Αυτός ο χειμώνας θα είναι ο πιο δύσκολος που έχει περάσει ο λαός μας από την κατοχή. Την νέα κατοχή που μας επιβάλλουν οι μεγαλοκαπιταλιστές, τα συνασπισμένα κόμματα τους και η δότη κυβέρνηση τους, θα την σταματήσουμε μόνο με την πάλη μας. Μην τους φοβάστε! Είναι γίγαντες με πήλινα πόδια!
Η τρομοκρατία συνεχίζεται. Κάτω από την συνεχή απειλή της εξόδου από το ευρώ και της χρεοκοπίας, που χρησιμοποιούν οι μεγαλοαστοί δυνάστες μας, θέλουν να μας πάρουν τα πάντα και να μας οδηγήσουν σε βιοτικό επίπεδο Κίνας. Το σχιζοφρενικό σχέδιο τους είναι να μας καταντήσουν φθηνούς δούλους, που θα ζούμε μόνο και μόνο για να τους υπηρετούμε και να τους παράγουμε αμύθητα πλούτη.
Η Τρικομματική χούντα Παπαδήμου λέει ψέματα στον ελληνικό λαό πάνω σε όλους τους τομείς. Ούτε προσωρινή κυβέρνηση είναι, ούτε να διαπραγματευτεί τίποτα σκοπεύει, ούτε να σώσει την χώρα από τίποτα θέλει. Μοναδικός της σκοπός είναι να μας γυρίσει εκατό χρόνια πίσω, να μας ληστέψει μέσω των χαρατσιών και να ρίξει όσο γίνεται πιο χαμηλά τους μισθούς και τις συντάξεις μας. Το βασικό της χαρακτηριστικό είναι ότι σε αυτήν κυβερνούν άμεσα, χωρίς τη διαμεσολάβηση αχυρανθρώπων οι ίδιοι οι τραπεζίτες (Παπαδήμος), τα ίδια τα οικονομικά στελέχη των μεγαλοαστών (Γιαννίτσης), οι ίδιοι οι βαρόνοι του τύπου (Καψής) και μαζί τους τα πιο λυσσασμένα σκυλιά του καπιταλισμού (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου κ.λπ.).
Το βασικό τους επιχείρημα είναι ότι «πρέπει να θυσιάσουμε τα πάντα για να παραμείνουμε στο ευρώ». Αυτό όμως είναι τελείως παραπλανητικό. Στην πραγματικότητα, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι πλέον αναπόφευκτη. Με την εγκληματική πολιτική της αποβιομηχάνισης, της λιτότητας και της συνακόλουθης ύφεσης, έχει γίνει αδύνατο για τη χώρα να παραμείνει στο ίδιο νόμισμα με χώρες υψηλής παραγωγής. Επιπλέον, το ευρώ αυτό καθεαυτό ως νόμισμα 17 ανόμοιων οικονομιών και 17 χωριστών κρατών, οδεύει με γρήγορους ρυθμούς προς το τέλος του. Το ευρώ ήταν από τη δημιουργία του ένα θνησιγενές νόμισμα, όπως μόνο εμείς είχαμε προβλέψει εδώ και πολλά χρόνια. Εν πάση περιπτώσει, το πιο σίγουρο είναι ότι, όσες θυσίες κι αν κάνουμε, αυτές δεν θα ωφελήσουν σε τίποτα την παραμονή της χώρας στο ευρώ, για τον απλούστατο λόγο ότι όλες οι θυσίες μας καταλήγουν απευθείας στις τσέπες των τραπεζιτών.
Όσο για την περίφημη απειλή «χρεοκοπίας», θα πρέπει να επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά ότι είναι χίλιες φορές προτιμότερο να κηρύξει η Ελλάδα από μόνη της στάση πληρωμών, παρά να υφίσταται ο λαός μια συνεχή αφαίμαξη, που υποθηκεύει το μέλλον του για ολόκληρες γενιές, καταδικάζοντας τον σε αφόρητη δυστυχία, για να καταλήξει στο τέλος σε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία με χειρότερες συνέπειες. Τη στιγμή μάλιστα που όλη αυτή η αφαίμαξη πηγαίνει στους τοκογλυφικούς τόκους των ελληνικών και ξένων τραπεζών. Αρκεί να πούμε ότι από το 2008 μέχρι σήμερα το ελληνικό κράτος έχει χορηγήσει στις ελληνικές τράπεζες ρευστό και εγγυήσεις 115 δισεκατομμυρίων ευρώ, ποσό που ισούται με το 1/3 περίπου του δημόσιου χρέους.
