Μια Κοινή Ιστορία - Συμπεράσματα

Όπου και να ακουμπήσεις, θα πληγωθείς σ'αυτήν εδώ την χώρα. Δεν υπάρχει κομμάτι της εθνικής, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, πνευματικής κ.λπ. ζωής μας, που να είναι ευχάριστο. Τα πάντα αποπνέουν σύγχυση, αποπροσανατολισμό, παράλυση, ανηθικότητα, διαφθορά, διάλυση, χάος, άγχος, αβεβαιότητα, απόγνωση, ολοταχώς πορεία προς το μηδέν.

Μια απέραντη σαπίλα έχει πλημμυρίσει την ατμόσφαιρα και ο λαός μας αναπνέει διαρκώς τον μολυσμένο της αέρα που κάνει να ασφυκτιά, να πνίγεται η απέραντη δυναμική του.

Συγχρόνως, μαύρα σύννεφα συσσωρεύονται διαρκώς στον περίγυρο και στον ορίζοντα της χώρας μας. Τα σύννεφα αυτά, δεν αναγγέλλουν μια από τις συνηθισμένες κακοκαιρίες. Αναγγέλλουν δυνατές καταιγίδες, από αυτές που περνούν κάποτε στην ιστορία των λαών και τους εξαφανίζουν στην λασπωμένη τους πλημμυρά, όταν τους βρουν απροετοίμαστους.

Καταφέραμε να βρισκόμαστε με δυο μέτωπα ανοικτά. Το εξωτερικό και το εσωτερικό μέτωπο.

Το πρώτο, το απαρτίζει το σύνολο των εθνικών μας προβλημάτων. Αυτά, αποτελούν αντανάκλαση του εσωτερικού μετώπου, των εσωτερικών αδυναμιών.

Στα εξωτερικά μας προβλήματα, δεν βρεθήκαμε ποτέ με βαθιά χαραγμένη εθνική πολιτική η οποία θα διασφαλίζει τα εσωτερικά μας συμφέροντα.

Δεν αναπτύξαμε την ανάλογη διπλωματική υπηρεσία με αυτές τις αξιοκρατικές δομές και αυτήν την εθνική στρατηγική, ώστε να διεισδύει διεθνώς εκμεταλλευόμενη την δύναμη που της δίνει η έννοια του Ελληνισμού με το βαθιά ανθρωπιστικό περιεχόμενο της, την μεγάλη, μεγίστη ιστορία της, την βαθιά παιδεία, την μέγιστη ηθική δυναμική, την ουσιαστική παραγωγικότητα, τις τίμιες σχέσεις, τον εθνικό μας πλούτο. Αποτέλεσμα αυτής της αδυναμίας, να υφιστάμεθα την πολεμική ανθελληνικών δυνάμεων που κυβερνούν σήμερα τον κόσμο και οι οποίες δυνάμεις, θεωρούν τον Ελληνικό πολιτισμό και τους άμεσους φορείς του, ως έναν εν δυνάμει εχθρό που πρέπει να τον εξοντώσουν αυτή την στιγμή, που με τις υπόγειες παρεμβάσεις τους στο εσωτερικό της χώρας, κατάφεραν να τον οδηγήσουν στο ναδίρ της ισχύος του.

Ο αιώνας που πέρασε, σφραγίστηκε με μια ατέλειωτη σειρά από χαμένες πατρίδες, στοιχεία που συνθέτουν παγκόσμια μοναδικότητα. Ενώ ο σημερινός, δημιουργεί βαθιά προγραμματισμένες υποδομές, για να γίνει η χώρα μας συνολικά, μια χαμένη πατρίδα.

Είναι δε τόσο σπουδαίες αυτές οι αρνητικές υποδομές και τόσο επιστημονικά μελετημένες, που έχουν καταφέρει με την αστραφτερή τους προβολή μέσω της ελεγχόμενης δημοσιογραφίας και των επιδοτουμένων φτηνών έντυπων, να πείθουν για το εντελώς αντίθετο. Έτσι, μετά από μακροχρόνιες παρεμβάσεις, αφού σκότωσαν, ή περιθωριοποίησαν, ή αδρανοποίησαν, ή με κάθε τρόπο υπονόμευαν τις υγιείς κοινωνικές αντιστάσεις, έφτιαξαν μια κοινωνία αποσυντονισμένη, διχασμένη, χωρίς προσανατολισμούς και οράματα, χλιαρή απέναντι στις παντός είδους δολοφονικές παρεμβάσεις που γίνονται εναντίον της.

Ξεκινώντας σε κοινωνικό επίπεδο, από την αποδοχή του μέγιστου των εγκλημάτων που λέγεται έκτρωση και στο οποίο κατέχουμε παγκόσμια πρωτιά, φτάνουμε στην αποδοχή άνομων και αηθών παρεμβάσεων οι οποίες γίνονται χωρίς καν προσχήματα εις βάρος των κοινωνικών και των εθνικών μας συμφερόντων.

Αλλά αλήθεια, εμείς, προϊόντα της αγάπης του Θεού, με ποιο δικαίωμα, δολοφονούμε τα παιδιά μας; Και οι επίορκοι επιστήμονες που συνεργούν σε αυτό το μιαρό έγκλημα, με αντίτιμο το χρήμα, ποιά απολογία θα δώσουν αύριο στον ιερό κριτή Ιπποκράτη;..

Για όσους δε αποδέσμευσαν την συνείδηση τους από τις πάτριες αξίες για να υπηρετήσουν τον σκοτεινό και φιλοτομαρίστικο «προοδευτισμό», ο όποιος αποτελεί το δυνατό αυτό υπόβαθρο στο οποίο στηρίζονται οι αντικοινωνικές και αντεθνικές δυνάμεις που μας τυραννούν, ας τους πληροφορήσουμε ότι από αυτην την τραγωδία, η κάθαρση θα περάσει μέσα από αφάνταστα σκληρές διαδικασίες μέσα στις οποίες ο καθ' ένας, θα πληρώσει με το τίμημα που του αναλογεί...

Τα γνωρίζουν βέβαια αυτά όσοι από μόνοι τους προσπάθησαν να μυηθούν στα μεγάλα, τα μέγιστα μυστήρια του μεγάλου μας, του μεγίστου, ενιαίου και αδιάσπαστου διαχρονικά Ελληνικού μας πολιτισμού και ανδρώνουν την ψυχική τους ρώμη για να πάρουν από τους ανίκανους κυβερνήτες, στα χέρια τους, το πηδάλιο του ιστορικού σκάφους που λέγεται Ελλάς.

Οι άλλοι, οι χλιαροί, που τους υφιστάμεθα ως πρωταγωνιστές σε κάθε βήμα της ζωής μας, άλλοτε ως πολυπράγμονες ειδήμονες, άλλοτε ως ασυμβίβαστους «αντιαμερικανούς», «επαναστάτες», σήμερα απεκαλύφθησαν πλήρως, σκυμμένοι προσκυνητές, ταπεινοί και χαμερπείς μπρος στο υποχθόνιο συμφερόντων Ανανικό σχέδιο, προτρέποντας και εξαναγκάζοντας ηθικά και άρον άρον, τον λαό της Κύπρου, να υπερψηφίσει την πλήρη υποταγή στους δυνάστες του και την αποποίηση των ελευθεριών που του απέμειναν, ενώ από την άλλη, ωθούν τους ψηφοφόρους στο πεζοδρόμιο να... διαδηλώνουν κατά των Αμερικάνων! Τους βλέπουμε να εκλιπαρούν την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε. για να απολαμβάνουν από κοινού με τους Ευρωπαίους υποτακτικούς την αλαζονική της αυθάδεια, την ίδια στιγμή που τα αεροπλάνα τους διακορεύουν τον εθνικό μας εναέριο χώρο, που τα στρατεύματα κατοχής τους στην Κύπρο λοιδορούν την διεθνή... έννομο τάξη, που αρπάζονται ακόμη και σήμερα οι περιουσίες των Ελλήνων, όσες απέμειναν στην Πόλη, που το κοινοβούλιο τους ψηφίζει ότι αν η χώρα μας ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα πάνω στα νησιά μας, θα είναι... αιτία πολέμου, που γίνονται γενικά φρικτά πράγματα εις βάρος του Ελληνισμού, τους βλέπουμε ανίκανους να διαχειριστούν την κάθε υπόθεση με γειτονικές μας χώρες οι όποιες δεν έπαυσαν να διεκδικούν εις βάρος μας, ενώ είναι ικανότατοι στο να παραχωρούν την Δ. Θράκη στην ασυδοσία του τουρκικού προξενείου, ικανότατοι στο να υποτάσσουν τον στρατό μας στην υπηρεσία των φτηνών κομματικών επιδιώξεων και στο να υπονομεύουν τα υγιή αντισώματα της κοινωνίας μας...

Το να συζητάς, να κάνεις διάλογο, πάνω σ' ένα τέτοιο σχέδιο, γνήσια... Αυνανικό, το όποιο ενέπνευσε και επεξεργάστηκε η μέγιστη δυνατή σατανική φαντασία που έχει περάσει από αυτό τον πλανήτη, σημαίνει ότι ή είσαι παντελώς βλάξ, ή είσαι μέρος αυτού του σχεδίου... Σημαίνει ότι είσαι από χρόνια προγραμματισμένος, για να δημιουργείς μέσα από παραπλανητικές πολιτικές, κενά συνθήματα και υποχθόνιες υπονομεύσεις, τις κατάλληλες προϋποθέσεις και υποδομές που θα υποδεχτούν στον κατάλληλο χρόνο, όλα αυτά τα σατανικά σχέδια...

Η άρνηση του Κυπριακού Ελληνισμού να υποταχτεί μέσα από το δημοψήφισμα στην απάνθρωπη και παγκόσμιας πρωτιάς ευτελή λύση, έδειξε το πρόσωπο «συμμάχων» και «φίλων» μας οι όποιοι ασέλγησαν εις βάρος της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Έδειξε την ανύπαρκτη διπλωματία μας η οποία ανέχτηκε, σκυμμένη ως κάτω από τα γόνατα, να χαρακτηρίζονται οι Τουρκοκύπριοι, όμηροι της αποφάσεως των Ελληνοκυπρίων που δεν δέχτηκαν το περιβόητο σχέδιο και όχι θύματα της αυθαιρεσίας του Αττίλα τον όποιον σήμερα αθωώνουν πανηγυρικά! Έδειξε την γύμνια των «δημοκρατικών» μας εκπροσώπων οι όποιοι πνίγηκαν στον... σκασμό μπροστά στην διαπόμπευση του υπερήφανου Ελληνισμού της Κύπρου από τους συμβιβασμένους υπηρέτες της Νέας Τάξης. Έδειξε το πρόσωπο των συμβιβασμένων φελλών της δημοσιογραφίας μας οι όποιοι αντί να στήνουν στον τοίχο τον κάθε σατανικό αρχιτέκτονα του σχεδίου με τα ύψιστα επιχειρήματα που έχουμε στο οπλοστάσιο μας, παθαίνουν συστολή μπροστά στην αυθάδη και αλαζονική του υποκρισία!

Έτσι, είδαμε τηλεπαρουσιάστρια μεγάλου ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού στην χώρα μας, να κοντεύει να... λυγίσει από οίκτο μπροστά στον... πόνο του κ. Power και να τον ρωτά με αγωνία, αν είναι απογοητευμένος «disapointed» με το αποτέλεσμα του Κυπριακού δημοψηφίσματος!

Που είναι άραγε η σημερινή ηρωική Ελληνίδα; Την αφήσαμε να αργοπεθαίνει στην έρημη επαρχία και στην θέση της λατρεύουμε αστραφτερά άψυχα ξόανα! Στην θέση της, βάλαμε την σκληρή πουτανιά με την οποία τροφοδοτούν τα βράδια τα παιδιά μας μέσα από τα τηλεοπτικά άποχαυνωτήρια...

Η αποδοχή αυτού του κατάπτυστου, απάνθρωπου και αισχρότατου σατανικού σχεδίου, αποτέλεσε και μέτρο αξιοπιστίας του πολιτικού μας κόσμου. Εδώ, προκαλείται η συνείδηση μας, να επαναπροσανατολιστεί από την λανθασμένη της πορεία που ως τώρα ακολούθησε.

Εδώ, αποκαλύπτεται περίτρανα η πολιτική των πατρόνων μας οι οποίοι στην υπόθεση της Κύπρου, φέρθηκαν εντελώς... αδύναμοι να αντιμετωπίσουν την Τουρκική αυθαιρεσία. Εκεί όμως που ήθελαν, με την βοήθεια των Ευρωπαίων υποτακτικών τους στους οποίους «ανήκουμε» και στους οποίους εναποθέτουμε την ασφάλεια και το μέλλον μας, επεμβαίνουν με βόμβες ουρανίου, διαλύουν ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος, την Σερβία και σήμερα παρέχουν και αυτονομία στο έκτρωμα που κατασκεύασαν.

Έτσι, έχοντας επίγνωση ότι ο Ελληνικός λαός τους γνωρίζει, γνωρίζει τα δεινά που μας επισώρευσαν, ότι απεχθάνεται την αυθάδη υποκρισία και αλαζονεία τους, κατάφεραν μέχρι τώρα να τον κυβερνούν μέσω των «αντιαμερικανών» υποτελών τους, μέσω της «προοδευτικής» σαβούρας που κατάφερε με την βοήθεια του σατανικού πλέγματος που έστησαν στο πολιτειακό μας σύστημα, να τους εγκαταστήσουν σε όλες τις καίριες θέσεις από τις οποίες μας καθυβρίζουν και υποσκάπτουν την κοινωνική μας συνοχή, την οικονομική μας δράση, την αξιοκρατία, την διαφάνεια, την παιδεία, την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, τις πάτριες αξίες μας, την βιολογική και ιστορική μας συνέχεια.

Εδώ έχουμε ένα πεδίο λαμπρό για τους γνήσιους επαναστάτες οι οποίοι με βάση αυτό το σκληρά αποδεικτικό στοιχείο, να ρίξουν στον καιάδα της πολιτικής την κάθε ψευτοπροοδευτική «μουτσούνα» που μας τυράννα αυτόν τον αιώνα.

Απάντηση σε όλο αυτό το άθλιο σκηνικό, δεν αποτελούν οι θεωρίες της κοινωνικής παγκοσμιοποιήσεως, διότι και αυτές συμβάλλουν στην συντήρηση του.

Η ίδια η Ελληνική σκέψη και φιλοσοφία, βγαλμένη μέσα από την πείρα των χιλιετηρίδων, έχει βάλει τα πράγματα στη σειρά τους. Και η σειρά αυτή λέει ότι, τα μέρη συνθέτουν το σύνολο. Δεν μπορεί, εκπορνεύοντας, καταπονώντας ή εξοντώνοντας τα μέρη, να τους πεις ότι θα σε φτιάξει αύριο η... αγγελικά φτιαγμένη παγκοσμιοποίηση, είτε με την «σοσιαλιστική» της μορφή, είτε με την «φιλελεύθερη», είτε με οποιαδήποτε.

Σε παλαιότερες εποχές, με πολέμους προσπαθούσαν να περάσουν οι εκάστοτε ισχυροί την δική τους παγκοσμιοποίηση για να διασφαλίσουν μέσα από αυτήν τα όποια τους συμφέροντα.

Πριν όμως από έναν και πλέον αιώνα, έχουμε προσπάθειες να προβληθούν μορφές παγκοσμιοποιήσεως μέσα από την πολιτική ιδεολογία. Αναπτύσσονται και προβάλλονται διάφορες θεωρίες αντίθετες μεταξύ τους. Όλες αυτές, σε μια εκ του αντιθέτου αγαστή συνεργασία, διότι για να επιβληθεί η κάθε μια, χρειάζεται και τον εσωτερικό της... αντίπαλο. Οι επικρατέστερες θεωρούνται σήμερα σοσιαλιστικές ή κοινωνικές, δημιουργούν αυτές κόσμους φανταστικούς, σφαίρες ουτοπίας, στοιχεία τα οποία δεν ταυτίζονται με την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, δεν εδράζονται στην απλή λογική και στην πραγματική παιδεία. Αυτές όμως είχαν δραματικές καταλήξεις. Αφού προηγουμένως οδήγησαν τους λαούς σε περιπέτειες, θυσίες, άσκοπους πολέμους, καταπίεση της προσωπικότητας και των ελευθεριών, κατέληξαν σε μορφές σκληρού και απάνθρωπου αυταρχισμού. Εδώ, από την μια ακραία κατάσταση πήγαμε στην άλλη αντικαθιστώντας τα πρόσωπα των τυράννων. Εδώ, οι πρώην πρωτοπόροι των λαϊκών κινητοποιήσεων και δικαίων, κατέληξαν τύραννοι, όπως ακριβώς στις αρχαίες Ελληνικές πολιτείες και μάλιστα υπερέβαλαν κατά πολύ τους αρχαίους τυράννους.

Με όλες αυτές τις αποτυχημένες απόψεις και πρακτικές, ενισχύθηκε μιας άλλης μορφής παγκοσμιοποίηση, αυτή που ζούμε σήμερα, αυτή που εκφράζει συγκεκριμένα έξω των χωρών οικονομικά συμφέροντα και η οποία με την αλαζονική της ισχύ, καταρρακώνει κάθε ανθρώπινη αξία και αξιοπρέπεια, όταν την βρει αδύναμη.

Όλες αυτές οι υποθετικά αντίπαλες θεωρίες, στηρίζουν την αξία της ζωής πάνω στην ύλη. Θεωρούν ότι την ιστορία του κόσμου την κινεί και μόνον το υλικό συμφέρον.

Αλλά την ιστορία την Ελληνική, μετά το σκληρό πάθημα του Πελοποννησιακού πολέμου, την εκίνησαν οι αξίες. Πέρα από την ύλη, στον βαθμό που αποτελεί αυτή βασικό μέσο επιβιώσεως, πάντα υπήρξαν οι ιδεαλιστές αγωνιστές και οι χορηγοί, από τα αρχαιότατα χρόνια ως τα σύγχρονα. Οι Πανελλήνιοι αγώνες, ήσαν στεφανιαίοι. Έτσι, μέσα σ' αυτό το αιώνιο Ελληνικό πνεύμα, πάντα υπερίσχυαν οι αγνοί και τίμιοι πρωτοπόροι αγωνιστές, πάντα θα υπήρξε κάποια πλούσια Μπουμπουλίνα, κάποια Μαντώ Μαυρογέννους, κάποιοι Κουντουριώτηδες, κάποιοι Ζωσιμάδες, κάποιος Ζάππας, κάποιος Αβέρωφ, κάποιοι σύγχρονοι καραβοκύρηδες και άπειρα αξιόλογα ονόματα, όλα αυτά να υπακούουν σε μια μοναδική παγκόσμια Ελληνική έννοια, το φιλότιμο, (=αγάπη στην τιμή), το οποίο τους έκανε να διαθέτουν τα πάντα για τις μεγάλες μας αξίες, όπως αυτήν της ελευθερίας, την οποία αναιδέστατα σήμερα χρησιμοποιούν κάποιοι για να τους αμφισβητούν ή να τους λοιδορούν!

Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεν παρουσιάστηκαν απλώς επειδή το στοιχείο το Ελληνικό είναι αγιοποιημένο. Είναι επίσης αγία η Ελληνική φιλοσοφία και η σκέψη που μέσα από τους αρχαίους μύθους, τα αρχαία μας συγγράμματα και τις χριστιανικές μας παραδώσεις, ελέγχουν διαρκώς την ανθρώπινη συνείδηση και την κατευθύνουν τελικά σ' αυτή την υπέρτατη πράξη να απελευθερωθεί από τα δεσμά της ύλης, από την υποταγή στα εφήμερα, να αποφεύγει κάθε ηθική παρέκκλιση και να καταπολεμά τον αλαζονικό εγωισμό ο οποίος είναι ο μοναδικός τροφοδότης των δεινών του κόσμου. Η ίδια μας η πάτρια παιδεία, συμπυκνώνεται σε μια μεγάλη, μέγιστη έννοια, η οποία ονομάζεται αρετή. Γιατί η ζωή σύμφωνα με τις πάτριες αντιλήψεις, είναι αποστολή και άθλημα το οποίο οφείλεις να επιτελέσεις για να κερδίσεις μ' αυτό την μεγάλη σου πατρίδα, την Ιθάκη.

