Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Ελπιδοφόρος η αφύπνιση του αμερικανικού λαού

Η αφύπνιση του αμερικανικού λαού
είναι το καλύτερο νέο
για την ελληνική και ευρωπαϊκή
εργατική τάξη
Το προανάκρουσμα ήταν οι μαζικές κινητοποιήσεις στις μεσοδυτικές πολιτείες ενάντια στις περικοπές κοινωνικών δαπανών, πριν από λίγους μήνες.
Στις 17 Σεπτεμβρίου, λίγες χιλιάδες συγκεντρώνονται κοντά στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, την περίφημη Γουόλ Στριτ, και επιχειρούν να το καταλάβουν. Διαδηλώνουν ενάντια στους τραπεζίτες, τις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες και τις καταστροφικές επιπτώσεις της χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας  στις ζωές εκατομμυρίων Αμερικανών.

Σαν αποτέλεσμα της κρίσης του 2008, η ανεργία στις ΗΠΑ δεν λέει να πέσει κάτω από το 9%, οι μισθοί των εργατών έχουν μειωθεί, ενώ περί τα 45 εκατομμύρια Αμερικανοί εξαρτώνται από τα κουπόνια τροφίμων που μοιράζει το κράτος. Την ίδια στιγμή, τα κέρδη μιας χούφτας μεγαλοκαπιταλιστών όχι μόνο έχουν ανακάμψει αλλά σημειώνουν νέα ρεκόρ.



Μέσα σε ελάχιστες μέρες, το κίνημα μαζικοποιήθηκε και έγινε πιο ριζοσπαστικό. Οι συλλήψεις 80 διαδηλωτών στις 24 Σεπτεμβρίου και 700 διαδηλωτών στις 1 Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια κατάληψης της γέφυρας του Μπρούκλιν, άναψαν τα αίματα. Διαδηλώσεις πραγματοποιούνται πλέον σε δεκάδες αμερικανικές πόλεις, από τον έναν ωκεανό στον άλλο. Μεγάλα συνδικάτα (δάσκαλοι, αυτοκινητοβιομηχανία, μεταφορές κ.λπ.) εξέφρασαν την υποστήριξη τους στο κίνημα και ενθάρρυναν τα μέλη τους να συμμετάσχουν. Τα αιτήματα τώρα καλύπτουν ένα πολύ μεγαλύτερο φάσμα και μιλάνε για φορολόγηση των πλουσίων, γενίκευση της δημόσιας ασφάλισης, άρση κάθε περιορισμού στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, σταμάτημα της κατάσχεσης σπιτιών από τράπεζες, δουλειές για τους ανέργους, μαζί με μια όλο και πιο προωθημένη κριτική του πολιτικού συστήματος. Ακόμα και ο Ομπάμα αναγκάστηκε να εκφράσει την συμπάθεια του για το κίνημα.

Αν συνυπολογίσει κανείς και μια σειρά από εργατικές κινητοποιήσεις που έχουν ξεσπάσει την τελευταία περίοδο, όπως τη σκληρή απεργία των λιμενεργατών της Δυτικής Ακτής, που θυμίζει μέρες του ’30, όλα δείχνουν πως ο γίγαντας που λέγεται αμερικάνικη εργατική τάξη μπαίνει σε μια φάση αφύπνισης. Αυτό είναι το καλύτερο νέο για εμάς τους Έλληνες εργαζόμενους, που αντιμετωπίζουμε μια εξοντωτική επίθεση στα δικαιώματα μας και το βιοτικό μας επίπεδο, αλλά και για όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους. Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι μια προοδευτική στροφή στην καρδιά του παγκόσμιου καπιταλισμού, στις ΗΠΑ, θα προκαλέσει τρόμο στους Ευρωπαίους καπιταλιστές.  Και τότε θα λογαριαστούμε καλύτερα.

Πάρις Δάγλας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου