Τι θα ’λεγε ο Κολοκοτρώνης σήμερα στους Έλληνες

Γιατί το κεφάλι σκύψατε δυο μέτρα, ορέ κιοτήδες,

Το χαμόγελο έσβησε απ’ τα γλυκά σας χείλη,

Τα καπελιά αδειάσατε λεβέντες μερακλήδες,

Στα τζάκια μαζωχτήκατε πριν λίγο από το δείλι; 

Το παρελθόν ξεχάσατε, τις νίκες, τους αγώνες,

Τ’ ασκέρια, που εδιώχνατε μια χούφτα ραγιάδες,

Την Ελλάδα μας δοξάσατε μέσα στους αιώνες,

Ακέραια φυλάξατε γονείς και αδελφάδες. 

Στον νου σας βάλτε το καλά, η Ελλάδα δεν πεθαίνει!

Το Δ.Ν.Τ. φοβόσαστε, την Τρόικα προσκυνάτε,

Όπως παλιά η χώρα μας μονάχη θε να διαβαίνει,

Μάθετε ορέ να αντέχετε, να μην τα παρατάτε. 

Ράμματα όμως για τη γούνα σας έχω φυλαγμένα,

Κουμάντο δεν εκάματε και οικονομία καμία,

Όλοι εγενήκατε πουλιά στην Ευρώπη ταξιδεμένα,

Ένα αυτοκίνητο ήταν λειψό, θέλατε δυο και τρία. 

Ψηλά ορέ το μέτωπο, αδέλφια μου τιμημένα,

Η κρίση είναι παροδική, γρήγορα θα περάσει,

Σφίξτε ζωνάρι και μυαλό, ζαγάρια μαραμένα,

Θέλω να ιδώ το πρόσωπό σας πάλι να ΓΕΛΑΣΕΙ.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΟΓΑΝΗ

Καθηγήτρια Αγγλικών

(Περιοδικό «ΤΑ ΝΕΙΑΤΑ»

Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2011)