Είναι δε τόσο ισχυρό αυτό το πνευματικό ροϋμα το οποίο εκπορεύεται από τα βάθη τον αιώνων, που μπορεί όταν κτυπήσει και τον σκληρότερο εκμεταλλευτή, να τον αναστήσει και να τον εξιλεώσει από τα πάθη του!

Εμείς οι Έλληνες, ξεκινήσαμε από κάπου με σκοπό τον μεγάλο προορισμό. Οι φιλόσοφοι (όχι οι σοφοί) μας, αφού μέσα στην μετριοπαθή τους συμπεριφορά, έδωσαν στον εαυτό τους τον τίτλο του φίλου, του εραστή της σοφίας, αφήνοντας αυτή την τελευταία ως ιδιαίτερο γνώρισμα του Θεού, μας φωνάζουν με πάθος μέσα από τις σκονισμένες αποθήκες που τους έχουμε πετάξει, να γνωρίσουμε τον εαυτόν μας. (Γνώθι σ' αυτόν). Να κάνουμε πόλεμο ενάντια στον εαυτό μας και να τον κατακτήσουμε... Γιατί τότε, θα φτιάξουμε σωστές κοινωνίες. Κι αυτές με την σειρά τους θα φτιάξουν σωστό κόσμο. Αν στη πορεία της ζωής μας, κάπου μας κτυπήσουν οι Σειρήνες και πέσουμε σε κάποιες παρεκτροπές, μας δίδεται πάντα η ευκαιρία να τις διορθώσουμε, έστω και την τελευταία στιγμή. Η φιλοσοφία μας, είναι αυτή που θέλει να μας δίνει την δύναμη να αντιμετωπίζουμε και τον πλούτο και την φτώχεια και την οποιαδήποτε ατομική δύναμη ή ισχύ, μας παρέχουν οι περιστάσεις.

Από τα αρχαία μας χρόνια, άνθρωποι πρότυπα, οδηγούσαν την κοινωνία. Ξεκινώντας από τους Ολύμπιους Θεούς, τους ημιθέους, τους βίους των μεγάλων ανδρών, όπως αυτοί που αναφέρονται στον Πλούταρχο, για να φθάσουμε στους σύγχρονους Αγίους μας.

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, πολεμούνται έτσι ύποπτα, μεθοδικά και ύπουλα, αυτές οι παραδοσιακές αξίες στην χώρα μας. Γι' αυτό, συγκεκαλυμμένοι με προβιές λύκοι, προσπαθούν να ενοχοποιήσουν περιόδους της ιστορίας μας και να τις αποβάλλουν από το οπλοστάσιο μας προς βαθιά ικανοποίηση άλλων οι οποίοι αγωνίζονται συστηματικά να τις οικειοποιηθούν. Προσπαθούν να βαβελοποιήσουν την συνείδηση μας και να ενοχοποιήσουν στοιχεία του Ελληνικού μας πολιτισμού, της ιστορίας μας, ως ένοχα για την συλλογική μας κακοδαιμονία. Κι όταν οι κοινές μας αξίες έχουν τόσο περιθωριοποιηθεί, δικαιολογημένα κάποιος θα αγανακτήσει με την προοπτική κάποιοι σύγχρονοι λήσταρχοι της οικονομίας, από εθνικοί εξωμότες να χαρακτηριστούν και εθνικοί... ευεργέτες! Αλλά και γι' αυτούς, είναι πάντα ανοικτή η θύρα για να ξεφύγουν ή να εξιλεωθούν από την κάθε παρεκτροπή.

Γι' αυτό, οι στρατηγικοί εκπρόσωποι αυτών των εισαγομένων ψευδοπροοδευτικών θεωριών, προσπάθησαν να τις αποδείξουν και στην πράξη ως ρεαλιστικές, αποδεικνύοντας τους εαυτούς τους υποκείμενα απόλυτα εξαρτώμενα από την ύλη η οποία τους μεταβάλλει σε αμετανόητους σοσιάλ ή καπιτάλ άρπαγες του δημόσιου πλούτου.

Σήμερα ο δυτικός διεθνισμός, αφού εξοντώθηκαν οι «αντίπαλοι» του, εφαρμόζει την παγκόσμια ισχύ του μ' ένα πρόσωπο αντίστοιχα σκληρό, υπόγειο, ύπουλο, απάνθρωπο, βάρβαρο, παρεμβατικό, επικίνδυνο για τους λαούς και την ανθρωπότητα.

Από την μια μεριά αναπτύσσει ως ιδεολογία την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ παράλληλα, η πρώην αμυντική διάταξη κατά της Ανατολικής ή κομμουνιστικής διεθνοποιήσεως, μετεξελίσσεται σε υπερόργανο εξουσίας της οποίας ο έλεγχος δεν ανήκει στους συμμετέχοντες αλλά σε δυνάμεις που έχουν σήμερα την έδρα τους πέραν του Ατλαντικού.

Ο «Ο.Η.Ε», που τα καταστατικά του εκφράζουν κατά τον δυνατόν πληρέστερο τρόπο την διεθνή τάξη και ειρήνη, αντί να ενδυναμώνεται με όλα τα μέσα, γίνονται προσπάθειες ν' απογυμνωθεί από την όποια του ισχύ, το όποιο κύρος και μετεξελίσσεται σε όργανο υποχείριο των σκοτεινών δυνάμεων που έχουν σήμερα την παγκόσμια ισχύ.

Αλλά βασική αρχή της εξουσίας, είναι να αποκομίζει κέρδη, να προωθεί την υποταγή των πολλών στα συμφέροντα και στις αρχές των εξουσιαστών.

Έχουμε λοιπόν σήμερα νέες μορφές παγκόσμιας εξουσίας. Αυτές για να επιβληθούν οργανώνουν κατάλληλα και το ανάλογο ιδεολογικό υπόβαθρο. Έχουν για τον σκοπό αυτό όλα τα μέσα και τους επιστήμονες. Διαθέτουν άφθονο χρήμα.

Έτσι, εφαρμόζονται μεγάλες στρατηγικές οι οποίες δεν γίνονται εύκολα αντιληπτές από τον μέσο πολίτη. Αυτόν, αφού πρώτα διαλύσουν την παιδεία του, τον κοιμίζουν προωθώντας τον έντεχνα και οργανωμένα στην αδιαφορία για το αύριο ή την κοινή μας πορεία. Αφού τον αδρανοποιήσουν όπως η αράχνη το θύμα της με τα δηλητηριασμένα τους ιδεολογήματα, με τα φτηνά θεάματα, με τα κενά συνθήματα, με την παραπληροφόρηση, με το πλήθος των εισαγομένων παραθρησκειών, των πολιτικών και κοινωνικών αιρέσεων, όλα αυτά εκπορευόμενα από τα ίδια σκοτεινά κέντρα της Δύσεως, καταφέρνουν με την Βαβελοποίηση των συνειδήσεων, να σκοτώνουν τις αντιδράσεις του και να πίνουν άνετα το αίμα του. Ή, να το πούμε και με άλλον ανάλογο τρόπο, ενεργούν σαν τις Σειρήνες στην Οδύσσεια, όπου, αφού μαγέψουν με τα ψεύτικα τραγούδια τους, στο τέλος κατασπαράζουν τα θύματα τους. Είναι ικανοί να φορούν ακόμη και ανθρωπιστικές ή φιλειρηνικές προβιές, προκειμένου να παραπλανούν τους λαούς.

