Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

ΜΕΤΩΠΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Εργάτες, υπάλληλοι, μικρομεσαίοι, αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι, νεολαία: Να συντονίσουμε τώρα τις αντιδράσεις μας, πάνω σε ορισμένα βασικά και αποδεκτά από όλους αιτήματα, και να ανατρέψουμε τη χούντα του Μνημονίου!



Ταξιτζήδες και οδηγοί λεωφορείων έφτασαν να απεργούν την ίδια μέρα, κάτι που κάποτε φάνταζε αδιανόητο. Αυτό που έγινε αυθόρμητα, να γίνει συνειδητά παντού. Όλοι ενωμένοι ενάντια στον κοινό εχθρό.

Τους τελευταίους μήνες, η βάρβαρη κυβερνητική πολιτική έχει οδηγήσει στο δρόμο του αγώνα διάφορες κοινωνικές ομάδες: ελεύθεροι επαγγελματίες, όπως ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες, φαρμακοποιοί, δικηγόροι κ.λπ., παλεύουν ενάντια στην εξαφάνιση τους. Εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα παλεύουν ενάντια σε μειώσεις μισθών και απολύσεις, φοιτητές και μαθητές παλεύουν ενάντια στην κατάργηση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Άνεργοι φτιάχνουν επιτροπές και διεκδικούν επιδόματα και δουλειές.
Η αγριότητα των μέτρων έχει ανατρέψει νοοτροπίες συντηρητισμού και «νομιμοφροσύνης» και έχει οδηγήσει σε πρωτοφανείς μορφές αγώνα, αντίστασης και ανυπακοής: Δημόσιοι υπάλληλοι καταλαμβάνουν τα ίδια τα υπουργεία όπου δουλεύουν ή συμπαρίστανται ενεργά και ανοιχτά σε άλλους καταληψίες. Εφοριακοί συντάσσουν και διακινούν δηλώσεις μη πληρωμής των κεφαλικών φόρων. Το συνδικάτο των ταξί καλεί επίσημα τα μέλη του να μην πληρώνουν τα χαράτσια. Υπάλληλοι της ΔΕΗ δηλώνουν ότι θα εμποδίσουν έμπρακτα την επιβολή του νέου φόρου στα ακίνητα. Ένα ευρύτερο κίνημα κατά της πληρωμής άδικων εισφορών συσπειρώνει ανθρώπους διαφόρων κατηγοριών.
Τέλος, έχει αρχίσει και κάνει την εμφάνιση του ένας συντονισμός δράσης ανάμεσα σε στρώματα που μέχρι τώρα δεν είχαν καμία επαφή μεταξύ τους, όπως π.χ. ανάμεσα στους ιδιοκτήτες ταξί και τους οδηγούς των μέσων μαζικής μεταφοράς.
Είναι λοιπόν φανερό πια ότι υπάρχουν τόσο οι προϋποθέσεις όσο και η αναγκαιότητα για τη δημιουργία ενός ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, όπου θα οργανώνεται η συντονισμένη δράση όλων όσων αντιστέκονται, πάνω στη βάση των κοινών τους συμφερόντων.
Το Μέτωπο αυτό δεν πρέπει να μένει στο επίπεδο των διακηρύξεων, αλλά πρέπει να παίρνει πρακτικά μέτρα παρεμπόδισης της κυβερνητικής επίθεσης. Για παράδειγμα, πρέπει να υλοποιήσει στην πράξη την άρνηση πληρωμής των χαρατσιών: Οι ηγεσίες των συνδικάτων πρέπει πρώτες οι ίδιες να μην πληρώνουν και να παροτρύνουν τα μέλη τους να κάνουν το ίδιο. Οι εφοριακοί να δέχονται την άρνηση αυτή ως έγκυρη, να μην εκδίδουν τα αντίστοιχα εκκαθαριστικά και να μην κινούν διαδικασία αναγκαστικής είσπραξης. Οι σύλλογοι δικηγόρων και λογιστών να προσφέρουν δωρεών υπηρεσίες στον τομέα αυτό. Οι υπάλληλοι της ΔΕΗ να αρνούνται την ενσωμάτωση του φόρου ακινήτων στους λογαριασμούς και τη διακοπή του ρεύματος. Οι ένοικοι κάθε πολυκατοικίας να εμποδίζουν όλοι μαζί τη διακοπή του ρεύματος. Να δημιουργούνται ομάδες άτυπης επανασύνδεσης του ρεύματος, όπως αυτή που εμφανίσθηκε πρόσφατα στη Βέροια.
Παράλληλα, θα πρέπει να οργανώνονται κοινές απεργίες, διαδηλώσεις και καταλήψεις, με γενικό σημείο αναφοράς το Σύνταγμα, που πλέον έχει καθιερωθεί ως ο χώρος διαμαρτυρίας όλων όσων αντιστέκονται στο Μνημόνιο χωρίς κομματικά καπελώματα.
Το Μέτωπο αυτό δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με τη φιλολογία περί «μετώπου» στην οποία επιδίδονται τα διάφορα κόμματα της «αριστεράς», έχοντας μοναδικό σκοπό να καπελώσουν τα ζωντανά κινήματα και να μαζέψουν ψήφους. Άλλωστε, εξ ορισμού, η έννοια «αριστερό μέτωπο», που κάποιοι από αυτούς χρησιμοποιούν, σημαίνει συνεργασία όλων αυτών των νεκρών κομματικών ηγεσιών, που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στον ελληνικό λαό.
Αντίθετα, δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά ένα Μέτωπο όλων των ζωντανών κοινωνικών δυνάμεων, που αυθόρμητα παλεύουν και αντιστέκονται με έμπρακτο τρόπο. Και η πράξη έχει αποδείξει ότι ζωντανές δυνάμεις δεν είναι αναγκαστικά αυτές που φέρουν «αριστερή» ταμπέλα. Αντίθετα, είναι πλέον γνωστό ότι τα λεγόμενα «αριστερά» συνδικάτα είναι νεκρά και αναποτελεσματικά. Το Κοινωνικό Μέτωπο αυτό είναι η μεγαλύτερη εγγύηση όχι μόνο για να ρίξουμε την κυβέρνηση των δημίων αλλά για να υποχρεώσουμε την όποια κυβέρνηση να πάρει πίσω όλα αυτά τα μέτρα, που έχουν πλέον σφίξει σαν βρόγχος το λαιμό του ελληνικού λαού και τον οδηγούν στο θάνατο.
Βασίλης Παπανικολάου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου