Η Διαμαντοπούλου: η ύαινα του καπιταλισμού!

H Βασικός κοινωνικός σκοπός της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης, είναι η αλλαγή της Ελλάδας, μέχρι του σημείου που θα μεταβάλλει τον ελληνικό λαό, σε μειοψηφία του πληθυσμού της.

Σαν μέσο αυτού του σκοπού προγραμματίστηκε η εισαγωγή τεραστίων πρωτόγονων μαζών με ανύπαρκτη πολιτική συνείδηση και ταξική σκέψη ώστε η Ελλάδα από ευρωπαϊκή χώρα να μεταβληθεί σε πρωτόγονη και βάρβαρη ασιατική μουσουλμανική χώρα.

Το σχέδιο όμως αυτό απέτυχε και την αποτυχία του την αναγνώρισαν οι ίδιοι οι μεγαλοαστοί δια της "Καθημερινής" τους, όταν δημόσια ομολόγησαν ότι ο ελληνικός λαός δεν δέχεται άλλους ξένους.

Οπότε η μεγαλοαστική τάξη από το πρώτο στάδιο του σχεδίου της πέρασε στο δεύτερο εφεδρικό της στάδιο, ρίχνοντας όλο της το βάρος στην απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα από ξένους.

Αυτή είναι η νέα οχυρή θέση των μεγαλοαστών, που απορρέει από την τεράστια πληθωρική υπεργεννητικότητα των ξένων, έναντι της υπογεννητικότητας του ελληνικού πληθυσμού. Πράγμα που με αριθμητική ακρίβεια σημαίνει, ότι σε μερικά χρόνια, η πλειοψηφία του πληθυσμού της Ελλάδας θα είναι οι πρωτόγονοι Ασιάτες μουσουλμάνοι.

Γι' αυτό ο ελληνικός λαός, εδώ θα δώσει την αποφασιστική του μάχη, αρνούμενος την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στους απόγονους των πολιτικά ασυνείδητων και πρωτόγονων μουσουλμάνων Ασιατών, τους κατ' εικόνα και ομοίωση τους.

Ο εχθρός ήδη άρχισε τη μαζική ψυχολογική ενθάρρυνση των δυνάμεων του. Και το σπουδαιότερο, επέλεξε τον επικεφαλής αυτής της μάχης του. Είναι ότι το αντιδραστικότερο και επικινδυνέστερο στέλεχος του ελληνικού καπιταλισμού, και άτομο δοκιμασμένο και αδίστακτο για οποιαδήποτε πολιτικοκοινωνική εγκληματική πράξη. Είναι το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ κυρία Διαμαντοπούλου. Η ύαινα του καπιταλισμού!

Η Άννα Διαμαντοπούλου είναι η Ελληνίδα επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γενικά μένει μακριά απ' την τρέχουσα δημοσιότητα, καλλιεργώντας την εντύπωση ότι δεν την ενδιαφέρει η πολιτική της αυτοπροβολή και ότι αυτή δουλεύει “αθόρυβα” στις Βρυξέλλες, “για το καλό της Ελλάδας”.

Στην πραγματικότητα, η κυρία αυτή είναι ένα από τα πιο σκληρά κι αδίστακτα υπηρετικά πρόσωπα του ελληνικού καπιταλισμού κι έχει αναλάβει έναν ιδιαίτερο, επίλεκτο ρόλο.

Ο ρόλος της κυρίας αυτής είναι να παρουσιάζει τις επιθυμίες των Ελλήνων καπιταλιστών σαν αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι δεσμευτικές για την Ελλάδα. Δηλαδή, να εξάγει στην Ευρώπη τα πιο μαύρα αντιδραστικά σχέδια των βιομηχάνων, και να τα επανεισάγει στην Ελλάδα με "ευρωπαϊκή" βούλα αυτή τη φορά, έτσι ώστε να γίνονται αποδεκτά απ' τον ελληνικό λαό με λιγότερες αντιδράσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ευρωπαίοι "συνάδελφοι της" της εμπιστεύθηκαν τον πιο κρίσιμο (από ταξική άποψη) τομέα και την έκαναν πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών θεμάτων. Ξέρουν ότι η κυρία αυτή υποστηρίζει πάντα τη γραμμή της επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξη και τις κατακτήσεις της.

Παλαιότερα, για το θέμα του ωραρίου εργασίας, είχε δηλώσει ότι πρέπει να επιβληθεί το ελαστικό ωράριο, γιατί οι ίδιοι οι εργάτες το θέλουν! Χρησιμοποίησε μάλιστα το παράδειγμα των μανάδων που θέλουν να είναι κοντά στα παιδιά τους, ως επιχείρημα για την κατάργηση του δώρου! Είναι δηλαδή και θρασύτατη. Συχνά πυκνά, προειδοποιεί την κυβέρνηση ότι δεν πρέπει να κάνει καμιά υποχώρηση σε αιτήματα και διεκδικήσεις των εργαζομένων, γιατί δήθεν υπάρχουν... οι δεσμεύσεις έναντι της Ε.Ε.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ο ΣΕΒ πρόσφατα τίμησε αυτήν την κυρία, που τη θεωρεί δικό του άνθρωπο. Οι εργάτες ας έχουν κατά νου αυτή τη λυσσασμένη αντεργατική ύαινα.

Άρθρο του Γιάννη Βερούχη 

δημοσιευμένο στην εφημερίδα Σοσιαλισική Προοπτική

τον Ιούλιο του 2009