Στο τέλος, αυτόν τον ηθικά και πνευματικά ευνουχισμένο και αδρανοποιημένο πολίτη, αφού τον έχουν αποκόψει από την αίσθηση των κοινών, αφού τον έχουν διασπάσει σε πολλά αντιμαχόμενα κομμάτια, αφού τον έχουν κατασκευάσει κατάλληλο στήριγμα τους, τον αποκαλούν παραπλανητικά «δημοκράτη»! Πάνω δε στην ευνουχισμένη του αυτή συνείδηση, στηρίζεται το πολιτικό σύστημα που σήμερα ονομάζουν «δημοκρατία»!

Αντί για βαθιά, ανθρωπιστική παιδεία η οποία να ωθεί τους νέους στην πειθαρχημένη ελευθερία, σε συμμετοχικές διαδικασίες πάνω στα κοινωνικά προβλήματα, σε αρχές και υψηλούς στόχους, στην έρευνα της φιλοσοφίας μας, της ιστορίας μας, του πολιτισμού μας, στην καλλιέργεια κοινωνικής συνειδήσεως, στον σεβασμό των παραδοσιακών μας άξιων, σε ενεργούς προστάτες του φυσικού μας περιβάλλοντος, σε συμμέτοχους πάνω σε μεγάλους εθνικούς αναπτυξιακούς προγραμματισμούς, προωθούν την αλητεία μέσα στους χώρους των σπουδών, ενώ την κοινωνία, την τροφοδοτούν με πρότυπα πλαστικά, επιφανειακά, ατομικιστικά, με ψεύτικες λάμψεις, χωρίς ουσία και ηθικό περιεχόμενο, με οράματα ουτοπικά μέσα στα όποια είναι κρυμμένα τα χείριστα δεσμά.

Ουτοπικό όραμα σε κοινωνικό επίπεδο, είναι οι ψεύτικες ελευθερίες μέσα από τις όποιες περνά ευρύχωρα η χείριστη σύγχρονη κοινωνική δουλεία.

Σε εθνικό επίπεδο ένα άλλο από τα οράματα αυτά, έτσι όπως προωθείται, είναι αυτό της Ενωμένης Ευρώπης.

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η Ευρώπη πρέπει να βρει τους συνεκτικούς ιστούς των κοινωνιών και να τους συνδέσει με ένα σκοπό και ένα όραμα ευρύτερα συλλογικό, δημιουργικό, αμυντικό. Το όραμα όμως πρέπει να έχει στόχο τον αλληλοσεβασμό και την ευημερία των πολιτών, όχι των αριθμών. Να προσφέρει ασφάλεια στους πολίτες και όχι αβεβαιότητα. Να σέβεται τις ιδιαιτερότητες και να μην ισοπεδώνει. Να προωθεί τις συνεργασίες και όχι τον εξοντωτικό ανταγωνισμό. Να σέβεται τα εθνικά κράτη με τους νόμους, τις αρχές, τις ιδιαιτερότητες που διαμορφώθηκαν στην πορεία των αιώνων και να μην δημιουργεί υπερνόμους οι οποίοι ποινικοποιούν ασφυκτικά την ζωή των πολιτών. Οι αποφάσεις να είναι αποτέλεσμα ουσιαστικών εγκρίσεων και όχι έμμεσων και τυπικών, οι οποίες γίνονται με πλήρως συσκοτισμένη την συνείδηση των λαών. Να αναμόρφωσει το κάθε ισχυρό κράτος την διπλωματία του η οποία εξακολουθεί να παραμένει δέσμια σε παλαιότερες εποχές, να μην υπάρχουν εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι. Να εφαρμόζεται πάντα η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών. Και το σπουδαιότερο όλων, οι κυβερνήσεις να εκπροσωπούν τους λαούς τους και όχι στυγνά έξω-ευρωπαϊκά συμφέροντα.

Εδώ, γκρεμίζονται οι άγραφοι νόμοι που αποτελούν πεμπτουσία λαών με ιστορία, που περικλείουν βαθιά ηθικότητα, προς δόξα μιας βαθιά ύπουλης, στυγνής, υποκριτικής, ψυχοκτόνου, φαρισαϊκής τυπολατρίας.

Από μέρα σε μέρα, φαίνεται καθαρά ότι δεν πρέπει να είμαστε αφελείς Ευρωπαίοι Ιδεαλιστές οι όποιοι φτιάχνουν μια εικόνα φανταστική της Ευρώπης και παραδίδουν γυμνό τον εαυτόν τους στην «προστασία» της...

Σκοπός της ιδέας του Ευρωπαϊσμού, είναι να αποκοπή και η κάθε κοινωνία από την πολιτιστική της οντότητα. Ας δούμε για παράδειγμα τον διαγωνισμό για το Ευρωπαϊκό τραγούδι όπου από χρόνο σε χρόνο, χάνεται δραστικά το ιδιαίτερο πολιτιστικό χρώμα της κάθε χώρας και στην θέση τους μπαίνει ένα κοινό, θορυβώδες, άοσμο, άγευστο και ηθικά ισοπεδωτικό Αγγλοσαξονικό ύφος. Και όποιος προσαρμοστεί άριστα σ' αυτό, επιβραβεύεται... Στα πλαίσια της ίδιας λογικής ήταν και η υπόδειξη υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους για να αποκτήσουμε και δεύτερη επίσημη γλώσσα, την Αγγλική! Ενώ σήμερα, προωθείται σύστημα ιδιωτικής ανωτάτης παιδείας στην χώρα μας με υποχρεωτική γλώσσα την Αγγλική!

Η ουσία όμως της Ευρωπαϊκής ιδέας είναι να παρουσιάσει Ενιαία Εξωτερική Πολιτική σύμφωνα με τα συμφέροντα των μελών της και όχι να ενεργεί ως υποχείριο εξωευρωπαϊκών σκοτεινών δυνάμεων. Ας θυμηθούμε την μεροληπτική της πολιτική υπέρ της μιας ή της άλλης ομάδας στην υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας. Ας θυμηθούμε την στάση τους με τα Σκόπια... Δεν είχαν το θάρρος να σταθούν ως υπερήφανοι, γενναίοι και φορείς άρχων και εξουσίας Ευρωπαίοι, αποφεύγοντας την στρατιωτική επέμβαση κατά της Σερβίας, αν και δεν στερούντο στρατηγικών δυνάμεων. Η πολιτική συμπεριφορά της επίσης απέναντι στην Τουρκία, η οποία αυθαδέστατα διεκδικεί ένταξη, χωρίς να σέβεται τις αρχές του διεθνούς δικαίου αλλά και τους εσωτερικούς Ευρωπαϊκούς κανόνες, αποδεικνύει από την μια μεριά την μικρότητα και ασημαντότητα των Ευρωπαίων εκπροσώπων, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την θέληση των λαών τους, από την άλλη, την πλήρη ανασφάλεια που παρέχει ο θεσμός στους ίδιους τους λαούς.

Κι επειδή το μέγιστο κακό έχει ήδη συντελεστεί με την έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας, ήδη ξεκίνησε η πορεία για την διάλυση της.

Σ' αύτη λοιπόν την μέχρι χθες ομιχλώδη και αβέβαιη κατάσταση η οποία σήμερα πήρε επίσημα και το πιστοποιητικό λήξεως της, προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα στηρίξουμε την ασφάλεια της χώρας μας!

Χωρίς περίσκεψη, χωρίς λογική, ή ύποπτα ανεύθυνα, οι κυβερνήσεις της χώρας μας, διέλυσαν ή υποβάθμισαν τις πολεμικές βιομηχανίες, κομματικοποίησαν τον στρατό, καταργούν τάγματα πεζοναυτών, παίζουν με την στρατιωτική θητεία των νέων αδιαφορώντας για τα διάτρητα σύνορα μας, ακόμη και για τις δολιοφθορές που έγιναν μέσα στα στρατιωτικά μας αεροδρόμια.

Πέρα από όλα αυτά, κρύβουν από τον λαό τον σκληρό και ανελέητο πόλεμο της σκληρής επιθετικής διπλωματίας που γίνεται στον περίγυρο, καθώς και της εσωτερικής κατασκοπίας η οποία έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις. Εδώ, κατασκοπεύεται η ίδια μας η ζωή, η ίδια μας η εθνική οντότητα, μέσα στην ίδια μας την χώρα από πλήθος συγκεκαλυμμένων οργανώσεων τις οποίες υπηρετούν πιστά, εξαγορασμένα ιθαγενή πανάθλια συμπλεγματικά ανθρωποειδή.

Μας κρύβουν επίσης τον σκληρό πόλεμο ο όποιος γίνεται στα άδυτα της διεθνούς διπλωματίας η οποία χαράσσει τους δρόμους προς νέες μορφές δουλείας των λαών και ιδιαιτέρως του λαού του Ελληνικού του οποίου φοβούνται την αντιστασιακή δυναμική η οποία στηρίζεται στις ρίζες του πολιτισμού του.

Μας κρύβουν τις τεράστιες πολεμικές προπαρασκευές που γίνονται στον περίγυρο, την επίδοση των γειτόνων μας σε όπλα μαζικής καταστροφής, σε υψηλή πολεμική τεχνολογία. Εκεί ο στρατός, έφτασε με την υψηλή του διπλωματία, με την σκληρή του τακτική, να ελέγχει και αυτήν την κοινωνικά «ευαίσθητη» Ευρώπη!

Σε αντίθεση, ο στρατός μας αυτήν την στιγμή, αναμορφώνεται όχι για να εξυπηρετεί τις εθνικές μας ανάγκες αλλά ως εξάρτημα στην υπηρεσία της παγκοσμίου τάξεως πραγμάτων, ως ταπεινό εξάρτημα της σκοτεινής διαπλοκής και του παιδιού της, του ελεεινού κομματισμού, ο οποίος δεν σεβάστηκε ούτε αυτόν τον ιερό και ζωτικό μας χώρο. Είναι το μεγάλο μας στήριγμα που δεν έπαψαν να διαπομπεύουν και να υπονομεύουν ποικιλοτρόπως πανάθλιοι ξενόδουλοι υπονομευτές.

Το ίδιο συμβαίνει και με την αστυνομία, όπου κι εδώ, ο άγριος κομματισμός έχει στήσει τα πλοκάμια του και προωθεί την αναξιοκρατία. Έτσι, έχουν φτιάξει ένα σώμα ανίκανο να προστατέψει τον φιλήσυχο πολίτη από τον κακοποιό, αλλά ικανότατο εισπρακτικό μηχανισμό που εξουθενώνει τον φτωχό αγρότη και βιοπαλαιστή επειδή δεν μπορεί να περάσει το όχημα του από τα τυπικής ουσίας ΚΤΕΟ.

Κυβερνήσεις που καθαγιάζονται με την σφραγίδα της «δημοκρατίας» μέσα από υπόγειες συναλλαγές και παρεμβάσεις, ελέγχουν και υποτάσσουν την στρατιωτική μας ηγεσία στα υπόγεια σκοτεινά συμφέροντα: Παρεμβαίνουν στις εσωτερικές δομές του στρατού κτυπώντας με άμεσους και έμμεσους τρόπους την αξιοκρατία, καταργούν τους ικανούς και προβαίνουν σε παραγγελίες στρατιωτικού υλικού με τρόπους ανορθόδοξους, σκοτεινούς, τριτοκοσμικούς, υποτιμώντας την κάθε στρατιωτική εμπειρία, αξιοπρέπεια, ως και αυτούς τους κυρτωμένους αχθοφόρους της εθνικής μας οικονομίας.

Πρέπει λοιπόν να αφανιστεί η εθνική συνείδηση, πρέπει να γίνει απόλυτα επαγγελματικό το στράτευμα, πρέπει οι πιλότοι μας να συνηθίσουν να γίνουν εξαρτώμενα των Τούρκων σμηνάρχων διότι πρέπει να λογοδοτούν στο στρατηγείο της Σμύρνης για να πετάξουν πάνω από τα Ελληνικά νησιά!

Πρέπει αυτός ο επαγγελματικός στρατός, να είναι ικανός να στραφεί αύριο και κατά των Ελλήνων, όταν η παγκόσμια κυβέρνηση στην οποία αποφασιστικά μας εντάσσουν, δώσει τις ανάλογες εντολές.

Η νέα τάξη πραγμάτων, εχθρεύεται αφάνταστα τις εθνικές ιδιαιτερότητες με πρώτον σε παγκόσμιο επίπεδο τον Ελληνισμό!

Αφού με επανειλημμένους πολέμους δεν έφθασε στον τελικό της στόχο, θεωρεί ότι φθάνει σήμερα μέσω των υποτελών κυβερνήσεων και των πολιτικών συστημάτων που έχει καταφέρει να εγκαταστήσει σε πολλές χώρες.

Για τον σκοπό αυτό, εισέρχεται παντού. Αναπτύσσει τις ανάλογες σύγχρονες στρατηγικές. Εχθές χώρισε τους λαούς σε Ανατολικό και Δυτικό στρατόπεδο. Σήμερα αφού πρώτα εισχωρήσει στην παιδεία και τον πολιτισμό των λαών, προάγει τα σχέδια της μέσα από την Βαβελοποίηση των συνειδήσεων. Δεν έχει ενδοιασμό να εφαρμόσει την οποιαδήποτε στρατηγική.

Ενδιαφέρεται επιλεκτικά δήθεν για τις μειονότητες και για να «νουθετήσει» τις πλειονότητες τους επιβάλλει τον όλεθρο των βομβαρδισμών. Επιβάλλει στους υποτελείς της υποτακτικούς κυβερνήτες να προωθήσουν τους «πολυπολιτισμούς» μέσα από την ανεξέλεγκτη και ύποπτα κατευθυνόμενη λαθρομετανάστευση η οποία σκοπεύει στην μελλοντική Λιβανοποίηση ή Κοσσοβοποίηση των κοινωνιών. Επιβάλλει την ελευθερία στο διεθνές έγκλημα να κινείται σύμφωνα με τις προθέσεις του. Επιβάλλει την ελεύθερη διακίνηση σε κάθε μορφής, βιολογικό, ηθικό, πολιτικοθρησκευτικό έιτζ να ταξιδεύει ελεύθερα από χώρα σε χώρα. Επιβάλλει μέσω των υποτελών της κυβερνήσεων, μια βαριά χωρίς ανταπόδοση φορολογία η οποία λύγισε τους λαούς. Δολοφονεί μέσω αυτών και εν ψυχρώ, την παραγωγική κοινωνική τάξη η οποία διαχρονικά έχει αποδειχθεί φορέας εθνικής συνειδήσεως και στήριγμα ουσιαστικό της οικονομίας. Δολοφονεί συστηματικά τον αγρότη και την γη του, για να έχει την κοινωνία υποχείριο της. Προωθεί εργασιακές σχέσεις οι όποιες θυμίζουν μεσαίωνα, με σκοπό να εξαφανίσουν τον ελεύθερο χρόνο των πολιτών και να επιβάλλουν έτσι την ζωώδη υποταγή τους στο σύστημα, το οποίο σύστημα, αυτούς τους δουλικά υποταγμένους πολίτες, σαρκαστικά τους αποκαλεί «δημοκράτες»...

Βλέπουμε ότι και στο εσωτερικό της Ενωμένης όπως αποκαλείται Ευρώπης η ανάλογη φορολογία πνίγει τους λαούς και τους καταντά σκλάβους εξασφαλίζοντας τους μια ψεύτικη επιβίωση. Δίνει παροχές σε κοινωνικές ομάδες οι οποίες εκπαιδεύονται να ζουν παρασιτικά και όπου το κόστος πέφτει στις πλάτες των σκληρά εργαζομένων οι οποίοι έχουν λυγίσει από το βάρος της εργασίας και έχουν μετατραπεί σε ανελέητους δούλους της. Η φορολογία αυτή, είχε μιμητές στην χώρα μας οι όποιοι κατάφεραν να ξεπεράσουν τα Ευρωπαϊκά πρότυπα και να δημιουργήσουν ένα παγκόσμιο ρεκόρ μίσους, αυταρχισμού, βάρβαρης εξοντωτικής συμπεριφοράς απέναντι σε κάθε παραγωγική μονάδα, σε κάθε υπερήφανο, αυτοδημιούργητο πολίτη που θέλει να στηρίζεται στις δυνάμεις του και να μην παρασιτεί επιδοτούμενος από τους άλλους. Εδώ, έχουμε απροκάλυπτη προσπάθεια να πνίξουν κάθε στοιχείο παραγωγικό, κάθε πηγή ζωής αυτού του έθνους, εις όφελος των οργανωμένων διεθνών κυκλωμάτων τα οποία καταδυναστεύουν την παγκόσμια οικονομία.

Παραδοσιακά επαγγέλματα τα όποια αποτελούν την ραχοκοκαλιά της κοινωνίας κτυπιόνται αλύπητα, όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία, το μικρό εμπόριο. Κτυπιέται η ίδια μας η βιομηχανία, ενώ ο εργάτης, έχει να ανταγωνιστεί τον τριτοκοσμικό εργάτη ή λαθρομετανάστη και το μεγάλο κόστος ζωής που προήλθε από αυτήν την υπερβολική φορολογία.

Όλη αύτη η εσωτερική κατάντια, δεν μπορεί να βρίσκει άλλοθι στους έξωθεν λόγω Ε.Ε. «εξαναγκασμούς», όπως βλέπουμε με βαθιά μας λύπη να ψιθυρίζουν «οί» του ΠΑΣΟΚ τώρα που αισθάνονται κάπου βολεμένοι και έχουν εξαναγκασθεί να αντιμετωπίζουν με... μυωπία των σκληρή πραγματικότητα!

Διότι συμβαίνει πάντα τα μέρη να συνθέτουν το σύνολο. Και το κάθε μέρος αυτόβουλα αποφασίζει για το ίδιο. Έχει επί πλέον τις δυνατότητες να προβάλει θέσεις και αντιρρήσεις πάνω στις γενικές γραμμές που αποφασίζει το σύνολο, αν η συμπεριφορά του είναι υπεύθυνη, αξιόπιστη, εδράζεται αυτή σε ισχυρές εσωτερικές αξιοκρατικές, παραγωγικές δομές και εκπροσωπείται από άνδρες, όχι από ανδρείκελα..

Αν η χώρα μας, με τις έντονες «σοσιαλιστικές» της ανησυχίες είχε αντισταθεί στον εξοντωτικό φόρο Φ.Π.Α. θα είχε παρακινήσει και ανάλογους μιμητές, με αποτέλεσμα αυτός να μην είχε αυτή την εξοντωτική μορφή. Διότι συμβαίνει, ο κάθε φόρος, άμεσος ή έμμεσος, ο οποίος επιβαρύνει παραγωγή και διακίνηση αγαθών, να καταλήγει στον λαό και να του αρπάζει το εισόδημα. Και η αρπαγή αυτή, δεν μπορεί να εξισορροπηθεί από καμία απολύτως μισθολογική αύξηση, από καμία συνδικαλιστική κινητοποίηση, από καμία εργασιακή συμφωνία, από κανέναν απολύτως αστυνομικό έλεγχο στις τιμές...

Κι αν ήταν βέβαια μόνον ο Φ.Π.Α. ο οποίος να είχε πραγματικά ανταποδοτικό χαρακτήρα, τα πράγματα δεν θα δέχονταν εύκολα σχολιασμούς. Εδώ, το κράτος προαγωγός, μ' έναν τρόπο μαφιόζικο μπαίνει στην οικονομία, αρπάζει άνομα και βάρβαρα από τον κάθε ελεύθερο και αυτοδημιούργητο πολίτη τον ιδρώτα του μέσα από σκληρούς ανελέητους φόρους στις μεταβιβάσεις, μέσα από τις συνάφειες ή πενταετίες, εξαναγκάζοντας τον και αυτόν να μετακυλήσει την αρπαγή στον καταναλωτή. Έτσι, φθάνουμε να κοστίζει μια φιάλη νερού περισσότερο από ένα κιλό γάλα, έτσι, για ένα κιλό σιτάρι που κοστίζει 15 λεπτά από τον αγρότη και παρέχει αλεύρι για μισό κιλό ψωμί, φθάνει στον καταναλωτή 2,8 Ευρώ, έτσι το κόστος ζωής και η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ωθούνται στην στασιμότητα, έτσι οι χώρες που μας ανταγωνίζονται ιδίως τουριστικά είναι ιδιαίτερα ευτυχείς από όλη αυτή την ελληνική κατρακύλα, έτσι δολοφονούνται ωμά θέσεις εργασίας για να στηρίξουμε με το αντίτιμο τους την απασχόληση στο δημόσιο...

Και μετά, θα βγαίνουν «υπουργοί» σε ύφος δημόσιου κατήγορου, να καταγγέλλουν τους επαγγελματίες και τους ταλαίπωρους λαϊκατζήδες για αισχροκέρδεια!

Τι γίνονται όμως όλα αυτά τα χρήματα; Με τον ανάλογο τρόπο γίνεται δυστυχώς και η σπάταλη διαχείρισης. Απολαμβάνει πλούσιες απολαβές μια ανώτατη και ανώτερη ομάδα εξουσίας και υπαλληλίας, χρηματοδοτούνται ημέτερα αεριτζίδικα κυκλώματα και επιχειρήσεις, άχρηστα και επιβλαβή διοικητικά συμβούλια και παρασυμβούλια, κέντρα που προβάλλουν τον «Ευρωπαϊσμό» χωρίς να προσφέρουν αυτά απολύτως κανένα παραγωγικό αντίκρισμα, κέντρα στείρου διεθνισμού που βλέπουν και προβάλλουν το πρόβλημα του τριτοκοσμικού ενώ δεν βγάζουν κιχ για τον δίπλα συμπολίτη ο οποίος με τον αργό ή βίαιο θάνατο του επιδοτεί αυτές τις «ευαισθησίες», κέντρα που διχάζουν και υπονομεύουν την κοινωνική μας συνοχή στο όνομα ψεύτικων δικαιωμάτων, επιδοτείται η γραφειοκρατία η οποία όχι μόνον είναι αντιπαραγωγική αλλά υπονομεύει την κάθε παραγωγικότητα και πρόοδο, επιδοτούνται πανάκριβοι πολυθεσίτες και «ειδικοί σύμβουλοι», επιδοτούνται οι εισαγωγές ανταγωνιστικών μας προϊόντων, επιδοτούνται έργα άλλοτε ουσιώδη και συνηθέστατα επουσιώδη τα οποία όλα καλύπτει η αδιαφάνεια, η προχειρότητα, οι υπερκοστολογήσεις, χρηματοδοτούνται συχνότατα έργα βιτρίνας και προγράμματα που βασικό στόχο έχουν όχι την ουσία αλλά να μην χαθούν οι πιστώσεις, χρηματοδοτείται το σύστημα της υγείας και της παιδείας τα οποία ξαναπληρώνουμε με τις παραϋπηρεσίες τους, χρηματοδοτούνται έρημα... γιαπιά στην μεθόριο της χώρας, χρηματοδοτούνται σάπια έργα, χρηματοδοτείται το βαθύ σκοτάδι... Προ πάντων όμως, πρέπει να σκεφτούμε ότι χρηματοδοτούνται και οι δούλοι υπηρέτες αυτού του συστήματος οι οποίοι σε θέσεις στρατηγικές, τοποθετημένοι ή εκλεγμένοι «δημοκρατικά», εργάζονται για την διαιώνιση του.

Για να ενισχυθεί δε και να διασφαλιστεί καλύτερα αυτή η κατάντια, επιδοτούν τα πολιτικά κόμματα με τεράστια ποσά που αποτελούν πρόκληση ειδικά στο ποσοστό των Ελλήνων οι οποίοι έπεσαν σε φρυκτά χρέη και στα όρια της φτώχειας. Αποτελούν πρόκληση απέναντι σ' αυτούς τους αγρότες οι οποίοι πάνω στην δυστυχία τους, τους έρχονται από την ΔΕΗ παράνομες αναδρομικές χρεώσεις χιλιάδων Ευρώ!

Τα κόμματα αυτά, με τα ποσά αυτά, θα διαμορφώσουν τα κατάλληλα σχολεία που θα προωθήσουν την αρνητική παιδεία και την υποταγή της κοινωνίας στα συμφέροντα τους. Μέσα από αυτά, δεν θα βγουν ποτέ προγραμματιστές με οράματα δημιουργικά για την κοινωνία, αλλά, αδρά επιδοτούμενοι ψευδοδιανοητές οι οποίοι θα προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπήρχε κρυφό σχολειό, ότι ο Αδαμάντιος Κοραής «θεωρούσε ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων», ότι η επανάσταση του 21 ήταν ανύπαρκτη ή άπατη και άλλα ελεεινά και τρισάθλια!

Γιατί, αν αντί για τα κόμματα, δίναμε τα χρήματα στην παιδεία και την ενισχύαμε παράλληλα με πραγματικές αρχές παιδείας, τότε τα κόμματα, θα αντιπροσώπευαν τα συμφέροντα του λαού και όχι ο λαός τα συμφέροντα των κομμάτων.

Μέσα σ' αυτό το πνεύμα, αφού έχουν σκοτώσει και σκοτώνουν με μαθηματική πρόοδο κάθε παραγωγική και δημιουργική ικμάδα, διαμορφώνουν κατάλληλα και το πνεύμα της κοινωνίας.

Έτσι η κοινωνία, αντί να αναπτύξει τις αντιστάσεις της, συμπορεύεται προς την φθορά και τον βέβαιο μαθηματικά αφανισμό της, με μοναδική αμοιβή ένα μικρό μερίδιο από τα προϊόντα της ληστείας.

Τα μέσα που την αποσυντονίζουν, είναι η παιδεία που της παρέχεται μέσα από το δημόσιο μοναδικά στον κόσμο κομματικοποιημένο σύστημα, μέσα από τα δημόσια και ιδιωτικά τηλεοπτικά μέσα, μέσα από το πλήθος των εισαγομένων πολιτικών, φιλοσοφικών, κοινωνικών «κινημάτων», μέσα από μια κατευθυνόμενη μορφή διαστροφικού συνδικαλισμού, μέσα από μεγάλα και ύποπτα πλούσια συγκροτήματα που διαμορφώνουν και ελέγχουν την κοινή γνώμη, μέσα από τον σκληρό και ανελέητο λαϊκισμό των απάτριδων του κομματισμού...

Παναγιώτης Δερματάς