Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ: Η ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Ενάντια στην πλήρη σήψη του αστικού συστήματος, η εργατική τάξη πρέπει να πάρει στα χέρια της όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας

Όλοι αναρωτιούνται αν πρέπει η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ ή όχι. Σε γενικές γραμμές, ισχύουν τα εξής: Σε περίπτωση που παραμείνουμε στο ευρώ, ακολουθώντας την ίδια πολιτική, τότε θα δανειζόμαστε διαρκώς, χωρίς καμία δυνατότητα αποπληρωμής, εφόσον δεν υπάρχουν έσοδα. Η ύφεση θα μεγαλώνει, γιατί, από τη μία, η μείωση μισθών και η ανεργία μειώνουν την κατανάλωση και τη φοροεισπρακτική δυνατότητα του κράτους και, από την άλλη, κανένας επενδυτής δεν τολμά να πλησιάσει σε μια χώρα που παραπαίει και ετοιμάζεται για πτώχευση. Επίσης, θα έχουμε μόνιμη υπανάπτυξη της βιομηχανίας. Η άνοδος των εξαγωγών σκοντάφτει στο κόψιμο των πιστώσεων και τη μειωμένη εισαγωγή πρώτων υλών, εξαιτίας της αφερεγγυότητας του κρατικού μηχανισμού και των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Στην περίπτωση επιστροφής στη δραχμή, τα πράγματα, πάντα ακολουθώντας την ίδια πολιτική, θα είναι εξίσου τραγικά. Θα πτωχεύσουν οι τράπεζες, οι βιομηχανίες χωρίς πρώτες ύλες θα κλείσουν, η ανεργία θα αυξηθεί κατακόρυφα, η αδυναμία αποπληρωμής δανείων θα επεκταθεί σε όλο τον πληθυσμό. Θα αυξηθούν οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων και ο τουρισμός, αλλά χωρίς βιομηχανία η ύφεση θα συνεχίσει να μεγαλώνει.
Και οι δύο αυτές προοπτικές βασίζονται στη συνέχιση της ίδιας αστικής πολιτικής, η οποία προσπαθεί να αναστηλώσει το καπιταλιστικό σύστημα. Ένα σύστημα σάπιο, αδιέξοδο, καταπιεστικό, διεφθαρμένο, που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Μεγάλη μερίδα διανοουμένων και ειδικών στα οικονομικά, από όλα τα πολιτικά ρεύματα, αναγνώρισαν πως η κρίση που διέρχεται η κοινωνία μας είναι μια συστημική κρίση. Δηλαδή, ότι το καπιταλιστικό σύστημα σάπισε και δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει. Η μοναδική εξυγίανση που χρειάζεται είναι το γκρέμισμα του και η αντικατάσταση του.
Λύσεις για να σωθούν οι λαοί από τη φτωχοποίηση που μας σπρώχνουν υπάρχουν. Αυτό που χρειάζεται ο ελληνικός λαός, και κατ' επέκταση και οι ευρωπαϊκοί λαοί, είναι:
-              Απαλλοτρίωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η ίδρυση μιας Κεντρικής Κρατικής Τράπεζας, υπό τον πλήρη έλεγχο των εργαζόμενων. Αυτό είναι αναγκαίο για να ελέγχεται πραγματικά το χρήμα, να μη φεύγει στο εξωτερικό ή στις τσέπες επιτηδείων και να κατευθύνεται σε δημόσιες επενδύσεις, σε βαριά βιομηχανία και βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας, ώστε να απορροφηθεί όλη η ανεργία.
-              Άρνηση οποιουδήποτε χρέους, προς όλους τους τοκογλύφους των ξένων και ντόπιων τραπεζών.
-              Δημιουργία εργοστασιακών επιτροπών με σκοπό τον εργατικό έλεγχο των στρατηγικών τομέων της οικονομίας (διυλιστήρια, χαλυβουργία, βιομηχανία όπλων, κ.λπ.), των μεταφορών (αεροπορικές εταιρείες, τρένα, πλοία κ.λπ.) και όλων των επιχειρήσεων πρώτων υλών.
-              Πλήρης δημοσιοποίηση όλων των οικονομικών στοιχείων των μεγάλων επιχειρήσεων, για να αποκαλυφθεί η τεράστια σπατάλη του εθνικού εισοδήματος από τους καπιταλιστές.
-              Πιστώσεις σε όλους τους μικρούς επιχειρηματίες και αγρότες, με πραγματικά χαμηλό επιτόκιο, για να κινηθεί η βιοτεχνία και η αγροτική παραγωγή, χωρίς να πνίγονται στα χρέη.
-              Επίσης, αναγκαίος είναι ο πλήρης έλεγχος των τιμών, με διατίμηση όλων των βασικών ειδών διατροφής.
-              Τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών, για να μη μειώνεται η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων όταν αυξάνουν οι τιμές των τροφίμων.
-              Κινητή κλίμακα ωρών εργασίας. Δηλαδή, μοίρασμα της εργασίας στα δημόσια έργα εξίσου σε όλους τους ανέργους, για να μην υπάρχει ούτε ένας άνεργος.
Έτσι μόνον μπορεί να λυθεί το πρόβλημα μας, το πρόβλημα της φτώχειας όλων των λαών. Μόνο όταν πάρει στα χέρια της η εργατική τάξη τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας και καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και την άνιση κατανομή του πλούτου.

Χρήστος Χατζής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου