Οι μονομερώς
εστιασμένες απόψεις έχουν.. ρεύμα!! Ήτοι: οπαδούς. Αν στηρίξω τον Χριστιανισμό,
όλοι οι κολλημένοι Χριστιανοί θα γίνουν οπαδοί μου. Αν στηρίξω
τον αθεϊσμό, όλοι οι περιπαθούντες (με την έννοια του κατατρεγμένου)
άθεοι, θα γίνουν αυτομάτως ΠΩΡΩΜΕΝΑ οπαδοί μου. Το ότι έχω οπαδούς όμως, δεν
καταδεικνύει ως σωστή την άποψή μου. Το ίδιο ακριβώς γίνεται με τον ρατσισμό.
Και οι μεν και οι δε κολλημένοι στις απόψεις τους. Δεν υπάρχει η αντίπερα όχθη.
Οι αντίδικοι -και στις δύο πλευρές αναφέρομαι- είναι τρελοί!!!! Δεν νούνται ως
σώφρονες. Και οι δύο πλευρές δε, ΦΑΝΑΤΙΚΑ υποστηρίζονται από τους οπαδούς τους.
Ε, και πού βρίσκεται το δίκαιο σε όλο αυτό; Μιας και το δίκαιο
αναζητείται. Όχι το δίκαιο μιας μερίδας ανθρώπων, αλλά το καθολικό.
Και ναι το σωστό είναι δύσκολο…
Όπου στοχεύσεις όμως φτάνεις. Αν στοχεύσεις μέχρι εκεί που σε
παίρνει, εκεί και θα μείνεις. Στοχεύω στο ιδεατό. Αν ψοφήσω και δεν το φτάσω,
τι να κάνω, στην άλλη ζωή, ξανά, μανά. Αλλά το κατιτίς λιγότερο από αυτό που
μου αξίζει, που επιθυμώ, που θεωρώ σωστό, δεν το έχω καν σαν επιλογή. Δεν είναι
επιλογή ζωής ζώσας, που λέω (μετάφραση: ζωή σπουδαίου ανθρώπου).
Ήρθα στη γη για να ζήσω άξια, όχι μέτρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου