Ο Εφραίμ, οι αγωγοί και οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί

Η σύλληψη του Εφραίμ ήταν ένα επεισόδιο στο σίριαλ της σύγκρουσης Ρωσίας-Δύσης για τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων της περιοχής

Η θεαματική σύλληψη του Εφραίμ στο Άγιο Όρος εντάσσεται στο πλαίσιο
μιας σκληρής και πολύπλοκης σύγκρουσης Αμερικής-Ρωσίας
για την ενεργειακή υπεροχή στην Ανατολική Μεσόγειο.
Όπου η κάθε πλευρά χρησιμοποιεί
ότι όπλα διαθέτει.

Η σύλληψη και φυλάκιση του ηγούμενου της Μονής Βατοπεδίου, Εφραίμ, εμπλεκόμενου στο γνωστό σκάνδαλο, που αφορά την ανταλλαγή της αμφισβητούμενης ιδιοκτησιακά (μεταξύ δημοσίου και Μονής Βατοπεδίου) λίμνης Βιστωνίδας με δημόσια ακίνητα, ήταν μη αναμενόμενη και ξεσήκωσε ποικίλες αντιδράσεις.

Τα χρήματα από την εκποίηση της δημόσιας γης είχαν περάσει στα χέρια μιας σειράς υπεράκτιων εταιριών (offshore), κυρίως με έδρα την Κύπρο, εταιρειών που είτε ανήκουν στη Μονή Βατοπεδίου είτε έχουν σχέση με αυτή. Και ενώ η όλη ιστορία θα μπορούσε να αφορά τις κομπίνες ή τα προσωπικά κέρδη κάποιων παπάδων, από πίσω κρύβονται άλλα παιχνίδια, που έχουν να κάνουν με τεράστια συμφέροντα, και συγκεκριμένα με τον έλεγχο περιοχών στρατηγικής σημασίας και ενεργειακών πηγών στη χώρα μας και την Ανατολική Μεσόγειο.

Με τη φυλάκιση του Εφραίμ, οι αντιδράσεις του ρωσικού πολιτικού και θρησκευτικού κόσμου ήταν άμεσες και με τέτοια ένταση, που άφησαν έκπληκτα ακόμη και τα ΜΜΕ της Ρωσίας. Το Πατριαρχείο Μόσχας ζήτησε την άμεση αποφυλάκιση του, μιλώντας για «πρωτοφανή αγριότητα», ενώ άλλοι πολιτικοί και θρησκευτικοί παράγοντες μίλησαν για προσπάθεια «καταστροφής των ελληνορωσικών σχέσεων».

Η αντίδραση του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήρθε για να αναδείξει έναν πόλεμο μεταξύ των δύο Πατριαρχείων. Το Φανάρι κατήγγειλε την επέμβαση της Ρωσικής εκκλησίας, τονίζοντας ότι «το Άγιο Όρος είναι κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου» και δεν επιτρέπει την επέμβαση άλλων αυτοκέφαλων εκκλησιών. Όπως είναι γνωστό, το Οικουμενικό Πατριαρχείο ήταν και είναι ένας πράκτορας των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή, με αντάλλαγμα τη συνέχιση της ύπαρξης του σε τουρκικό έδαφος -και όχι μόνο.

Η επιρροή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σε μια σειρά χώρες, Ουκρανία, Βουλγαρία, Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν, έχει δυσχεράνει την επαφή της Ρωσίας με τη Δύση, το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Με την κατάρρευση του σχεδίου του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και την αποδυνάμωση του λεγόμενου South Stream, η Ρωσία ψάχνει απεγνωσμένα για διέξοδο και δρόμους για την πώληση των πετρελαίων της. Ανταγωνιστές έχει τον αμερικανικών συμφερόντων αγωγό Nabucco και το αέριο του Αζερμπαϊτζάν (Shah Deniz), για το οποίο αναμένονται αυτή την περίοδο νέες συμφωνίες μεταφοράς του.

Ο πόλεμος Αμερικής-Ρωσίας για τον έλεγχο των στρατηγικής σημασίας περιοχών του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου έχει ενταθεί. Η ανακάλυψη τεραστίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη νοτιοανατολική Μεσόγειο ανοίγει τις ορέξεις των βασικών ανταγωνιστών και αυτό φτάνει στο σημείο να εκφράζεται σε μια αντιπαράθεση μεταξύ Οικουμενικού Πατριαρχείου και Πατριαρχείου της Μόσχας. Το ζήτημα του Εφραίμ ήταν μια αιχμή στο πλαίσιο αυτής της αντιπαράθεσης, με σκοπό από τη μεριά της Ρωσίας την επιρροή πάνω σε θρησκευτικές και πολιτικές ηγεσίες μέσα στην Ελλάδα και απώτερο σκοπό την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Στον ελλαδικό χώρο, η Ρωσία δεν είχε πολλές επιρροές. Οι σχέσεις που ανέπτυξε με την κυβέρνηση Καραμανλή δεν ευοδώθηκαν. Ένας από τους υποστηρικτές των ρωσικών συμφερόντων ήταν ο Εφραίμ, γι' αυτό και τον υποδέχτηκαν με τιμές αρχηγού κράτους κατά τη μεταφορά της Αγίας Ζώνης στη Μόσχα, όπου είχε ιδιαίτερη συνάντηση με τον Πούτιν. Πιθανά πίσω από αυτή την εντυπωσιακή ρωσική στήριξη να κρύβονται ακόμα πιο μεγαλεπήβολα σχέδια και επιχειρήσεις. Ίσως να μην είναι σύμπτωση ότι τεράστιες επενδύσεις της ρωσικής μαφίας και οι εταιρείες του Εφραίμ έχουν έδρα την Κύπρο.

Ο ελληνικός λαός δεν έχει να κερδίσει τίποτα από τέτοιου είδους ιμπεριαλιστικά παιχνίδια. Ο ορυκτός πλούτος και η ενέργεια της Ανατολικής Μεσογείου ανήκουν στους λαούς της και πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων. Η εκκλησιαστική περιουσία πρέπει να περάσει στους Έλληνες εργαζόμενους και η εκκλησία να πάψει πλέον να εμπλέκεται στις εξωτερικές σχέσεις της Ελλάδας και να προσπαθεί με οικονομικούς εκβιασμούς να επηρεάζει τα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Χρήστος Χατζής