Το «παράδοξο» της σημερινής Ελλάδας

Ενώ ο ελληνικός λαός εξαθλιώνεται όλο και περισσότερο και οδηγείτε μαζικά στην ανεργία, συνεχίζεται αμείωτη η εισροή λαθρομεταναστών

Το πλημμύρισμα της Ελλάδας με λαθρομετανάστες συνεχίζεται ακάθεκτο,
παρά την οικονομική κατάρρευση.
Οι μεγαλοκαπιταλιστές θέλουν να τους κρατήσουν εδώ πάση θυσία.
Και τους θέλουν όλους.
Ακόμα και τους εγκληματίες...

Την παγκόσμια πρωτοτυπία διεκδικεί η χώρα μας όσον αφορά το μεταναστευτικό. Σίγουρα, δεν υπάρχει άλλη χώρα που ενώ η οικονομία της καταρρέει και η ανεργία έχει γίνει εφιάλτης για κάθε οικογένεια, αντί το κράτος να παίρνει μέτρα εναντίον της λαθρομετανάστευσης, αντίθετα να ανοίγει διάπλατα τα σύνορα, για να δεχτεί εντελώς αδιάκριτα οποιονδήποτε Ασιάτη ή Αφρικανό λαθρομετανάστη. Και επειδή σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να μας πείσουν για τις ανθρωπιστικές προθέσεις τους, καιρός είναι να δώσουμε μια ταξική εξήγηση σε αυτό το «παράδοξο».

Εναντίον των Ελλήνων εργαζομένων έχει ξεσπάσει ένας ανελέητος και λυσσασμένος πόλεμος. Η ελληνική αστική τάξη, εφοπλιστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες, με έπαρση ανακοίνωσαν πριν από χρόνια στην εφημερίδα-όργανό τους, το «Βήμα», ότι ως το 2015 οι μετανάστες στη χώρα μας θα έχουν φτάσει τα 3,5 εκατομμύρια. Αυτοί λοιπόν είναι οι εμπνευστές του παρανοϊκού αυτού σχεδίου. Σε κάθε πόλεμο, όμως, δεν φτάνει μόνο το σχέδιο, χρειάζεται και ένας στρατός να το υλοποιήσει. Στην πρώτη γραμμή αυτού του στρατού, είναι όλοι οι πολιτικοί του συστήματος, εντελώς αναλώσιμοι, χωρίς καμία βούληση, καμία ηθική και πνευματική ικανότητα, αρμόδιοι μόνο για να ψηφίζουν νομοσχέδια κατ' εντολή των εργοδοτών τους. Ακολουθούν οι δημοσιογράφοι και διάφοροι τυχάρπαστοι διανοούμενοι, που η δουλειά τους είναι να αποπροσανατολίζουν τον ελληνικό λαό, να σπέρνουν την απογοήτευση και την ηττοπάθεια. Και τέλος έρχονται οι ξεπουλημένοι γραφειοκράτες, που ο ρόλος τους είναι να αφοπλίσουν τους Έλληνες εργαζόμενους, να σαμποτάρουν και να υποσκάπτουν κάθε προσπάθεια μας να οργανωθούμε και να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας.

Το βασικό στοιχείο που κρίνει την έκβαση κάθε πολέμου είναι ποια πλευρά διαθέτει εφεδρείες. Η ελληνική αστική τάξη έχει ήδη φέρει και εγκαταστήσει εδώ τον εφεδρικό στρατό της. Γι' αυτό αφήνει ανοιχτά τα σύνορα, γι' αυτό δεν παίρνει κανένα μέτρο ενάντια στη λαθρομετανάστευση, γι' αυτό ψηφίζει νόμους που ευνοούν το φαινόμενο παρά το ελέγχουν. Γιατί ακόμα και κοινωνική εξέγερση να γίνει, όλοι αυτοί οι εξαθλιωμένοι μετανάστες θα είναι πρόθυμοι να δουλέψουν με οποιεσδήποτε συνθήκες.

Τους έχουν χρησιμοποιήσει ήδη σε απεργοσπαστικούς μηχανισμούς (απεργία ΠΟΕ-ΟΤΑ). Αφήνουν εντελώς ανεξέλεγκτο το παραεμπόριο, επιτρέποντας τζίρους δισ. ευρώ, ενώ από την άλλη τσακίζουν κάθε είδους μικροεπιχειρηματική δραστηριότητα. Ψηφίζουν «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο που ποινικοποιεί ακόμα και τη φραστική επίθεση σε μετανάστες με χρηματικό πρόστιμο από 3.000 ευρώ και ποινή κάθειρξης από 6 μήνες και πάνω. Και το τελευταίο τους κατόρθωμα: το ανεκδιήγητο νομοσχέδιο που κατατέθηκε πρόσφατα, με τίτλο «για τη δίκαιη δίκη και την εύλογη διάρκεια αυτής», που στο άρθρο 23 εισάγει σκανδαλωδώς ευνοϊκές διατάξεις για τους αλλοδαπούς, σε σημείο που μετατρέπονται σε πολίτες χωρίς υποχρεώσεις παρά μόνο με δικαιώματα. Μετατρέπει το δουλεμπόριο σε πλημμέλημα, μειώνοντας την ποινή κάθειρξης από 10 χρόνια σε 2 και το χρηματικό πρόστιμο από 20.000 ευρώ σε 5.000. Ενώ κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη διαδικασία απέλασης λαθρομεταναστών εγκληματιών. Δεν πρέπει μόνο να έχουν καταδικαστεί σε κάθειρξη, αλλά για να απελαθούν από τη χώρα πρέπει να εξετάζονται οι συνθήκες τέλεσης της πράξης, η γενικότερη συμπεριφορά, ακόμα και ο επαγγελματικός προσανατολισμός!!!

Η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση τους μόνους που ευνοεί είναι τους Έλληνες καπιταλιστές, καθώς και όλο αυτό το παράνομο κύκλωμα δουλεμπόρων και πάσης φύσεως εγκληματικών στοιχείων (λαθρέμπορων, σωματέμπορων κ.λπ.), που χρησιμοποιούν τους λαθρομετανάστες για να θησαυρίζουν.

Άμεσο κλείσιμο των συνόρων! Απέλαση όλων των λαθρομεταναστών, εκτός των πολιτικά διωκόμενων! Τα αιτήματα αυτά είναι απαραίτητα για την επιβίωση της ελληνικής εργατικής τάξης.

Μαρία Καράβολα