Παρόλα αυτά, όσο κι αν μας τρομοκρατούν, σημασία έχει ότι η τρικομματική χούντα Παπαδήμου είναι πολύ πιο αδύναμη απ’ ότι μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά. Τυπικά απαρτίζεται από τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μαζί με το ΛΑΟΣ, που όλοι μαζί στις τελευταίες εκλογές είχαν συγκεντρώσει γύρω στο 80% των ψήφων. Όμως η πραγματική πολιτική κατάσταση σήμερα είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με δύο χρόνια πριν που έγιναν οι εκλογές. Σήμερα η πραγματική δύναμη των κομμάτων αυτών δεν είναι ούτε η μισή. Στη συνείδηση του λαού είναι ιδιαίτερα απαξιωμένα, μαζί με ολόκληρο το κοινοβουλευτικό σύστημα.
Γι' αυτό και βλέπουμε ότι δυσκολεύονται να ανακόψουν την κοινωνική δυσαρέσκεια, η οποία εκφράζεται με διάφορους τρόπους. Μέχρι στιγμής, στο σύντομο βίο της κυβέρνησης αυτής, το βασικότερο μέτωπο κοινωνικής αντίστασης είναι το χαράτσι της ΔΕΗ. Παρά τη δρακόντεια απειλή διακοπής του ρεύματος, μεγάλο ποσοστό πολιτών αντιστέκεται σθεναρά. Παντού ξεφυτρώνουν αυθόρμητα επιτροπές ενάντια στο χαράτσι, γίνονται καταλήψεις στα γραφεία της ΔΕΗ, δημιουργούνται εθελοντικές ομάδες που επανασυνδέουν το ρεύμα και δεκάδες δήμαρχοι εξαναγκάζονται να ακολουθήσουν το πλατύ αυτό λαϊκό κίνημα. Ένα κίνημα που εμπεριέχει τα επαναστατικά στοιχεία της ανυπακοής στους καπιταλιστικούς νόμους, της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης και της δυναμικής παρέμβασης. Μέχρι και κάποιοι δικαστές έχουν υποχρεωθεί να διατάξουν (έστω και προσωρινά) την απαγόρευση διακοπής του ρεύματος. Επίσης, ισχυρό πλήγμα στο χαράτσι αποτελεί και η επίσημη τοποθέτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι απαγορεύεται η διακοπή του ρεύματος για την είσπραξη οποιασδήποτε εισφοράς. Κάτω από τη διογκούμενη αυτή πίεση, η κυβέρνηση έχει αρχίσει τους πρώτους ελιγμούς, αναστέλλοντας για περισσότερο χρόνο τις διακοπές ρεύματος και υποσχόμενη εξαίρεση ολιγάριθμων κοινωνικών ομάδων.
Παράλληλα, τα πιο οργανωμένα τμήματα της εργατικής τάξης έχουν αρχίσει να δείχνουν σοβαρή διάθεση αντίστασης στα αντεργατικά μέτρα κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοτών, με την απεργία της «Χαλυβουργίας Ελλάδος» να αποτελεί ορόσημο προς την κατεύθυνση αυτή. Οι 400 εργάτες της χαλυβουργικής αυτής βιομηχανίας του μεγαλοκαπιταλιστή Μάνεση, με την ηρωική τους απεργία άνω των 30 ημερών, έρχονται να υπενθυμίσουν ότι το βασικό επαναστατικό υποκείμενο της εποχής μας παραμένει η βιομηχανική εργατική τάξη. Η απεργία τους σηματοδοτεί την άρνηση του εξειδικευμένου και συγκεντρωμένου προλεταριάτου των ελληνικών εργοστασίων να απεμπολήσει τις κατακτήσεις του. Αποδεικνύει ότι το βασικό δεν είναι να ψηφιστεί ένας νόμος στη βουλή αλλά να εφαρμοστεί στην πράξη, εκεί όπου η ταξική πάλη μπορεί να τον ακυρώσει. Και προμηνύει ότι ενδεχόμενη απόπειρα εφαρμογής παρόμοιων μέτρων στα υπόλοιπα μεγάλα εργοστάσια, δεν θα περάσει αμαχητί.
Τέλος η πρωτοφανής αλληλεγγύη που επιδεικνύουν στην απεργία των χαλυβουργών δεκάδες άλλοι κλάδοι εργαζόμενων, μαθητές, φοιτητές και απλός λαός, δείχνει ότι υποσυνείδητα ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται την τεράστια σημασία της απεργίας αυτής και τον ιστορικό ρόλο του βιομηχανικού προλεταριάτου.
Στην Ευρώπη, το κυρίαρχο στοιχείο είναι ότι το ευρώ οδεύει σταθερά για διάλυση. Τα αντικρουόμενα συμφέροντα μεταξύ των διαφορετικών αστικών τάξεων, ακόμα και μεταξύ γαλλικής και γερμανικής, ο κυρίαρχος ρόλος των τραπεζιτών, η τάση να πετσοκόψουν τα εργατικά δικαιώματα και τις κοινωνικές κατακτήσεις και η άρνηση τους να χρηματοδοτήσουν την παραγωγική ανάπτυξη των χωρών, οδηγούν σε αναπόφευκτη διάλυση, ύφεση και διόγκωση της κρίσης. Αυτό που αποδεικνύεται σε τελευταία ανάλυση, πέρα από το θνησιγενές του καπιταλιστικού πειράματος του «ευρώ», είναι η καταστροφική ροπή των ευρωπαϊκών καπιταλισμών προς το ασιατικό μοντέλο της πάμφθηνης ανθρώπινης εργασίας. Οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές ασιατοποιούν την Ευρώπη.
Η εξέλιξη αυτή αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο την ελληνική άρχουσα τάξη, για δύο βασικούς λόγους: Πρώτον, γιατί μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση καταρρέει και το μόνιμο πολιτικό άλλοθι, ότι όλα πηγάζουν από αυτήν και υπάρχουν υπέρ αυτής. Και δεύτερον, γιατί δεν έχει πλέον να περιμένει από εκεί καμία οικονομική βοήθεια.
Είναι λοιπόν ολοφάνερο πως βρισκόμαστε μπροστά σε κατακλυσμιαίες πολιτικές εξελίξεις, που θα καθορίσουν το μέλλον για πολλά χρόνια. Ο χειμώνας που μπαίνει, μπορεί να είναι σκληρός για τον εργαζόμενο λαό μας, αλλά συγχρόνως θα φέρει τεράστιες ανατροπές, θα γίνει η απαρχή για έναν ιστορικό ξεσηκωμό.
Γίνεται πια όλο και πιο φανερό ότι με την υποταγή δεν πρόκειται να κερδίσουμε τίποτα. Όσο περισσότερες θυσίες κάνουμε, τόσο πιο αδύναμοι και υποταγμένοι γινόμαστε. Πρέπει λοιπόν να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι. Δεν αντέχουμε άλλες θυσίες! Ας βάλουν το χέρι στην τσέπη οι Έλληνες Κροίσοι, που έχουν 600 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελβετία.
Το βασικό για μας δεν είναι αν θα βρισκόμαστε εντός ή εκτός του ευρώ, αλλά το αν θα λέμε «ΟΧΙ» στην καταλήστευση και στην υποδούλωση μας. Δεν υπάρχει ξερή «οικονομία». Πίσω απ' όλα κρύβονται οι ταξικοί συσχετισμοί μεταξύ των μεγαλοαστών και του εργαζόμενου λαού. Όσο περισσότερα διεκδικούμε, τόσο περισσότερα θα έχουμε.
Οι δυνάστες μας είναι κοινοί εγκληματίες, που πρέπει να τους κόψουμε τα πόδια. Είναι συμμορίες αδίστακτων ληστών που πρέπει να τους χτυπήσουμε εξίσου αλύπητα.
Να συνεχίσουμε λοιπόν τον αγώνα μας. Καμιά ανοχή στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Καμιά αναμονή για μια ουρανοκατέβατη σωτηρία. Καμιά εμπιστοσύνη στα κόμματα της βουλής. Ο λαός μας μπορεί να νικήσει και θα νικήσει.
Εφ. Σοσιαλιστική Προοπτική
Αθήνα, 7.12.2011
Η Συντακική Επιτροπή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου