Η Αντίστροφη Μέτρηση Ξεκίνησε: Χρεοκοπία – Εξέγερση – Πτώση της Χούντας του Μνημονίου

Εργαζόμενοι και άνεργοι, μικρομεσαίοι, νεολαία και κάθε είδους κινήματα αντίστασης, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και το Μνημόνιο

Το Σύνταγμα έδειξε ότι τεράστια κομμάτια του λαού είναι έτοιμα να
κινητοποιηθούν.
Οι προϋποθέσεις για ένα Μέτωπο Σωτηρίας του ελληνικού λαού υπάρχουν

Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού δέχεται πρωτοφανή επίθεση από τους Έλληνες και ξένους τοκογλύφους, καθώς και από τους μεγαλοεργοδότες και μεγαλοκεφαλαιούχους, που θέλουν μέσα σε μια νύχτα να μας μεταλλάξουν σε εξαθλιωμένους, πάμφθηνους και πειθήνιους δούλους.

Οι αρρωστημένοι εγκέφαλοι που σχεδίασαν την πολιτική αυτή υπολόγισαν κάπως έτσι για τον ελληνικό λαό: ή θα δεχτεί μια μίζερη και αφόρητη ζωή, χειρότερη από αυτή που ζούσαν οι πρόγονοι μας στις φτωχές αγροτικές κοινότητες του 19ου αιώνα, ή θα αναζητήσει το δρόμο της μετανάστευσης. Οπότε μετά θα είναι ορθάνοιχτος ο δρόμος για την αλλαγή του πληθυσμού της χώρας μέσω της μαζικής εγκατάστασης Αφροασιατών.

Όμως, υπολόγισαν λάθος! Ο λαός μας δεν είναι δυνατόν από τη μια μέρα στην άλλη να γυρίσει στα σπήλαια, ούτε έχει δρόμο διαφυγής στο εξωτερικό, αφού κι εκεί η καπιταλιστική κρίση έχει μειώσει δραματικά τις θέσεις εργασίας.

Αναπόφευκτα λοιπόν, δεν μένει άλλη οδός εκτός από αυτή της αντίστασης. Μιας αντίστασης καθολικής και λυσσαλέας, που θα συσπειρώνει όσο το δυνατόν περισσότερα κοινωνικά στρώματα και όσο το δυνατόν περισσότερες συλλογικότητες.

Αλλά για να μη μιλάμε στη σφαίρα της θεωρίας, ας δούμε τα πράγματα συγκεκριμένα: Κατά τη διάρκεια των δύο ετών του μνημονίου, εκατομμύρια Έλληνες έχουν βγει στους δρόμους. Το πλατύ, αυθόρμητο και ανεξάρτητο κίνημα του Συντάγματος έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του. Άνθρωποι που ποτέ τους δεν συζητούσαν πολιτικά, έχουν προβληματιστεί και ενεργοποιηθεί. Έχουν δημιουργηθεί πάρα πολλές νέες συλλογικότητες, όπως για την άρνηση πληρωμής χαρατσιών, για την προσπάθεια δημιουργίας νέων πολιτικών φορέων, επιτροπές ανέργων, τοπικές συνελεύσεις κ.λπ. Σωματεία νεκρά ή ελεγχόμενα από τους γραφειοκράτες ζωντάνεψαν κάτω από την πίεση της βάσης. Δημόσιοι και δημοτικοί υπάλληλοι, συμβασιούχοι, ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, φαρμακοποιοί βγήκαν για πρώτη φορά στο πεζοδρόμιο και πάλεψαν. Βιομηχανικοί εργάτες, όπως οι χαλυβουργοί, έχουν πάρει τη σκυτάλη σε έναν πεισματικό αγώνα. Εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης έχουν προχωρήσει σε απεργίες, καταλήψεις και δικές τους εκπομπές, τις πρώτες στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης που λένε την αλήθεια, όπως οι απεργοί του Αλτερ.

Όλες αυτές οι ζωντανές δυνάμεις, που ήδη έχουν μια πείρα δύο τουλάχιστον ετών σκληρών αγώνων, μπορούν να συγκλίνουν πάνω σε ορισμένους κοινούς άξονες και να ηγηθούν ενός ακόμα πλατύτερου κινήματος, που θα τραβήξει μαζί του την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Οι άξονες αυτοί πρέπει να είναι οι εξής:

1) Κατάργηση όλων των μέχρι τώρα Μνημονίων και όλων των αντεργατικών νόμων.

2) Άρνηση πληρωμής του «χρέους», τόσο του «παλιού» όσο και των δανείων που πάρθηκαν για την εξόφληση του.

3) Παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, υπό τον έλεγχο και για τις ανάγκες του εργαζόμενου λαού.

Τα μέσα διεκδίκησης πρέπει να είναι τα εξής:

1)Μαζικές διαδηλώσεις στο Σύνταγμα και περικύκλωση της Βουλής.

2) Απεργίες σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ενάντια στην πολιτική αυτή.

3) Κατάληψη υπουργείων και δημοσίων κτιρίων.

4) Απεργιακές φρουρές και ομάδες περιφρούρησης διαδηλώσεων.

5) Δημιουργία μέσου μαζικής ενημέρωσης απ' όπου να ακούγεται η φωνή των αγωνιζόμενων.

6) Μαζική άρνηση πληρωμής όλων των χαρατσιών.

Και προσοχή: Το μέτωπο αυτό πρέπει να μείνει τελείως ανεξάρτητο από κάθε προσπάθεια καπελώματος των ηγεσιών της λεγόμενης «αριστεράς» και κυρίως του ΚΚΕ, του ΣΥΝ και της ΔΗΜΑΡ, γιατί οι ηγεσίες αυτές αποτελούν γρανάζια του συστήματος.

Αν καταφέρουμε και φτιάξουμε αυτό το Μέτωπο Σωτηρίας του Ελληνικού Λαού, να είμαστε σίγουροι ότι τους δυνάστες μας θα μπορέσουμε να τους τσακίσουμε. Γιατί στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο αδύναμοι από μας: είναι τόσο απαξιωμένοι και απομονωμένοι, που έχουν χάσει πια όλα τους τα κοινωνικά στηρίγματα. Αρκεί ο λαός να πιστέψει στον εαυτό του και να τους ανατρέψει.

Βασίλης  Παπανικολάου