενο πληθυσμό της, ένα πολύ μεγάλο μέρος του οποίου θα είναι εισαγόμενο.

Μπροστά λοιπόν σ’ αυτή την αδυσώπητη πραγματικότητα που ετοιμάζουν οι Έλληνες καπιταλιστές για τον ελληνικό λαό και τα παιδιά του, είναι επιτακτικός και αναγκαίος, εδώ και τώρα, ένας πανεκπαιδευτικός πανεργατικός ξεσηκωμός!

Μάριος Σάκος