Γράφει ο Μ. Ευθυτενούς
Η σημερινή κρίση έχει ονοματεπώνυμο. Η εξαθλίωση ενός λαού και η
εξολόθρευση του πληθυσμού ακολουθούν τις γραμμές (αν όχι τις μεθόδους) των
σφαγών σε Κουρδιστάν, Κύπρο και Σερβία κατά τον περασμένο αιώνα. Όλοι αυτοί οι
κρατικοί σχηματισμοί έπεσαν εξαθλιωμένοι στις αγκάλες του Ισραήλ.
Πρώτοι οι Κούρδοι με τον αποκεφαλισμό της ηγεσίας τους (θυμόμαστε πώς
και με τη βοήθεια ποιου χοντρού-πασίχοντρου πολιτικού) έγιναν τσιράκια, και
κτυπούν όποτε οι τουρκο-ϊσραηλινοί αρραβώνες δεν πάνε καλά. Μετά οι Σέρβοι, με
τους φιλοδυτικούς πρωθυπουργούς, μετά η Κύπρος (άργησε, βλέπετε ο Χριστόφιας
και το ΑΚΕΛ έκαναν πολύ καιρό να πάρουν την εξουσία από το φιλαράκι τους το
Μακάριο) και τέλος η Ελλάδα. Το ίδιο είχε συμβεί στη Βρετανία τη δεκαετία του
'50 και στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 70. Προ της ισραηλινής φιλίας από τη βιβλική
εποχή ενσκήπτουν οι πληγές και η καταστροφή.
Το αίτιο, πλην της κλεπτοκρατίας, είναι η εχθρική στάση της EE (τώρα
απλά φαίνεται το πόσο μας μισούν οι Φράγκοι). Όποιος το έλεγε παλαιότερα, τα
ευρω-λιγούρια τον έλεγαν οπισθοδρομικό και ορθόδοξο σκοταδιστή. Και το δεύτερο
είχε μια βάση. Αλλά το όλον ήταν απλά παραπλανητικό. Αυτά λοιπόν τα καθάρματα
της ειρήνης και ευημερίας και της ενωμένης Ευρώπης κυκλοφορούν πλούσια και
ελεύθερα, αντί να έχουν εκδιωχθεί. Όμως το ζουμί δεν είναι ούτε εκεί. Όλα αυτά
δεν θα είχαν συμβεί, αν δεν υπήρχαν οι λαθρομετανάστες. Τα έξοδα για τη φύλαξη
(όσο φυλάμε) τη σύλληψη και την επαναπροώθησή τους είναι αστρονομικά. Όσοι
δέχονται να φύγουν νόμιμα (1000 το προηγούμενο έτος) εκτός από το αεροπορικό
εισιτήριο παίρνουν και ρεγάλο 300 ευρώ, δηλαδή ένα ελληνικό μηνιάτικο. Για να
μας ξανάρθουν με άλλο όνομα....
Η ανεργία που προκάλεσαν, αφού δούλευαν για ένα κομμάτι ψωμί και
ανασφάλιστοι πλούτισε κάποιους που τα κέρδη τα έβγαλαν (ως αγορές πολυτελείας,
όχι ως καταθέσεις) στο εξωτερικό, ενώ το ίδιο έκαναν και με τα όποια έσοδα τους
οι λαθρομετανάστες.
Οι δε Έλληνες άνεργοι πληρώνονταν από όλους εμάς, που τα λεφτά μας
έμεναν μέσα. Κέρδη για τον καπιταλιστή, κέρδη για τον μετανάστη και τη χώρα
του, φόροι και εισφορές υπέρ ανεργίας για τον Έλληνα εργαζόμενο. Και με αυτήν
την αντεθνική συμπεριφορά μεγίστου μέρους του επιχειρηματικού κόσμου, που έφερε
μια 15ετή ανάπτυξη (η οποία μας έριξε
εδώ) τολμούν να μας μιλούν ακόμη για επιχειρηματικότητα και ανάπτυξη. Δηλαδή
πιο μεγάλη δυστυχία για τον Έλληνα.
Προσέξατε τον πολιτικό φορέα σε κοινωνικό επίπεδο όλων αυτών; Φυσικά
και είναι ο Συριζαίος της γειτονιάς σας. Πλούσιος, διψασμένος για εξουσία που
δεν του δίνουν οι σημερινοί εξουσιαστές, απόβλητος για τις αρρωστημένες του
ιδέες από τον ελληνικό κοινωνικό ιστό, πλην κάποιων μαοτουρωμένων ή κάποιων
βαριεστημένων πλουσιοκωλόπαιδων που δεν αντέχουν νόμους και συμβάσεις στον
πλούσιο σβέρκο τους, έφεραν από το εξωτερικό κατόπιν προετοιμασίας (το άρχισε η
δραπέτης σήμερα στο εξωτερικό Δαμανάκη) εξαθλιωμένες μάζες για να έχουν κάποιον
προλετάριο να εκπροσωπήσουν.
Η αποπρολεταριοποίηση των Ελλήνων, με την στιγμιαία άνοδο του βιοτικού
επιπέδου τους χάλαγε την αριστερή σούπα. Αντί για «όλους», ο εθνικός πλούτος
κατασπαράχτηκε από αυτούς ώστε να προλεταριοποιούνται Έλληνες, και επειδή αυτοί
δεν έφταναν καθώς έπεφταν και ΕΟΚικά λεφτά, έφεραν μάζες από έξω. Σήμερα που
ψοφάμε από την πείνα, οι Συριζαίοι θυμήθηκαν και λίγο Ελλάδα (όσο δεν
ενοχλούνται οι μετανάστες) και δεν εμφανίζονται σε γιορτές με μαύρες
μετανάστριες. Χρειάζονται τον πόνο και τη φτώχια των άλλων για να αισθανθούν
καλύτερα, να έχουν νόημα.
Αλλά αυτά δεν τα έκαναν μόνο οι Συριζαίοι, εντός ή εκτός ΠΑΣΟΚικού
μανδύα, όπως ο Λαλιώτης που συνδέεται με την οικογένεια Αλαβάνου. Δεν ήταν
Συριζαίος (της γειτονιάς σας ή της Εκάλης) αυτός που ευχαρίστησε τους μετανάστες,
ήταν ο Παυλόπουλος. Δεν ήταν Συριζαία υπουργός αυτή που έσπρωχνε το ρεπουσικό
αίσχος, ήταν η Γιαννάκου. Ήταν οι φιλελεύθεροι της α-δεξιάς ΝΔ, με επικεφαλής
την οικογένεια Βρυκόλακα, που δήλωνε θρασύτητα ότι προέρχεται από την Αριστερά
(όπως άλλωστε και ο δολοφονηθείς Μπακογιάννης) και ότι την ενοχλούν οι
εθνικισμοί, ή ο «εθνάρχης» ότι σε 20 χρόνια κανείς δεν θα θυμάται τα περί Μακεδονίας.
Δείτε ποιος, προ του Καοτανίδη (του οποίου η σύζυγος θέλει να
μαντρώνει στη φυλακή όποιον προσβάλλει πολιτικό), προσπάθησε να αδειάσει τις
φυλακές από ναρκέμπορους (δήθεν χρήστες) και αλλοδαπούς φονιάδες ενώ κυνήγαγε
τους συνοριοφύλακες που τους ενοχλούσαν. Μήπως ήταν ο Χατζηγάκης; Προ του Μπεγλίτη,
μήπως ο Μεϊμαράκης διέλυσε το στρατό με τις μειώσεις της θητείας και το
μηδενικό έργο; Μήπως (λέμε τώρα) ο ίδιος μας άφησε ξεβράκωτους για χρόνια
απέναντι στην εξοπλιζόμενη Τουρκία, ώστε η αφεντικίνα του να προωθεί λύσεις
ειρηνικής συνύπαρξης; Ναι, ο Βενιζέλος πληρώνει χρυσά υποβρύχια που οι Γερμανοί
μας προσέφεραν τζάμπα για να μην τους προγκήξουμε για αυτά που γέρνουν. Αλλά θα
έχουμε υποβρύχια. Με το Μεϊμαράκη είχαμε παιδικούς σταθμούς και συνδικαλιστικά
αιτήματα Στελεχών...
Αν δεν το βλέπετε, πίσω από τη γενοκτονία (σφαγή από ατιμώρητους
εισβολείς και πλέον και πείνα και έλλειψη περίθαλψης και υγιεινής) βρίσκεται συγκεκριμένη
ντόπια φράξια, υποστηριζόμενη από κοινό παράγοντα της EE και των ΗΠΑ. Αλλιώς
γιατί η Αστυνομία δεν μπούκαρε στη Νομική; Με τον νέο νόμο δεν χρειάζεται
πρυτανική πρόσκληση. Άσυλο για ποινικές πράξεις δεν υπάρχει. Γιατί κοίταγαν;
Ποιόν προστάτευε ο Παπουτσής; Τα κέντρα συγκέντρωσης (προεκλογικά) του
Χρυσοχοΐδη ποιον εξυπηρετούν; Θα τους ταΐζουμε και θα χρειάζεται να τους φυλάμε.
Θα έχουν υπηρεσίες καθαριότητας (τα νοσοκομεία και τα σχολεία δεν έχουν) και
γιατρούς (εμείς δεν μπορούμε να πάμε στα νοσοκομεία μας). Θα έρχονται κι άλλοι.
Γιατί να λιμοκτονείς στην Σομαλία όταν μπορείς να κάνεις διακοπές σε πολυτελές
κέντρο στην Ελλάδα; Όταν βαρεθείς, με ελληνικά έξοδα γυρίζεις πίσω. Και τελικά,
σε μια χώρα που χρωστά παντού, το κολπάκι θα καταρρεύσει, αφού μας πτωχεύσει
και θα έχουμε όσους είχαμε και πολλούς άλλους αμανάτι.
Αποτέλεσμα; η πληθυσμιακή αλλοίωση. Η ευχή των αριστερών «το έθνος
είναι ένας μύθος» θα επαληθευτεί. Έλληνες θα είναι όσοι είναι εδώ. Και επειδή
οι αυτόχθονες θα έχουν εξαφανιστεί, ελληνόφωνοι Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Αλβανοί, Πακιστανοί
και Κογκολέζοι θα κληρονομήσουν τον Αχιλλέα και τον Μιλτιάδη (τον Αλέξανδρο τον
πρόλαβαν άλλοι, που βιάστηκαν). Γι αυτό φωνάζει ο φίλος Σαροζί: «να μην είμαστε
κακοί με τους μετανάστες», αλλά και να μην τους στέλνουμε σε αυτόν και τους
ομοίους του (Μέρκελ, Ολλανδούς, που έχουν την αυστηρότερη νομοθεσία και
Φινλανδούς). Δηλαδή, να τους κρατάμε εδώ. Να σεβαστούμε τις συνθήκες που
εκείνος δεν σέβεται και τους στέλνει πίσω στις χώρες τους (Βουλγαρία, Ρουμανία)
που είναι στην EE, και στην Ιταλία, που τους πακετάρισε και τους έστειλε στη
Γαλλία.
Είμαστε πάλι ο κυματοθραύστης της Ευρώπης στη νέα εισβολή. Αν δεν
σπάσουμε αυτό το κύμα, εμάς θα μας πνίξει. Ίσως και τους άλλους. Ίσως
όχι. Εμάς όμως σίγουρα.
Κι εξίσου σίγουρα, είτε πνιγούν και οι Γάλλοι, είτε όχι. Ξέρουμε ποιος
θα γελάει. Οι συντοπίτες του Νικολά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου